არაღიარებული აფხაზეთის ლიდერი ასლან ბჟანია ოპოზიციის ზეწოლის შედეგად გადადგა. მოსახლეობის უკმაყოფილების მიზეზი რუსეთის ფედერაციასთან საინვესტიციო შეთანხმება გახდა, თუმცა რეალური მიზეზები უფრო ღრმაა: მოსახლეობა უჩივის უწყვეტ უშუქობასა და ცხოვრების დაბალ დონეს.

დე ფაქტო აფხაზეთის ხელისუფლებამ ვერ შეძლო საპროტესტო ტალღის ჩახშობა და ქვეყანაში არსებული ვითარების კონტროლის აღდგენა. ოპოზიციასთან საათობით მოლაპარაკების შემდეგ, რომელმაც სამთავრობო შენობები დაიპყრო, არაღიარებული რესპუბლიკის პრეზიდენტმა გადადგომის შესახებ განაცხადა.

„ქვეყანაში სტაბილურობისა და კონსტიტუციური წესრიგის შენარჩუნების მიზნით, აფხაზეთის რესპუბლიკის კონსტიტუციის 63-ე მუხლის შესაბამისად, აფხაზეთის რესპუბლიკის პრეზიდენტის პოსტიდან გადავდექი“, - წერია არაღიარებული აფხაზეთის რესპუბლიკის პრეზიდენტის აპარატის მიერ გამოქვეყნებულ განცხადებაში.

პრეზიდენტის მოვალეობას ვიცე-პრეზიდენტი ბადრა გუნბა შეასრულებს. ოპოზიციის მოთხოვნით თანამდებობა დატოვა აფხაზეთის პრემიერ-მინისტრმა, ალექსანდრე ანქვაბმაც. მის ადგილს ვალერი ბგანბა დაიკავებს.

მედიის ცნობით, აქციის მონაწილეებმა პრეზიდენტის ადმინისტრაციის შენობის წინ მოედნის დატოვება დაიწყეს. არაღიარებულ რესპუბლიკაში ვადამდელი საპრეზიდენტო არჩევნები გაიმართება. საარჩევნო კამპანიის ზუსტი თარიღი ჯერჯერობით უცნობია.

ცნობისთვის, რუსეთთან საინვესტიციო შეთანხმების გამო აფხაზეთში საპროტესტო აქციები დაიწყო. 15 ნოემბერს ქვეყნის პარლამენტი დოკუმენტის რატიფიკაციისთვის უნდა შეხვედროდა. რუსეთის ფედერაციის ეკონომიკური განვითარების მინისტრმა მაქსიმ რეშეტნიკოვმა უწოდა ამ დოკუმენტს „ურთიერთსასარგებლო“: „ის ხელს შეუწყობს სოფლის მეურნეობის, წარმოების, ტურიზმის, სანატორიუმების მკურნალობისა და დასვენების განვითარებას“.

თუმცა, აფხაზეთის ზოგიერთ მცხოვრებს მიაჩნდა, რომ დოკუმენტი მხოლოდ მიზეზი იყო, რეალურად კი აფხაზური მიწებისა და უძრავი ქონების რუსი ბიზნესმენებისთვის მიყიდვის სურვილია. შედეგად, პროტესტი გადაიზარდა არეულობაში, შემდეგ კი სამთავრობო შენობების დაკავებაში.

TRT ესაუბრა აფხაზეთის მოქალაქეს, რუსეთ-აფხაზური ურთიერთობების ექსპერტს, ანტონ კრივენიუკს იმის შესახებ, თუ როგორ მიიყვანა რუსეთთან საინვესტიციო შეთანხმებამ არაღიარებული რესპუბლიკა ხელისუფლების შეცვლამდე:

ანტონ კრივენიუკი: აფხაზეთში საპროტესტო გამოსვლები თითქმის ყოველთვის უაღრესად მძიმე საცხოვრებელი პირობებით არის ინიცირებული. თუ ვსაუბრობთ არსებულ ვითარებაზე, მაშინ საკმარისია იმის თქმა, რომ გარკვეულ საათებში სინათლე არ არის. აფხაზეთში ელექტროენერგია დღეში ორჯერ, სულ 4 საათის განმავლობაში ითიშება. ქვეყანას არ აქვს გაზმომარაგება, დანგრეულია საცხოვრებელი და კომუნალური ინფრასტრუქტურა, მედიცინის უზარმაზარი პრობლემებია. საერთო ჯამში, ცხოვრების დაბალი დონეა, ასევე ძალიან მაღალია სიკვდილიანობის მაჩვენებელი ახალგაზრდებში ნარკომანიისა და ავტოსაგზაო შემთხვევებისგან.

ასეთ სიტუაციაში პროტესტი როგორ არ იფეთქებს? როგორ აისახება? და მიზეზი მეორე კითხვაა. ამ შემთხვევაში ეს იყო საინვესტიციო ხელშეკრულება რუსეთთან. დარწმუნებული ვარ, სამთავრობო კომპლექსის შენობების წინ მდგარ ხალხს ეს შეთანხმება არც კი წაუკითხავს. ამიტომ, რა თქმა უნდა, საუბარია იმაზე, რომ ქვეყანას პრობლემების უზარმაზარი ჩამონათვალი აქვს: ინფრასტრუქტურული ნგრევა და სოციალურ-დემოგრაფიული კატასტროფა.

თუ პრობლემები არ მოგვარდება, ისინი გააგრძელებენ ხალხის ქუჩაში გამოსვლის პროვოცირებას. ყველამ, ვინც ახლა დაჯდება ხელმძღვანელ სკამებზე და დაიკავებენ ოფისებს, უნდა იცოდნენ, რომ 4-5 წელიწადში მათაც გადააგდებენ შენობებიდან საპროტესტო მორიგი ტალღით.

რა მოლოდინი გაქვთ ვადამდელი არჩევნების შედეგებისგან? ვის უჭერენ მხარს მოქალაქეები უფრო მეტად - ოპოზიციას თუ გადამდგარ ხელისუფლებას?

- ჩემი დაკვირვებით, ორივეს ძალიან ცოტა ადამიანი უჭერს მხარს. სამთავრობო შენობების პიკეპირებისას და ღობეების ნგრევაში 3-5 ათასი ადამიანი მონაწილეობდა. ქვეყნისთვის, რომლის მოსახლეობაც 250 ათასი მოსახლეა, ეს არც ისე ბევრია.

ამიტომ არავის აქვს ფართო მხარდაჭერა. ხალხი ყველასგან იმედგაცრუებულია. სწორედ მოსახლეობის ეს მდგომარეობა გახდა მიზეზი იმისა, რომ ბჟანიამ კიდევ ცოტა ხანს გაძლო, ვიდრე უნდა ყოფილიყო. მოსახლეობის უმრავლესობას ესმის, რომ ყველა პოლიტიკოსი იპარავს. ანუ, ცხოვრება არანაირად არ იცვლება და აზრი არ აქვს ხელისუფლებაზე დაყრდნობას.

იგივე დამოკიდებულებაა ოპოზიციის მიმართ. უფრო მეტიც, ეს ის ხალხია, ვინც ხელისუფლებაში იყო. ჩვენ, აფხაზეთის მოქალაქეებმა, კარგად ვიცით მათი „შედეგები“. მათი მიღწევები აბსოლუტურად ნულოვანია და ხშირ შემთხვევაში მინუს ნიშნით. ამიტომ, რა თქმა უნდა, მათი იმედი არ არის და არც შეიძლება იყოს. ეს ის ხალხი არ არის, ვისაც რაიმე დადებითის მოტანა შეუძლია.

როგორი რეაქცია შეიძლება ჰქონდეს რუსეთს აფხაზეთში განვითარებულ მოვლენებზე? არის თუ არა ურთიერთობის გაუარესების რისკი?

- აფხაზეთთან ურთიერთობაზე რუს მეთვალყურეებს ჰქონდათ მკაფიო დავალება - მოეთხოვათ სოხუმისთვის ხელი მოეწერა მნიშვნელოვან იურიდიულ დოკუმენტებისთვის, მათ შორის საინვესტიციო ხელშეკრულებაზე. შეგვიძლია ვთქვათ, რომ ეს დავალება არ დასრულებულა.

ახლა მოსკოვში შეიძლება გაკეთდეს ორგანიზაციული დასკვნები, შეიცვალოს კურატორების გუნდი და შესაბამისად, ახალი გუნდი გამოყონ.

შეიძლება იყოს უფრო მკაცრი ზომები?

- მე ამას ვერ ვხედავ. ყველაზე მტკივნეული, ზოგადად, უკვე გაკეთდა - ეს არის აფხაზეთის სახელმწიფოსთვის თანადაფინანსებისა და ხელფასების რუსული ნაწილის შემცირება ან შეწყვეტა. ეს არის ყველაზე მტკივნეული წნევის ბერკეტი და ის რუსეთმა უკვე გამოიყენა.

ამ პირობებში ძნელი წარმოსადგენია კიდევ რა შეიძლება გაკეთდეს. დიდი ალბათობით, ახლა შეიცვლება გუნდები, მიდგომები და თანდათან გაჩნდება რუსეთის ახალი პოლიტიკის კონტურები აფხაზეთის მიმართ. ამას შეიძლება რამდენიმე თვე დასჭირდეს.

ჩვენ უნდა გვესმოდეს, რომ ყველა გარე მოვლენის კონტექსტში, ვხედავთ, რომ მოსკოვის პოზიცია ნამდვილად გამკაცრდა, მათ შორის აფხაზეთთან მიმართებაშიც. როგორ განვითარდება სიტუაცია საბოლოოდ, მხოლოდ დრო გვიჩვენებს.

წყარო: https://www.trtrussian.com/politika/abhaziya-bez-gaza-sveta-a-teper-i-prezidenta-18233948