„მინდა მე ორი კაცი, ორი გვამი მჭირდება, მომიტანეთ ეს ორი გვამი... ვსიო, პრემია დიდია“, - მიმართავს ინტერნეტით გავრცელებულ კადრებში მერაბიშვილი სამხედრო ფორმაში ჩაცმულ პირებს.
ვიდეომასალას, როგორც მოსალოდნელი იყო, უამრავი კითხვა მოჰყვა, განმარტება თავად მერაბიშვილმაც გააკეთა, „ნაციონალური მოძრაობის“ სხვა წარმომადგენლებმა სხვადასხვაგვარი ინტერპრეტაციით ახსნეს მინისტრის ბრძანება ორი გვამის თაობაზე. ზოგიერთმა ნაციონალმა მის გრამატიკასთან სიმწყრალეს დააბრალა ეს განცხადება, ზოგმაც აგვისხნა, რომ მერაბიშვილი სხვა რამეს გულისხმობდა. საბოლოოდ, „ნაციონალური მოძრაობის“ მხრიდან ვიდეოს გავრცელება სიტუაციის გადაფარვის მცდელობად შეფასდა.
შეფასება გაკეთდა არასამთავრობო სექტორის მხრიდანაც „საერთაშორისო გამჭვირვალობა - საქართველოს“ წარმომადგენელი ეკა გიგაური თვლის, რომ აუცილებელია ყველა დეტალის ზედმიწევნით გამოძიება.
„ერთი რაც შეიძლება ვთქვა არის ის, რომ „ნაციონალური მოძრაობის“ სხვადასხვა წარმოამდგენელმა და მათ შორის, იმათ, ვინ იქ იმყოფებოდნენ და ფირებში ვხედავთ, ურთიერთგამომრიცხავი განცხადებები გააკეთეს და ალბათ, ესეც კიდევ ერთხელ ადასტურებს, რომ მნიშვნელოვანია ამ მიმართულებით მართლაც ეფექტური გამოძიება ჩატარდეს. ჩემთვის რთულია იმის თქმა, თუ რა მეთოდებს გამოიყენებს გამოძიება, მაგრამ ფაქტია, რომ აქ საუბრობს ქვეყნის შს მინისტრი გვამებზე და სანაცვლოდ, გარკვეული პრემიის გაცემაზე. ეს თავისთავად არის რთული მოსასმენი და ვფიქრობ, რომ ამაზე რეაგირება უნდა იყოს“, - განაცხადა გიგაურმა.
ფაქტია, რომ აღნიშნულ მასალასთან დაკავშირებით უამრავი კითხვა ჩნდება. მართლაც საინტერესოა, ვის წისქვილზე ასხამს წყალს აღნიშნული ვიდეომასალის გავრცელება, ვის ინტერესში შედიოდა ამ მასალის გავრცელება, რა მიზანს ემსახურება და რა იქნება შედეგი - მიმდინარე მოვლენების ანალიზი for.ge-მ ექსპერტ ვახტანგ ძაბირაძეს სთხოვა.
ბატონო ვახტანგ, მთელი დღის განმავლობაში ვისმენდით „ნაცმოძრაობის“ წარმომადგენერლთა განცხადებებს, რომლებიც ვანო მერაბიშვილის გამართლებას ცდილობდნენ, როგორ ფიქრობთ, მათ იცოდნენ, რეალურად რა მოხდა მუხროვანში?
- „ნაციონალური მოძრაობის“ წევრთა პოზიცია, დაწყებული ვანოდან და დამთავრებული ვაშაძით, რომელიც აცხადებს, რომ ამ ამბის შესახებ არაფერი იცოდა, რა თქმა უნდა, ისეთი იქნებოდა როგორი პოზიციაც დააფიქსირეს და ეცდებოდნენ გაემართლებინათ გამოთქმა „ორი გვამი მჭირდება სასწრაფოდ... პრემია მაღალია“.
უგულავამ ეს დააბრალა ვანოს ცუდ გრამატიკულ ქართულს, სხვებმა დაიწყეს გამართლება, რომ ის რაღაც სხვას ამბობდა და სხვას გულისხმობდა, მაგრამ რაც ვნახეთ, არც ჩემთვის და არც ქართული საზოგადოებისათვის მოულოდნელი არ ყოფილა.
სხვა გამოსავალი „ნაციონალურ მოძრაობას“ არ აქვს, მათ აქვთ აღებული ზოგადი ჩარჩო თავიანთი ქმედებების და რიტორიკისა დღევანდელ ხელისუფლებასა და ზოგადად იმ პროცესებთან მიმართებაში, რასაც ჰქვია ქვეყანაში სამართლიანობის აღდგენის პროცესი.
ეს ყალიბდება ძალიან მარტივად - ერთი, უნდა იყოს შეფასება აუცილებლად, რომ ეს არის პოლიტიკური პროცესი, მეორე, რომ ნებისმიერ სიტუაციაში მოხდეს გამართლება. ამასთანავე ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ ისინი ყოველთვის აფიქსირებენ იმ პოზიციასაც, რაც ნეიტრალური ადამიანის პოზიციასაც ემთხვევა - ამ შემთხვევაში ეს არის „ჩაატარეთ გამოძიება“.
სამივე ელემენტი მათი სტრატეგიული პიარისა, იყო გამოყენებული მერაბიშვილთან მიმართებაში და ეს იქნება გამოყენებული უგულავას ან სხვასთან მიმართებაშიც - ამ სამი პოსტულატისგან შედგება მათი პოზიცია და იგივე იქნა გამოყენებული დღესაც, ასე რომ, სიახლე ამ შემთხვევაში არაფერია.
რაც შეეხება იმას, იცოდნენ თუ არა, ერთმა ნაწილმა თქვა, რომ ეს იცოდა, მაგალითად თარგამაძემ, რომელმაც ვიდრე მერაბიშვილი რამეს იტყოდა, მაშინვე განაცხადა, რომ ეს არის მუხროვანში გადაღებული - აუთენტურობა არ უარყვეს. დღეს არც არავინ არ უარყოფს, რომ ეს მუხროვანშია გადაღებული და რეალური კადრებია, თუმცა მოძებნეს გამართლება.
როგორც ჩანს, მიხვდნენ, რომ პოზიცია, „ეს არ არის ნამდვილი კადრები“ უფრო წამგებიანი იქნებოდა, ვიდრე ის, რომ დაიწყება გამოძიება. მერაბიშვილზე გამოძიება მეორე წელია მიმდინარეობს და ეს ერთი საქმე დაემატება თუ არა, ნაციონალებისთვის დიდი მნიშვნელობა არ აქვს.
იყო ლაპარაკი, რომ ასეთი კადრების გავრცელება აგრესიას გამოიწვევს - ნაციონალების მიმართ აგრესია ისედაც არსებობს და ახლა ამის მომატება ვერ მოხდება, რა კადრებიც არ უნდა გაავრცელონ.
დღეს საზოგადოება ფიქრობს და მგონია სწორადაც, რომ აგრესია შეიძლება ემოციური ნაწილი იყოს, მაგრამ დღეს ხელისუფლება „ქართული ოცნების“ ხელშია, იმის ხელში, ვისაც საზოგადოება მხარს უჭერს და ხელისუფლებამ კეთილი უნდა ინებოს და გამოიძიოს ეს საქმეები. საზოგადოება ამაში აღარ უნდა ჩაებას თავისი აქტიურობით.
საზოგადოებაში თითქოს აგრესიის გამოწვევის პოსტულატიც ნაციონალებისა არის გამორიცხული. ისინი არაფერს არ აგებენ, მომხრეებს ვერ შეიძენენ, მაგრამ არც დაკარგავენ. მათ ეს ყველაფერი მშვენივრად იციან და სწორი ორიენტირი აიღეს არა მარტო ამ კონკრეტრულ ფაქტთან, არამედ ზოგადად, მთელ პროცესებთან მიმართებაში.
თვითონ ვანო მერაბიშვილის განცხადებაც საინტერესოა, როდესაც ის აცხადებს, რომ მან ორ გვამში ორი რუსი მრჩეველი იგულისხმა, დანარჩენი ნაციონალები რუსებს არც ახსნებენ. ხომ არ რჩება შთაბეჭდილება, რომ მთლიანად დადგმული სპექტაკლი იყო?
- შეიძლება ათასნაირი ვერსია დასახელდეს, მაგრამ რეალურად საქმე ისაა, რომ ნაციონალებმა სწორი პოზიცია დააფიქსირეს - თქვეს, რომ გამოძიება უნდა ჩატარდეს.
როგორი შეფასებაც არ უნდა მივცეთ, ჩემთვის, როგორც ერთი ადამიანისთვის, რაც ვნახე, იმაში არაფერი ახალი და განსაკუთრებული არ ყოფილა. არ მგონია, რომ ქართული საზოგადოებისთვის, ვინც ამ ქვეყანაში ცხოვრობდა, თვალი არ ჰქონდა დახუჭული და ყური დახშული, რაიმე მოულოდნელი და ახალი ყოფილიყო. ყველამ იცის ზოგადად, რა ხელისუფლებაც იყო.
ეს არის ემოციური, გნებავთ პოლიტიკური დამოკიდებულება ყოფილი ხელისუფლების მიმართ. მაგრამ, უკვე, საუბარია სამართლებრივ დამოკიდებულებაზე და ეს სამართლებრივი დამოკიდებულება უნდა უზრუნველყოს დღევანდელმა ხელისუფლებამ.
იქ იყო ერთი ასეთი მომენტი, რომელსაც მინდა აუცილებლად ხაზი გავუსვა, რომ თითქოს, ხელისუფლება ახდენს თემის პოლიტიზირებას, ეს აგრესიას იწვევს ხალხში და ამით ეკონომიკური და სოციალური პრობლემების გადაფარვას ცდილობს - ნაციონალების მხრიდან გაჟღერდა ასეთი მოსაზრება - ასე არ იქნება, თუ ამას ცდილობს ხელისუფლება და მართლა ასე ფიქრობს, ის მართლა ცდება, რადგან საზოგადოებაში როგორც უკვე ვთქვი, აგრესიას ვერ გაზრდის.
ის, რომ ხელისუფლება ამ საქმეებს დრულად ვერ იძიებს და პროცესი დროში იწელება, პირიქით, მის საწინააღმდეგოდ მუშაობს. უკვე ვრცელდება აზრი, რომ ერთი წელი იყო პოლიტიკური კოაბიტაცია და ახლა ხომ არ მიმდინარეობს სამართლებრივი კოაბიტაცია ხელისუფლებისა ნაცმოძრაობასთან? რაც გულისხმობს იმას, რომ ყველაფერი გაკეთდეს იმისათვის, რომ „ნაციონალური მოძრაობის“ დანაშაულში ეჭვმიტანილი მაღალჩინოსნები გაამართლონ, ანუ პროკურატურამ და სასამართლომ ვერ დაუმტკიცოს დანაშაული.
დღეს ასეთი ფირების განსაჯაროება ხელისუფლების სასარგებლოდ კი არა, მის საწინააღმდეგოდ მუშაობს. ამიტომ არ მგონია, ეს ხელისუფლების წისქვილზე ასხამდეს წყალს.
კიდევ ერთი - მოხდა ამ მასალის Youtube-ზე ატვირთვა. თუ ეს აფხაზეთიდან ან ჩრდილოეთ კორეიდან არ არის ატვირთული, უნდა დადგინდეს, ვინ ატვირთა, საიდან არის ეს მასალები.
ეს ხელისუფლებასაც სჭირდება და ქართულ საზოგადოებასაც - ჩვენ გვჭირდება - სახელმწიფოს, რომ გავარკვიოთ, რადგან დარწმუნებული ვარ, ეს არ იქნება ბოლო. ამ 9 წლის განმავლობაში ბევრი უბედურება მოხდა და ეს მასალები ნაწილ-ნაწილ, ალბათ, მთელ მსოფლიოშია გაბნეული, რადგან ნაციონალები სხვადასხვა მხარეს გაიფანტნენ.
რაღაცნაირად ერთი პროცესი მაინც უნდა დასრულდეს. ჯერჯერობით, ამ პროცესების დასასრულს ვერა და მხოლოდ, გაჭიანურებას ვხედავ.
სხვათა შორის მამუკა კაციტაძემაც გააკეთა ამ თემასთან დაკავშირებით განცხადება და მანაც გამოთქვა ვარაუდი, რომ შესაძლოა, მერაბიშვილს ბრალიც დაუმძიმდეს, მაგრამ საბოლოოდ საქმე იქამდე მივა, რომ მას ეს არ დაუმტკიცდება და სასამართლო გამამართლებელ განაჩენს გამოუტანს... თქვენ ახსენეთ სამართლებრივი კოაბიტაცია. არის მოლოდინი, რომ თვით მერაბიშვილსაც კი ბრალი არ დაუმტკიცდეს?
- როდესაც ადამიანებში ერთი და იგივე აზრი ჩნდება ერთმანეთისგან დამოუკიდებლად და ჩემსა და კაციტაძის გარდა ასეთი პოზიცია სხვასაც აქვს, პრესაშიც ჟონავს და კერძო საუბრებშიც - ხელოვნურად ხომ არ ჭიანურდება ეს პროცესები, გამოდის, რომ არსებობს რაღაც პირობები, რამაც ეს ეჭვი დაბადა.
არ მინდა ვიფიქრო, რომ ეს განგებ ხდება, მაგრამ ჯერჯერობით დასრულებული პროცესი ვერ ვნახე. ამიტომაც აღვნიშნე, რომ ამ ერთი წლის განმავლობაში, ერთი საქმე მაინც უნდა დასრულებულიყო.
საზოგადოებას სჭირდება არა ადვოკატების და პროკურორების მიერ სასამართლო სხდომის დასრულების შემდეგ გაკეთებული განცხადებები, არამედ რეალური სურათი, რომელი საქმე რა ატაპზეა და რა ხდება სამართლიანობის აღდგენასთან დაკავშირებით. მთავარი პროკურტატურის იქნება ეს, იუსტიციის მინისტრის თუ მთავრობის განცხადება, უნდა აგვიხსნან, რა ხდება დღეს ქვეყანაში. არც ერთი მიმართულებით არ ვიცით რა ხდება, ვიცით მხოლოდ ფრაგმენტები და როდესაც საზოგადოებას აქვს მხოლოდ ფრაგმენტები, ბუნებრივია, შემდეგ თავად იწყებს სურათის აღდგენას, რომელიც შესაძლოა, არ ემთხვეოდეს რეალობას, მაგრამ სხვა გამოსავალი საზოგადოებას ასეთ შემთხვევაში არ აქვს.
ძალიან საინტერესოა კიდევ ერთი დეტალი - მეთიუ ბრაიზამ სპეციალური პრესკონფერენცია მოაწყო, სადაც მერაბიშვილის გამართლებას შეეცადა - განმარტა, რომ ანტიტერორისტული ოპერაციის დროს გამოთქმა „ორი გვამი მჭირდება“ შესაძლოა იყოს გამართლებული. შეიძლება ეს აშშ-ს პოზიციად მივიღოთ თუ ამ შემთხვევაში ეს არის კერძო პირის განცხადება?
- ეს არ არის დასავლეთის პოზიცია, ბრაიზა არ წარმოადგენს ოფიციალურ ხელისუფლებას, რამდენადაც ვიცი, ესტონეთის წარმომადგენელია საქართველოში და არა ამერიკის - ეს არის მისი კერზო პოზიცია და ბუნებრივია, რომ ბრაიზას ასეთი პოზიცია ექნებოდა ორი მიზეზის გამო. პირველი და უმთავრესი, ეს არის ის, რომ ბრაიზა ფაქტობრივად იყო თანამონაწილე, ყოველ შემთხვევში ინფორმირებული, იმ საქმიანობისა, რასაც ეწეოდა „ნაციონალური მოძრაობა“ და ერთ-ერთი დიდი მხარდამჭერი იყო იმ პოლიტიკისა, რასაც ისინი აკეთებდნენ. ამიტომ, ასეთი განცხადება ჩვეულებრივია.
მეორე მხრივ, იმის თქმა, რომ აუცილებლად უნდა ჩატარდეს გამოძიება, სწორია. თუმცა ბრაიზა მაინც ეცდება ნაციონალურად შეხედოს ამ სიტუაციას.
იქ იყო ნატოს წარმომადგენელიც, რომელმაც თქვა, რომ სპეცოპერაციის დროს ზოგჯერ ხდება რაღაც ისეთი, რაც სამართლებრივი ჩარჩოებიდან გადის. არ ვიცი, რამდენად შეესაბამება სიმართლეს, მაგრამ ჩვენთვის გაცილებით მნიშვნელოვანია ის, თუ რეალურად რა ხდებოდა მუხროვანში. იმიტომ, რომ მაშინ მოგეხსენებათ, მიტინგები მიმდინარეობდა და საზოგადოებაში მაშინვე გაჩნდა განცდა, რომ მუხროვანის ამბოხება იყო სპექტაკლი, დადგმული ხელისუფლების მიერ, რათა გადაეფარა სხვა პოლიტიკური პროცესები. ეს აზრი ახალი არ არის და 2009-ში იმავე მომენტში გაჩნდა, როგორც კი ეს სპეცოპერაცია ჩატარდა.
ნატო-ს სამეკავშირეო ოფისის ხელმძღვანელი ასევე აფრთხილებს ჟურნალისტებსა და საზოგადოებას, წინასწარი დასაკვნებისგან თავი შეიკავონ. ამ შემთხვევაში შეიძლება ეს ნატო-ს პოზიციად მივიღოთ? როგორც ჩანს, დასავლეთის ინტერესი ამ თემის მიმართ არც თუ უმნიშვნელოა...
- რა თქმა უნდა, დასავლეთი დაინტერესდება - ეს არ არის რიგითი ჯარისკაცის ქმედება, საქართველოს უმაღლესი ხელისუფლების ყველა წარმომადგენელი იქ იყო. თუ ეს პროვოკაცია იყო და ყველაფერი დადგმული იყო, რა ეჭვიც არსებობს საზოგადოებაში, ეს ნიშნავს, რომ „ნაციონალური მოძრაობის“ მთელი ეს ელიტა გარეული იყო ამაში და დამტკიცდა კიდეც სამართლებრივად.
ნატო იქნება თუ დასავლეთის სახელმწიფოები, რთულ სიტუაციაში აღმოჩნდებიან, რადგან არავისთვის დასამალი არ არის, რომ საქართველოს ხელისუფლება თანამშრომლობდა როგორც ნატო-სთან ისე ევროპულ ქვეყნებთან. იქვე ისიც ითქვა, რომ თუ დანაშაული იქნა ჩადენილი, ის უნდა იყოს გამოძიებული.
ნატო-ს წარმომადგენელმა უფრო ჭკუა დაგვარიგა, რომ შეფასებებში ვიყოთ ფრთხილი. შეფასებებში, რაც მოვისმინე, საზოგადოების უმეტესობის მხრიდან იმპერატიული ტონი არ ყოფილა.
ყველა ვთანხმდებით ერთ საკითხზე, აუცილებელია, გამოძიება და სიმართლის დადგენა, რა მოხდა მუხროვანში. სხვაგვარად ვერც ნატო-ს წარმომადგენელი იტყვის მეტს და ვერც ჩვენ. თუ რეალობა გვინდა, მაშინ უნდა ვნახოთ, რეალობა რა იყო.
თუ ეს დადგმული სპექტაკლი არ იყო, მაშინ, როგორც ჩანს, ახალმა ხელისუფლებამ რაღაც-რაღაცეები ვერ გაითვალისწინა. თუ ეს დადგმული იყო, მაშინ უნდა გვითხრან, რომ ეს ასე იყო. ეს საკმაოდ მნიშვნელოვანი რამაა, მითუმეტეს წლევანდელ წელს, როდესაც ქვეყნის წინაშე ძალიან დიდი და სახიფათო გამოწვევები დგას.
ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნებს გულისხმობთ?
- არა მხოლოდ. ვგულისხმობ ევროკავშირთან შეთანხმების დოკუმენტის ხელმოწერას, ეკონომიკურ საკითხებს, კომპლექსურად ვგულისხმობ ყველაფერს, რადგან საკმაოდ რთული წელი ელოდება ქვეყანასაც და მმართველ პოლიტიკურ გუნდსაც, რომელიც, ჩემი აზრით, უკვე საკმაოდ უშვებს შეცდომებს და ისეთი ვერ არის, როგორიც ერთი წლის წინ იყო.
რაც შეეხება სამარლიანობის დადგომის პროცესის შეფერხებას, ხომ არ შეიძლება იყოს ეს დასავლეთის მითითება? გვახსოვს, რა სიმკაცრით მოითხოვდა ხელისუფლებისგან პოლიტიკურ კოაბიტაციას... დღესაც ხომ არ შეიძლება იყოს მსგავსი მოთხოვნა? ასეთი კითხვა იმიტომ ჩნდება, რომ ამ პროცესის შეფერხება თუ ვინმეს აზარალებს, პირველ რიგში, ხელისუფლებას და მას ეს უნდა ესმოდეს...
- „ქართული ოცნების“ პრობლემა მას შემდეგ, რაც ის ხელისუფლებაში მოვიდა, არის ის, რომ არ აქვს ჩამოყალიბებული სტრატეგიული და ერთიანი ხედვა ქვეყანაში არსებული პრობლემების მიმართ. ეს არ ნიშნავს, რომ აზრთა სხვადასხვაობაა. შეუძლებელია ეს ამხელა კოალიციაში არ იყოს, მაგრამ სტრატეგიული გეგმა, რომლითაც მივდივართ, უნდა იყოს განსაზღვრული - რა, ვის მიერ და როგორ კეთდება და ა.შ. სამოქმედო პროგრამას ვგულისხმობ, რომელიც უნდა იყოს ერთიანი და ჩამოყალიბებული.
და რაც მთავარია, მიზანი - როდის ჩათვლის ხელისუფლებაში მოსული პოლიტიკური ძალა, რომ მან რაღაც გააკეთა და მიზანი მიღწეულია. ადგილობრივი თვითმამართველობის კოდექსი ოდნავ რომ გააუმჯობესა, ეს იყო მისი საბოლოო მიზანი?!
ჯერჯერობით, მოსინჯვა ხდება, რისი გაკეთება შეიძლება და რისი არა - დაიწყება რაღაც პროცესი და ელოდებიან რა რეაქცია მოჰყვება. თუ დადებითი რეაქცია მოჰყვა იგივე დასავლეთის მხრიდან, ეს გრძელდება, თუ არა - მაშინ პროცესმა შეიძლება მიიღოს სხვაგვარი ხასიათი.
ამგვარი დამოკიდებულება არა მარტო ხელისუფლებასა და დასავლეთს შორის, არამედ ხელისუფლების შტოებსაც შორის შეინიშნება, რაც იწვევს მერყეობებს. რეფორმები ხორციელდება ნაწილობრივ. თქმა იმისი, რომ დასავლეთი რასაც გვეტყვის, იმას ვაკეთებთ, არასწორია. ვიდრე რაღაცის მოსინჯვას დაიწყებ, ჯერ უნდა გააანალიზო, „ოცნების“ შემთხვევაში ჯერ მოქმედება იწყება.
ამიტომაც ჩნდება მოსაზრება, რომ ხელისუფლება არ მუშაობს ან მუშაობს ზიგზაგებით, რაც საზოგადოებაში აჩენს კითხვებს და ამავე ხელისუფლებისათვის არ არის მომგებიანი.
თუ ისევ სამართლიანობის აღდგენას მივუბრუნდებით, ერთი წლის წინ გაცილებით მკვეთრი იყო დასავლეთი ვიდრე დღეს. დღეს ხელისუფლებას შეუძლია, გაცილებით სწრაფად იმოქმედოს ვიდრე ეს შეეძლო ერთი წლის წინ, მაგრამ ამ აჩქარებას ვერ ვხედავ.
დასავლეთი ისეთი კატეგორიული აღარ იქნება, როგორც ერთი წლის წინ, თუმცა ის ძალზე ფრთხილია - სულ ახლახანს იყო, ევროსაბჭოს სხდომაზე უკრაინასთან დაკავშირებით ერთ-ერთმა დეპუტატმა განაცხადა, „ნუ ეშინია იანუკოვიჩს, ჩვენ მას ისე არ მოვექცევით, როგორც ის მოეპყრო ტიმოშენკოს“-ო. დასავლეთში მხოლოდ ჩვენდამი კი არ არის ასეთი დამოკიდებულება, არამედ ყველა მაღალი თანამდებობის ჩინოვნიკის მიმართ არა მხოლოდ პოსტსაბჭოთა, არამედ დასავლეთის ქვეყნებშიც. ეს სიფრთხილე ნიშნავს იმას, რომ ახალმა პოლიტიკურმა ძალამ ძველი ხელისუფლების შეცდომები არ გამოიყენოს ახალი დიქტატურის დასამყარებლად - ამისი შიში აქვთ და ამიტომ ფრთხილობენ.
ჩვენთან მდგომარეობა ცოტა სხვაგვარია, მაგრამ ნუ მოვითხოვთ, რომ დასავლელმა პოლიტიკოსებმა ყველაფერი იცოდნენ დეტალებში - მათ ეს 9 წელი საქართველოში არ უცხოვრიათ - ჩვენ ვიცხოვრეთ და ამიტომაც გვაქვს უფლება, ვიყოთ უფრო კატეგორიულები და მომთხოვნები.
