კონფლიქტის ზონაში დენთის სუნი ტრიალებს. საბედისწერო ტყვია, შესაძლოა, ყოველ წუთას გავარდეს. საოკუპაციო ჯარების წარმომადგენლებმა ე.წ. საზღვრის პერიმეტრზე პატრულირება გააძლიერეს. რუსი სამხედროები განაგრძობენ კაპიტალური სასაზღვრო ნაგებობების მონტაჟს. საგარეო საქმეთა მინისტრის მაია ფანჯიკიძის ინფორმაციით, ოკუპანტებმა საზღვარი 22-25 კილომეტრით წინ გადმოწიეს. ოკუპანტები სხვადასხვა მონაკვეთებში სხვადასხვა სიდიდით არიან შემოჭრილი. დაზარალებულია 40-მდე ოჯახი. პარლამენტის თავდაცვისა და უშიშროების კომიტეტის თავმჯდომარე ირაკლი სესიაშვილი for.ge-სთან საუბრისას აცხადებს, რომ საქართველოს ხელისუფლება ცდილობს კონფლიქტის ზონაში მიმდინარე პროცესებს პროვოკაციული ხასიათი არ მიეცეს და პრობლემა დიალოგის რეჟიმში გადაიჭრას.

პროცესი, რომელიც ახლა მიმდინარეობს კონფლიქტის ზონაში, - საზღვრის გადმოწევა, ადგილობრივი მოსახლეობის გატაცება, - ქმნის თუ არა საფრთხეს, რომ ქვეყანა 2008 წლის მდგომარეობაში დაბრუნდეს?

ირაკლი სესიაშვილი: პარალელების გავლება არ შეიძლება. სიტუაცია კონტროლის ქვეშ არის, როგორც ადგილობრივი, ასევე საერთაშორისო დონეზე. შემდგომ ესკალაციას არ ველოდები, თუმცა, ფაქტი არის შემაშფოთებელი ჩვენი ქვეყნისთვის და საზოგადოებისთვის, მათ შორის საერთაშორისო თანამეგობრობისთვის. რუსეთი აშკარად აგრძელებს საერთაშორისო სამართლის ნორმების დარღვევას და ჩვენი ტერიტორიების მიტაცებას. ამით საფრთხეს უქმნის დაწყებულ დიალოგს და მცდელობას იმისა, რომ ურთიერთობა დავალაგოთ.

იმ ფონზე, როდესაც ჩვენმა ხელისუფლებამ გარკვეულწილად ახალი სტრატეგია შეიმუშავა რუსეთთან ურთიერთობის, რაც გულისხმობს იმას, რომ ჩვენ შევძლოთ მოლაპარაკების გზით, ჩვენს შორის არსებული პრობლემების საერთაშორისო სამართლის პრინციპების გათვალისწინებით. ამ პროცესში ჩვენი მხრიდან გადაიდგა რიგი კონსტრუქციული ნაბიჯები.

წინა ხელისუფლების მხრიდან ძალიან მძიმე მემკვიდრეობა დაგვხვდა. ის, რაც დღეს ხდება, არის წინა ხელისუფლების არასწორი პოლიტიკის შედეგი. რუსეთის აგრესია შეფასებულია საერთაშორისო საზოგადოების მხრიდან, - ეს არის ოკუპაცია. თუმცა, შემდგომ პერიოდში საქართველოს წინა ხელისუფლებამ დაუშვა რიგი შეცდომები, რის გამოც ჩვენ გვიწევს ამ შეცდომების შედეგად დამდგარი მოცემულობასთან გამკლავება.

თქვენ, ხელისუფლება რას აკეთებთ იმისათვის, რომ ეს პროცესი შეჩერდეს? უმცირესობა აცხადებს, რომ რუსეთი ტერიტორიებს უომრად, მცოცავი ანექსიის მეშვეობით იკავებს და ხელისუფლების მოქმედება არის გაუგებარიო...

- სამწუხაროდ, ჩვენ საქმე არ გვაქვს ისეთ ქვეყანასთან, რომელიც ცივილიზებული სტანდარტებით მოქმედებს, რომელიც პატივს სცემს საერთაშორისო სამართლის ნორმებს. სამწუხაროდ, ასევე ჩვენს ქვეყანას არ გააჩნია იმის შესაძლებლობა, რომ ამ შემთხვევაში ძალით მოვახერხოთ ჩვენი ტერიტორიების დაცვა, რასაც გარკვეულწილად, შესაძლოა, პროვოკაციების რისკებიც ახლდეს თან. ამიტომ, ჩვენ ვცდილობთ მაქსიმალურად გამოვიყენოთ ყველა ის რესურსი და შესაძლებლობა, რაც ამ შემთხვევაში, ქვეყანას გააჩნია ამ კრიზისის თავიდან აცილების და შემდგომ, უკვე, დეოკუპაციის პოლიტიკის გასაგრძელებლად.

მინდა გითხრათ, რომ ყველა უწყება, რომელსაც შეუძლია რაიმე როლი ითამაშოს ამ კრიზისის მოგვარებაში, ჩართულია. საერთაშორისო კუთხით მუშაობს ყველა საელჩო ჩვენს პარტნიორ ქვეყნებთან. მიმართავს მათ თხოვნით, რომ მაქსიმალურად გამოიყენონ ყველა ბერკეტები, რათა მათ ეს პროცესი შეაჩერონ. მინდა გითხრათ, რომ რუსეთის მხრიდან ეს მცოცავი ანექსია არაა ახალი ჩვენი ქვეყნისთვის. ამ სამწუხარო პროცესს ადგილი ჰქონდა წინა ხელისუფლების დროსაც, თუმცა, რიგ შემთხვევებში ხდებოდა ამ ინფორმაციის დამალვა, რადგან წინა ხელისუფლებას არ გააჩნდა უნარი, რომ გამკლავებოდა ამ პროცესს.

განსხვავება ისაა, რომ ჩვენ ამის მიჩუმათებას არ ვაპირებთ, პირიქით ამაზე ხმამაღლა ვაცხადებთ და მოვუწოდებთ ყველა იმ სუბიექტს, რომელსაც შეუძლია ზეგავლენა მოახდინოს ამ პროცესზე, მაქსიმალურად ჩაერთოს. პროცესი ძალიან რთულია, ასე მარტივად არ დგას საკითხი, რომ ჩვენი ხელისუფლების თუნდაც სწორი მოქმედებით შედეგი დადგეს. მაქსიმალურად ვცდილობთ საერთაშორისო საზოგადოების ჩართულობას და მათ გააქტიურებას, რომ მოხდეს ამ პროცესის შეჩერება. ჩვენ იმედი გვაქვს, რომ გარკვეულ შედეგებს მივაღწევთ.

გარდა საერთაშორისო საზოგადოების ზეწოლისა, რა რესურსი გააჩნია დღეს საქართველოს ხელისუფლებას, რომ აიძულოს რუსეთი შეწყვიტოს ეს უკანონო მოქმედებები?

- პირველ რიგში, თუ ჩვენ სიტუაციას გავაანალიზებთ, რუსეთის ინტერესებში არ უნდა შედიოდეს ასეთი დესტრუქციული ნაბიჯის გადადგმა. საუბარია იმაზე, რომ ჩვენმა ხელისუფლებამ რუსეთს დაანახა მზაობა კონსტრუქციული ფორმატში, მიუღებელი რიტორიკის გარეშე დაიწყოს მუშაობა პრობლემებზე და არა მხოლოდ პიარკამპანიებით ვიყოთ დაკავებული და ერთმანეთის ლანძღვა-გინებით. ამ ფონზე საერთაშორისო საზოგადოების რეაქცია იყო ძალიან პოზიტიური. ქართული პროდუქციისთვის იხსნება ბაზარი რუსეთში, რაც შეძლება კარგი დასაწყისი იყოს ურთიერთობის დარეგულირებისთვის. ამ ფონზე, აშკარად ცალმხრივად დესტრუქციული ნაბიჯი რუსეთის მხრიდან, რასაც არანაირი საფუძველი არა აქვს საქართველოს მხრიდან, რა თქმა უნდა, რუსეთის იმიჯს საერთაშორისო დონეზე სერიოზულ ზიანს მიაყენებს.

პრემიერ-მინისტრი ამბობს, რომ რუსეთის მხრიდან უფრო მეტ დადებით ნაბიჯებს ველოდითო. იგივე თქვა საგარეო საქმეთა მინისტრმა. რატომ გქონდათ ასეთი მოლოდინი?

- ჩვენი ხელისუფლების მხრიდან გადაიდგა კონსტრუქციული ნაბიჯები და რუსეთისთვის ეს ფორმატი მისაღები უნდა იყოს საერთო ცივილური მიზნებიდან გამომდინარე. პირიქით, რუსეთი დაინტერესებული უნდა იყოს, რომ ამ შემთხვევაში, საოკუპაციო საზღვრები კი არ გაამაგროს და ჩაკეტოს, არამედ, თუ აქვს პრეტენზია, რომ ის არის ცივილიზებული სამყაროს ნაწილი, სამშვიდობო ნაბიჯი გადადგას. მე ვფიქრობ, რომ აქამდე გავლებული მავთულხლართების ალაგმვა რომ მომხდარიყო, ეს იქნებოდა აბსოლუტურად სწორი და ადეკვატური. მე ამას უფრო ველოდი, ვიდრე იმას, რაც ჩვენ ვნახეთ.

ჩვენი ამოცანაა, რომ ერთის მხრივ რუსეთი დავარწმუნოთ პირდაპირი კონტაქტებით და ამ პოზიტიური პროცესების სარგებლობაში და საერთაშორისო საზოგადოება მაქსიმალურად ჩავრთოთ. იმიტომ, რომ რუსეთს არანაირი არგუმენტი არ აქვს დღეს, უარი თქვას კონსტრუქციულ წინადადებაზე. გარდა ამისა, იცით, რომ რუსეთი შეშფოთებული იყო და ხშირად საუბრობდა სოჭის ოლიმპიადაზე საქართველოს მხრიდან მოსალოდნელ საფრთხეებზე და რისკებზე. ესეც ჩვენ გავაქარწყლეთ და ყოველგვარი წინაპირობის გარეშე გამოვთქვით მზაობა, რომ ოლიმპიადაში მივიღოთ მონაწილეობა. ამ ფონზე კიდევ ერთხელ გაუგებარი იყო, ასეთი დესტრუქციული ნაბიჯი რუსეთის მხრიდან. რუსეთისთვის ეს პროცესი არანაირად კარგის მომტანი არაა, დიდი ზიანს აყენებს მის საერთაშორისო იმიჯს.

მაგალითად, შოთა მალაშხია აცხადებს, რომ კონფლიქტის ზონაში ვითარება იძაბება და ამ ფონზე გაუგებარია რას აკეთებს საგარეო საქმეთა სამინისტრო...

- შენიშვნები, შოთა მალაშხიასგან, როგორც უმცირესობისგან, შეიძლება დემოკრატიულობის პრინციპებიდან გამომდინარე იყოს მისაღები, მაგრამ იმ პირისგან, რომელიც წლების მანძილზე, ასე ვთქვათ, კურირებდა კონფლიქტების მოგვარების საკითხებს და მოგვარების მაგივრად, მძიმე მემკვიდრეობა დაუტოვა ჩვენს ქვეყანას, ჩემთვის მიუღებელია მისი კრიტიკა. სააკაშვილი დღესაც ძალიან დიდ ფულს ხარჯავს დასავლეთში საკუთარი ლობისტებისთვის და თუ მათ გააჩნიათ იმის რესურსი, რომ თავადაც შეიტანონ წვლილი ამ პროცესის მოგვარებაში, მათ არავინ არ უშლის ხელს. ასე რომ, ის, რაც გვესმის მალაშხიასგან და უმცირესობისგან, ეს არის საკუთარი პასუხისმგებლობისგან თავის არიდება და იმ პასუხისმგებლობების დაფარვა, რაც მათ თავის დროზე ეკისრათ ქვეყნისა და ამ მოვლენების წინაშე. ის რაც დღეს ხდება, ეს არის წინა ხელისუფლების მემკვიდრეობით მიღებული შედეგები.