„გირჩის“ ლიდერის იაგო ხვიჩიას ინიციატივამ, 20 ივნისის მოვლენების მსგავსად, ამნისტია გამოცხადდეს 7 ნოემბერთან და 26 მაისთან მიმართებით, კვლავ გამოაცოცხლა საქართველოს ისტორიის მძიმე ფურცლები.

მართალია, პოლიტიკოსთა ნაწილი იმის მომხრე არ არის, დავიწყოთ წარსულის ქექვა, 20 ივნისის, 7 ნოემბრის და სხვა თარიღების შედარება, მაგრამ მმართველი გუნდი და ნაციონალები ერთმანეთს აბრალებენ, რომელი უფრო სისხლიანი თარიღი იყო - 7 ნოემბერი, 26 მაისი, თუ 20 ივნისი.

მამუკა მდინარაძე მიიჩნევს, რომ წარმოუდგენელია, ვინმემ ეს სამი თარიღი ერთმანეთს შეადაროს, რადგან წინა ორ შემთხვევაში იყო პირდაპირი მიზანი ხალხის შეშინების, დაზიანების, მოკვლის. სოზარ სუბარიც ფიქრობს, რომ 20 ივნისის შედარება 7 ნოემბერთან და 26 მაისთან აბსოლუტურად შეუძლებელია. ირაკლი კობახიძის თქმით კი, 7 ნოემბერს და 20 ივნისს „ნაცმოძრაობა“ ხელისუფლების უზრუპაციას ცდილობდა.

არასამთავრობო ორგანიზაცია „სამოქალაქო საზოგადოებისა და დემოკრატიის განვითარების ცენტრის“ ხელმძღვანელი ლადო ბოჟაძე ჩვენთან საუბრისას აცხადებს, რომ 20 ივნისს მუდმივად იყო მცდელობა, განსაკუთრებით, „ნაცმოძრაობის“ მხრიდან, გაეიგივებინათ 20 ივნისი ორ უმძიმეს თარიღთან ჩვენი ქვეყნის ისტორიაში - 7 ნოემბერთან და 26 მაისთან. თუმცა ამ თარიღების გაიგივება თვისობრივად ვერ მოხდება, რადგან 7 ნოემბერს მშვიდობიანი მოქალაქეები დაარბია ხელისუფლებამ, დაარბია დამოუკიდებელი ტელევიზია…

„ორჯერ დაშალა მიტინგი „ნაციონალურმა მოძრაობამ“ მაშინ, როცა არანაირი საფრთხე არც პარლამენტის შენობას, არც რომელიმე სახელმწიფო ინსტიტუციას არ ემუქრებოდა. ყველას გვახსოვს, ნიკა გვარამიას ხელმძღვანელობით ფილმიც გადაიღეს, საქმეებიც აღძრეს, მაგრამ არაფერი არ დადასტურდა, რადგან არც არაფერი არ ყოფილა. კიდევ უფრო მძიმე იყო 26 მაისის ტრაგედია იმ თვალსაზრისით, რომ მშვიდობიანი მოქალაქეები მხოლოდ იმიტომ, რომ მეორე დღეს იქ „ნაციონალურ მოძრაობას“ აღლუმი უნდა ჩაეტარებინა, სასიკვდილოდ გაიმეტეს, თვალიც დაკარგეს მაშინ, ფიზიკურადაც გაუსწორდნენ, 800-ზე მეტი ადამიანი დაიჭირეს, 4 ადამიანი გარდაიცვალა, ორი მიცვალებული მაღაზიის თავზე შემოდეს, გეგონება, მათ არ მოუკლავთ. ამის გამო პასუხისგებაში მიეცა სხვადასხვა თანამდებობის პირი, მიხეილ სააკაშვილი და სხვები, ვანო მერაბიშვილმა მსჯავრიც მოიხადა. ამიტომ ამნისტია ვერც ერთ ამ ორ თარიღზე ვერ გავრცელდება, რადგან თვისობრივად განსხვავდებიან ერთმანეთისგან“, - აღნიშნა ლადო ბოჟაძემ.

მანვე გაიხსენა 20 ივნისის დეტალები, როცა ყველაფერი დაიწყო ნიკა მელიას მონაწილეობით და პირველი, 20 ივნისის ამნისტია თუკი ვინმეს არ უნდა შეეხოს და ვინმეს არ ეკუთვნის, ეს არის სწორედ ნიკა მელია.

„მელიას მოწოდების შემდეგ დაიწყო ეს პროცესი, მისი მოწოდების შემდეგ დაზიანდნენ ადამიანები, დაკარგეს თვალი, დაზარალდნენ პოლიციელები, დაზიანდა სახელმწიფო ქონება, უამრავი დაზარალებულია. სულ სხვა იყო პროცესი, რომელიც უკავშირდებოდა გავრილოვის თემას, შუადღეს გავრილოვი უკვე გავაძევეთ საქართველოდან, ამ დროს რისთვის სჭირდებოდათ პარლამენტზე შტურმი? თუ არა იმისთვის, რომ ასეთნაირად განვითარებულიყო მოვლენები და „ქართულ ოცნებასთან“ მიმართებით ვიღაცას წამოსაძახებელი ჰქონოდა, 7 ნოემბერი და 26 მაისი თუ მოხდა ქვეყანაში, აგერ, 20 ივნისიც ხომ მოხდაო?!“

ლადო ბოჟაძის თქმით, მოგვიანებით მომხდარის შესახებ უკვე აღიარა ირაკლი ოქრუაშვილმა და სხვებმაც, შეცდომა დავაშვებინეთ, ვაიძულეთ, სისხლი დაეღვარათ, მიტინგი დაერბიათო, ეს იყო პოლიტიკური პროცესის ნაწილი ისევე, როგორც მერე აღიარეს, რომ მელიას დაპატიმრება, გირაოს არგადახდაც და ციხეში წასვლაც იყო პოლიტიკური სცენარი და არა ის, რომ მისი დაჭერა უნდოდა „ქართულ ოცნებას“. ეს რომ სდომოდა ხელისუფლებას, მაშინ ნიკა მელიას არც გირაოს შეუფარდებდა, არც სამაჯურს გაუკეთებდა. ამიტომ, ლადო ბოჟაძის დასკვნით, ეს სრულიად განსხვავებული თარიღებია, განსხვავებული მოცემულობით და, რაც მთავარია, განსხვავებული მსხვერპლით.

ანალიტიკოსი ნიკა ჩიტაძე მიიჩნევს, რომ ყველა თარიღთან მიმართებით სამართლიანობა უნდა არსებობდეს და ამნისტია უნდა გამოცხადდეს გინდ 7 ნოემბრის, გინდ 26 მაისის, გინდ 20 ივნისის მოვლენებზე.

„20 ივნისს უზურპაცია, ალბათ, უფრო მოხდა „ქართული ოცნების“ მხრიდან, რადგან მომიტინგეები აპროტესტებდნენ გავრილოვის ჩამოსვლას. მართალია, 7 ნოემბერს წინა ხელისუფლებამ გადაამეტა უფლებამოსილებას, მაგრამ, მეორე მხრივ, იქ ნამდვილად იყო მოწოდება ხელისუფლების დასრულებისკენ. თუკი წინა ხელისუფლებამ არ აღძრა საქმე ადამიანებზე, რომლებიც მოუწოდებდნენ ხელისუფლების დამთავრებას, მაშინ 7 ნოემბრის და 26 მაისის საქმეებზეც უნდა გამოცხადდეს ამნისტია. მით უმეტეს, 26 მაისს ჩვენ ვიცით, რომ დანაშაული ჩაიდინა მომიტინგეებთან დაახლოებულმა პირმა, ანუ ბურჯანაძის მანქანამ გაიტანა პოლიციელი, რომელიც დაიღუპა, დამნაშავე კი გამოუშვეს“, - აცხადებს ნიკა ჩიტაძე.

მისივე აზრით, ამნისტია ან ყველაზე უნდა გავრცელდეს, ან არავისზე. ნიკა ჩიტაძე იხსენებს, რომ 26 მაისსაც იყო ხელისუფლების დასრულების მცდელობა, ნინო ბურჯანაძე მოუწოდებდა ხალხს და გრუ-ს სპეცდანიშნულების რაზმის შემოყვანაც უნდოდათ, ამდენად, ანალიტიკოსს აინტერესებს, რატომ არის დღეს ბურჯანაძე ოპოზიციის ერთ-ერთი გამორჩეული ლიდერი?