„ერისიონი“ რუსეთიდან დაბრუნდა. საზოგადოების ნაწილი მას აეროპორტში ოვაციებით შეეგება. ზოგიერთებს მაისურებიც ემოსათ, წარწერით, „მეც ერისიონელი ვარ“. ისინი აღფრთოვანებას ვერ მალავდნენ, რომ ბოლოს და ბოლოს „ერისიონმა“ ასეთი თამამი ნაბიჯი გადადგა და რუსეთში ჩავიდა. თუმცა იყვნენ ისეთნიც, ვინც აანონსებდა, რომ „ერისიონს“ ოკუპანტისთვის ცეკვის გამო სირცხვილის დერეფანში გაატარებდა. დანაქადების მიუხედავად, მათ ამის დღეს განხორციელება ვერ შეძლეს. შესაძლოა, იმიტომაც, რომ იმ ტერიტორიაზე, საიდანაც ანსამბლის წევრები უნდა გამოსულიყვნენ, უამრავი პოლიციელი იყო მობილიზებული, შესაძლოა, როგორც ყოველთვის, თანამოაზრეები ვერ შეკრიბეს.
ანსამბლის ხელმძღვანელი ჯემალ ჭკუასელი დღესაც აცხადებს, რომ ქართული ხელოვნება ყოველგვარ პოლიტიკაზე მაღლა დგას და რუსეთში „ერისიონის“ გასტროლები ტრიუმფით ჩატარდა. მისი თქმით, „ქართული ხელოვნება სუფთა და კრიალაა და ჩვენ ყოველგვარ პოლიტიკაზე მაღლა დავდექით. რუსეთში, სადაც გავმართეთ კონცერტები, ყველა დარბაზში საქართველოს დროშა ავაფრიალეთ. უნდა გავმიჯნოთ ხელოვნება და კულტურა პოლიტიკისგან და ვთხოვ იმ ადამიანებს, რომლებიც ჩვენი თანამემამულეები არიან, ნუ იქნებიან რადიკალურები. მშვიდობა და სიყვარული გადაგვარჩენს“.
For.ge ანსამბლის სამხატვრო ხელმძღვანელს ჯემალ ჭკუასელს ესაუბრა.
კრემლის დარბაზში „ერისიონის“ გამოსვლა წინა კვირის ერთ-ერთი „ცხელი თემა“ გახლდათ. როგორ მიგიღოთ რუსმა მაყურებელმა?
- ლაპარაკი იმაზე, თუ როგორ მოგვიღეს და როგორი შეხვედრები გვქონდა, ზედმეტად მიმაჩნია, რადგან ზედმეტად აჟიტირებული ხალხი დაგვხვდა რუსეთში, ჩვენი ჩასვლით ისინი ზედმეტად ბედნიერები იყვნენ. ამას ნამდვილად გეუბნებით.
რუს მაყურებელს შორის თუ იყვნენ პოლიტიკოსები?
- არ ვიცი, ვერ გეტყვით, როგორი იყო დარბაზის შემადგენლობა. შესაძლოა, იყვნენ კიდეც პოლიტიკოსები. მე ის ვიცი, რომ ჩვეულებრივი მაყურებლები აღფრთოვანებულები იყვნენ. პირადად მეც კმაყოფილი ვარ, რომ შესანიშნავად მიგვიღეს. პოლიტიკისგან ყოველთვის ვმიჯნავ ჩემს ცხოვრებას, არათუ ანსამბლს. ანსამბლი, მით უმეტეს, პოლიტიკისგან გამიჯნული უნდა იყოს, მაგრამ რა არის, იცით? არ ვიცი, რა არის ეს ჩუმათობის პოლიტიკა. არც ის ვიცი, ხალხთან ურთიერთობა რატომ არის ცუდი?! - ეს მე არ მესმის. ხალხი არასდროს არ არის დამნაშავე და ხალხი არასდროს არ იწყებს ომს. ეს ტყუილია და ამაზე ლაპარაკი ზედმეტია.
„ერისიონის“ ტურნესთან დაკავშირებით მაშინ რატომ ატყდა საქართველოში ამხელა აჟოტაჟი? ზოგიერთებმა რატომ დაუკავშირეს ეს ვოიაჟი „ცეკვას ოკუპანტისთვის“? ხომ არ ფიქრობთ, რომ ამით ახალი ხელისუფლებისთვის მორიგი დარტყმის განხორციელება უნდოდათ?
- ამაში ბევრი რამ თამაშობს მნიშვნელობას. ისე, ესეც უნდა გავითვალისწინოთ - „ჩამოსხდებიან, იტყვიან, უჩემოდ ვით იმღერეთა“. შეიძლება, ესეც იყოს, შესაძლოა, სხვა რამეც იდგეს ამის უკან. არც ისაა გამოსარიცხი, რომ გარკვეული პოლიტიკური მოსაზრებების გამო აკეთებდნენ ასეთ განცხადებებს. ჩვენ ჩვენს საქმეს ვაკეთებთ და ძალიან არ მინდა, პოლიტიკაზე რაიმე ვთქვა.
ორგანიზაცია „პატრიოტების“ წარმომადგენელი გიორგი მაზმანიანი აცხადებს, რომ ეს ცეკვები იყო ოკუპანტისთვის და ისინი აეროპორტში საპროტესტო აქციით უნდა დაგვხვედროდნენ.
- რა გვარია „პატრიოტების“ წარმომადგენელი?
მაზმანიანი
- ახლა მაზმანიანი მაკლდა კიდევ.
თქვენი ინფორმაციით, რატომ გადაიფიქრეს მათ საპრორტესტო აქციის ჩატარება?
- დათო აქუბარდიას გადაცემას თუ უსმენდით, ჩემგან უხერხულია ამის თქმა, მაგრამ კაცი ამბობს, ამ ხნის კაცი ვარ და ასეთი შეხვედრა არ მინახავსო. ალბათ, ამ საპროტესტო აქციის მომწყობებმაც ამიტომ გადაიფიქრეს აეროპორტში აქციის გამართვა. ეს წამგებიანი იქნებოდა.
თუმცა, საპროტესტო აქციის გამართვას ამჯერად „ერისიონის“ ოფისის წინ აპირებენ.
- საქმე თუ არ აქვთ, გამართონ აქცია. მათთან არანაირი საქმე არ მაქვს. რამდენიც უნდათ, იმდენი აქცია გამართონ. მაზმანიანის გულშემატკივრობა რაღაც არ ვიცი. საქართველოზე გულგადაკლული გოგოა?
გოგო არა, მაზმანიანი ბიჭია. ფიქრობთ, რომ ისინი ყოფილი ხელისუფლების დავალებას ასრულებენ?
- აბა, სხვა ვინ გააკეთებდა ამას. მე ასე მგონია. თუ ასე არ არის, ხომ კარგი, და შეერგოთ ეს ყველაფერი და ეს გამოსვლები.
როგორც ვიცი, კრემლის სასახლეში თქვენი მოცეკვავეები ქართული დროშით წარდგნენ მაყურებლის წინაშე. ამას სიმბოლური დატვირთვა ჰქონდა? ასევე, „ქართველო, ხელი ხმალს იკარ“ და ცეკვა „ხორუმი“ შეასრულეთ. ეს საბრძოლო ცეკვებიც ალბათ, შემთხვევით არ აარჩიეთ?
- ზუსტად, სპეციალურად გვქონდა ეს ცეკვები შეტანილი რეპერტუარში. ხომ გახსოვთ, ერთი ასეთი სპექტაკლი იყო - „ჰოპლა, ჩვენ ვცოცხლობთ!“ ანუ საქართველო დამონებული არასდროს იქნება. არ შეიძლება, ქართველი ვინმეს ემონოს ქვეყანაზე. მაგრამ ერთი რამეცაა, ბრძოლით, ჩხუბით არაფერი გამოვა. ზარბაზნებზე უფრო სიტყვა ჭრის. ჩვენ დაახლოება გვინდა, რუსი იქნება ეს თუ უკრაინელი. იმას კი არ ვამბობთ, ვინმეს ვემონოთ-თქო. ჩვენ სიახლოვე გვინდა და ჩვენ უნდა იმ თემაზე ველაპარაკოთ ერთმანეთს, რომელიც სიმშვიდესა და მშვიდობას მოგვიტანს. ამას ყველაზე კარგად ხელოვნება აკეთებს. ყველაზე უკეთ კი ეს ხელეწიფება ჩვენს ქართულ ხალხურ შემოქმედებას, რომელსაც ბადალი არ ჰყავს მსოფლიოში. არ გამოვიყენოთ ეს ძალიან ჰუმანური იარაღი იმისთვის, რომ მშვიდობა იყოს?! - უნდა გამოვიყენოთ.
ეს თქვენი პოლიტიკური განაცხადი იყო, როცა განსაკუთრებით ეს ორი ცეკვა შეასრულეთ?
- ეს ჩვენს რეპერტუარშია და ამას გინდათ, პოლიტიკა დაარქვან და გინდათ, არ დაარქვან პოლიტიკა.
ქართული დროშის დარბაზში გატანაც თქვენს რეპერტუარშია?
- რა თქმა უნდა, ჩვენ ყველგან ვაჩვენებთ ამ დროშას და ყველა გვიცნობს ამ დროშით. რუსეთიდან ცუდი განწყობა რომ ყოფილიყო, გვეტყოდნენ, მეორედ არ დაგინახოთ ეს დროშაო. ეს მაინტერესებდა ძალიან. ამ რეპერტუარში ამ ადგილას ხან წმინდა გიორგის დროშა გვაქვს, ხანაც ჩვენი სახელმწიფო დროშა და ა.შ.
შემდგომში თუ დაგპატიჟეს რუსეთში, კრემლის სასახლეში შედგება თქვენი კონცერტი?
- რუსებმა კიდევ მიგვიწვიეს, უნდოდათ, წლის ბოლოს ჩავსულიყავით, მაგრამ ვნახოთ. მე მგონი, ამ დროისთვის არ გვეცლება, ახლა სხვაგან მივდივართ და სხვა გეგმები გვაქვს.
ანუ კრემლში თუ დაგპატიჟეს, აპირებთ ჩასვლას?
- არა, კრემლზე არ არის საუბარი, ახლა კრემლში არ ჩავალთ, იმიტომ კი არა, რომ ვიღაცამ თქვა, რომ რა გინდათ კრემლშიო. კრემლის ყრილობათა სასახლე არის საკონცერტო დარბაზი და მსოფლიოში ერთ-ერთი საუკეთესო, ძალიან პრესტიჟულია. სხვა რა უნდა ხელოვანს, თუ არა გამოვიდეს იქ, სადაც დააფასებენ. სხვათა შორის, კრემლში ყველას არ იწვევენ, ძალიან იშვიათად, რომ ასეთი რამ მოხდეს. ამიტომ პრესტიჟულიცაა, რომ ჩვენ მიგვიწვიეს.
სუხიშვილებმა განაცხადეს, რომ მათ აქვთ ფუფუნება, აირჩიონ, თუ სად წავიდნენ გასრტოლებზე. თუმცა, როგორც ვიცი, სუხიშვილებიც აპირებენ რუსეთში ჩასვლას.
- ეგენი მაგრები არიან, ჩვენ „სუსტები“ ვართ. ალბათ, ასე თვლიან, რომ მაგრები არიან, როგორც უნდათ, ისე იფიქრონ. საბოლოოდ მაყურებელი აფასებს.
კრემლის დარბაზში ქართველი ემიგრანტები ჭარბობდნენ თუ რუსები?
- ქართველების სიჭარბე ვერ იქნებოდა. ჯერ ერთი, ძალიან ძვირი ღირდა ბილეთი, მაგრამ ერთი 300-400 კაცი ნამდვილად იქნებოდა ქართველი. 6 ათას კაციან საკონცერტო დარბაზში რუსების ტევა არ იყო, სკამები ჩადგეს კიდეც.
კონცერტის შემდეგ რა მოხდა? ავტოგრაფებს გთხოვდნენ?
- არა, ჩვენ დაცვა გვყავდა და არავის გვაკარებდნენ. ეს ჩემი თხოვნა არ იყო, არამედ თვითონ აკეთებდნენ ამას, რომ არავის გვაკარებდნენ, არ გვაწუხებდნენ. ეს პრესტიჟულ დარბაზებს კი არა, ჩვეულებრივ დარბაზებსაც აქვთ წესად, რომ მაყურებელმა არ შეაწუხოს მსახიობი. ჩვენთვის განსაკუთრებული ამ მხრივ არაფერი მომხდარა, მაგრამ განსაკუთრებული იყო ეს ტურნე, რადგან ბევრი ხალხი იყო.
თქვენი კომენტარი გავრცელდა, რომ საქართველოს ისტორიის მანძილზე ქართველებს ჰქონდათ რთული პერიოდი, როდესაც ჩვენი საუკეთესო შვილები იღუპებოდნენ, მაგრამ ისევ სიმღერა და ცეკვა გადაგვარჩენდა ხოლმე.
- ახლაც ასეა. ამ კონცერტებით ჩვენ საქმეს ვერ მოვრჩებით, მაგრამ დასაწყისისთვის ძალიან კარგი რამეა, გულის გათბობისთვის საჭიროა ეს ურთიერთობა. ის, რომ ხვალ ყველაფერს მოვაგვარებთ და ზეგ აფხაზეთი ჩვენი იქნება, ასე არ არის.
სხვათა შორის, გია ვოლსკიმ ასეთი რამ თქვა, რომ „ერისიონის“ რუსეთში ჩასვლა ბიძინა ივანიშვილის დავალება არ ყოფილა. თქვენით წახვედით თუ ეს სახელმწიფოსგანაც იყო ინიცირებული?
- ჩვენ იურიდიული პირი ვართ, დამოუკიდებელი და გადაწყვეტილებებს დამოუკიდებლად ვიღებთ. ბატონ პრემიერს არ შევაწუხებთ იმისთვის, რომ რუსეთში ან სხვაგან ჩავიდეთ. არ არის ის დრო, ვინმეს ვემონოთ, თავისუფლები ვართ არჩევანში.
ბოლო ხანს ყოფილი ხელისუფლების წარმომადგენლები რჩევებით გვანებივრებენ. ერთ-ერთი ასეთი რჩევის ავტორი კახა ბენდუქიძეა. მან ასეთი რამ თქვა, რომ სასურველი იყო, კრემლის დარბაზში „ერისიონი“ შემდეგი წარწერით გამოსულიყო, „რუსეთო, დააბრუნე ტერიტორია“. ამასთან დაკავშირებით თქვენი პოზიცია როგორია?
- ღმერთმა დამიფაროს, რომ ბენდუქიძის საკარნახო მქონდეს რამე. თავის საქმეს მიხედოს, თუ აქვს საქმე. თუ არ აქვს, ეს არ არის პრობლემა, მას ვუსმინო. მისი რჩევები არ მეკუთვნის მე და არც მივიღებ.
შემდგომ გასტროლებს სად გეგმავთ?
- უკრაინაშია დაგეგმილი, კიშინიოვსა და ბალტიისპირეთში. ამის შემდეგ უცხოეთში შორეული გეგმები გვაქვს. ახლა რუსეთში კიდევ ქართული სხვა ანსამბლებიც ჩადიან და მათაც წარმატებებს ვუსურვებ. სუხიშვილებს ეს არ უნდათ, ისინი თავად არჩევენ ტურნეებს და სადაც უნდათ, იქ ჩავლენ, მაგრამ თუ ჩავლენ რუსეთში, მაინც წარმატებებს ვუსურვებ. ქართულ ცეკვებს მონატრებული იყო რუსი მაყურებელი. გარდა ამისა, ჩვენს სისხლს და ხორცს მოვეფერეთ იქ და ყველაზე მთავარი მაინც ეს იყო, ეს ადამიანები ცრემლიანი თვალებით შემოგვცქეროდნენ.