ქვეყნის უმაღლესი თანამდებობის პირების მორიგი კოაბიტაციური შეხვედრები, როგორც მოსალოდნელი იყო, კვლავ უშედეგოდ დასრულდა. ბოლო დროს საკმაოდ ხშირად ისმის საზოგადოების გაღიზიანებული ტონი ხელისუფლებისადმი, რომელიც მისგან უფრო თამამ და გაბედულ ნაბიჯებს მოითხოვს. ხალხს სურს, რაც შეიძლება ნაკლებად გაუწიოს ხელისუფლებამ ანგარიში იგივე დასავლეთს, რომელიც არ, ან ვერ ერკვევა საქართველოში არსებულ რეალობაში და საკუთარი გადმოსახედიდან გვთავაზობს თამაშის წესებს.

რას იზამს დასავლეთი, თუ მას დავაყენებთ ფაქტის წინაშე, ისევე, როგორც არაერთხელ გაუკეთებია ეს მიხეილ სააკაშვილს და რა უფრო მნიშვნელოვანი უნდა იყოს ხელისუფლებისათვის, დასავლეთის კეთილგანწყობა, თუ საკუთარი ხალხის დაკვეთის შესრულება, ამ თემაზე ექსპერტი კახა კახიშვილი გვესაუბრება.

ბატონო კახა, საზოგადოება ხელისუფლებისაგან უფრო გაბედულ და მკვეთრ მოქმედებას ითხოვს, თუმცა ხელისუფლება, როგორც ჩანს, ცდილობს, დასავლეთი არ აალაპარაკოს. ამ ფონზე ყოფილი ხელისუფლების მხრიდან ყოველდღიურად მატულობს პროვოკაციების საფრთხეები. რამდენად შესაძლებლად მიგაჩნიათ, რომ საქართველომ სერიოზული პოლიტიკური რყევების გარეშე გააგრძელოს ცხოვრება?

- პირველ რიგში, ხელისუფლება უნდა იყოს ადეკვატური ყველა იმ გამოწვევისადმი, რომელიც არსებობს ქვეყანაში და ქვეყნის გარეთ. იმიტომაც არის სახელმწიფო სტრუქტურებში გადანაწილებული უფლებამოსილებები და ამოცანები, რომ კონკრეტული უწყებები სწავლობენ და პრევენციის სახით ახორციელებენ ისეთ ღონისძიებებს, რომ სახელმწოფოს პრობლემები ააცილოს.

როდესაც საუბარი იმაზეა, რომ ვინმე რაიმე სახის საბოტაჟს ახორციელებს და ამ დროს, შენ აირჩიე დასავლეთთან კეკლუცობის გზა, ეს ნამდვილად ვერ მიგაღებინებს ადეკვატურ გადაწყვეტილებებს.

ამიტომ, ხელისუფლებამ უნდა აირჩიოს, რა სჭირდება მას - ის კეკლუცობა, რომელიც თავსმოხვეულია და ყველამ ძალიან კარგად იცის, რომ ზოგჯერ, საერთოდ საფუძველს მოკლებულიც არის, თუ ის, რომ გაატაროს რეალური სახელმწიფო პოლიტიკა, რომელიც მიმართული იქნება, ქვეყნის მოქალაქეების ინტერესებისკენ.

როდესაც იციან, რომ მთელი სასამართლო კორპუსი გადასულია დესტრუქციასა და საქმეების ჩაკვლაზე და ამითი აღიზიანებს მთელ ქვეყანას, საჭირო იყო ვენეციის კომისიისთვის იმ კანონპროექტის გაგზავნა, რომელიც შეიძლებოდა ისედაც მიეღოთ და რაღაც ნაწილში ამით მაინც უზრუნველეყოთ სასამართლოს დამოუკიდებელი გადაწყვეტილებების მიღება?

თუ მივყვებით იმას, რომ რასაც ნაცმოძრაობა მოგვთხოვს, ყველა ის ხუშტური ავუსრულოთ, რეალურად, ეს არ არის ადეკვატური გადაწყვეტილებები. ნებისმიერი სტრუქტურის მოვალეობაა რეალურად შეაფასოს ის გამოწვევები, რაც არსებობს, შემდგომში კი იმოქმედოს ისე, რის საშუალებასაც საკუთარი ცოდნა აძლევს. გამოწვევები კი ძალიან ბევრია და რელურად არავინ იცის, რითი დასრულდება.

თუმცა, ისიც ვთქვათ, რომ ახალი ხელისუფლების ნაწილს ცოდნაც აკლია და კომპეტენციაც, ბუნებრივია, ყველას არ ვგულისხმობ. არის უწყებები, რომელთა ხელმძღვანელებიც ჯერ კიდევ ბოლომდე ვერ გაერკვნენ, რა უფლებამოსილება აქვთ და რა არის მათი საქმე ანონსების თუ საქმის კეთება.

ძალიან ბევრი პრობლემა რომ დახვდებოდა ახალ ხელისუფლებას, ეს ყველამ კარგად იცოდა. დღეს საუბარი იმაზე, რომ უამრავი პრობლემები გვაქვს, ვერავის ამართლებს. იმიტომაც იყო ეს ხალხი გამწარებული, რომ 9 წელი ეს პრობლემები გროვდებოდა. როდესაც ამბობ, რომ ჩვენ კი ვმუშაობთ და სასამართლო პრობლემებს ქმნის, იყო ეს ახალი თემა ვინმესთვის? გაცილებით ადრე ვსაუბრობდით ზოგიერთი ადამიანის მოსალოდნელ საბოტაჟზე, მაგრამ ამას ყურადღებას არავინ აქცევდა. აუცილებელია რაღაც პრობლემას პირისპირ შეეჩეხო, რომ პრობლემა აღმოაჩინო?

თუ წავა ხელისუფლება რადიკალურ ნაბიჯებზე ამაზე დასავლეთის რეაქცია როგორ წარმოგიდგენიათ?

- რადიკალურ ნაბიჯებზე ვერ დაგეთანხმებით, სამართლიანობის აღდგენა და კანონის ფარგლებში მოქმედება არ ნიშნავს რადიკალურ ნაბიჯებს. საუბარი იმაზეა, რომ ხელისუფლებამ უნდა იმოქმედოს კანონის და საკუთარი უფლებამოსილების ფარგლებში, მაგრამ სამწუხაროდ, ბევრი უფლებამოსილების ფარგლებშიც ვერ მოქმედებს, რადგან აჰყვა დასავლეთის კოჰაბიტაციურ მოთხოვნას.

ამავდროულად, უბრალოდ მაინტერესებს, ეგებ ვინმემ დასავლეთის იმ წარმომადგენლებს დაუსვას შეკითხვა, რომლებიც დღეს კოაბიტაციაზე საუბრობენ და ამბობენ, რომ არანაირი პრობლემა არ არის, სამართლიანობაზე ფიქრი უნდა დაასრულოთ და სხვა საკითხებს მიხედოთო, სად იყვნენ ის 9 წელი, როდესაც ევროპაში პირველ ადგილზე ვიყავით პატიმრების რაოდენობით, როდესაც ჯოჯოხეთი ტრიალებდა სასჯელაღსრულების დაწესებულებაში, როდესაც ადამიანებს უკანონოდ ართმევდნენ ქონებას, სახლ-კარს, როდესაც ადამიანებს ციხეებში კლავდნენ და ამას ყველა ელჩი უყურებდა. რატომ არ ეუბნებოდნენ ელჩები თავიანთი ქვეყნების საგარეო საქმეთა მინისტრებს, რომ რეალურად, საქართველოს პრეზიდენტი საქართველოს პარლამენტიდან საუბრობდა ნულოვან ტოლერანტობაზე და აცხადებდა ყველა ციხეშიო, მათ შორის, ნაკლებად მძიმე დანაშაულებზეც. რატომ არ მოჰყვებოდა რამენაირი რეაგირება განცხადებებს, როდესაც ყველა პოლიციელს მოუწოდებდა სააკაშვილი, ხელი არ აგიკანკალდეთ, პირდაპირ ესროლეთო. რატომ არ საუბრობდნენ ისე მკაცრად სხვადასხვა ორგანიზაციები მაშინ, რა სიმკაცრითაც დღეს აკრიტიკებენ ახალ ხელისუფლებას. თუნდაც მაშინ, როდესაც 2004 წელს „პაჩკა-პაჩკობით“ ყრიდნენ ციხეში შევარდნაძის ჩინოვნიკებს, იქ აწამებდნენ, მათ მეუღლეებს კი ნახევრადშიშვლებს აჩვენებდნენ ტელევიზიით. საინტერესოა, მაშინ სად იყო დასავლეთი?!

დასავლეთში ქუჩაში ძაღლს რომ ფეხი წაჰკრა, მთელი რიგი ორგანიზაციები დაგესხმიან თავს, როგორ შელახე ცხოველის უფლებაო და ვერ მივხვდი, თუ მათი ცხოველი ჩვენს ადამიანზე ძვირფასია, მაშინ გაგვაგებინონ, რატომ არის ასეთი მიდგომები.

ჩვენ უნდა ვიყოთ არა მკაცრები, არა რადიკალურები, არამედ უნდა იყოს კანონის უზენაესობა, რომლის წინაშეც თანაბარი იქნება ყველა, როგორც ყოფილი ხელისუფლების წარმომადგენელი, ისე ჩვეულებრივი მოქალაქე და დღევანდელი ხელისუფლების წარმომადგენელი.

ინდულგენცია და საუბარი იმაზე, რომ შენ იქ რომ მუშაობდი, ამიტომ უნდა გეპატიოს და ქათმის ქურდმა 14 წელი უნდა გაატაროს ციხეში, ეს ჩემთვის გაუგებარია.

სასამართლომ, რომელიც დღეს ურცხვად აცხადებს, რომ არის სასამართლო, ერთი ალუმინის ქვაბის ქურდობისთვის 4 წელი პატიმრობა მიუსაჯა არასრულწლოვანს. დღეს ეს ადამიანები აცხადებენ, რომ თურმე ჩვენ გვჭირდება თავისუფალი სასამართლო და გაგებით უნდა მოვეკიდოთ სასამართლო რეფორმას.

დასხდნენ უცხოელი ექსპერტები, შეისწავლონ სასამართლოს პრაქტიკა, განაჩენები, მიდგომა ადამიანის უფლებებისადმი, ღირსებისადმი და ვნახოთ, რომელიმეს თუ აქვს საერთოდ, უფლება ამ ე.წ. მოსამართლეებიდან, რომ ჰქონდეს მოსამართლის პრაქტიკა და ატაროს მოსამართლის მანტია. დაწყებული სასამართლოს თავმჯდომარიდან, დამთავრებული ბოლო მოსამართლით.

ის, ვინც მშვიდად უსჯიდა სხვას უკანონო საპატიმრო სასჯელს, იმიტომ რომ ასეთი დაკვეთა ჰქონდა, მერე წყნარად და მშვიდად იჯდა, იცოდა რა, რა დღეშია ის ადამიანი პენიტენციალურ სისტემაში, არ ვფიქრობ, რომ ასეთი ადამიანი ღირსია, მოსამართლე ერქვას.

ფაქტია, რომ ნაციონალების მმართველობის პირობებში დასავლეთს ბევრ რამეზე დაუხუჭავს თვალი, თუმცა ცხადია, რომ ბევრი რამ არ მოსწონდათ. ეს ხელისუფლება თუ გაბედულად მოიქცევა და მიაღწევს იმ მიზანს, რისთვისაც მოვიდა, შესაძლებელია მის მიმართაც შეიცვალოს დასავლეთის განწყობა?

- რასაც გააბედინებ, იმას გაგიბედავენ. თუ თავს წარმოადგენ ისეთ ხელისუფლებად, რომელიც სადღაც მიკარგულ მეხუთეხარისხოვან კლერკსაც კი უსმენს, საერთაშორისო არასამთავრობო ორგანიზაციიდან, ბუნებრივია იმ კლერკსაც გაუჩნდება უფროსობის სურვილი. ამიტომ ხელისუფლებამ უპირველესად საკუთარ ხალხზე უნდა იზრუნოს და ის ინფორმაცია, რომელიც ხელთ აქვს, კომპეტენტურად მიაწოდოს იმ ორგანიზაციებს, რომლებიც ინტერესდებიან კონკრეტული პრობლემით.

დასავლეთის რომელიმე საერთაშორისო ორგანიზაციის დასკვნა, რომ საქართველოში მიმდინარეობს პოლიტიკური დევნა და დაჭერები, არ წამიკითხავს. მე წამიკითხავს ცალკეული პოლიტიკოსების განცხადებები და სხადასხვა ჟურნალებში გამოქვეყნებული სტატიებიც. ძალიან კარგად ვიცით ამ ჟურნალების ფასიც და ამ ე.წ. პოლიტიკოსის თითო სიტყვის ფასიც.

მართალია, არ უნდა შეგექმნას პრობლემები დასავლეთის გარკვეულ წრეებთან, მაგრამ ნაკლებად უნდა მიაქციო რომელიღაც კონკრეტული პოლიტიკოსების მხრიდან უსაფუძვლო განცხადებებს ყურადღება - საკუთარ ქვეყანაში იმდენს ვერ ბედავენ და ძალიანაც უხარიათ აქ ესკორტებით რომ ხვდებიან. ამიტომ, პირველ რიგში, უნდა ვიცოდეთ, რომ მართლები ვართ, უნდა დავიცვათ კანონი, ამავდროულად კარგად უნდა გავიაზროთ, რომ ჩვენ ვართ დამოუკიდებელი სახელმწიფო თავისი დამოუკიდებელი პოლიტიკით, რომელიც მიისწრაფის ევროპისკენ არა იმიტომ, რომ ასეთ როლში იყოს, არამედ იმიტომ, რომ მას სჭირდება ის ფუნდამენტალური ინსტიუტუტები, რომელიც არის დასავლეთში.

როდესაც ვსაუბრობთ, რომ დასავლური ღირებულებები გვინდა, სწორედ იმას გულისხმობს ეს, რომ კანონის წინაშე ყველა თანასწორია.

რაც შეეხება საკონსტიტუციო ცვლილებებს, თუ არსებობს საკონსტიტუციო უმრავლესობა, რატომ ცდილობს ხელისუფლება პრეზიდენტის თანხმობის მიღებას?

- მგონია, რომ ეს არის გაბერილი თემა, არ ვიცი, ვის აწყობს "ქართული ოცნებიდან" ამ თემაზე ყოველდღე საუბარი. შეიძლება ვიღაცას აწყობს ასეთი სიტუაცია, რომ, აი, სააკაშვილმა ეს ბერკეტი რომ არ გამოიყენოს, ჩვენ რაღაცეებს ვთმობთო და თავის გასამართლებლად სჭირდებათ.

ვფიქრობ, რომ სააკაშვილი ვერანაირ ბერკეტს ახლა ვეღარ გამოიყენებს, მან მოსინჯა ნიადაგი 8 თებერვალს და მიხვდა, რომ ძალიან ცუდად წაუვა საქმე თუ ამ ნაბიჯს გადადგამს. ამიტომაც შეიძლება ძალიან დიდი სურვილი აქვს, მაგრამ მიშა სააკაშვილი ამ ბერკეტს უკვე აღარ გამოიყენებს, რადგან ძალიან კარგად იცის ხალხის რეაქცია. ასე რომ, შეიძლება იყოს ეს ერთი თემა, რომლითაც "ქათული ოცნების" ზოგიერთი წარმომადგენელი სარგებლობს, რომ მერე ახსნას, რატომ უთმობს ნაცმოძრაობას ბევრს.

აბა რატომ არ თანხმდება სააკაშვილი ამ ცვლილებებს?

- მიშა სააკაშვილი მიხვდა, რომ ამაზე ევაჭრებიან, ამიტომაც, როგორც გამოცდილი პოლიტიკოსი, კარგი მცოდნე ტექნოლოგიების, იყენებს ამას. როდესაც გაქვს რაღაც, რომლის გამოყენებასაც ვერ ბედავ, ამასობაში გეუბნებიან, ოღონდ შენ ეს არ გამოიყენო და რა გინდა ამას დაგითმობო, როდესაც ასეა, უფრო მეტ ფასს დაადებ.

ამასობაში ახლოვდება რაღაც მნიშვნელოვანი ზღვარი - ხალხი თანდათან ბრაზდება ხელისუფლების ზოგიერთ წარმომადგენელზე. ეს გაბრაზება არ უნდა გადავიდეს უკვე სერიოზულ გაბრაზებაში. ძალიან ბევრი ადამიანი 9 წელი ელოდებოდა სამართლიანობის აღდგენას. არა იმიტომ, რომ ვიღაც ციხეში ჩაჯდეს. არამედ იმიტომ, რომ თუნდაც თავისი წართმეული ქონება დაიბრუნოს. მაგრამ საქმე იმაშია, რომ ამასაც არ უბრუნებენ.

იმას, რომ რაღაცეებია შესაცვლელი თუნდაც სისხლის სამართლის საპროცესო კოდექსში, ან რაღაცა კომისიაა შესაქმნელი, ამას დიდი დრო არ სჭირდება. ამას სჭირდება კარგი კანონპროექტის დაწერა და სამი მოსმენით მიღება.

დღეს, როდესაც საუბარია, რომ კოტე კუბლაშვილი პრობლემას გვიქმნის ყველაფერში და ნაცმოძრაობის სურვილების აღსრულებას უზრუნვეყოფს სასამართლოში, რა პრობლემაა უმრავლესობისთვის კოტე კუბლაშვილისთვის იმპიჩმენტის ამოქმედება? ეს ძალიან მარტივი პროცედურაა. აქედან დასკვნა - თუ გაქვს საფუძვლები, რატომ არ მოქმედებ, თუ არ გაქვს საფუძვლები, მაშინ რატომ საუბრობ, რომ კუბლაშვილია დამნაშავე? მაშინ თქვი, ვერ ახერხებ ისე გამოძიებას, რომ სასამართლომ გადაწყვეტილება გამოიტანოს. როდესაც ადამიანი დაკავებულია, ის დროულად უნდა წარსდგეს სასამართლოს წინაშე და შენ მტკიცებულებების ძიებაში ამ დროს გადააჭარბებ, რა შუაშია აქ კოტე კუბლაშვილი? როდესაც პროკურორი ვერ ასაბუთებს ამ კონკრეტულ საქმეზე რატომ ითხოვს მაინც და მაინც პატიმრობას აღმკვეთ ღონისძიებად, კუბლაშვილი ამას ბუნებრივია, გამოიყენებს, რადგან მას ასეთი დაკვეთა აქვს. მაგრამ შენ არ უნდა მისცე ამისი საფუძველი და რაც უფრო მეტად უსაფუძვლოდ გამოიყენებს კუბლაშვილი ამ თავის უფლებამოსილებას, იმისათვის, რომ ვიღაც გადაურჩეს მართლმსაჯულებას, მით უფრო მეტი გექნება შენ სათქმელი თუნდაც იგივე დასავლეთთან, ნახეთ, რა პრობლემებს მიქმნიანო. როდესაც პროცესზე შეცდომებს უშვებ და შემდეგ კუბლაშვილს აბრალებ, შემდეგ ეს კუბლაშვილი უცხოელებს აჩვენებს, მე რა შუაში ვარ, ნახეთ, რამხელა დარღვევები იყო და როგორ ვერ დაასაბუთა პროკურორმაო. ამიტომაც არიან ეს უცხოელები გაკვირვებულები და ამიტომაც აცხადებენ იმას, რასაც აცხადებენ.

ეს არის ერთიანი პრობლემა. არა მხოლოდ დასავლეთია დამნაშავე, არა მხოლოდ სასამართლო და ნაცმოძრაობა, არამედ ყველა თანაბრად არის პასუხისმგებელი იმ მოვლენებზე, რაც ხდება. დასავლეთს, როგორც ჩანს, დააკლო მუშაობა „ქართულმა ოცნებამ“, იმიტომ, რომ მიშას დროს დასავლეთი დაბრმავებული იყო და დღეს გამოცოცხლდა.

სასამართლოს რაც შეეხება, კიდევ ერთხელ ვამბობ, იმდენად მზად უნდა იყო, საფუძვლები არ დაუტოვო სასამართლოს, რომ თავისი გადაწყვეტილებით ეს საქმე ჩაგიგდოს. თუ ყველაფერში მართალი ხარ, პროცესუალურად ყველაფერი დაცული გაქვს და მაინც ჩაგიგდებს, შეაგროვე ასეთი 10 საქმე, წაუღე და აჩვენე იმ დასავლეთს, სადაც მიშა დადის და სხვადასხვა საქმეებს აჩვენებს. ეს საჭიროა იმისათვის, რომ ერთხელ და სამუდამოდ ნორმალური ვითარება შეიქმნას ქვეყანაში.

თუ ჩვენ გვინდა, ისევ და ისევ, ხან კომუნისტური ცეკას მდივნების მსგავსი ინსტრუქტორების დავალებების შესრულება და ხან ვიღაც პოლიტიკოსების, ასე დამოუკიდებელი სახელმწიფო ვერ აშენდება ვერასდროს.

პირველ რიგში, უნდა ვიცოდეთ, რა უნდა ჩვენს ხალხს, მას შემდეგ რაც მათი სურვილები იქნება უზრუნვეყოფილი, უნდა გადავიდეთ იმაზე, რომ ქვეყანაში ისეთი დემოკრატიული ინსტიტუტები შევქმნათ, ყველა ადამიანის უფლებები იყოს დაცული.

რა უნდა ქნას ბიძინა ივანიშვილმა საკადრო ცვლილებები განახორციელოს?

- ბიძინა ივანიშვილმა ყველაზე უკეთ იცის, რა პრობლემები აქვს, როგორ უჭირს ზოგიერთებს და როგორ ვერ აუღეს ალღო იმ უწყებებს, სადაც დაინიშნენ. ბიძინა ივანიშვილის მთავრობა ე.წ. რევერანსით წარუდგინა პრეზიდენტმა დასამტკიცებლად პარლამენტს. შეიძლება ყველაზე მეტად უნდა ვინმეს გამოცვლა, მაგრამ დღეს რომ ბიძინა ივანიშვილს ვინმეს მოხსნა უნდოდეს, უნდა მივიდეს მიშასთან და სთხოვოს, იქნებ ეს ადამიანი წარუდგინო პარლამენტს დასანიშნადო. ამ შემთხვევაში სააკაშვილი რომ არ დანიშნავს, ეს ფაქტია.

შესაძლოა, არც საპარლამენტო უმრავლესობის საქმიანობა მოსწონდეს ბიძინა ივანიშვილს, მაგრამ იმ მოტივით, რომ ვინმე არ განაწყენდეს და ნაციონალებს არ შეეკრას, შენიშვნებისგან თავს იკავებს. ამიტომ ვფიქრობ, ივანიშვილი ელოდება ოქტომბრის საპრეზიდენტო არჩევნებს, როცა დარწმუნდება, რომ რეალური საფრთხე უკვე აცილებულია და საბოტაჟის საშიშროება აღარ არსებობს, ბევრ რამეს, ალბათ, უკვე გადახედავს.

ოქტომბრამდე თუ აპრილამდე?

- მგონია, რომ ოქტომბრამდე, რადგან სააკაშვილს ნებისმიერ დროს შეუძლია მთავრობის დათხოვნა, თუმცა ეს არ მგონია, აპრილში და მაისში მოხდეს. ვფიქრობ, უფრო ზაფხულში. გააჩნია, მთავრობის რომელიმე წევრი რა შეცდომას დაუშვებს.

აბა რა ხდება, ეს ჩვეულებრივი ვაჭრობაა კონსტიტუციასა და ამნისტიაზე?

- მგონია, რომ ჩვეულებრივი ვაჭრობაა და მეტი არაფერი, რადგან გარდა იმისა, რომ ვის შეეხება და ვის არა მართლმსაჯულების სისტემა, ძალიან ბევრი ფინანსური თემაა. გარდა პოლიტიკურისა, ვიცით, რომ ბევრი ფინანსური დინებებია, ვის რა ინტერესი აქვს, ეს გასარკვევია. ვინ რატომ ევაჭრება და ვინ რატომ წარუდგენს ბიძინა ივანიშვილს რაიმე კონკრეტულ საკითხს საფრთხედ, ესეც გასარკვევია. ვფიქრობ, რომ ეს ყველაფერი ძალიან კარგად იცის ბიძინა ივანიშვილმა, მაგრამ მგონია, რომ დღეს უბრალოდ, სხვა გზა არ აქვს. ხომ ხედავთ, როგორ ნანობს სააკაშვილი, როგორ მივქარე და როგორ დავუნიშნე ძალოვანი მინისტრებიო. მიშა რა თქმა უნდა, მაქსიმალურად ეცდება დროის გაწელვას და ასევე მაქსიმალური მოგების მიღებაზე იმუშავებს.

ვფიქრობ, მიშას საერთოდ უნდა დაანებო თავი და მიხედო საქმეს, რომ ადამიანებმა იგრძნონ სხვაობა მთავრობებს შორის და მერწმუნეთ, როდესაც ამ სხვაობას იგრძნობენ, რომც გამოიყენოს მიშამ ის ბერკეტი, გგონიათ ხალხი სახლში დაჯდება და ლოდინს დაუწყებს როდის ჩაამთავრებს პრეოცედურებს სააკაშვილი? ან ის მინისტრები, ვისაც მიშა ეტყვის, ადექით და სახლში წადითო, გულზე ხელს დაიკრეფენ? ან გგონიათ აღარ არსებობს ის კადრები, რომელიც დღეს არ ქვეყნდება და ფიქრობთ, აღარავის გაუჩნდება სურვილი, ციხის კადრებზე უარესი კადრები გაავრცელოს? ამას მერე რა მოჰყვება, კაცმა არ იცის. ასე რომ, ასე მარტივადაც არ არის ამ ბერკეტის გამოყენება-არგამოყენება.