„სად გინახავთ, „ნაცმოძრაობამ“ ვინმეს თავისი ნებით რამე მისცეს? რა ძალა აქვთ, წამოიკიდონ სხვა პარტიები და დაუთმონ ადგილი?“ -  აცხადებს For.ge-სთან საუბარში ანალიტიკოსი დავით ზარდიაშვილი.

ვინ „ურევს“ სიტუაციას ოპოზიციაში? თუკი ალეკო ელისაშვილს ვერწმუნებით, ბოკერიას ფრთა, ანუ „ევროპული საქართველო“ ურევს სიტუაციას, ეს ნიშნავს, რომ ნაცები თვინიერები გახდნენ?

- რა გითხრათ, ეს არის ტიპურად პატრონ - კლიენტელური ურთიერთობები. ანუ პოლიტიკური მიზანი საჯარო კი არ არის, არამედ ყველას თავისი სარგებლის „კუჭი ეწვის“. 2012 წელს, მაშინდელ ოპოზიციას, ვინც იმდროინდელ პოლიტიკურ პროცესებში მონაწილეობდა, ნაკლებად აინტერესებდა თავისი კონკრეტული ადგილი სად იქნებოდა, რადგან დიდი ამოცანა იყო მისაღწევი. გარანტორი იყო ბიძინა, ის იყო ორგანიზატორი და ყველამ იცოდა, რაღაცას ყველა მიიღებდა.

ახლა ასეთი გარანტორი ოპოზიციას არ ჰყავს, არც მიხეილ სააკაშვილია ამ მხრივ საიმედო?

- ახლა არც ასეთი გარანტიები არ არის, თანაც, ყველამ კარგად იცის, რისი გამქაჩავები არიან. ისინი იმისთვის კი არ იბრძვიან, ხელისუფლება დაიბრუნონ, ან ხელისუფლებაში მოვიდნენ, იბრძვიან, რაც შეიძლება მეტი ადგილი მოიპოვონ პარლამენტში, ან რაც შეიძლება მეტი მატერიალური სარგებელი მიიღონ. თუ პარლამენტში გავლენ, დაფინანსება ექნებათ, ან დამფინანსებელი ეყოლებათ, სააკაშვილია ეს დამფინანსებელი, კეზერაშვილი, თუ ვინც არის, ყოველ შემთხვევაში, ვისაც ფული აქვს და, ვინც ამ პროცესებს აფინანსებს, სწორედ მათი ფულის გამო ხდება ყველაფერი. ახლა ელისაშვილმაც გადაწყვიტა, ამ საქმეს მიჰყოს ხელი და პროფესიული პოლიტიკოსი გახდეს, საამისოდ პარტიაც შექმნა. ამ შემთხვევაში, ელისაშვილსაც აღარ აქვს შანსი. მაშინ, როცა კენჭს იყრიდა ადგილობრივ არჩევნებში, რასაკვირველია, ის ალტერნატივად განიხილებოდა, რადგან, ჯერ ერთი, უპარტიო იყო, მეორეც, არც ქოცი იყო, არც ნაცი და არაპარტიულად განწყობილი ელექტორატის, რომელიც მნიშვნელოვანი იყო, მხარდაჭერა მიიღო და მეტი ხმები მოიპოვა, ვიდრე „ნაცმოძრაობამ“. თუმცა, რასაკვირველია, „ოცნებას“ და კალაძეს ვერ აჯობებდა.

ახლა სერგეენკოა ალეკო ელისაშვილისთვის დილემა, რომელსაც შეიძლება ვერ აჯობოს?

- დიდი განსხვავებაა მათ შორის, სხვადასხვა წონითი კატეგორიებია. არა მგონია, ელისაშვილს იმის ამბიცია ჰქონდეს, სერგეენკოს ეჭიდავოს. ცხადია, რაღაც მხარდაჭერას მიიღებს, სადღაც 5%-მდე, მე ასე ვვარაუდობ, საერთოდ, პროგნოზების კეთება არ არის მაინცდამაინც კარგი საქმე.

ეს ნიშნავს, რომ დღევანდელ პოლიტიკაში ახალ-ახალი პარტიების შექმნა არ არის მომგებიანი?

- პარტიების შექმნა მომგებიანი იქნება მაშინ, როცა პოლიტიკური ველი გათავისუფლდება „ნაციონალური მოძრაობისგან“. საუბედუროდ, ასეა. რატომ? ყველა რესურსი მათ ხელშია, ფული იქნება, თუ ადამიანები, საარჩევნო შტატები. ეს ყველაფერი დიდწილად ფინანსებზეა დამოკიდებული და თავის კლიენტელებზე. ყველაზე დიდი კლიენტელა „ნაცმოძრაობას“ ჰყავს და ყველაზე მეტი ფულიც მას აქვს. საბოლოო ჯამში, ეს ქართველმა ამომრჩეველმა უნდა გადაწყვიტოს და, თუკი ნაცები რაც შეიძლება ნაკლები წარმომადგენლობით მოხვდებიან პარლამენტში, მაშინ შეიძლება ველი გაიხსნას და გააჩნდეს პოლიტიკური საქმიანობის პერსპექტივა სხვა პარტიებისთვის.

ისევ ელისაშვილს დავუბრუნდეთ, როცა ის დამოუკიდებლად ოპერირებდა ქართულ პოლიტიკაში, მართლაც წარმატებული იყო, მას ჰქონდა გარკვეული ქარიზმაც... როგორ ფიქრობთ, ახლა იგი ვერ ხვდება, რომ პოლიტიკოსობა და პარტიულობა წამგებიანია ხალხის თვალში?

- თუ პროფესიულ პოლიტიკას მისდევ, ეს სხვა საქმეა. თავის დროზე ალეკო ელისაშვილი ერთგვარი ენთუზიაზმით იყო მოსული ჟურნალისტიკიდან, დიდი ამბიციებიც ჰქონდა, გარკვეული ქარიზმაც, კარგი ბეგრაუნდი. სხვათა შორის, ბიძინაც რომ მოვიდა, მისი წარმატების ერთ-ერთი საიდუმლო ის იყო, რომ პოლიტიკოსი არ იყო. თავშერცხვენილი პოლიტიკოსების მიმართ გარკვეული განწყობა საზოგადოებაში უკვე არსებობს. ელისაშვილს იმიტომ ჰქონდა შანსი, რომ ის ერთგვარ ისტებლიშმენტს დაუპირისპირდა, როგორც ქოცებს, უფრო ადრე და უფრო მძაფრად - ნაცებს. შორეული მაგალითია, მაგრამ დაახლოებით ტრამპი რომ წარმოიდგინოთ, ისიც ანტიელიტური განწყობით მოვიდა, ის ამბობდა, რომ პოლიტიკოსებმა შეგვჭამესო.

„დავუბრუნოთ ამერიკას ძველი დიდება, ამერიკა ამერიკელებისთვის“, ასეთი იყო ტრამპის მთავარი მესიჯი.

- დიახ, ტრამპი იმასაც ამბობდა, პოლიტიკოსებმა ხელში ჩაიგდეს ყველაფერი და გასაქანს არ გვაძლევენ, რომ განვვითარდეთო. რაღაცით ეს შორეულად ელისაშვილის იმდროინდელ განწყობასაც ჰგავდა. ახლა სულ სხვა ვითარებაა, ის ახლა პოზიციონირებს, როგორც პოლიტიკური პარტია და, ასეთ შემთხვევაში, რითი სჯობს სხვა პოლიტიკურ წვრილ- წვრილ პარტიებს, მაგალითად, უსუფაშვილის ან სხვების პარტიას, ეს უკვე გაუგებარი ხდება. ნაცვლად იმისა, ეთქვა, ერთდროულად ყველა პარტიის წინააღმდეგი ვარ და გამოვხატავ იმ ელექტორატის შეხედულებებს, ვინც ანტიისტებლიშმენტური განწყობისაა, ახლა უკვე ერთ-ერთ რიგით პარტიას წარმოადგენს. ახლა რა შანსი აქვს, არ ვიცი. პარტიას ევალება, მოსახლეობის გარკვეული ფენის, თუ მთლიანად ქართველი ხალხის არა, ინტერესების წარდგენა პოლიტიკაში და ამ ინტერესების გატარება. ვერც ერთ პარტიას ვერ დამისახელებთ, რომელსაც ეს კარგად გამოსდის. „ქართული ოცნება“ რახან მმართველი პარტიაა, მას მეტი კომუნიკაცია აქვს მოსახლეობის სხვადასხვა ფენასთან, დანარჩენებს ეს საერთოდ არ გამოსდით. არც მინახავს, რომელიმე პარტია კონკრეტულად რომელიმე სოციალური ფენის ინტერესს ლობირებდეს. ასეთი რამ არ ხდება ჩვენთან. არადა, პარტიები იმთავითვე, როცა ისინი განვითარდნენ, ამ პრინციპებზე იდგნენ, გარკვეულ სოციალურად ღირებულ ინტერესს მისდევდნენ. ახლა ყველას თავ-თავისი კერძო ინტერესები აქვს. ამიტომ ვამბობ, ეს არის პატრონ- კლიენტელიზმი.

უგულავა ამბობს, რომ ერთიანი მაჟორიტარების შერჩევა ბიძინა ივანიშვილის დასამარცხებლად მნიშვნელოვანია, მაგრამ „ნაცმოძრაობა“ ამაზე უარს ამბობს, ნაცები თავის ელექტორატს არ თმობენ?

- ნაცები ვერ უყოფენ სხვებს თავის ამომრჩეველს, პოლიტიკურ სარგებელს ნაცი ვერავის გაუყოფს. ისინი ფიქრობენ, ჩვენ უკეთესად შევძლებთ ამომრჩევლის მობილიზებას, პრინციპში, ასეცაა, მათ უფრო მაღალი შანსი აქვთ, ვიდრე სხვებს. რა ძალა აქვთ, წამოიკიდონ ვიღაც, ათრიონ, დაუთმონ ადგილი, ჯერ ერთი, ეს ადგილი მეორე ტურის გარანტიასაც არ იძლევა, 30 ოლქიდან უმრავლესობას პირველ ტურშივე წააგებენ. ამიტომ ნაცები მომავალი პერსპექტივის თვალსაზრისით არ თმობენ არაფერს. აქ კიდევ ერთხელ გამოჩნდა იმ ადამიანების უსაფუძვლობა, ვინც „ნაცმოძრაობას“ შეეკრა სარგებლის მოლოდინში. მაგალითად, რესპუბლიკები გამორჩენას ელოდებოდნენ, ცხადია, არაფერს არ მიიღებენ ისინი, მით უმეტეს, თუ ხელისუფლებაში დაბრუნდა „ნაცმოძრაობა“, ის არასდროს არავის არაფერს არ გაუყოფს. პირიქით, თუ წაართმევს ვინმეს რამეს, თორემ სად გინახავთ „ნაცმოძრაობამ“ ვინმეს თავისი ნებით რამე მისცეს?

ამ უსაფუძვლობის გამოხატულება იყო გაერთიანებული ოპოზიციიდან ვაშაძისა და ჩარკვიანის გასვლა, რომლებიც გვიან მიხვდნენ, რომ ნაცი არაფერს დაუთმობდა? ანუ ჯერ შესვლა რა იყო, მერე გამოსვლა?

- ეგენი საერთოდ არასერიოზული ხალხია. ერთი უნდა ნახოთ, სტრატეგია „აღმაშენებელი“ რომ დაწერა ვაშაძემ, რა სისულელეები უწერია. ეს კაცი იყო კარგი „სისტემშჩიკი“, მაგრამ როგორც პოლიტიკოსი, ყეყეჩია.

როგორც ჩანს, თაკო ჩარკვიანის სვლებზე დადის?

- ჩარკვიანმა უთხრა, კარგი ბიჭი ხარ, პრემიერი უნდა გახდეო, მსგავსი კომპლიმენტი, როგორც ჩანს, მისთვის არ უთქვამთ და ისიც მოიხიბლა.

კანდიდატურები ნაცებმაც დაასახელეს და ქოცებმაც, გამარჯვების შანსი ვის აქვს? სხვათა შორის, ოპოზიციიდან ელენე ხოშტარიას უწინასწარმეტყველებენ წარმატებას.

- რას მოიგებს ელენე ხოშტარია? თბილისში ყველა ოლქს მოიგებს პირველსავე ტურში და დიდი უპირატესობით „ქართული ოცნება“.

სამეგრელოში რა მოხდება?

- სამეგრელოში მართლაც არის პრობლემები. ზოგიერთი კანდიდატი ჩემთვისაც გაუგებარია. ბევრი ჩემი მეგობარი, მათ შორის, ღია მხარდამჭერი „ოცნების“, სამეგრელოში ბევრ კანდიდატს ეჭვის თვალით უყურებს. იქ შეიძლება მეორე ტური იყოს საჭირო. დიდი უმრავლესობა მაჟორიტარების ბედი გარკვეულია. ყველა კვლევა, მეტ-ნაკლებად ობიექტური და სუბიექტურიც ადასტურებს, რომ ოპოზიციას შანსი არ აქვს. 15%-ანი რეიტინგით მაჟორიტარულ ოლქებს ვერ მოიგებენ.