ბიძინა ივანიშვილის შესახებ უკიდურესად ურთიერთგამომრიცხავი მოსაზრებებია. ზოგისთვის ის ექვთიმე თაყაიშვილია, ზოგისთვის ილია, ზოგისთვის კი საყდრისის დამანგრეველი. საზოგადოების ნაწილი მიიჩნევს, რომ ბიძინა ივანიშვილი უნდა დარჩეს ისევ ბიძინა ივანიშვილად და თავადვე გაემიჯნოს ფარისევლურ, პირმოთნე შეფასებებს, როცა მას წმინდანად შერაცხულ ადამიანებს სიცოცხლეშივე ადარებენ.

For.ge დაინტერესდა, რას ფიქრობს ბიძინა ივანიშვილის აღმატებული ეპითეტების შესახებ წარსულში მასთან ახლოს მყოფი ადამიანი, ანალიტიკოსი გია ხუხაშვილი.

ცალკეული ადამიანები ცდილობენ, ბიძინა ივანიშვილი რეალობას მოსწყვიტონ და მას აღმატებითი ეპითეტებით ამკობენ. თქვენთვის ვინ არის ბიძინა ივანიშვილი და 2020 წელს სად ხედავთ მის ადგილს?

- მე საერთოდ წინააღმდეგი ვარ, როგორც ადამიანის ზედმეტად დემონიზების, ისე ზედმეტად გაღმერთების. ჩვენ, ყველანი, ადამიანები ვართ, ჩვენი მიღწევებითა და ჩვენი ცოდვებით. ასეთია ბიძინა ივანიშვილიც. შეიძლება ის სხვაზე მდიდარი, სხვაზე წარმატებული იყოს, სხვაზე მეტი ჰქონდეს გაკეთებული, და ნამდვილად ბევრი კარგი აქვს გაკეთებული, მაგრამ, შესაბამისად, შეცდომებიც მეტი აქვს დაშვებული, ვიდრე ჩვეულებრივ მოკვდავს. რაც შეეხება მის მდგომარეობას, მე ვფიქრობ, სერიოზულ პრობლემასთან გვაქვს საქმე. ფაქტობრივად, დღეს ის ჩავიდა პოლიტიკურ ბუნკერში, როდესაც არანაირი ნეგატივის, არანაირი კრიტიკის, აღარაფრის გაგონება აღარ უნდა, ცხოვრობს ერთგვარ ვაზელინის ოთახში, მე ამას ვაზელინის ოთახს ვეძახი, და მოსწონს ასეთი ყოფა.

ჩვენ უნდა გვესმოდეს, რომ მედროვეები, რომლებიც ბიძინა ივანიშვილს ექვთიმესა და ილიას მსგავსი ეპითეტებით მოიხსენიებენ, ძალიან კარგად გრძნობენ, ადამიანს ეს სიამოვნებს თუ არ სიამოვნებს. რადგან ისინი ამას პირში ეუბნებიან ბიძინა ივანიშვილს, ე.ი. ხვდებიან, რომ მას ეს სიამოვნებს. სწორედ ეს არის ძალიან დიდი პრობლემა. იმ პერიოდში, როდესაც ჩვენ ერთად ვიყავით, ბიძინა ივანიშვილისთვის ამ ტონში ლაპარაკი აბსოლუტურად მიუღებელი იყო.

ის საკუთარ ქველმოქმედებასაც კი მალავდა.

- რა თქმა უნდა, ის ღიზიანდებოდა ასეთ რამეზე. როგორც ჩანს, ამ მხრივ დღეს ძალიან შეიცვალა. სიმართლე გითხრათ, მას ვერც ვცნობ.

რამ შეცვალა, საქართველოს პოლიტიკურმა ყოფამ, თუ მართლაც დრონი იცვლებიან და ადამიანებიც ვიცვლებით?

- ის გაბოროტდა, ვეღარ ხედავს გამოსავალს შექმნილი ვითარებიდან. რატომღაც ჰგონია, რომ ადამიანები უმადურები არიან, ანუ ივანიშვილმა თვითკრიტიკულობა დაკარგა და ეს არის მთავარი პრობლემა. ვერ აცნობიერებს, რომ შეიძლება, თვითონაც რაღაც შეცდომები დაეშვა. შესაბამისად, გაბრაზდა ყველაზე და ყველაფერზე, მთელ სამყაროზე და ჩაიკეტა ამ სისტემაში. ჩემთვის საკმაოდ ძნელად საყურებელი სურათია, მე შეიძლება ძალიან კრიტიკული ვიყო მის მიმართ, მაგრამ ადამიანურად ჩემთვის არ არის სულ ერთი მისი მდგომარეობა, გარემოცვაც მას კიდევ უფრო უბიძგებს ამ უფსკრულისკენ, რასაც ჰქვია დაუსაბუთებელი ამპარტავნება.

ჩვენ ვნახეთ, ბოლო პერიოდში მილანურ ნაძვის ხეს რა ამბავი მოჰყვა, ამდენი ფულის ხარჯვა გაჭირვებულ ქვეყანაში კრიტიკულად შეფასდა. არიან ადამიანები, რომლებისთვისაც ბიძინა ივანიშვილის ამ მდგომარეობაში ყოფნა ნოყიერი გარემოა ფულის საკეთებლად. ფიქრობთ, რომ ბიძინა ივანიშვილი ვეღარ აკონტროლებს ფულის მოყვარულ ადამიანებს?

- ბიძინა ივანიშვილს სხვა გზა აღარ აქვს, მას გაუჩნდა ილუზია, რომ სისტემას მართავდა, ფაქტობრივად, მას არც ერთ სისტემურ მანკიერებაზე უარი არ უთქვამს, რასაც ჩვენ ვებრძოდით სააკაშვილის დროს. მან ჩათვალა და გაუჩნდა ილუზია, რომ ამ ურჩხულს თავად მართავდა, სინამდვილეში, სისტემამ ის მძევლად აიყვანა. სისტემა მას ეუბნება, შენ იჯექი შენთვის, ჩვენ გავაკეთებთ ყველაფერს, შენ გაღიარებთ, როგორც მმართველს, ყველაფერს შეგითანხმებთ, ყველაფერი შენი პირობითი კონტროლის ქვეშ იქნება, მაგრამ რეალურად ჩვენ გავაკეთებთ საქმეს. შესაბამისად, ბიძინა ივანიშვილს აღარ აქვს იმის რესურსი, ეს მანკიერება შეცვალოს.

იმ პროცესით, რაც ბიძინა ივანიშვილმა განავითარა მართლმსაჯულებაში და ჩვენ ვნახეთ ამის ფინალური ეტაპი, დისკრედიტირებული მოსამართლეების დამტკიცების სახით, ფაქტობრივად, მან მიშა სააკაშვილის სამართალმემკვიდრედ გამოაცხადა საკუთარი თავი, რადგან არაფერზე უარი არ თქვა. სხვა საკითხია, რომ ჯერჯერობით ის უფრო ჰუმანურია და სადიზმის იმ ხარისხისთვის ჯერ არ მიუღწევია, მაგრამ ყველა სისტემური მანკიერება დაიტოვა. ერთ პროპორციულ არჩევნებს შეგვპირდა და იმაშიც გადაგვაგდო. სურათი დრამატულია და დრამატულია პირადად მისთვისაც, რადგან არაფერ კარგს არ მოუტანს საბოლოო ჯამში.

„ქართული ოცნების“ მესვეურებს საამაყოდ აქვთ, რომ ქვეყანამ სხვა რეალობაში გაიღვიძა, წარსულს ჩაბარდა მაღაზიის თავზე შემოდებული გვამები, მაგრამ თვლით თუ არა, რომ ამ 7-წლიანი მმართველობისას დრო გაჩერდა?

- გამომდინარე იქიდან, რომ სისტემა დარჩა უცვლელი, მე უკვე მოტივშიც ეჭვი მეპარება და ისიც არ ვიცი, ისინი შეგნებულად ამბობენ სადიზმზე უარს, თუ უბრალოდ ისეთი „ეფექტურები“ სადიზმში ვერ არიან. ჩვენ გვქონდა 20-21 ივნისი, შეიძლება დრამატიზმის ხარისხი იმდენად მაღალი არ იყო, როგორც დავუშვათ, 7 ნოემბერს, მაგრამ, მეორე მხრივ, ტექნოლოგიურად ყველაფერი იგივე იყო, რეაგირების თვალსაზრისითაც, ყველაფერი იგივე იყო, მე არ ვაყენებ ეჭვქვეშ, რომ ხელისუფლებას ჰქონდა ძალის გამოყენების უფლება, მაგრამ სრულიად აშკარა იყო ძალის გადამეტებაც და ჩვენ დასჯილი ვერავინ ვნახეთ ხელისუფლების მხრიდან, ანუ სისტემა იცავს თავის თავს.

დღემდე ახალგაზრდა ბიჭები პატიმრობაში რჩებიან, რომლებიც გოგონებს იცავდნენ რეზინის ტყვიებისგან.

- გეთანხმებით, აქედან გამომდინარე, მხოლოდ იმის გამართლება, რომ ეს „ნაციონალური მოძრაობაა“, უკვე შეუძლებელია, რადგან ამ „ნაციონალური მოძრაობის“ ძახილში მათ, ფაქტობრივად, მთელი სამყარო „ნაცმოძრაობად“ გამოაცხადეს, ანუ, ვინც ჩემთან არ არის, ჩემი მტერია, ანუ „ნაცია“. ეს მხოლოდ ქვეყნის შიგნით კი აღარ არის მხოლოდ, ქვეყნის გარეთაც ვრცელდება, რომ თურმე „ენ-დი-აი“ და „აი-რა-ი“ –„ნაცმოძრაობაა“, ფეისბუკი-„ნაცმოძრაობაა“. უკვე სრულ აბსურდში გადავიდნენ, ეს მოსწონთ კიდეც, სხვა იარაღი აღარ აქვთ და, ვინც კრიტიკულად უყურებს და რაღაც არ მოსწონს დღევანდელობაში, ყველას მტრად აღიქვამენ. პოლიტიკურ ბუნკერში არიან ჩასულები და ცდილობენ, 2020 წლის ჩვენს ძალისხმევაზე ისპეკულირონ. „ქართული ოცნების“ დღევანდელ ელიტას რომ გადახედოთ, იქ თითო-ოროლას თუ ნახავთ იმ ადამიანებს, ვინც 2012 წელს იმას მიაღწია, რაზეც მუდმივად აპელირებენ დღეს. ვინ აპელირებს ამაზე? მდინარაძე, კობახიძე, თალაკვაძე, სად იყვნენ ესენი 2012 წელს? ზოგი პირდაპირ ემსახურებოდა იმ რეჟიმს, ზოგი ბუჩქებში იჯდა, ისინი ცდილობენ ახლა ჩვენი მიღწევით ისპეკულირონ და იმაზე ილაპარაკონ დღესაც, რაშიც მათი წვლილი ნულოვანია. სამწუხაროდ, ასეთი ფსევდორეალობა მივიღეთ.

საგარეო პოლიტიკური ზიანიდან გამომდინარე, რაც ბოლო პერიოდში დასავლეთისგან წამოსული უარყოფითი შეფასებების სახით მიადგა „ქართულ ოცნებას“, რა გადაარჩენს მმართველ გუნდს 2020 წელს?

- „ქართული ოცნების“ მთავარი კოზირია რესურსების მონოპოლიზაცია. მათ მონოპოლიზებული აქვთ რესურსი და ცდილობენ, პოლიტიკურ ველზე პოლიტიკურ ოპონენტებად შეინარჩუნონ ისევ მხოლოდ „ნაცმოძრაობა“. შუა გაკრიფონ, „ნაცმოძრაობა“ შეინარჩუნონ და იმის ხარჯზე მოიგონ არჩევნები, რომ მათი ოპონენტები მათზე კიდევ უფრო უარესები არიან. ეს არის მათი ტექნოლოგია, რომელიც არაერთხელ გამოუყენებიათ და სხვა მანევრი მათ არ აქვთ, ალბათ, ისევ ამ მიმართულებით იმუშავებენ. შესაბამისად, არჩევნების ბედი მათზე ნაკლებადაა დამოკიდებული, უფრო დამოკიდებულია იმაზე, რამდენად შეძლებს დანარჩენი ოპოზიცია ამ ორპოლუსიანი მანკიერი წრის გარღვევას და ალტერნატიული პოლიტიკური ცენტრები რამდენად აქტიურები იქნებიან. სწორედ აქედან გამომდინარე განვითარდება მოვლენები და „ქართული ოცნების“ შანსებიც ამაზეა დამოკიდებული. დღევანდელი ვითარება უფრო ზუსტ პროგნოზს არ ექვემდებარება. ჩვენ ახლა ვცხოვრობთ პოლიტიკური აფექტის ფაზაში, ასეთ სიტუაციაში მრავალვარიანტულია განვითარება.