ხელისუფლება „საზოგადოების გამოთაყვანებას“ ებრძვის და ამ მიზნით ქართული ფილმებისა და ისტორიული სერიალების გადაღებას იწყებს, რამაც თურქული მდარე სერიალები უნდა ჩაანაცვლოს. ბიძინა ივანიშვილის დაპირებისამებრ, ამ მისიას ფონდი „ქართუ“ აიღებს საკუთარ თავზე. ივანიშვილის ამ იდეამ პროდიუსერების, ხელოვნებათმცოდნეების და პოლიტიკოსების ნაწილი კრიტიკულად განაწყო.

„ტვინის გამორეცხვის ახალი ეტაპი უნდა დაიწყოს სერიალების გადაღებით“, - ამბობს ირაკლი ოქრუაშვილი.

„სერიალები „გადაარჩენს“ საქართველოს“, - მიიჩნევს რომან გოცირიძე და მოუწოდებს ხელისუფლებას, ისტორიულ აჩრდილებს შეეშვას და ეკონომიკის გაუმჯობესებაზე იფიქროს.

ოპოზიციონერთა კრიტიკის მიუხედავად, მმართველ გუნდში სერიალების გადაღებაზე სერიოზულად ფიქრობენ. საპარლამენტო უმრავლესობის წევრი ნუკრი ქანთარია მიიჩნევს, რომ საბიუჯეტო ორგანიზაციებმა გარკვეული სერიალების გადაღება უნდა დაუკვეთონ, რადგან აუცილებელია აღვადგინოთ ემოციური კავშირი ჩვენს წარსულთან. ჩვენი წარსული, ისტორია, კლასიკური ლიტერატურა უნდა გარდაიქმნას კინოფილმებად, სერიალებად, თუნდაც ისე, როგორც BBC-ის აქვს გადაღებული შექსპირის მთელი ქრონიკები.

„ცოტა ხნის წინ პირველი რესპუბლიკის 100 წლის იუბილე აღინიშნა და კარგი იქნებოდა, 4-სერიანი ფილმი მაინც ყოფილიყო პარლამენტიდან შეკვეთილი 1918-21 წლების ქრონიკაზე“,-მიიჩნევს ნუკრი ქანთარია.

კინომცოდნე თეო ხატიაშვილს დაკვეთით გადაღებულ სერიალებთან მიმართებით მკვეთრად უარყოფითი პოზიცია აქვს. კინომცოდნე მიიჩნევს, რომ ეს ძალზე ნაცნობი სიტუაციაა, რაც ჯერ კიდევ საბჭოური გამოცდილებიდან გვახსოვს, როცა დაკვეთით იღებდნენ პროპაგანდისტულ ფილმებს. ეს გამოცდილი ხერხია და იმ პერიოდში სავალდებულო იყო ჯერ მარქსის, მერე ლენინის, მერე სტალინის, მერე ბრეჟნევის ციტირება, ყოველ გამოსვლაში, ყოველ პატარა სტატიაში ციტირებდნენ მათ ნათქვამებს. ცხადია, დღესაც მთელი „ქართული ოცნების“ პარტაქტივი დარაზმულია და იმეორებს ბიძინას ნათქვამს ქართული სერიალების გადაღების თაობაზე.

„დღესაც თურმე სხვადასხვა საბიუჯეტი ორგანიზაციებმა უნდა დაუკვეთონ ფილმებისა და სერიალების გადაღება, რათა მოსახლეობაში ვითომც მაღალი იდეალები ჩანერგონ. ეს აბსურდია, ეს ჩვეულებრივი ბიზნესის დატერორება და ფულის შეწერვაა. რა მნიშვნელობა აქვს, კერძო სექტორს ავალებ ამას, თუ სახელმწიფო ბიუჯეტის თანხებიდან გადააკატავებ ფულს იმისთვის, რაც შენ გინდა. ახლა „ბი-ბი-სი“-ს სერიალებზე საუბრობენ, სინამდვილეში, ეს სერიალები თვითონ „ბი-ბი-სი“-ს სარედაქციო პოლიტიკის ნაყოფია და ხელისუფლება ამ საქმეში არანაირად არ ერევა. სხვათა შორის, საზოგადოებრივი მაუწყებელი „ბი-ბი-სი“-ს მოდელზე გადაკეთდა და საზოგადოებრივ არხს, წესით, გაწერილი აქვს მთელი რიგი პრიორიტეტები. კი ბატონო, განახორციელონ ეს იდეა, მაგრამ ეს არ უნდა ხდებოდეს ბიძინა ივანიშვილის მითითებით“, - აცხადებს თეო ხატიაშვილი For.ge-სთან საუბარში.

რაც შეეხება თურქული იაფფასიანი სერიალების ჩანაცვლებას, კინომცოდნე მიიჩნევს, რომ ბიძინა ივანიშვილის დაკვეთით გადაღებული სერიალი ვერანაირად ვერ ჩაანაცვლებს თურქულ სერიალს. მით უმეტეს, ჩვენ ვნახეთ, როგორ იმუშავა „ჰეროკრატიამ“, რასაც, ალბათ, მხოლოდ ამ ფილმის რეჟისორის ოჯახის წევრები თუ უყურებენ.

თეო ხატიაშვილის თქმით, არავინ იცის, რეალურად რამდენად აინტერესებს ბიძინა ივანიშვილს საქართველოს ძველი ისტორიული წარსულის სერიალებად გადაღება, მაგრამ შესაძლოა, ამ სერიალებსა და ფილმებსაც ისეთივე ფინალი ჰქონდეს, როგორც რობერტ სტურუას ახალ სპექტაკლს „ბედი ქართლისას“.

„მართალია, ეს სპექტაკლი არ მინახავს, მაგრამ რამდენიმე თეატრმცოდნის რეცენზია წავიკითხე და მოლოდინი რაც ჰქონდათ სტურუაზე, არ გამართლდა. დღეს ქართველმა ხალხმა იგრძნო, როგორ შეიძლება ტოტალიტარული რეჟიმის შემდეგ თავისუფლად ცხოვრება, ამიტომ მე მაინც ოპტიმისტურად ვარ განწყობილი, რომ, რაც არ უნდა ყურმოჭრილი ყმა გყავდეს, შეუძლებელია, ხელოვანი ადამიანი დაიმორჩილო. საბოლოოდ ხელოვანი აუცილებლად აგიბუნტდება. ამიტომ, რაც ბიძინა ივანიშვილმა თქვა, ეს განწირული ადამიანის ქმედებად მიმაჩნია“.

ხელოვნებათმცოდნე გოგი ხოშტარიას აინტერესებს, საბიუჯეტო ორგანიზაციებმა სერიალების გადაღება რატომ უნდა დაუკვეთონ? ამ გაღლეტილ ქვეყანაში ჩვენი საბიუჯეტო სახსრები ხომ არ უნდა წავიდეს აგიტაციაზე? სერიალებზე?

„გასაგებია, ვიღაც პატივს სცემს ბიძინა ივანიშვილს, მაგრამ ასე ბრმად არ უნდა გაიმეორონ ყველაფერი. კი ბატონო, ჩვენ არ უნდა დავკარგოთ ჩვენი ემოციური კავშირი წარსულთან, მაგრამ ერთია ისტორიული ფილმი და მეორეა ფილმების შენეული ინტერპრეტაციით გადაღება. მაგალითად, დღევანდელობის შესახებ თავისებური წარმოდგენა აქვს ნუკრი ქანთარიას, სხვას სრულიად სხვაგვარი წარმოდგენა აქვს. მე არ ვლაპარაკობ პოზიციის, ოპოზიციის, ან მესამე ძალის პოზიციებიდან, უბრალოდ, ისტორია არ უნდა იწერებოდეს პოლიტიკური პოზიციებიდან გამომდინარე, პარტიული სუნი არ უნდა ასდიოდეს ისტორიას. ამისთვის უნდა გამოცხადდეს კონკურსი. თანაც, საინტერესოა, რომელ წარსულზეა ლაპარაკი, ჩვენ ვნახეთ ხაინდრავას მიერ გადაღებული „ჰეროკრატია“, რომელზეც უზარმაზარი ფული დაიხარჯა. კი ბატონო, ეს ბატონი ბიძინას კერძო ფული იყო, მაგრამ „ჰეროკრატია“ ყველაფერია ხელოვნების გარდა. ფილმს უნდა ჰქონდეს მხატვრული ღირებულება, ვინ იძლევა ამის გარანტიას? ვინ და რა პოზიციებიდან გადაიღებს ფილმებს? ვინ იქნება რეჟისორი? თუ იქნება ნიჭიერი რეჟისორი, როგორ შეიძლება, მის ხედვაში ჩაერიო და შენი დაკვეთა მისცე? ხელოვანი ხელოვანია, ისტორიკოსი ისტორიკოსია. ყველა ადამიანი თავისებურად ხედავს ისტორიას“, - აცხადებს გოგი ხოშტარია For.ge-სთან საუბარში და განმარტავს, რომ პრინციპულად ეწინააღმდეგება აგიტაციური ფილმების გადაღებას, განურჩევლად იმისა, სწორი იდეის აგიტაცია ხდება, თუ მცდარის.

რაც შეეხება პირველი რესპუბლიკის შესახებ ფილმის გადაღებას, ანუ 1918-21 წლების ქრონიკას, ხელოვნებათმცოდნე მიიჩნევს, რომ აქ მთავარი სიტყვა უნდა თქვან ისტორიკოსებმა და არა თანამედროვე პოლიტიკოსებმა. რაც მთავარია, ეს არ უნდა იყოს პარტიული პოზიცია. პირადად გოგი ხოშტარია პირველი რესპუბლიკის შესახებ ფილმის გადაღებას თუნდაც საკუთარი ოჯახის წარსულიდან გამომდინარე მიესალმება.

„მე ამის წინააღმდეგი როგორ ვიქნები, როცა პირველი რესპუბლიკის დროს მთელი ჩემი ნათესაობა მე-11 არმიას ებრძოდა. ჩემი ბაბუა, ბებიის ძმა, ბათუმშია დასაფლავებული, რადგან დაიღუპა იმ დროს, როცა მაზნიაშვილის რაზმი ბათუმს იღებდა, ჩემი ნათესაობიდან ყველანი მე-11 არმიას ებრძოდნენ. ამიტომ ქაქუცაზე, ან 1924 წლის აჯანყებაზე ფილმების გადაღების წინააღმდეგი როგორ ვიქნები?! პირიქით, საინტერესოა ამ ყველაფრის ანალიზი, შეცდომებისა და სისწორის გააანალიზება, მაზნიაშვილის, კვინიკაძის შესახებ ისტორიები უნდა გაშუქდეს, მაგრამ ეს უნდა გააკეთონ არაპარტიული მიდგომით“.