ტელეკომპანია „იმედისთვის“ მიცემული ბიძინა ივანიშვილის ინტერვიუ (მესამე ნაწილი)

ტელეკომპანია „იმედისთვის“ მიცემული ბიძინა ივანიშვილის ინტერვიუ (მესამე ნაწილი)

დღეს შალვა შავგულიძე „ნაციონალური მოძარაობით“ ირჩევა მთაწმინდაზე. ეს გვარები და სხვებიც, ვინც ჩამოვთვალეთ გუნდის წევრები იყვნენ ყველანი და დრომ აჩვენა, რომ ესენი ოპოზიციონერები იყვნენ? დავიჯეროთ, რომ დღეს ვინც ხოტბას ასხამს სააკაშვილს - ხუხაშვილი - ოპოზიციაში იყო „ნაციონალური მოძრაობის“ დროს, მაშინ როდესაც ჩვენი გუნდის წევრობა მოახერხა? შესაბამისად, დროს დაველოდოთ, მე არ მინდა არაფერზე მივანიშნო, რაც შეეხება თანაგუნდელებს, გზას დავულოცავ. მათ ძალიან დიდ თანაგრძნობასაც გამოვუცხადებ თუ გნებავთ, იმ ფონზე, როცა რეალურად უმიზეზოდ გავიდნენ პარტიიდან. რამდენად მოვახერხე ამის ახსნა, არ ვიცი, რომ მათ მიზეზი არ ქონდათ, საბაბადაც კი ვერ გამოდგება ის, რისთვისაც მათ კარი გაიჯახუნეს და ამის საშუალება მე მივეცი. იქნებოდა სხვანაირადაც, მაგრამ თანავუგრძნობდი და ბოლომდე ჩავყევი. თქვენ ვერ წარმოიდგენთ რამდენი დრო და ენერგია დავხარჯე და თანაგუნდელებიც როგორ ცდილობდნენ და როგორ გვქონდა ჩვენ რამდენიმე საათი მათთან პოლემიკისთვის, 32 საათი დავითვალე მე. რაც ქონდათ სათქმელი, ყველაფერი თქვეს. შედეგი რა მივიღეთ? - მათ ვერ გაიგეს კი არა, არ გაიგეს. სამაგიეროდ მთელმა გუნდმა გააცნობიერა კარგად, რომ ეს აჟიოტაჟი იყო ხელოვნურად აწეული და სხვები დაწყნარდნენ.

მინდა, რომ ეს თემა ამოვწუროთ და უბრალოდ შემაჯამებელ კითხვას დავსვამ. ვინაიდან თქვენ ბევრი გვარი ახსენეთ, სხვა წასულებზეც გადავალ შემდეგ. ბატონო ბიძინა, ის გვარები რომლებზეც ეხლა ისაუბრეთ სატელიტები იყვნენ ნაციონალური მოძრაობის?

- თქვენ თუ მხედველობაში გყავთ შავგულიძე, ხუხაშვილი, უსუფაშვილი, მე გავიხსენე ის, რაც უკვე დაასაბუთა დრომ. ესენი ჩვენი თანაგუნდელები იყვნენ. შალვა შავგულიძე „ქართული ოცნების“ წევრი იყო, შემდეგ გადავიდა ალასანიასთან, მაგრამ ისიც იყო კოალიციის წევრი, გახსოვთ კარგად „თავისუფალი დემოკრატები“ და დღეს „ნაციონალური მოძრაობით“ ირჩევა, დავიჯეროთ, რომ ეს კაცი მაშინ „ნაციონალურ მოძრაობას“ ოპონირებდა?  მე დიდი ეჭვი მაქვს, რომ ვინც ჩამოვთვალე - გუბაზ სანიკიძე... დავიჯეროთ, რომ რეალურად ოპონირებდა „ნაციონალურ მოძრაობას“?  მე მაშინ მოვედი და ჩვენ მთელმა გუნდმა მოვახერხეთ გაერთიანება  ყველა ძალის, გამარჯვების შემდეგ ვინც ზედაპირზე იდო „ნაციონალურ მოძრაობასთან“ თანამშრომლობის გამო მაგალითად ნათელაშვილი, ჩვენ მასთან თანამშრომლობაზე უარი ვთქვით მაშინ. ვისზეც კი შეიძლებოდა, რომ დაგვეჯერებინა, ესენი რეალურად იბრძოლებენ საქართველოს  განვითარებისთვის თუ უარს იტყოდნენ „ნაციონალურ მოძრაობაზე“ და მართლაც გაუწევდნენ ოპონირებას, ჩვენი გუნდის წევრები იყვნენ. კიდევ შემიძლია გავაგრძელო ის სია და ოთხეული არ არის მხოლოდ, კიდევ შემიძლია ასეთი სია ვინც იყვნენ ჩვენი თანაგუნდელები და რეალურად „ნაციონალურ მოძრაობას“ ასხამენ ხოტბას. ე.ი. არაფერი არ უნდა გამოვრიცხოთ, ეს მაქვს მხედველობაში. ამავდროულად მე არ მინდა დღეს ვაკადრო ჩემს თანაგუნდელებს, რომ მათთან თანამშრომლობენ, მაგრამ მიზეზს რომ ვერ ამბობენ, რეალურ მიზეზს, თუ რატომ გადიან და რა უნდათ მათ და ვერც გარედან ვერ ასაბუთებენ...

ის რომ ნახოთ თქვენ, როდესაც გადამდგარი ბესელია როგორ ირჩევდა მოადგილედ გედი ფოფხაძეს, იურიდიულ კომიტეტში როგორ სთავაზობდა გოგიჩაიშვილს თავმჯდომარეობას, იქ იმდენი დარღვევა იყო იურიდიული, მე მათ ადგილას შემრცხვებოდა. და ასევე ხდებოდა გუნდის შიგნით, როდესაც ხდებოდა განხილვა კრიტერიუმებთან მიმართებაში, როგორი უნდა იყოს კრიტერიუმი  მოსამართლეების არჩევის.  ყველა მათი წინადადება მკვეთრ წინააღმდეგობაში მოდიოდა კონსტიტუციასთან. მე პირადად ვუთხარი, რომ ეს სირცხვილია-თქო, ელემენტარული იურიდიული ცოდნა ხომ უნდა გამოამჟღავნო...

მე აღვნიშნე, რომ სხვა წასულებზეც მინდა თქვენი პოზიცია მოვისმინო. ამ შემთხვევაში ვსაუბრობსოციალ დემოკრატებზე“, რომლებიც აყვნენ ისინი ბესელიას ტალღას და ჩვენ ვნახეთ შემდეგ როგორც განვითარდა პროცესი. მათი წასვლის მიზეზი რა გახდა? დაინტერესდით პირადად თქვენ და დახარჯეთ მათზეც დრო?

სწორედ რომ განსხვავებულ შემთხვევასთან გვაქვს საქმე. ბექა ნაცვლიშვილი გავიდა პირველი და მე მოვახერხე და ის უმრავლესობასთან ერთად გამოცხადდა და მე დავულოცე მას გზა. მე ძალიან გამიხარდება, რომ მან წარმატება მიიღოს. შემდეგ გავიდა გია ჟორჟოლიანი, მას მიჰყვა მირიან წიკლაური, რომელიც ჩემთვის არის განსაკუთრებულად პატივსაცემი ადამიანი და  კიდევ ერთხელ მინდა ტელემაყურებელს შევახსენო, ეს ის ადამიანია, როდესაც მე პოლიტიკაში მოვედი მან დიდი თხოვნის შემდგომ მიატოვა სამსახური, აწყობილი საქმე და პოლიტიკაში დაბრუნდა. სწორედ რომ, ეს გავს იმ კლასიკურ შემთხვევას, როგორ უნდა იყოფოდნენ პარტიები, როგორ უნდა გადიოდნენ და ტოვებდნენ საკუთარ გუნდს და ამას ეცადნენ და ეცადნენ გულწრფელად. მათ საპენსიო რეფორმაზე თავიანთი ვარიანტი წარმოადგინეს, გუნდში ვერ მიიღეს მხარდაჭერა და მათ მოახერხეს რამდენიმეჯერ გაეფრთხილებინათ გუნდი. შრომის კოდექსთან დაკავშირებითაც მათ ასევე აქვთ განსხვავებები და რამდენიმე თვით ადრე აფრთხილებდნენ გუნდს. გუნდში მოხდა შეჯერება ამის, გააფრთხილეს გუნდი რამოდენიმეჯერ, საჯაროდაც გამოვიდნენ და გავიდნენ პარტიიდან. აი, ეს არის ევროპული კლასიკური ვარიანტი, ეს არის საფუძველი, ეს არის კლასიკური ვარიანტი იმისა, რომ დატოვო გუნდი იმიტომ, რომ ღირებულებებზე და იდეოლოგიებზე ვერ თანხმდებიან. როგორც გავიდნენ დანარჩენები, აბსოლუტური გაუგებრობა და ღია კარების მტვრევა იყო მხოლოდ, რადგან მიზეზი ვერ დაასახელეს - საბაბადაც რომ არ ვარგა. მე კიდევ ერთხელ ვისარგებლებ შემთხვევით და მათ წარმატებას ვუსურვებ საჯაროდაც. ჩემი ოცნებაა ის, რომ ჯანსაღი პარტიების კონკურენციას მოვესწრო მე საქართველოში. წავიდეს იდეოლოგიური ბრძოლა და არა ადამიანებზე დაფუძნებული, რომ დევნაში მყოფი ადამიანები ცდილობდნენ რევანშის აღებას და ქვეყნის ატრიალებას. მე გულწრფელად ვისურვებდი და მქონდა ამის განწყობა, როდესაც პოლიტიკაში მოვედი, რომ მემარცხენე პარტიას მოეკრიფა ძალა საზოგადოებაში, თუმცა ეს საკმაოდ რთულია და მე კიდევ ერთხელ მათ ვუსურვებ წარმატებას.

თქვენ კი უსურვებთ თანაგუნდელებს წარმატებას, მაგრამ საინტერესოა ყოფილ თანამოაზრეებსაც უსურვებთ თუ არა წარმატებას. მე აუცილებლად უნდა გამოვიყენო ციტატა, რამდენიმე ციტატა მაქვს მომზადებული ბატონი დავით მაღრაძის მიერ გაჟღერებული. უსამართლობაზე საუბრობს ბატონი დათოც და ამბობს, რომ საქართველო დღეს არის დასაცავი. მე თქვენის ნებართვის წავიკითხავ ციტატას  და შემდეგ უკვე დავსვამ კითხვას: „...მათ, ვისაც მიაჩნია, რომ საქართველოს ხვალინდელი დღე გასათავისუფლებელია ივანიშვილ-სააკაშვილის უკვე უსაფუძვლო და უსაგნო დაპირისპირებისგან, რომელიც მხოლოდ ძალაუფლებისთვის ბრძოლის ველად გადაიქცა და დაცლილია ყოველგვარი ზნეობრივი შინაარსისგან“. როგორ აფასებთ ამ განცხადებას?

- პირველი რითიც დავიწყებდი, მაღრაძეს იგივე პრობლემები აქვს, რაც ჩემს თანაგუნდელებზე ვთქვი. მე რაც ვნახე და წაკითხული მაქვს, ძირითადად, სასამართლოს მოიხსენიებს მაღრაძე, რომ მას არ აწყობს და იგივეს იმეორებს, რასაც იმეორებდა ეს ოთხეული, რომლებიც გავიდნენ ჩვენი გუნდიდან. მასაც ისევე როგორც ამ ოთხეულს ვერაფრით ვერ გამოადგება ეს მიზეზად. მე არ ვიცი რამდენად მოვახერხე აღწერა და საათობით შემიძლია კიდევ ამაზე საუბარი, თუ რა ხდება სასამართლოში. როგორი იყო, სად იყო თვითონ მაღრაძე ხუთი წლის განმავლობაში. გაგიგიათ სადმე მაღრაძისგან, რომ სასამართლოში ერკვევა? მე არ გამიგონია არასდროს. ისინი დეპუტატები მაინც იყვნენ, კონსტიტუციას ხმა მისცეს.მე რაც ვთქვი თანაგუნდელებზე, იგივე ეკუთვნის მასაც. იქ პრობლემა არაა, ეს მოგონილი პრობლემაა. მიზეზად ეს ვერ გამოადგება.

ყოფილი თანაგუნდელებისგან განსხვავებით ბატონი დათო პოლიტიკური ტოლობის ნიშანს სვამს თქვენსა და სააკაშვილს შორის...

- მე მინდა მაღრაძეზე კიდევ გავიხსენო ისიც, რომ, როდესაც წავიკითხე პირველი მაგის კრიტიკული გამონათქვამი, მე ვერ დავიჯერე. რომ არ დაგიმალოთ, რამდენიმეს დავურეკე, მერე გადავამოწმე, მე შეცდომა მეგონა - როგორც ყველა ადამიანს, მეც ესე მახასიათებს, როდესაც ადამიანზე გაქვს შექმნილი წარმოდგენა და მოდელი, რომელსაც წლების განმავლობაში იცნობ, იცი რაზეა ის წამსვლელი და რა შეუძლია და როგორია მისი ქმედების არეალი. ეს ამოვარდნა რომ ვნახე, ვერ დავიჯერე ვერაფრით, რამდენიმეჯერ ვნახე, სანამ ამას არ დაემატა რამდენიმე გამოსვლა.

რომელ ციტატაზე გაქვთ საუბარი?

- არ ააქვს მნიშვნელობა, პირველი კრიტიკული როდესაც ვნახე. არ აქვს მნიშვნელობა, ასე ვერ დავალაგებ მის გამოსვლებს, როდესაც პირველი კრიტიკული განცხადება ვნახე, როცა ის სასამართლოზე დაყრდნობით იყენებდა ამ გამოსვლას, რომ მას არ უნდა ესეთი სასამართლო, მან სამართალი უნდა მოძებნოს და ასე შემდეგ. მისთვისაც ეს საფუძვლად ვერ გამოდგება, მით უმეტეს მისთვის. თუ მას უნდა მოძრაობა და პლოტიკური პარტია და ანხორციელებს რაღაც ქმედებას მოაზროვნე ადამიანი, მას უნდა ჰქონდეს საფუძველი ამის და დასაბუთებული მიზეზი, ეს მიზეზი ვერ გამოდგება, ეს მაქვს მხედველობაში. მით უმეტეს მისგან ვერ დავიჯერე მისი გამონათქვამები და ესეც მინდა ტელემაყურებელს ვუთხრა, რამეთუ ჩვენ ძალიან ბევრი საერთო ახლობელი გვყავს, ძალიან ბევრი ურეკავდა ჩემს მეუღლეს, ზოგი ჩემამდე აღწევდა და წარმოდგენა ჰქონდათ, მოლაპარაკებული არიან ერთმანეთშიო, ღმერთმა დამიფაროს ამისგან. იმდენად მიუღებელი იყო სხვებისთვისაც მისი ეს პოზიცია, მაგრამ მისმა შემდგომმა განცხადებამ აჩვენა, რომ ეს კაცი არ ხუმრობს. რატომ გააკეთა და რატომ თქვა ეს? - ძალიან გაბრაზებული იყო ან სხვა რაღაც მიზეზი აქვს? ძალიან ემოციური იყო, მაგრამ საფუძველს, რომელსაც ის აცხადებს, ვერაფრით ვერ გამოდგება იმად, რომ რაღაც მოძრაობები, რაღაც ქმედებები დაეწყო. რა უნდა მე თვითონაც ვერ გავიგე.

მე მინდა თქვენი პოზიცია მოვისმინო - „ჩვენთვის ივანიშვილს ბრძოლა არ უსწავლებია“, - ესეც ბატონი დათოს ციტატაა. რა გამოდის, პოლიტიკურ გამოცდილებას გიწუნებთ?

- კი ესე ჩანს და მაგას მეც მივაქციე ყურადღება და მე შევახსენებ მასაც და სხვებსაც - ის წლები, რაც ჩვენ დღეს გავიხსენეთ... დღეს 9 აპრილია და ის 21 წელიწადი, რაც გავიხსენეთ, სანამ მე პირადად პოლიტიკაში მოვიდოდი და „ქართული ოცნება“ მოახერხებდა იმას რაც მოახერხა, იმ დროინდელი პოლიტიკური სტაჟით მე არ ვიამაყებდი ნამდვილად, რამეთუ, პირადულზეც რომ არ გადავიდეთ, ვის რა პოზიცია ეჭირა იქ, ვის რა პოზიციაც არ უნდა ჰქონოდა, ეს წლები იყო ძალიან რთული და რეალური დაღმასვლა მივიღეთ ჩვენ. ნებისმიერი პოლიტიკოსი იქნება თუ საზოგადო მოღვაწე, ის უნდა შედეგით ამაყობდეს და არა მონაწილეობით. შედეგი ჩვენ მივიღეთ უარესი, ჩვენ გვქონდა საუკეთესო, 1991 წელს, რაც მე ვთქვი დასაწყისში - იყო ეროვნული ერთობა, ეროვნული აღტკინებაც შეიძლება დავარქვათ, ამას მოყვა ის უბედურებები, აღარ გავიმეორებ, რაც მოყვა და მე როდესაც დავბრუნდი, იყო გამოუვალი მდგომარეობა და მხოლოდ ამ მიზეზით მოვედი, რომ ვეღარ ვერეოდით ჩვენსავე გაზრდილ ძალას და ვნახეთ რა არის თურმე ხელისუფლება, როგორი შეიძლება იყოს, სააკაშვილმა კარგად გვაჩვენა და მაშინ მოვედი. ამ შედეგის მერე მოვედი, შედეგით უნდა იამაყო...

და თუ შევხედავთ, ამ მეშვიდე წელიწადს, 2011 წელს დავუბრუნდები... როცა მე ოპოზიციაში მოვედი, მე პირადად, ნებისმიერი წარუმატებლობა გუნდში დღესაც რომ ვნახო, ეს იქნება ტრაგიკული ჩემთვის. დაღმასვლა, იქ რაც ხორციელდებოდა და იქ ვმონაწილეობდით, მე პირადად არ ვიამაყებდი. ჩვენს გუნდშიც, თუ გაიხსენებთ, კვირიკაშვილთან ჩემი ძირითადი უთანხმოება რაშიც მოხდა და უკმაყოფილებაც, UNUCEF -ის მიერ გამოქვეყნებული კვლევები იყო, სადაც მოსახლეობის გარკვეული ნაწილი ღარიბი იყო, ნაწილი კიდევ უფრო გაღარიბდა, იმიტომ, რომ ხელისუფლებამ გარკვეულ დროს არ შემოიღო რაღაც რეგულაციები. და ამასთან ერთად, საერთაშორისო სავალუტო ფონდის მიერ მინიშნებული და მითითებული იყო, რომ ეს რეგლამენტები შემოსაღები იყო და მეც ძალიან ვაქტიურობდი ამ ფონზე, ეს იყო ასე ვთქვათ, ჩვენი განხეთქილების მიზეზი და ჩემთვის იყო ტრაგიკული, როდესაც გავიგე, რომ „ქართული ოცნების“ ხელისუფლებაში ყოფნის პროცესში და პერიოდში მოსახლეობის გარკვეული ნაწილის ყოფა გაუარესდა, ჩემთვის ტრაგიკული იყო ეს. გახსოვთ მაშინდელი რეგირებაც - კონფლიქტი პრემიერთან ამ ფონზე, ჩემი განცახდებებიც და სხვათა შორის, ვისარგებლებ შემთხვევით და შევახსენებ მათ, ვინც ამ არჩევნების პროცესში ჩაგვიწერეს ჩვენ ნაკლად, რომ 600 ათას ადამიანს ჩვენ

ვალები ავუნაზღაურეთ. ეს დაიწყო გაცილებით ადრე და არავითარ კავშირში არ იყო ამომრჩეველთან. როცა მე განცხადება გავაკეთე, რომ ეს ტრაგიკული იყო ჩემთვის პირადად და ჩვენ ყველაფერს გავაკეთებთ იმისთვის, რომ წლის ბოლომდე ეს როგორმე გამოვასწოროთ. სამწუხაროდ, ეს ხელისუფლების მხრიდან არ მოხერხდა მხოლოდ და დაჭირდა „ქართუ“ ფონდის ჩარევაც, მაგრამ, ჩვენ 600 ათასი ადამიანი მოვახერხეთ და დავუბრუნეთ ზომიერ ცხოვრებას, ისინი გათიშული იყვნენ ეკონომიკური ცხოვრებიდან, „შავ სიაში“ იყვნენ. შესაბამისად, პოლიტიკოსი თუ საზოგადო მოღვაწე - მოღვაწეობა ვერ იქნება თავისთავად საამაყო, შედეგით უნდა ამაყობდეს.

მე პრეტენზია მაქვს დღეს, ამ წლების განმავლობაში (არა ის, რასაც „ნაციონალური მოძრაობა“ და მათი ბელადი დღეს აკეთებს - გამოდის და მხოლოდ ლანძღვით და სიცრუით გვიპირისპირდებიან), ნებისმიერი სახით, შეგიძლიათ თქვენ, შეუძლიათ სხვა ტელევიზიებს, მოიწვიონ ექსპერტები, ვინც არგუმენტებით და ფაქტებით ისაუბრებს, ყველა მიმართულებით, არა მარტო სასამართლოზე (სასამართლოზე მე უკვე მომიწია საუბარი და ვთქვი, რამდენად არის გაუმჯობესებული), არამედ ყველა მიმართულებით. „ქართული ოცნების“ მოსვლის შემდგომ, პოლიტიკაში ყველა მიმართულებით, ჩვენ გვაქვს მკვეთრი გაუმჯობესება.

მაგი (სააკაშვილი) საკუთარ თავს ატყუებს, ჩვეულებრივი მშიშარა კაცია, უნდა ჩამოვიდეს, უნდა ციხეში ჩაჯდეს, სად უნდა ჩამოვიდეს? როგორ უნდა ჩამოვიდეს?

თუმცა, სანამ მათ ვუპასუხებდე, მაღრაძეს დავუბრუნდები, როდესც თქვენ ციტატას იხსენებთ, წინა შემთხვევაში ციტატა ასე ბოლოვდებოდა, რომ „...დაცლილია ზნეობრივი შემადგენლობისგან (შინაარსისგან)“ როდესაც ზნეობრიობაზე საუბრობს, მას როგორ მიაჩნია, რამდენად ზნეობრივია სააკაშვილი-ივანიშვილის გვერდიგვერდ, ტოლებად მოხსენიება?! ამ კითხვას დავუსვამდი მე მასაც და ტელემაყურებელსაც.

რაც შეეხება კითხვას, ეგ მართლაც საინტერესოა და ყველა მხრიდან მესმის, ხშირად გვიპირისპირდებიან: „აირჩია სააკაშვილი, აირჩია „ნაციონალური მოძრაობა“ და ყველაფერს აკეთებს, რომ ესენი დარჩნენ პოლიტიკაში...“ რამეთუ, საპრეზიდენტო არჩევნებსაც იხსენებენ, რომ საბოლოო ჯამში ჩვენ მოვახერხეთ მობილიზება, შევახსენეთ, ვინ იყვნენ ისინი და მივიღეთ შესატყვისი გამარჯვებაც. რა თქმა უნდა, ეს ყველანაირ საფუძველს მოკლებულია, და თუ საშუალებას მომცემთ, მე პატარა ანალიზსაც გავაკეთებდი, რა არის მიზეზი, რომ დღესაც „ნაციონალური მოძრაობაა“ ძირითადი ოპონენტი. თუმცა ოპონენტებსაც ვერ ვუწოდებთ ამათ, შეიძლება სხვა სახელი შევარჩიოთ, მაგრამ ამ ლექსიკით გავყვეთ - ის, რასაც მე ვამბობდი ჩემს წერილში და დღეს, არ ვიცი რამდენად მოვახერხე მასზე აქცენტის გაკეთება, რომ ჩვენ ოცდაერთი წლის განმავლობაში მოვახერხეთ ეკონიმიკის დანგრევა იმ დონეზე, რომ ათწლეულებით უკან გადავაგდეთ ეკონომიკა და დღეს „ქართულ ოცნებას“ სთხოვენ წინა ხელისუფლების ნამიოქმედარზე პასუხს. სხვათა შორის, რამდენიმე დღის წინ წავიკითხე გუგავას განცხადება, რომ „ძალიან, ძალიან მძიმე სოციალური ფონია და ჩვენ უნდა დავიწყოთ ქუჩაში გამოსვლები, თანაც უვადო გამოსვლები...“ რა თქმა, უნდა მძიმე სოციალური ფონია, მაგრამ „ქართულ ოცნებას“  ამაში არავითარი დანაშაული არ მიუძღვის, „ქართული ოცნება“, კიდევ ვიმეორებ, აკეთებს რეალური შესაძლებლობიდან თითქმის მაქსიმუმს, რაც წერილშიც მიწერია. მარტო ეკონიმიკას არ შეხებია ეს პრობლემები, რაც 21 წლის განმავლობაში ჩვენ ჩვენს დაღმასვლაში მოვახერხეთ და მივიღეთ. ჩემი აზრით, პოლიტიკური ისტებლიშმენტიც ძალიან დაზიანდა ამ წლების განმავლიობაში, მე არ გავყვები საფეხურებად ამას... განსაკუთრებით, შეიძლება პოლიტიკური ისტებლიშმეტი დაზიანდა ნაციონალების დროს, როდესაც მათ მოახერხეს ფსევდო-ოპოზიციების შექმნა, დარბევა პოლიტიკური პარტიების და ა.შ. ეს შემადგენელი 21 წლის განმავლობაში უარესდებოდა. შესაბამისად, როგორც ეკონომიკა გვაქვს ჩვენ ღარიბი, ასეთივე ღარიბია პოლიტიკური ისტებლიშმენტი და პოლიტიკური სპექტრი. და ის, რომ „ქართული ოცნების“ „ხელწერაც“ დამნაშავეა, ამის ანალიზსაც მოგახსენებთ: მე მიმაჩნია, რომ ძირითადი მიმართულება, რაც ჩვენ ავირჩიეთ, რაც ჩვენ განვაცხადეთ - ადამიანზე მორგებული დემოკრატიული ღირებულებები, ევროპა ჩვენი გზაა, ევროატლანტიკური სივრცეა საქართველოს არჩევანი - ამ მხრივ, „ნაციონალური მოძრაობაც“ იგივე განცხადებებს აკეთებდა, რომ იცოდეთ და იდეოლოგიაც ჩვენთან თანხვედრაში იყო, მაგრამ ამბობდა ერთს, ხოლო აკეთედა საპირისპიროს. ჩვენ არ ვამბობთ მხოლოდ, ჩვენ ვაკეთებთ ამას და ვასაბუთებთ კიდეც. შესაბამისად, ჯანსაღ ოპონენტებს ძალიან გაუჭირდებათ ამ მინდორზე შემოსვლა, ამ ველზე, რაც ჩვენ გვიჭირავს. რამეთუ, მედია თავისუფალია ნაცებისგან განსხვავებით, ოპონირებაც შეიძლება, ბიზნესი თავისუფალია, მაგრამ, ჩვენ თანმიმდევრულად რასაც ვამბობთ, მაქსიმალურად ვცდილობთ, რომ იგივე გავაკეთოთ. ამ ფონზე, ჯანსაღ ძალებს გაუჭირდებათ და ბექა ნაცვლიშვილსაც სწორედ ეს ვუთხარი, როდესაც გზა დავულოცე: ძალიან გაგიჭირდება შვილო-თქო, ასე მივმართე. რამეთუ, შენ წესიერი კაცი ხარ და წესიერებით და სწორი გამონათქვამებით ჩვენთან ოპონირება გაგიჭირდება და ამ მინდორზე ადგილის მოპოვება გაგიჭირდება-თქო. ის, რომ ჩვენ სწორი გზით მივდივართ, ამის მტკიცებულება ისიც გახლავთ, როგორი რიტორიკით გვებრძვის დღეს „ნაციონალური მოძრაობა“ - მხოლოდ სიცრუით, თანაც აღარც ცდილობენ, რომ სიცრუეს ჰქონდეს რაღაც საფუძველი, სიცრუით, ლანძვით და გინებით - დღეს ნახეთ სად წავიდნენ, ხო?! - აქ არიან. სიცრუეს და ლანძღვას წესიერი კაცი არ იკადრებს, ეს ვუთხარი მე გია ჟორჟოლიანსაც და ნაცვლიშვილსაც, როდესაც გადიოდნენ. სწორი და არგუმენტირებული კრიტიკა, რაც ჩვენთვის წამალია ქართული პოლიტიკური ისტებლიშმენტის განსავითარებლად და „ქართული ოცნებისთვისაც“, ძალიან გაუჭირდებათ პაექრობა, იმ დროს, როდესაც ძირითადი ნაწილი - საოპოზიციო,  დაკავებული აქვს „ნაციონალურ მოძრაობას“ რომელიც მხოლოდ სიცრუეზე, ისევ მენტალურ ძალადობაზე და ჩვენგან გაძარცვული ფულით, მითვისებული ტელევიზიით და ამ იარაღებით იბრძვიან. ჩვენი სიმართლე და სწორი გზა ყველაზე კარგად ჩანს მათ რიტორიკაში. ისინი აღარ შემოდიან ჩვენთან პოლემიკაში, გაიხსენეთ, როდესაც იხსენებდა სააკაშვილი, რომ აღმაშენებელზე მაგრად აშენებდა, ოღონდ მშენებლობა არ შეაჩეროს... ჯერობით მეტს ვაშენებთ ჩვენ, აღარ ამბობენ... მშენებლობა დღეს უკვე დანაშაულია, შემოაბრუნეს ეს ყველაფერი. მერე ამბობდნენ, რომ პოლიცია ინგრევა, რომ კრიმინალი გაიზარდა, ესეც მიატოვეს, მერე კიდევ რაღაც... ყველაფერი მიატოვეს. ნახეს, რომ პოლემიკა არ გამოსდით. ყველა მიმართულებით არაფერი არ ქონიათ მათ უკეთესი, რაც კარგია, ყველაფერში ჩვენ უკეთესად ვვითარდებით. ინტერესია ერთი მხოლოდ, რომ ეს პორტი აშენდეს და თუ ამ პორტს ააშენებს კერძო ბიზნესი, ამას ვამბობ საჯაროდ და ეს იქნება ძალიან მისასალმებელი სახელმწიფოს მხრიდან.

აბა ნახეთ სიცრუეები, ბოლო სიცრუე რაც იყო და ჩემ ირგვლივ ტრიალებს, რა თქმა უნდა. 700 გვერდზე მეტია უკვე პიარსამსახურში ჩემზე გაჟღერებული სიცრუეები, არც ერთი არ არის მართალი. ვერც ერთი ჩემი დარღვევა, რომელიც მე არ მქონია და ცხოვრებაში ნაბიჯ-ნაბიჯ, თანმიმდევრულად ვცხოვრობდი, ვერ ჩაითვლება დარღვევად. ბოლო რაც გამოიტანეს, სპირტის ბიზნესზე - „ორი ძმა ივანიშვილის და რაღაც“ - ერთი ძმა 40 წელია ამ ბიზნესშია, პოლიტიკაში საერთოდ რომ არ ვიყავი და მე ვფიქრობ, რომ კეთილსინდისიერად მუშაობს. მეორე ძმა, უფროსი, რომელმაც სპირტის მარტო მოხმარება იცის, ღვინო უყვარს ძალიან, ზოგჯერ დღეში სამჯერ იღებს, მაგრამ ბიზნესი მისი არავის არ გაუგია - 68 მილიონი მიაწერეს, ანგარიშზე აქვსო და საბუთად გამოიყენეს ის, რომ რომელიღაც კომპანიას თურემ „ქართუ ბანკში“ კრედიტი აქვს აღებული. მართლა აქვს კრედიტი აღებული და წლების განმავლობაში, „ნაციონალური მოძრაობის“ მმართველობის დროს როდესაც ვაზის აჩეხვა დაიწყო კახეთმა, მე მაშინ სოფლის მეურნეობას ცალკე ვაკეთებდი, ნერგები გამომყავდა, ვუგზავნიდი კახელებს უფასოდ, რომ ვაზის გაშენება არ შეჩერებულიყო. როდესაც მხოლოდ სპირტზე გადავიდნენ - აი იქ მე ვაფინანსებდი, მარტო ჩემი ბანკი აფინანსებდა, სხვა ბანკებს საშუალება არ ჰქოდნათ - ასე მიხსნიდნენ მაშინ, თუ ფული არ ჰქონდათ, მე ვაძლევდი შეღავათიან კრედიტებს. აი, ეს გაიხსენეს და გამოიყენეს, რომ თურმე „ქართუ ბანკი“ ამათ აფინანსებდათ და ჩემი ძმა, რომელსაც ძალიან უყვარს ღვინო და მე ძალიან მიყვარს ჩემი ძმა - გამოიყენეს, რომ 68 მილიონი ანგარიშზე აქვსო, როდესაც საერთოდ ბიზნესი არ გაუკეთებია კაცს. აღარაფერს აღარ უყურებენ.

ჩემი გადმოსახედიდან, ამ ბოლო დროს რაც მოსდის „რუსთავი 2“-ს, ფაქტების ძიებაში აღარ არიან, დილით დგებიან და სცენარებს წერენ. შენ კი, წადი და იმართლე მერე თავი როგორც გინდა. მათ ჰყავთ თავისი მრევლი, ისინი ამათ უყურებენ, ეს გინებაც მოსწონს ხალხს. გამოდის მერე შალვა რამიშვილი ან „პოსტ ტვ“-ში ვინმე ამას გასცემს პასუხს  - იქ მაყურებლების რაოდენობა გაცილებით ცოტაა და შედეგს იღებენ. შესაბამისად, ის კითხვა რაც აღიძვრება რომ „ნაციონალები“ მე ავირჩიე, „ნაციონალები“ ჩვენი უბედურებაა, რომ იმდენად ღარიბია პოლიტიკური ისტებლიშმენტი, რომ სხვა ძალა ვერ ახერხებს აღორძინებას, რამეთუ ისევ ოპოზიციურ სპექტრში დომინირებს ჩვენგან წაგლეჯილი ფული აქვთ ისევ, ჩვევებიც აქვთ და იციან, გუნდია დიდი, ტელევიზიაც აქვთ, ნამუსი არ აქვთ, და მხოლოდ სიცრუით აძლევენ დაპირებებს მოსახლეობას, ამ ფონზე, ჯანსაღი პარტიის აღმოცენება ძალიან ძნელია. გამოვიდნენ არჩევნებზე და „400 ლარი გექნებათ პენსია“ - „გასწიეთ ივანიშვილი და 400 ლარი პენსია გექნებათ“ - რაც წარმოუდგენელია. ბევრი იჯერებს, ბევრი არ იჯერებს, მაგრამ მუდმივი სიცრუის ტალღა მოდის მათგან. ამას ბექა ნაცვლიშვილი არ იკადრებს, ვერ იკადრებს ბევრი სხვა პატიოსანი და გინდა თუ არ გინდა ჩვენც ამ ფონზე ბრჭყალებში რომ ვთქვათ, ჩვენს საქმეს კარგად ვაკეთებთ, ამიტომ ყველა კეთილსინდისიერი ვისაც პოლიტიკაში მოსვლა უნდა, ჩვენ მარტივად ვახერხებთ მათ გადმობირებას და ჩვენს გუნდში შემოყვანას. ამ ფონზე ყოვნდება და ფერხდება ის, რაც ჩვენ გვინდა და საოცნებოდ დაგვრჩა - რომ უნდა იყოს ჯანსაღი კონკურენცია, იდეოლოგიურად განსხვავებული პარტიები. ეს არ არის პარტია, „ნაციონალური მოძრაობა“.

სტატისტიკით კრიმინალი არის გაზრდილი.

- რაღაც ნაწილში ახსნა მინისტრმა საფუძვლიანად, რომ ოჯახებში ძალადობა და კიდევ სხვა, რასაც უნდა საზოგადოების ჩართულობა თავიდან ბოლომდე და მარტო პოლიცია ამას ვერ უშველის. ყველაფერზე გვაქვს ჩვენ სათქმელი. სათქმელი არ გვქონდა ერთადერთი, რაზეც მე რეაქცია გავაკეთე, როდესაც მოსახლეობის ძალიან დიდი ნაწილი, 600 000-ზე მეტი ჩვენი თანამოქალაქე იმაზე უარეს მდგომარეობაში ჩავარდა, ვიდრე ჩვენს მოსვლამდე იყო. ეს იყო ტრაგიკული ჩვენთვის და მადლობა ღმერთს, რომ ეს გამოვასწორეთ. სხვა შემთხვევაში, ჩვენ ყველგან გვაქვს სათქმელი. როდესაც ეკონიმიკაზე მიგვანიშნებენ, აი გუგავა გამოდის და ჩვენ პერმანენტული აქციები უნდა გავმართოთო, იმიტომ, რომ რთული სოციალური ფონიაო... ჩვენ უნდა მოგვთხოვონ ის, რისი გაკეთებაც ჩვენ შეგვეძლო და ვერ გავაკეთეთ, ამაზე უნდა იყოს საუბარი. არა, ამაზე არ საუბრობენ, ჩვენ რატომ ვართ შვეიცარიაზე უარესი, ან რატომ ვართ საფრანგეთზე უარესი.

თიბისი და ანაკლია - მამუკა ხაზარაძე ამბობს, რომ ეს არის ორკესტრირებული შეტევა. თქვენ არ გიჩნდებათ კითხვები, ამდენი წლის შემდეგ რატომ დაიწყო ამ საქმეზე გამოძიება?

- კითხვები ჩემს მიმართაა, მე კითხვები არ მაქვს, ჩემთვის გასაგებია. რაც შეეხება ორკესტრირებულ შეტევას, ამის კარგი მაგალითი იყო „ქართუ ბანკი“ 2011 წელს, აი, ეს იყო ორკესტრირებული შეტევა. დღევანდელი გადმოსახედიდან, რაც ხდება „თიბისი ბანკის“ ირგვლივ და ხაზარაძის ირგვლივ, მე პირიქით, მიმაჩნია, რომ ისინი უტევენ ხელისუფლებას, ვიდრე ხელისუფლება მათ უტევს. საბაკო სისტემაზე და ჩემზე რომ მიანიშნებენ, მე თავს უფლებას მივცემ და შევახსენებ საზოგადოებას, რომ სწორედ „ქართუ ბანკმა“ ჩანასახში როდესაც საბანკო სისტემა ვითარდებოდა საქართველოში და „აბსოლუტ ბანკი“ გაკოტრდა, სწორედ „ქართუ ბანკმა“ მოახერხა მაშინ და მისი გახნის მიზეზიც სწორედ ეს გახლდათ, რომ არა ფული მეკეთებინა საქართველოში, არამედ დავხმარებოდი საბანკო - საფინანსო სისტემის განვითარებას და საინვესტიციო კლიმატი გამეუმჯობესებინა ქვეყანაში. „აბსოლუტ ბანკი“ და მე ამას მწამებენ, რომ დაანგრია საბანკო სისტემაო, გაიხსენონ ვინც იყვნენ მონაწილეები, მაშინდელი ეროვნული ბანკის პრეზიდენტსაც შეგიძლიათ კითხოთ, როგორი მძიმე სიტუაცია იყო, როგორ დავიხსენით ეს ძალიან ცუდი სიტუაცია და გადავიყვანეთ პოზიტიურში. რაც შეეხება ზოგადად „თიბისი ბანკთან“ და მის ირგვლივ განვითარებულ მოვლენებს, პროცესი დასრულებულია და ეროვნული ბანკის პრეზიდენტმა ღირსეული ნაბიჯები გადადგა - მან ეს ყველაფერი დაამტკიცა, დაამტკიცა პარლამენტში, დაამტკიცა საჯაროდაც, ლონდონშიც იყო საჩივრები, იქაც გაკეთდა შესატყვისი რეაქციები და ეს ორი პიროვნება გამოყვანილი არიან სამეთვალყურეო საბჭოდან. ბანკმა ჯარიმაც გადაიხადა. კითხვები აღარაა, თუმცა არ ცხრებიან ოპონენტები. საფუძვლად აქვთ 10-11 წელი და არა ის, თუ რატომ მოხდა ეს ტრანზაქცია, რომელიც ძალიან უხეშია. თუ საბანკო სისტემაში შეიძლება უხეში ქმედებები, ამაზე უხეში მე ვერც წარმომიდგენია, რაც მაშინ მოხდა. 10-11 წელს რაც შეეხება, ჯერ ერთი, ეს კანონიერების ფარგლებშია, კანონი ამას ითვალისწინებს, მეორე, 2012 წელს, ჩვენ როდესაც მოვედით, 1 ოქტომბერს ჩვენ გავიმარჯვეთ, მათ მოახერხეს 29-ში, უკანა რიცხვით, დასვენების დღეს ამ კრედიტის ჩამოწერა. ხანგრძლივობასც თუ შევხედავთ, არ არის მაინც და მაინც 11 წელი. 11 რომც იყოს, მოიშველიონ კანონი და თქვან, რომ კანონი ირღვევა. დღეს რომ მომხდარიყო ეს ტრანზაქცია კარგი იქნებოდა? რას იტყოდნენ ამაზე? ტრანზაქციაზე აგონ პასუხი როგორი უხეშია. მე აღარ მოვყვები, რამდენჯერმე ითქვა ტელევიზიით 17 მილიონი როგორ გაიცა - ასეთი უხეში ტრანზაქცია. ამას არ სჭირდება პროფესიონალი ფინანსისტობა ან ბანკირობა, რომ ეს გაიგო. ამის შემდეგ როგორ ამოეღებათ ხმა?!

მაგრამ, თქვენი ხელისუფლებაში მოსვლიდან მე-7 წელს დაიწყო ამაზე საქმე პროკურატურამ...

- ასე კი არ უნდა დავსვათ კითხვა, ქადაგიძის წასვლიდან 1 წლის შემდეგ ემთხვევა დაახლოებით ვადა. ქადაგიძე, რომელიც იყო „ნაციონალური მოძრაობის“ წევრი და იქედან იმართებოდა. მე არ ვიცი რა ურთიერთობა ჰქონდათ მათ. ეს საქმე დაიწყო დღევანდელი ეროვნული ბანკის პრეზიდენტის მოსვლით და გუნდის შეცვლით, მე თუ მკითხავთ, როდესაც კობა გვენეტაძე გახდა ეროვნული ბანკის პრეზიდენტი და როდესაც ჩემი აზრით, სტრუქტურებმა დაიწყეს ჯანსაღი ფუნქციონირება, და როდესაც მონიტორინგის სამსახურმა ეს უხეში ტრანზაქცია, რომელიც მარტივი აღმოსაჩენი იყო, აღმოაჩინა  - ალბათ არ სჭირდებოდა დიდი ფოკუსირება რატომ და როგორ აღმოაჩინა. ძალიან მარტივადაა ყველაფერი, რა შუაშია ჩვენი მე-7 წელი, ან 11 წელი, რომელიც უსაფუძვლოა და კანონმდებლობასთან წინააღმდეგობაში არც ეს არ მოდის. კერძო ტრანზაქციაზე აგონ პასუხი. ამაზე ისაუბრონ. მე ბიზნესი რომელ წელს დავიწყე და ველურ გარემოში, რუსეთშიც ასეთი რამე არ გამიგია, რომ ასეთი ტრანზაქციები კეთდებოდა. ბანკი მეც მქონია რუსეთშიც და აქაც მაქვს ბანკი  - ასეთი უხეში ტრანზაქცია და ამის მერე აშკარად ჩემზე ბრალდებები გადმოდის, რომ  ივანიშვილს უნდა ბანკი - მერე ივანიშვილს უნდა, რომ ბანკი დაანგრიოს... ჩემი ბანკის მოშორებას ვცდილობ რამდენიმე თვეა.

რაც შეეხება ანაკლიას, ეს ინფრასტრუქტურის ერთ-ერთი დიდი პროექტია. იცით თქვენ ჩვენ ძალიან დიდ ფულს ვხარჯავთ  ინფრასტრუქტურაში და თუ ანაკლიის პროექტს კერძო ბოზნესი გააკეთებს და დამატებით სახელმწიფოს არ მოუწევს ვთქვათ 600 მილიონის იაფფასიანი კრედიტის მოზიდვა, ეს არის მისასალმებელი. მე ეს რამდენჯერმე მაქვს ნათქვამი და მადლობაც გადამიხდია ხაზარაძესთვის და გუნდისთვის, თუ ისინი ამას მოახერხებენ, რასაც მე ვუხატავდი -  ამ პროექტის გაკეთება ძალიან რთულია და ამას ყოველთვის ვეუბნებოდი. ბიზნესმენი მოგებაზე ზრუნავს მუდამ და ამ პორტის მომგებიანობა ძალიან რთულია, შეიძლება 30,40 ან მეტი წლები დასჭირდეს იმისათვის, რომ აქ რეალური მოგება მიიღოს ბიზნესმენმა. როგორც წესი, სახელმწიფოები აქტიურად მონაწილეობენ ესეთი მსხვილი ინფრასტრუქტურული პროექტების განხორციელებაში და დღევანდელი სახელმწიფოს როლიც რომ ნახოთ, ძალიან აქტიური და პოზიტიურია. კაპიტალში მონაწილეობა გნებავთ, ინფრასტრუქტურის მოწყობა გნებავთ, ყველაფერში მივყვებით, ყველაფერში მაქსიმალურად ეხმარება დღევანდელი ხელისუფლება, რომ როგორმე მათ მოახეროხონ და დღესაც ამას ვისურვებდი. დღესაც საჯაროდ მადლობას გადავუხდი და გადავუხდი მის მერეც, როცა ეს განხორციელდება, თუ კერძო ბიზნესი მოახერხებს და ამ პროექტს განახორციელებს, ეს არის მხოლოდ მისასალმებელი, რამეთუ პროექტი არის საჭირო ჩვენი სახლემწიფოსთვის. ეს სერიოზული პროექტია ინფრასტრუქტურული და თუ ვერ გააკეთებს კერძო ბიზნესი, სახელმწიფოს მოუნდება. რაც შეეხება ივანიშვილს რამდენად სურვილი აქვს, ხაზარაძემაც შეუძლია ეს გაიხსენოს, რომ როდესაც ისინი კაპიტალს ვერ უყრიდნენ თავს, 70 მილიონს საჩუქრად ვაძლევდი, ოღონდ გააკეთეთ- მეთქი. იმის შემდგომ გამოჩნდა აბდუშელიშვილი, რომელსაც ამ ბიზნესში წვლილი აქვს და ჩამენაცვლა, - ასე რომ ვთქვათ და ეს უფრო ჯანსაღია, ვიდრე ნაჩუქარი ფული. მას ბიზნესი აქვს  და სხვა ბიზნესებიც ბევრი აქვს. თუ  ნახეთ ორი დღის წინ სერიოზული პროექტები წარმოადგინა აბდუშელიშვილმა, ელექტრომანქანები და ა.შ. აქაც მას სერიოზული ბიზნესი აქვს, ის გამოჩნდა და ჩემი მონაწილეობა აღარ გახდა საჭირო, თორემ მე ვჩუქნიდი ფულს ყოველგვარი წილის გარეშე, იმდენად მინდოდა, რომ კერძო კაპიტალს ეს გაეკეთებინდა და ამაზე უარს ვერ იტყვიან, იყო ეს დროც. თუმცა, ყოველთვის სკეპტიკურად ვიყავი მე განწყობილი, იმდენად რთული პროექტია, იმდენად კერძოსთვის ეს ნაკლებ საინტერესოა. კერძო ბიზნესი ცდილობს, რომ 5-6 წელიწადში ფული ამოიღოს, მაქსიმუმ 10 წელიწადი, ეს ევროპული სტანდარტია და აქ უფრო ხანგძლივი დრო არის საჭირო, რომ ფული დაიბრუნო. შესაბამისად, ეს არ არის ხიბლიანი კერძო პროექტი, ბიზნესპროექტი. აქ საერთოდ არ ვთვლი, რომ ბიზნესს ვაკეთებ, პირიქით მე ვეხმარები მხოლოდ და საკუთარს ვხარჯავ. მოგებაზე გათვლილი არც ერთი ბიზნესი არა მაქვს. ერთადერთი ბანკია და ისიც პასიური იყო და მის მოშორებასაც ვაპირებ და მე მგონი, საბოლოოდ ასეც მოხდება. სხვა ბიზნესები რაც არის სამშენებლო, მე განმიცხადებია და დღესაც ვიტყვი, ეს არის მხოლოდ ის,რაც სჭირდება ქვეყანას და სხვა ვერ აკეთბს, ყველას მივცემ ფასდაკლებით, რომ არ ნახონ, რომ იქაც მოგებას ვეძებ. ეს არ არის ჩემი ხელწერა და ვინც მიცნობს კარგად, ამას შეხედოს. თუმცა სირცხვილი არ არის, რომ ბიზნესმენმა ფული აკეთოს, ეს ნორმალური პროცესია. პირიქით, ბიზნესმა ფული უნდა აკეთოს, მათ უნდა დაასაქმონ მოსახლეობა და ა.შ. შესაბამისად ეს ინსინუაციები, რასაც ცდილობენ ოპონენტები, რომ ივანიშვილს ან დანგრევა უნდა, ან რუსეთზე გადაცემა უნდა ან არ უნდა ამისი გაკეთება, ყოველგვარ საფუძველს მოკლებულია. ეს თვითონ ხაზარაძემაც კარგად იცის და დღესაც შემიძლია შევახსენო, რომ მე ბოლო შეხვედრაზე კიდევ ერთხერ მადლობა ვუთხარი, თუ ესენი ამ პროექტს განახორციელებენ. პერსპექტივა ამ პროექტს ის ელის, რომ აუცილებლად პორტი აშენდება და მე სურვილი მექნებოდა, რომ სწორედ მათ ააშენონ და მაქსიმალურ დახმარებას გავუწევთ პირადად, თუ სახელმწიფოს მხრიდან, რაც შეიძლება კანონმდებლობის ფარგლებში. ეს იკვეთება დღესაც, მოუსმინეთ მაია ცქიტიშვილის გამოსვლას და ნახეთ რამხელა მცდელობაა ხელისუფლების მხრიდან, რომ როგორმე მათ ეს პროექტი განახორციელონ. რთული პროექტია, მე ვუსურვებდი მათ წარმატებას, მაგრამ ის, რომ აკავშირებენ, რომ იმიტომ დაიწყეს ეს ეხლა, რომ ანაკლიის პორტი გაეჩერებინათ, ამიტომ თიბისი ბანკი გამოიგონეს, ეს ყოველგვარ საფუძველს მოკლებულია და მხოლოდ სპეკულირების საგანია.

თქვენი მიმართვა მეორე ტურის წინ, რომ ერთ წელი გჭირდებათ, ახერხებთ ამ დანაპირების შესრულებას?

- კარგი შეხსენებაა, რამდენიმე თვე გავიდა უკვე, მე მხედველობაში მქონდა ის, რომ გუნდი გაუმართავი იყო, ვერტიკალი იყო სუსტი ძალიან. ნახეთ, რომ ბევრი დრო დავხარჯე, განსაკუთრებით უმრავლესობასთან - საპარლამენტო. მე ვფიქრობ, რომ იქ სიტუაცია პრინციპულად შეიცვალა, მოტივაცია გუნდში გასაძლიერებელია და ვაგრძელებ ამ მიმართულებით მუშაობას. ვფიქრობ, რომ მთავრობა სწორი შერჩეული და კარგი შერჩეულია, ეფექტურია. იქ შეიძლება რომელიმე სამინისტრო, რომელიღაც მინისტრი... იყოს პატარა კითხვები და პრემიერი ძალიან ცდილობს, საზოგადოებასთან ურთიერთობას და საზოგადოება მქონდა ყველაზე მეტად მხედველობაში, როდესაც ამას ვაცხადებდი, რომ ჩვენ მათთან თითქოს ხიდი ჩაგვიტყდა და ამას აქვს ობიექტური მიზეზები. ობიექტურ მიზეზებზეც გავჩერდეთ - მეშვიდე წელი მიდის „ქართული ოცნების“ ხელისუფლებაში ყოფნის, გაჭრვებული მოსახელობის დიდმა ნაწილმა შეღავათი ნახეს, რა თქმა უნდა, სხვადასხვა სოციალური დახმარებებით, სამუშო ადგილებიც მეტი გაჩნდა და ა. შ. მაგრამ პრინციპული გარდატეხაა, რომ ვიზალიბერალიზაცია მივიღეთ და ევროპაში გადიან და რიგი დგას განვითარებულ ქვეყნებში ქართველების მოქალაქეობაზე. ამ ფონზე ჩვენი მცდელობის და მიღწევების შეფასება მათ უჭირთ. ხედავენ ვთქვათ 5%-ით გაიზარდა, თუ 4%-ით გაიზარდა, რომ რეგიონში ლიდერი ხარ თუ  არ ხარ, ამას ვეღარ  აფასებენ. პრინციპულად ხედავენ უკეთესს, თუმცა დიდი შეღავათები მიიღო მოსახელობის ყველა ფენამ, ჯანდაცვიდან თუ სხვა პროგრამებიდან გამომდინარე. კარგს იოლად ეჩვევა ადამიანი და მალე ივიწყებს და უნდა იყოს უკეთესობა და ტენდენცია აქეთ არის, მაგრამ ამ ტენდენციის დანახვა იმ ფონზე, როდესაც გვყავს ესეთი ოპონენტი, როგორც „ნაციონალური მოძრაობაა“, როდესაც სიცრუეს აფრქვევს მუდამ, საზოგადოების განწყობა არის ძალიან მძიმე. მე საჯაროდაც ვიტყოდი ამას, გუნდში რამდენჯერმე მქონდა ამაზე საუბარი. ჩვენ კვლევა ჩავატარეთ ინგლისური კომპანია დავიქირავეთ და როგორ გითხრათ, ნიჰილიზმი დაფიქსირდა (მე სასოწარკვეთილებას ვხმარობ ხშირად), და აქვს ამას ობიექტური აღქმა - ოპონენტები რას შვებიან. ჩვენ უნდა ყველაფერი უნდა გავაკეთოთ იმისთვის, რომ საზოგადოება დავაბრუნოთ რეალობაში. რეალობა არ არის ისეთი მძიმე, როგორიც არის განცდა და აღქმა მისი. მე შედარებას გავაკეთებდი, რომ ჩვენზე ღარიბ სახელმწიფოებში, ამ კვლევებით ბედნიერების ინდექსი არის უკეთესი და ჩვენზე უკეთეს სახელმწიფოში საფრანგეთში არის ჩვენზე უარესი. ჩვენთან ფასეულობები ოჯახი მაინც დარჩა, იქ არც ერთი აღარ არის, იქ სხვა პრობლემებია, მე იქით აღარ გადავალ დავბრუნდები ისევ ჩვენთან. ამ ფონზე ძალიან ბევრს ვაკეთებთ, და მთავარი არ არის ის, რაც იოლად მიღწევადია, 2020 წლის არჩევნებზე, მე ვფიქრობ, რომ ... და ეს არ არის გადამწყვეტი... „ქართულ ოცნებას“, ჩემი აზრით, არავითარი ხიფათი არ აქვს გამარჯვებაში. მაგრამ ეს არ არის მთავარი, რომ „ქართულმა ოცნებამ“ გაიმარჯვოს და მოიგოს არჩევნები, პრობლემა არის უფორ მძიმე და უფრო მასშტაბური - საზოგადოება საიდანაც ღებულობს აღქმას - ჩვენი მედიასივრცე. ჩვენ ამას ანალიზს გავუკეთებთ, რამდენიმე ბოლო დღე ჩვენ ბჭობა გვქონდა ამაზე გუნდში, იქ საშინელება იხატება, გარდა იმისა, რომ ბილწსიტყვაობა უკვე გახდა ჩვეულებრივი პრაქტიკა, რაც ნორმალურ ქვეყნებში აკრძალულია და დედის გინება ტელევიზიებიდან მოდის, ეს მდარე სერიალები და მდარე გადაცემები, ამის ეროვნულ უსაფრთხოებაზე შეიძლება განგაში ავტეხოთ. როგორიც არის ეკონომიკა, ღარიბი ეკონომიკის შემთხვევაში, რეკლამა ღირს იაფი. თქვენ მხოლოდ რეკლამიდან გაქვთ შემოსავალი, შესაბამისად იაფი ტრუკებით ცდილობენ მოსახლეობის მიზიდვას ტელევიზიები და მათ რიცხვში თქვენი ტელევიზიაც. კრიტიკაზე თუ წავალთ, ახლა შემიძლია თქვენი ტელევიზიაც ვაკრიტიკო და არა მარტო „რუსთავი2“, თუმცა რაც მოდის იქედან და მოედინეება, ეს ენით აუწერელია. აქედან გამომდინარე, ის პრობლემა, რაც დგას, არის გაცილებით გლობალური, ვიდრე „ქართული ოცნების“ არჩევნები და 2020 თუ 2019 წლის „ქართული ოცნების“ საზოგადოებასთნ ურთერთობის აღდგენა. ეს არ არის მთავარი, არის უფრო მთავარი ღრებულება, რომ საზოგადოება არ წავიყვანოთ ცუდი მიმართულებით. ის რაც ხდებოდა, ანალიზი გავაკეთეთ, თუ ეს კიდევ დიდხანს გაგრძელდა, ჩვენ შეიძლება, არავის შეურაცხყოფა არ მინდა მივაყენო, მაგრამ სხვა საზოგადოება შეიძლება მივიღოთ, გამოთაყვანებული, ან რაღაც - ბოდიშის მოხდით.

შესაბამისად, ჩვენ ჩვენის მხრივ რასაც ვცდილობთ და რასაც ვაკეთებთ, გადაწყვეტილებებიც უკვე მიღებული გვაქვს, კინოინდუსტრია უნდა აღორძინდეს. საქართველოში უნდა დაიწყოს ქართული ფილმების გადაღება, მათ შორის სერიალების, მათ რიცხვში ისტორიული სერიალების. ჩვენ გვაქვს გენიალური ისტორია. უცხოელებმა ჩემგან ისწავლეს, რომლებიც პატივისცემით მეპყრობიან, ისწავლეს, რომ როცა მე მათთან ვჯდებოდი წლების მანძილზე და საქართველოზე ვსაუბრობდი, ბევრმა დააფიქსირა, რომ მე სულ ვამაყობდი ჩვენი უწყვეტი კულტურით, იდენტობით, ჩვენ გვაქვს ძალიან ბევრი საამაყო ფურცელი ისტორიაში. ამ მდარე სერიალებით ჩვენ მივდივართ იქამდე, რომ ჩვენ შეიძლება საზოგადოება დავკარგოთ და არა არჩევნები.

შესაბამისად მობილიზებას ვაპირებთ მაქსიმალურს, მათ შორის „ქართუ ფონდი“ მიიღებს მონაწილებას დაფინანსებაში, კინოწარმოება უნდა აღორძინდეს და მათ რიცხვში სერიალებიც და ჩვენ უნდა ჩვენი ისტორია ვაჩვენოთ და არა ეს მდარე სერიალები. ქართული სერიალები უნდა იყოს და ამ მიმართულებით ჩვენ გადავდგამთ მკვეთრ ნაბიჯებს.

რა თქმა უნდა, ტრაგიკულია მდგომარეობა ამ მიმართულებით. კიდევ შევახსენებ საზოგადოებას, რასაც საუბრობენ ჩვენი ოპონენტები, გუგავა პერმანენტულ აქციებს აანონსებს იმიტომ, რომ მძიმე სოციალური ფონია, გაიხედონ, ვინც ამაყობენ იმ 21 წლით, რომ პოლიტიკაში მოღვაწეობდნენ, დაღმა სვლა მივიღეთ ჩვენ ჩვენი გამოუცდელობით და ემოციურობით და დავანგრიეთ ეკონომიკა და ათწლეულობით უკან გადავაგდეთ, ჩვენ რეალობიდან ვაკეთებთ თითქმის მაქსიმუმს. აქ მოვიდნენ და გვეკამათონ, „ქართული ოცნების“ დანაშაულზე როცა მიდის საუბარი. უკანაც რომ არ წავსულიყავით, ევროპისგან ჩვენ ძალიან შორს ვიყავით, ევროპის ეკონომიკა გაცილებით, 10-ჯერ უკეთესია ერთ სულ მოსახლეზე წარმოებული პროდუქტით და ეს იზომება,  ამ დისბალანსს, ამ სიღარიბეს  მოკლე დროში ვერ დავძლევთ. პოლიტიკურად ამას სჭირდება სტაბილური გარემო, თუ გვინდა, რომ ინვესტიციაც მოვიზიდოთ, რაც მეშვიდე წელია უპრეცედენტოა სტაბილურობით საქართველოს ისტორიაში და ზოგიერთს ხმალი დაუჟანგდა და ხელები ექავება და არა მარტო „ნაციონალურ მოძრაობას“.

სტაბილურად უნდა ვიცხოვროთ, თუ გვინდა ეკონომიკა განვითარდეს. ის, რომ ჩვენ ღარიბი ეკონომიკა გვაქვს, ის რომ ევროპა რამდენჯერმე გვისწრებს, ის რომ მიგრაცია ობიექტურია ესეც გასაგებია, რომ ევროპას აკლია დღეს სამუშაო ადგილები, ჩვენ არ გვაქვს.

განათლების რეფორმა, რომელიც არის ჩვენი ეროვნული იდეა, რომელზეც პრემიერმაც და გუნდმაც ბევრი ისაუბრა, რომ 2022 წლისთვის ჩვენ მივიღებთ პიკს განათლების დაფინანსების, ეს იქნება ბიუჯეტის მეოთხედი, რაც უპრეცედენტოა, რამდენიმე სახელმწიფო მოიხსენიება მხოლოდ მსოფლიოში ასეთი, ეს არის ის რაც ჩვენს ერს პერსპექტივას უსახავს და ჩვენ ყველაფერი უნდა გავაკეთოთ იმისთვის, რომ სწორედ ამდენი  მიემართებოდეს განათლებაზე.

მახსოვს ბატონი ვანო კიღურაძე, როცა მე პრემიერი ვიყავი, რომელიც ჩემთან კამათობდა, ნაწყენიც დარჩა იმისთვის, რომ მე ვარწმუნებდი, რომ განათლებაზე და მეცნიერებაზე მეტი სახსრების გამოყოფის საშუალება არ იყო. სოციალურ პროექტებზე წავიღეთ მთელი ფული რაც შეიძლებოდა, ინფრასტრუქტურა, ახლა როგორც იქნა დადგა ბატონი ვანო კიღურაძის, რომელსაც მე სიყვარულით მოვიხსენიებ და ჩემი საოცნებო დღეც, რომ ჩვენ შეგვიძლია უკვე განათლებაზე გადავერთოთ. გზების გარეშე ვერ მიხვალ სკოლამდე. ჩვენ წინმსწრებად გავაკეთეთ რაც შეიძლებოდა. ინფრასტრუქტურას 21 წლისთვის თითქმის მოვრჩებით და პროპორციულად გაიზრდება განათლების დაფინანსება. 22 წლისთვის მივიღებთ პიკს, რომ ინფრასტრუქტურა პრაქტიკულად დამთავრებული იქნება და მთელი სახსრები განათლებისკენ მიემართება. წინასწარი მუშაობა მიდის იმისთვის რომ მომზადებული დახვდეს განათლების სამინისტრო. რამდენიმე თვეა შიდა განხილვები მიმდინარეობს და მეც ვესწრებოდი, ნაწილი უკვე გამოიტანეს, მთლიანი პროექტის განხილვა გაგრძელდება და მოსახლეობა ამას კარგად გაიგებს. ეს არის ეროვნული იდეა და ჩვენ ეს უნდა მოვახერხოთ.

ამ ნაწილში სწორედ მე დავინახე ის, რაც მიღწევადია. ეკონომიკა და განათლება ერთ კონტექსტში უნდა განიხილებოდეს. რის ადგილებიც არის ეკონომიკაში, ის უნდა ისწავლებოდეს უმაღლესში და ჩვენ ამას დავაბალანსებთ. ძალიან ბევრი იქნება პროფესიული გადამზადებები. ამ მხრივ სამუშაო ადგილების ზრდასთან შესატყვისობაში დასაქმება გაიზრდება.

სირცხვილი არ არის ვაღიაროთ, რომ ჩვენ არ გვყოფნის სამუშაო ადგილები და კიდევ წლები დაგვჭირდება, რომ ჩვენი მოქალაქე ღირსეულად დავასაქმოთ. საპირისპიროა ევროპაში, მათ არ ჰყოფნით მუშახელი.

ჩვენ დავიწყეთ რამდენიმე განვითარებულ სახელმწიფოსთან გერმანიასთან, ნორვეგიასთან, საფრანგეთთან, მე მიღწევადაც მიმაჩნია და წლის ბოლოს შეგვიძლია გვქონდეს კონკრეტული ციფრები, ჩვენ მოვახერხებთ, თუ ეს პროექტი გამოვიდა და დიდი იმედი მაქვს გამოვა, რომ ღირსეულად, ემიგრაციის ჩვენი დიდი ნაწილი, რომელიც დღეს შეურაცხყოფილი და დათრგუნულები არიან, შეხვედრებიც ბევრი მქონია, რომ  მათი აბსოლუტური უმრავლესობა საქართველოზე გავლით გადავამზადოთ და ლეგალურად ევროპული ხელფასებით დავასაქმებთ. იაფ ფრენებს დავამატებთ, თვეში ერთხელ სახლში ღირსეულად მიესვლებათ. წლის ბოლომდე ჩვენ მოგცემთ უფრო მეტ დეტალებს.

ბულგარეთი, პოლონეთ ჩვენსავით დაცლილია, ეკონომიკა იქაც განსხვავებულია და მიგრაცია მიდის, მაგრამ ისინი ოჯახში არიან, ევროკავშირის წევრები არიან.

ჩვენ შეგვიძლია, ნაადრევად,  სანამ ევროკავშირის წევრობას მოვახერხებთ, წლის ბოლოს უკვე შეიძლება კონკრეტული შედეგები გვქონდეს, მოვახერხოთ შეიძლება რომ ქართველი ღირსეულად, ამაყად, ლეგალურად და არა მალულად დასაქმდნენ.

ერთადერთი ხიფათი რაც არის, რასაც ისტორია გვაჩვენებს, სერიოზული მიგრაცია არ გვქონია არასდროს. ნავის ნაცვლად ჩვენ საწნახელი ვაკეთეთ, ღვინოზე მორგებულია ჩვენი კულტურა, რომელიც საოცრებაა თანამედროვე ცივილიზაციის, ქართული სუფრის მსგავსი  არაფერი არ შეუქმნია, ქართველები არ დარჩებიან ევროპაში.

პარალელურად ჩვენ ადგილობრივი ეკონომიკა უნდა გავაძლიეროთ. რაც მთავარია, ეს დრო იქნება ღირსეული, ღირსეულად იმუშავებენ, ღირსეული პერსპექტივა ექნებათ. დიდი ალბათობით ამას გავაკეთებთ. ამით ეშველება შიგნითაც და გარეთაც გვეშველება. კიდევ ვიმეორებ, რომ ბულგარეთში, პოლონეთში, დიდია მიგრაცია.

იმ ფონზე, როცა გარე მტერს მისახელებდით თქვენ, გარე მტერი დღეს უფრო სახიფათოა. ის სულისკვეთება, რაც იყო 89 წელს, ქართველები მომართული ერთად, სამშობლოსთვის ვიბრძოდით და ეს არ იყო ჩვენთვის პირველი, ამან ცოტა ხიბლი დაკარგა, ვიზალიბერალიზაციის და იმ ფონზე, როცა ევროპა კარგად დავინახეთ.

გაცილებით უფრო რთულია დღეს, როცა გარე მტერს ვახსენებთ, ვიდრე მაშინ. სამშობლოს სჭირდებოდა სახელმწიფო იმისთვის, რომ მოქალაქის უფლებები დაგვეცვა და მეტი ჰქონოდათ პრიორიტეტები, ვიდრე სხვა ქვეყნის მოქალაქეებს საკუთარ სამშობლოში. დღეს პირიქით პროცესია, ჩვენები აბსოლუტურად ძალდატანების გარეშე, თავად იბრძვიან, რომ გახდნენ უცხო ქვეყნის მოქალაქე.

ის დიდი ძალისხმევა, დიდი ემოცია, რაც გვქონდა ისტორიულად და შემოგვრჩა დღესაც, რომ ვიზრუნოთ სამშობლოზე, ცოტა ამ ფონზე შეიძლება შესუსტებულია და სიფრთხილე მეტი გვმართებს და სპეკულაციის საშუალება.

 

tngh "ნაც-ოპოზიციაში" გადაბარგებული პოლიტიკოსების დასახასიათებლად, ის უსინდისო დემაგოგიაც კმარა, რომელსაც ისინი ეწეოდნენ ე. წ. კაბელების საქმეზე. ენერგეტიკასა და კომუნიკაციებში ოდნავ გარკვეულმა ყველა კაცმა იცის, რამხელა ფასთა სხვაობაა კილომეტრობით ახალი კაბელის ჩადებასა და არსებული კაბელის წვერის (ჟილის) გამოყენებას შორის. გამოეცალათ ზოგიერთებს მუქთა "ლუკმა" პირიდან.
5 წლის უკან
trampi trampi'


'worldatlas''-მა საქართველო ყველაზე საშინელი განათლების სისტემის მქონე ქვეყნების რეიტინგში შეიყვანა
13 იანვარი, 9:02


''worldatlas''-მა შეადგინა რეიტინგი იმ ქვეყნებისა, სადაც განათლების სისტემამ ''კრახი'' განიცადა და დღესაც განიცდის(ფორმალური სათაური ასეთია '' ქვეყნები, უსაშინლესი განათლების სისტემით ''). კვლევა შეიცავდა უამრავ კრიტერიუმს, რომელთაგან უმნიშვნელოვანესია, განათლების სისტემის ორგანიზებულობა, განათლებაში ჩადებული თანხა, სწავლების ფორმა, მასწავლებელთა სწავლების მეთოდიკა, კულტურული განათლება და მოიტანა თუ არა ამ განათლების სისტემამ შედეგი/ შედეგზე გასვლა.

image

რეიტინგში 25 ყველაზე ცუდი განათლების სისტემის მქონე ქვეყანა გამოვლინდა, ''საპატიო'' 25-ე ადგილს საქართველო იკავებს.


1 ეკვატორული გვინეა 0.7 %
2 მიანმარი 0.8 %
3 ცენტრალური აფრიკის რესპუბლიკა 1.2 %
4 ზამბია 1.3 %
5 არაბეთის გაერთიანებული საამიროები 1.3 %
6 მონაკო 1.6 %
7 ლიბანი 1.6 %
8 ლიბერია 1.9 %
9 შრი-ლანკა 2.0 %
10 ერიტრეა 2.1 %
11 ლიხტენშტაინი 2.1 %
12 გვინეა 2.1 %
13 დომინიკის რესპუბლიკა 2.2 %
14 ლიბია 2.3 %
15 ირანი 2.3 %
16 პაკისტანი 2.4 %
17 ზიმბაბვე 2.5 %
18 კატარი 2.5 %
19 ანტიგუა და ბარბუდა 2.5 %
20 კონგოს დემოკრატიული რესპუბლიკა 2.5 %
21 ჩადი 2.6 %
22 პერუ 2.6 %
23 კამბოჯა 2.6 %
24 სიერა ლეონე 2.7 %
25 საქართველო 2.7 %
(2017-18 წლის კვლევა)
5 წლის უკან
trampi განათლება
U.S.News -ის კვლევა: საქართველოს ადგილი Top-80 განათლებულ ქვეყანას შორის არ არის!
2018, 19 სექტემბერი, 20:21
U.S.News & World Report-ის კვლევაში, რომელიც მსოფლიოს განათლებული ქვეყნების რეიტინგს წარმოადგენს, საქართველო ვერ მოხვდა.

image

მართალია, საქართველო რეიტინგში წარმოდგენილ 80 ქვეყანას შორისაც ვერ მოხვდა, მაგრამ რეიტინგში ვხვდებით ჩვენს მეზობელ ქვეყნებს.




რუსეთი რეიტინგში 22-ე ადგილზეა, თურქეთი - 35-ზე, ხოლო აზერბაიჯანი - 62-ე ადგილზე.



image



რეიტინგში წარმოდგენილი საუკეთესო 10-ეული ასე გამოიყურება:


მე-10 ადგილი – დანია

მე-9 ადგილი – შვედეთი

მე-8 ადგილი – იაპონია

მე-7 ადგილი – შვეიცარია

მე-6 ადგილი – ავსტრალია

მე-5 ადგილი – საფრანგეთი

მე-4 ადგილი – გერმანია

მე-3 ადგილი – კანადა

მე-2 ადგილი – აშშ

1-ლი ადგილი – გაერთიანებული სამეფო

image



წარმოგიდგენთ რეიტინგში ბოლო 10 ქვეყანას



71-ე ადგილი - ანგოლა

72-ე ადგილი - განა

73-ე ადგილი - კენია

74-ე ადგილი - ვიეტნამი

75-ე ადგილი - ნიგერია

76-ე ადგილი - გვატემალა

77-ე ადგილი - მიანმარი

78-ე ადგილი - ტანზანია

79-ე ადგილი - ალჟირი

მე-80 ადგილი - პაკისტანი
5 წლის უკან