"დღეს, ვდგებით არა რომელიმე ბიზნესმენის, ან ბიზნეს კომპანიის, არამედ პირდაპირი მნიშვნელობით, საქართველოს ფუნქციური დამოუკიდებლობის დაცვის ვალდებულების წინაშე“, - ასე ეხმაურება ქართველი პოეტი რატი ამაღლობელი "თიბისი ბანკის" ირგვლივ მიმდინარე მოვლენებს სოციალურ ქსელში.
როგორც ამაღლობელი წერს, ქვეყნის მომავალი საზოგადოებამ უნდა გადაწყვიტოს და არა ერთმა “ყოვლისმპყრობელმა”, ახირებულმა კაცმა“.
"მთელი ჩვენი ისტორიის მანძილზე, საქართველოს დამოუკიდებლობა და მისთვის ბრძოლა კონკრეტული ფუნქციების შენარჩუნებასა და მათ დაცვას გულისხმობდა. ასევე, ჩვენი სახელმწოფოს მხრიდან, ხსენებული ფუნქციების შეძლებისდაგვარად დამოუკიდებლად მართვა-აღსრულებას.
უმთავრესი ამ ფუნქციათაგან, საქართველოს გეოპოლიტიკური მდებარეობიდან გამომდინარე - დასავლეთსა და აღმოსავლეთს შორის დამაკავშირებელი ხიდის, გნებავთ ეკონომიკური ჰაბის ფუნქციაა. იგი არა მარტო ეკონომიკური ხასიათის, არამედ კულტურული და სოციალური მნიშვნელობისაა, სხვადასხვა განსხვავებულ სამყაროთა შორის გადებული ხიდია, მათი შეხვედრის ადგილია.
ჩვენი სახელმწიფოებრიობისათვის გადამწყვეტი იყო და დღესაც ასეთად რჩება ის, თუ ვინ ფლობდა და ფლობს ამ ხიდის შესასვლელ-გამოსასვლელთა “გასაღებებს” - ჩვენ, თუ ვიღაც სხვა. ამ მიზეზით თემურ ლენგი 8-ჯერ შემოესია საქართველოს, ასევე სხვა უამრავი დამპყრობელი. ჩამოთვლა შორს წაგვიყვანს. საქმეში ღრმად ჩაუხედავი თვალიც კი იოლად შეამჩნევს, რომ დღეს ეს ბრძოლა არათუ არ განელებულა, არამედ საქართველოს სტრატეგიულ ობიექტებთან მიმართებაში პიკს აღწევს. მათ შორის უმთავრესია, მშენებარე ობიქტი, ანაკლიის ღრმაწყლოვანი პორტი.
ასე რომ დღეს, ვდგებით არა რომელიმე ბიზნესმენის, ან ბიზნეს კომპანიის, არამედ პირდაპირი მნიშვნელობით - საქართველოს ფუნქციური დამოუკიდებლობის დაცვის ვალდებულების წინაშე. ვფიქრობ, ყველამ ერთად, რამე უნდა მოვიფიქროთ, რათა ამ ქვეყნის ქმედითუნარიანობა და მომავალი გადაწყვიტოს ჩვენივე საზოგადოაბამ და არა ერთმა “ყოვლისმპყრობელმა”, ახირებულმა კაცმა“,- წერს ამაღლობელი.
თუ არ ვცდები, წმინდა ნინოს სახელობის ეკლესია პარიზში, რომელიც იმყოფება ერთ-ერთ დიდ ხიდის, ერთ-ერთი დიდი ბურჯის ძირში ნაქირავები ოროთახიანი სახლში პატარა ეზოთი და ქართული სულის ასამაღლებლად, საქართველოდან ჩამოტანილი ქართული მიწა დაყარეს. ვიმეორებ, როგორც ამბობენ-თქვა, შეიძლება ასტრახანის შებენიცაა, ვინ იცის? ეკლესიქდ ეკურთხა მე მგონი 1995-96 წლებში და რა გამოდის? სალომე ბებია სულ რაცხა 30 წლისაც არ იქნება, აი ესე ახალგაზრდავებს პარიზი და ქართული ეკლესია სამოცს გადაცილებულ მოხუცებს...
რას ატრაკუნებთ? მალე ალბათ,
იმასაც დაწერთ,
სულხან-საბა, რომ საფრანგეთში,
ჩასული იყო,
სხვას რომ არავის არ იცნობდა,
მარტოსულ ქართველს,
სალომეს პაპის პაპა მაშინ,
პარიზში იყო,
ის დახვდა თურმე ლუდოვიკოს,
„„სპალნასთან„„ მდგარი,
ყიდვა სდომნია გარნიტურის,
ქართველს იაფად,
თანახმა ვარო მეფეს უთქვამს,
დედოფალს ვარი.
ცოლს ვინა კითხავს, ის ქალია,
შენა ხარ ქმარი!
ამ დროს სულხანსაც შეუყვია,
„„სპალნაში““ თავი.
„„სპალნის“ კლიენტი იქნებაო,
იფიქრა თურმე,
და რომ გაიგო რას ითხოვდა ქართველი კაცი,
გადაყვა თურმე!
მე მეგონა „„სპალნა““ გინდოდა,
ჩვენი შეხვედრაც უეჭველი,
ღმერთმა ინდომა,
დაგვიბერდაო ლუდოვიკო, სული რომ გასძვრეს,
არ მინდა „შკაფი“ და „კრაოტი“
ვიღაცას დარჩეს,
ისე მოხუცო, ნურსად ვიტყვით
და ჩვენში დარჩეს,
რადგან კლიენტი არა ხარ და
ხელს ვერ შემიშლი,
დაბლა კაფეა მოგუდულში,
ყავას, თუ დალევთ?
.და თავდაბლობით მოერიდა,
აფიშირებას,
და თურმე ყურში ჩუმად უთხრა,
ელოდეთ მიშას!!!
ელოდეთ მიშას, რომ გზა მისცეს,
შვილთაშვილს შენსას,
გლეხთა ბელადი შეადარებს,
თამარსა წმინდას.
ძალით ჩასვავენ თამარ მეფის,
ტახტ-სავარძელში,
და ეს მოხდება დიდ მხედართმთავარ
ჩოყლაყის წლებში.
ამ ლაპარაკში კი ისე გართულან,
ორი ყავის ფული, დღესაც ვალად ადევს.
აღსდექ საქართველო!
წილი ნაყარია,
უწინ ჩოყლაყისტან,
დღეს ზებრასტანია.
ფოთიდან გორამდე, ქვეყანა გადაჭიმეთ,
თამარის შემცვლელი პარიზში აარჩიეს,
ჩვენ ვირჩევთ სალომეს ბიძგვინა ახატია,
წინ კობახიძე, უკან დგას გახარია.
სალომე სადანეა, ვერავინ გაიგო
და დიდმა პინგვინმა წყალობა გაიღო...
ასე რომ ბელადო ჩამოსვლა, თუ გინდა.
კალაძეს გავლილი აქვს, მთაწმინდა აქანეა....
მოძებნი მწვანე ცხენს, ან ზებრას შეკაზმავ,
ჩამოხვალ? ჩამოდი, არა და გვკიდია,
ისტევე რავარცხა შენე და ხიხოლის, გკიდიათ ქვეყანა,
მარგოც და ტრიპილიც...
დრო აღარ ითმენს,
შენ რომ ჯიბე გქონდეს, ფულით ავსებული.
ქვეყანამ იცოდეს, ის ფული ჩემია,
და მახევს ვიღაცა, ვერავინ ვერ მშველის,
მეტს ვეღარ მიიღებ, რაც მოგეც შენია,
შენ კი მშრალზე რჩები, თუ უნდა ჟენიას.
მაშინ რას იტყოდი?
სული მოვითქვა-თქვა?
არა მგონია, ამდენი გეცადა,
„„დიდება ბიძინას““ თუ მომცა მაყუთი,
თუ არა წავიდეს, პუტინის მართული.
მთელი საქართველო, უკვე მაგისია,
სალომე! ნუგზარა! ირმა და გახარია!
ერთი კი ნაკლად აქვს, ფული აქვს ჩეჩქივით
და მისი სახე ფულს, რატომ არ ახატია?
დროა მის სახელით მოგვიჭრას მაყუთი
ბიძინა ეხატოს პროფილშიც მრგვალხედშიც,
მაგას რა სჯობია, ოცდახუთ ბიძინად,
მოგივა ასტრა და სარეცხის საპონი.