ბიძინა ივანიშვილის ყოფილი მრჩეველი და ანალიტიკოსი გია ხუხაშვილი „რეზონანსთან“ ზურაბიშვილის გამარჯვებას აფასებს. მისი თქმით, „ოცნებამ“ მეორე ტურისთვის ამომრჩევლის მობილიზება შეძლო და ეს უკვე აშკარად იგრძნობოდა. ხუხაშვილი ფიქრობს, რომ ეს „ოცნების“ გამარჯვება არ არის და ხმა რომელიც მათ აიღეს, „ნაციონალების“ წაინააღმდეგ მიცემული იყო.
ანალიტიკოსის აზრით, ეს ხალხი კვლავ ანტიმიშისტები არიან, რომლებსაც „ნაციონალების“ მმართველობის რეჟიმის ტრაგედია დღემდე მოჰყვებათ და მათ ცუდსა და უარეს შორის არჩევანი ისევ „ოცნებაზე“ გააკეთეს.
ხუხაშვილი ამბობს, რომ ზურაბიშვილის გაპრეზიდენტებაც ივანიშვილმა საკუთარ თავზე აიღო და მას ეს მძიმედ დაუბრუნდება. ანალიტიკოსი აცხადებს, რომ „ოცნების“ საქმე გამარჯვების მიუხედავად მაინც რთულად არის და მას 2020 წლისთვის, ე.წ. მიშა „საფრთხობელა“ ვეღარ უშველის.
„რეზონანსი“: ეგზიტპოლების წინასწარი მონაცემებით სალომე ზურაბიშვილი საქართველოს პრეზიდენტია. როგორ შეაფასებთ მეორე ტურს და რა გახდა ამ შედეგის მიზეზი?
გია ხუხაშვილი: პირველ ტურში არითმეტიკულად ზურაბიშვილი აგებდა. ეს შედეგი კი დამატებით მისულმა ამომრჩეველმა მოიტანა, რომლებსაც „ქართული ოცნების“ ამომრჩეველი პირობითად ჰქვია. ეს ხალხი სამი სეგმენტისგან შედგება: ერთი სეგმენტია, ე.წ. შავ სიაში მყოფი ადამიანები არიან, რომელთა გულის მოგებაც, სავარაუდოდ, ამ ინიციატივით მოხდა.
მეორე, ეს ლატენტური ანტიმიშა გახლავთ, რომელთაც „ოცნებამ“ არმაგედონი დაუხატა, რომ თუ ვაშაძე მოიგებდა, ქვეყანაში სამოქალაქო ომი დაიწყებოდა. მესამე კატეგორია კი ე.წ. ულტრაკონსერვატორი ძალები, ანუ „პატრიოტთა ალიანსის“ ამომრჩევლები არიან. ფაქტობრივად არჩევნების შედეგი არა „ოცნების“ ამომრჩეველმა, არამედ სხვისმა ამომრჩეველმა განაპირობა, რომელთა შეხედულება „ნაციონალების“ ძლიერმა სიძულვილმა შეცვალა.
„რ“: შეიძლება ითქვას, რომ ივანიშვილმა ამომრჩევლის 2012 წლის მსგავსი მობილიზება მოახდინა?
გ.ხ: მობილიზება ტექნოლოგიური საკითხია. ეს არ არის როგორც კვე აღვნიშნე „ოცნების“ ამომრჩეველი. ეს წმინდა ტექნოლოგიური ნამუშევარია, რომელიც ერთჯერადი კონტრაქტით არის, რაც „ოცნების“ დეგრადაციის პროცესს არ აჩერებს. ეს მისი ამომრჩეველი არ არის, უბრალოდ ცუდსა და უარესს შორის, ისევ „ოცნება“ ამჯობინეს. თუმცა მათი მხრიდან მმართველი გუნდის მიმართ აგრესია არსად არ წავა და ეს კუდს ისევ მოიქნევს.
„რ“: გამოდის, რომ ე.წ. სააკაშვილის „საფრთხობელამ“ ისევ იმუშავა?
გ.ხ: „ნაციონალებისგან“ საქართველოს მოსახლეობას იმხელა სტრესია ქვს მიღებული, რომ ეს ფაქტორი ჯერ კიდევ მუშაობს, თუმცა, მგონია, რომ ეს უკვე ბოლო წვეთია. საპარლამენტო არჩევნებისთვის ეს ფაქტორი მათ ვეღარ უშველის.
„რ“: ფიქრობთ, რომ მიუხედავად წაგებისა, მეორე ტურით გამოიკვეთა, რომ ოპოზიცია ხელისუფლებაზე მაინც ერთი ნაბიჯით წინ არის და საპარლამენტო არჩევნებისთვის სიტუაცია მმართველი გუნდისთვის კიდევ უფრო მძიმე იქნება?
გ.ხ: „ოცნების“ ლეგიტიმაცია რომ დაბალია, აქ ორი აზრი არ არის. 2020 წლისთვის თუ ალტერნატიული პოლიტიკური ცენტრი არ გაჩნდა, რა თქმა უნდა, „ოცნებას“ დიდი პრობლემები ექნება. ეს არჩევნები ხელისუფლებისთვის წითელი ბარათი და გაფრთხილება იყო.
„რ“: რას ელით, როგორი იქნება ოპოზიციის რეაქცია. შესაძლოა პროცესებმა ქუჩაში გადაინაცვლოს?
გ.ხ: არ მგონია, რომ პროცესებმა ქუჩაში გადაინაცვლოს. ამის სურვილს ვერც ხალხში ვხედავ და არც „ნაციონალებს“ არა აქვთ იმის რესურსი, რომ პროცესები ქუჩაში გადაიტანონ. გასაგებია, რომ არჩევნები უგვანო იყო, მაგრამ ეს ვის უკვირს? ყოველთვის ასეთი არ იყო? პრინციპში ისეთი კატასტროფული დარღვევები არ ყოფილა. ერთი და იგივე სახეები და ქალები, რომლებიც ჯერ „ნაციონალებისთვის“ იბრძოდნენ და ახლა „ოცნებისთვის“ იბრძვიან.
„რ“: ზურაბიშვილის მომავალს როგორ უყურებთ. იქნება ის დამოუკიდებელი და საზოგადოების გამაერთიანებელი პრეზიდენტი?
გ.ხ: პრეზიდენტის ინსტიტუტი არ არის იმ უფლებამოსილების, რომ რამე ან გააფუჭოს ან გააკეთოს. აქედან გამომდინარე, ძალაუფლების ცენტრების გადანაწილების კუთხით არც არაფერი შეცვლილა.
ახლა შორს ვარ იმ აზრისგან, რომ ან არმაგედონი დავინახო, ან ვიფიქრო, რომ რამე სასწაულს მოახდენს. მის ინტელექტუალურ შესაძლებლობებზე შორს ვარ. პასუხისმგებლობას ხალხი მაინც ივანიშვილს დააკისრებს. ვნახეთ, რომ მთელი პასუხისმგებლობა მან საკუთარ თავზე აიღო.
ამიტომ, მასზე უფრო მეტი აგრესია წამოვა. ერთი პრეზიდენტი იყო, რომელზეც ივანიშვილს პასუხისმგებლობა არ ჰქონდა და ისიც საკუთარ თავზე აიღო. სამომავლოდ კი მის პრობლემებს უფრო გაზრდის.
„რ“: გრიგოლ ვაშაძე რამდენად დარჩება ოპოზიციის ლიდერად და როგორ წარმოგიდგენიათ მისი პოლიტიკური მოღვაწეობის გაგრძელება?
გ.ხ: ვაშაძე რეალური ლიდერი არც ყოფილა და ის ნომინალური ლიდერი იყო. სამომავლოდ მას როგორც რაიმე ძალის გამაერთიანებელს ან რაღაც აქტიურ პოლიტიკურ პროცესებში ჩართულს, ვერ ვხედავ.