"მიმაჩნია, რომ პრინციპული განსხვავებაა პარტიულ ლიდერობასა და ხელისუფლებაში ყოფნას შორის. ნებისმიერ დემოკრატიულ ქვეყანაში პარტიის ლიდერები ხელისუფლებაში მოსვლისთვის იბრძვიან, ამჯერად ბიძინა ივანიშვილს პარტიის სათავეში ჩადგომისთვის სულ სხვა მიზეზები ჰქონდა. ჩემი აზრით, მას შეეშინდა იმ აბსოლუტურად გაუმართლებელი პროცესების, რომლებიც საპარლამენტო უმრავლესობაში ნინია კაკაბაძის გამო დაიწყო. ამ ყოვლად გაუგებარ და უაზრო დაპირისპირებას ძალიან დიდი ზიანის მოტანა შეეძლო არა მხოლოდ "ქართული ოცნებისთვის", არამედ ქვეყნისთვის. ბიძინა ივანიშვილმაც, როგორც ჩანს, ეს საფრთხე დაინახა და გადაწყვიტა, პარტიულ საქმიანობას ჩასდგომოდა სათავეში.", - აცხადებს ექსპერტი სანდრო თვალჭრელიძე გაზეთ "კვირის პალიტრისთვის" მიცემულ ინტერვიუში, სათაურით "აღმაშფოთებელი იყო მარგველაშვილის გაქცევა პარლამენტიდან, ეს სააკაშვილსაც კი არ უქნია" / "პარლამენტში მომხდარით წააგო ქართველმა საზოგადოებამ, რომელმაც კიდევ ერთხელ დაინახა, როგორი პარლამენტი და პრეზიდენტი ჰყავს" / "ქართული ოცნების" ადგილზე, საპრეზიდენტო კანდიდატად წამოვაყენებდი სრულიად აპოლიტიკურ ფიგურას. ადამიანს, რომელსაც დიდი პოლიტიკური ამბიციები არ ექნება, მაგრამ იქნება საქართველოს სახე... და რომელიც აუცილებლად გადაიტანს საპრეზიდენტო რეზიდენციას ორბელიანების სასახლეში".

"სიმართლე რომ ვთქვათ, ის პოლიტიკური პროცესებისგან მაინცდამაინც შორს არასდროს წასულა. ივანიშვილი აქამდეც მუდმივად მონაწილეობდა პარტიულ თავყრილობებში, ბოლო არჩევნების გარდა, ყველა საარჩევნო კამპანიაშიც აქტიურად იყო ჩართული და ა.შ. ამის მიუხედავად, ვფიქრობ, რომ ის არ მონაწილეობდა ქვეყნის ყოველდღიურ მართვაში. პარტიას სჭირდება პარტიული ცხოვრების აწყობა, რაც "ქართულ ოცნებაში" ვერა და ვერ მოხერხდა. გიორგი კვირიკაშვილი პარტიას ვერ უვლიდა. პრემიერ-მინისტრობა ადვილი არ არის, პარტიისთვის მას დრო ვერ დარჩებოდა. მერად არჩევის შემდეგ პარტიისთვის აღარ ეცალა არც კახა კალაძეს, პარლამენტის თავმჯდომარე ირაკლი კობახიძე კი მეტისმეტად ხისტი, გამოუცდელი და არცთუ ჭკვიანია. ამ ყველაფერმა განაპირობა ივანიშვილის ნაბიჯი. ვისი ბრალია ეს? ვინ შეარჩია ეს გუნდი? - ბიძინა ივანიშვილმა! სწორედ მან შეკრიბა ადამიანები, რომელთაც სტრატეგიული გადაწყვეტილებების მიღება მართლაც ძალიან უჭირთ და ივანიშვილს მუდმივად უწევდა ამ გადაწყვეტილებების მიღებაში მონაწილეობა. მოკლედ, მან, როგორც ჩანს, იგრძნო ეს პასუხისმგებლობაც და ახლა თვითონ უნდა გამოასწოროს მდგომარეობა", - აღნიშნავს გამოცემის კორესპონდენთთან საუბრისას სანდრო თვალჭრელიძე.

"ძალიან კარგია, როდესაც ახალგაზრდები მოდიან პოლიტიკაში - მათ ახალი და ძლიერი ენერგეტიკა მოაქვთ, მაგრამ პოლიტიკური პარტია ბოლოს და ბოლოს უნდა ჩამოყალიბდეს ერთიან კონგლომერატად, სადაც გამოცდილება და ახალგაზრდული ჟინი ერთმანეთს დააბალანსებს. არ შეიძლება ასაკოვანი ხალხის შესაძლებლობასა და გამოცდილებაზე უარის თქმა. სხვათა შორის, თავის დროზე ეს იყო სააკაშვილის ტრაგიკული შეცდომაც. დღესაც ძალიან ბევრი საჭირო ადამიანი თამაშგარე მდგომარეობაშია. ჩემი აზრით, შემდეგი არჩევნებისთვის ბიძინა ივანიშვილმა ეს უნდა გამოასწოროს - განსაკუთრებით საპარლამენტო არჩევნებს ვგულისხმობ. მიმაჩია, რომ "ქართულ ოცნებას" სწორედ ამ არჩევნებისთვის დასჭირდება მნიშვნელოვანი ცვლილებების განხორციელება, თუ მისი მოგება უნდა", - განაგრძობს რესპონდენტი.

"ძალიან პირობითი მგონია დაპირისპირებული ჯგუფების სავარაუდო დიფერენციაცია. ვითომ კალაძისა და კობახიძის გუნდი ერთი გუნდია? ძალიან მეეჭვება. როგორც წესი, პარტიულ და, ზოგადად, პოლიტიკურ ცხოვრებაში არის დროებითი ალიანსი, დროებითი კავშირი, რომელიც ზოგჯერ მყარდება, ზოგჯერაც წყდება. მე "ქართულ ოცნებაში" უფრო მსოფლმხედველობრივ დაპირისპირებას ვხედავ. როგორც უკვე ვთქვი, ეს პარტია ჯერჯერობით სწორედ მსოფლმხედველობრივ ერთიანობად ვერ ჩამოყალიბდა. მიმაჩნია, რომ "საზოგადოებრივი მაუწყებლის" ბორდის არჩევისას გედევან ფოფხაძის ქმედება აბსოლუტურად გაუმართლებელი და არაადეკვატური იყო. ჩვენ თუ დემოკრატიული ქვეყანა გვაქვს, მაშინ უნდა შევეჩვიოთ იმას, რომ თუ რომელიმე ორგანოში არსებობს კვოტები უმრავლესობისა და უმცირესობისთვის, მაშინ უმრავლესობამ უპირობოდ უნდა დაუჭიროს მხარი მას, ვისაც უმცირესობა ირჩევს... ყველაზე ამაზრზენი კი იყო ის ბოდიშები, ნინია კაკაბაძისთვის ხმის მიცემის გამო სოფო კილაძემ და უმრავლესობის კიდევ რამდენიმე დეპუტატმა რომ იხადეს. ადამიანს საკუთარ ქმედებაზე პასუხისგება უნდა შეეძლოს და გადაწყვეტილებები ასე იოლად არ უნდა გადათქვას", - მიიჩნევს ექსპერტი.

"რაც შეეხება პოლიტსაბჭოზე მიღებულ გადაწყვეტილებებს, იმედი მაქვს, ბიძინა ივანიშვილს აქვს რაღაც სტრატეგია, როგორ აპირებს პარტიის მართვას. "ქართულ ოცნებას" დასჭირდება განახლება, ამ ცვლილებებს კი განახლებას ვერ დავარქმევთ. ეს არც იყო ცვლილება - შეამცირეს პოლიტსაბჭოს შემადგენლობა და იქ ახალი ჯერ არავინ მოსულა. ვერ ვიტყოდი, რომ აქ ერთმნიშვნელოვნად გამოჩნდა, თითქოს ივანიშვილი რომელიმე ჯგუფის პოზიციას იზიარებს... 2012 წლიდან რასაც ვუყურებ, ბიძინა ივანიშვილს განახლება და თანამდებობებზე ადამიანების გადათამაშება უყვარს, მაგრამ არა მგონია, სამთავრობო ცვლილებები საპრეზიდენტო არჩევნებამდე განხორციელდეს; ვფიქრობ, მთავრობის განახლებას სწორედ არჩევნების შემდეგ უნდა ველოდოთ. სიმართლე გითხრათ, კვირიკაშვილი მაინცდამაინც ცუდ პრემიერად არ მიმაჩნია, მაგრამ პროცესების ანალიზი მკარნახობს, რომ პრემიერობისთვის გიორგი გახარიას ამზადებენ, თუმცა ამას გარედან დაკვირვების შედეგად ვამბობ და არა - რაიმე ინფორმაციაზე დაყრდნობით. არა მგონია, ბიძინა ივანიშვილმა რომელიმე ოფიციალური პოსტი დაიკავოს, ან თუნდაც პრეზიდენტობის კანდიდატობას აპირებდეს. ამ შემთხვევაში მას მოუწევს იმის კეთება, რაც ძალიან არ უყვარს - ეს არის მოგზაურობა", - ამბობს სანდრო თვალჭრელიძე.

"ქართული ოცნების" ადგილზე, საპრეზიდენტო კანდიდატად წამოვაყენებდი სრულიად აპოლიტიკურ ფიგურას. ადამიანს, რომელსაც დიდი პოლიტიკური ამბიციები არ ექნება, მაგრამ იქნება საქართველოს სახე... და რომელიც აუცილებლად გადაიტანს საპრეზიდენტო რეზიდენციას ორბელიანების სასახლეში... სიმართლე გითხრათ, პრეზიდენტ გიორგი მარგველაშვილის ეს მოხსენება ჩემთვის ძალიან უინტერესო აღმოჩნდა. მიმაჩნია, რომ ქვეყნის წინაშე არსებულ რეალურ პრობლემებსა და გამოწვევებზე პრეზიდენტმა, ფაქტობრივად, არ ილაპარაკა. მისი გამოსვლით მართლაც ყველა უკმაყოფილო დარჩა, რაც იძლევა ვარაუდის საფუძველს, რომ მარგველაშვილი არც ერთი პოლიტიკური პარტიის დღის წესრიგს არ მიჰყვება. აღმაშფოთებელი იყო ჯერ მისი მოთხოვნა, პარლამენტს დაერღვია რეგლამენტი და ყველა გამომსვლელი დეპუტატისთვის მაშინვე ეპასუხა, მერე კი მისი გაქცევა პარლამენტიდან. ეს მიხეილ სააკაშვილსაც კი არ უქნია "ქართული ოცნების" პარლამენტის დროს - ეს სრულიად გააზრებული და, ვფიქრობ, დაგეგმილი ნაბიჯი იყო. მას, როგორც ჩანს, არ სურდა ბევრ კითხვაზე პასუხის გაცემა და ამიტომ გამოვიდა ასეთი დემარშით", - დაასკვნის რესპონდენტი და შეკითხვაზე - "ირაკლი კობახიძემ პრეზიდენტი შეწყალების საკითხთან დაკავშირებით თითქმის აშკარად დაადანაშაულა კორუფციაში..." - პასუხობს:

"სამწუხაროდ, კობახიძე ძალიან ხშირად აჭარბებს, მით უფრო - პრეზიდენტთან ურთიერთობისას. ის აშკარა ზიზღს ვერ ფარავს... ოღონდ რითია ეს ზიზღი გამოწვეული - პოლიტიკური დაკვეთაა თუ პიროვნული დამოკიდებულების შედეგი, არ ვიცი... უფრო გაუგებარი იყო უმრავლესობის ზოგიერთი წევრის განცხადება, რომ თურმე ეს პოლიტიკური შეფასებები იყო და მარგველაშვილის წინააღმდეგ სისხლის სამართლის საქმის აღძვრას არავინ აპირებს. ეს რას ნიშნავს? შეიძლება ადამიანს ასე ხელაღებით დასწამო ცილი და ეს პოლიტიკურ შეფასებად გაასაღო?! ბევრ ქვეყანაში არსებობს ე.წ. დიფამაციის კანონი. ვფიქრობ, ეს საქართველოშიც შემოსაღებია - მერე კი ყველას მოუწევს საკუთარ სიტყვებზე პასუხისგება! ჩვენთან ძალიან ადვილია ადამიანისთვის ჩირქის მოცხება და სიტყვაც ფასს კარგავს. ვხედავთ, რამდენს ლაპარაკობენ პოლიტიკოსები, მაგრამ მათი არავის სჯერა. ჩვენი პოლიტიკის ერთ-ერთი უარყოფითი მხარე სწორედ ის არის, რომ ყველას ყველაფრის თქმა შეუძლია, პასუხს კი არავინ აგებს".

მარგველაშვილი, თუ დაინახავს, რომ რაღაც რეიტინგი აქვს, მომავალ საპრეზიდენტო არჩევნებში მონაწილეობას, რასაკვირველია, მიიღებს... გაუგებარია ისიც, ვის წარადგენს "ქართული ოცნება". ჯერჯერობით ვერც პარლამენტში, ვერც ივანიშვილის გარემოცვაში და ვერც მთავრობაში ასეთ ფიგურას ვერ ვხედავ. ერთადერთი გიორგი კვირიკაშვილი შეიძლება განვიხილოთ, თუმცა გადაწყვეტილების მისაღებად "ქართულ ოცნებაში" კიდევ დიდხანს მოუწევთ ფიქრი. რაც შეეხება სოციალურ-ეკონომიკური ვითარებას, სამწუხაროდ, პოზიტიური მოლოდინი არ მაქვს. სტრატეგია, რომელიც "ქართულმა ოცნებამ" ამ მიმართულებით აირჩია, სამწუხაროდ, მცდარია, უფრო სწორად, სტრატეგია არც არის. გვახსოვს მათი პროგრამა 20/20, შემდეგ იყო 20/30, მაგრამ, აშკარაა, რომ ეს პიარზე აგებული ეკონომიკა არ მუშაობს! რაღაცები კეთდება, მაგრამ ძირითად სტრატეგიულ გადაწყვეტილებებს არ იღებენ. თითქოს ბიზნესის ლობირება შეიმჩნევა, საპარტნიორო და თანადაფინანსების ფონდებიც საქმიანობენ, მაგრამ ეს ზღვაში წვეთია. ამიტომაც არ იცვლება სიტუაცია ქვეყანაში და არის სრული სტაგნაცია. ქვეყნის წინსვლას ეკონომიკის ნახტომისებური განვითარება სჭირდება; ამისთვის შესაბამისი ინსტრუმენტებისა და ტექნოლოგიების გამოყენებაა აუცილებელი, ჩვენთან კი ეს არ ხდება", - დასძენს თვალჭრელიძე.