შემეძლო, ამ ექსკლუზიური ინტერვიუსთვის ვრცელი შესავალი გამეკეთებინა, მაგრამ ვამჯობინე, არაფერი ვთქვა და, უბრალოდ, საქართველოს იუსტიციის მინისტრთან ექსკლუზიური ინტერვიუ წარმოგიდგინოთ, თუმცა ერთს მაინც აღვნიშნავ: მე და თეა წულუკიანმა ზუსტად 58 წუთი ვისაუბრეთ... ინტერვიუს “დაჩეხვა” არ მჩვევია... ასე რომ, თქვენს წინაშე ამ 58-წუთიანი დიალოგის, პრაქტიკულად, სტენოგრაფიული ჩანაწერია. პრაქტიკულად-მეთქი, იმიტომ ვამბობ, რომ ერთადერთი კითხვა-პასუხი ამოვიღე, რომელიც ვფიქრობ, ფართო საზოგადოებისთვის მაინცდამაინც საინტერესო არ უნდა იყოს...
- ორ წელზე მეტი გავიდა, რაც ერთმანეთი აღარ გვინახავს... ამ ხნის განმავლობაში ბევრი რამ შეიცვალა... უწინდელივით, შენობით ვილაპარაკოთ თუ თქვენობით?
- რა თქმა უნდა, შენობით...
- ანუ, მეგობრობა ისევ გვაკავშირებს?
- ჩემი მხრიდან ასეა, თან მახსოვს, პარტიის ოფისში ერთხელ მითხარი, იუსტიციის მომავალი მინისტრი ხარო.
- ესე იგი, კარგი წინთგრძნობა მაქვს...
- ანალიზისა და, ალბათ, განჭვრეტის უნარიც...
- მიხარია, ეს დეტალი რომ გახსოვს... თეა, მოდი, ახლა სერიოზულ თემებზე გადავიდეთ და საუბარი ხურვალეთით დავიწყოთ: საქართველოს იუსტიციის მინისტრი ჟურნალისტების საპროტესტო აქციას როგორ აფასებს, იმ ჟურნალისტებისა, რომლებიც კარასინმა და მანანა კობახიძემაც პროვოკატორებად გამოაცხადეს?
- ჟურნალისტების აქცია ბუნებრივი რეაქცია იყო, რომელიც ყველა მოქალაქეს, პროფესიის მიუხედავად, უნდა ჰქონდეს. როცა გავიგე, რომ ჟურნალისტები ამ აქციის ჩატარებას აპირებდნენ, შემეშინდა, რომ მეორე მხრიდან მათზე არაფერი წამოსულიყო და გამიხარდა, რომ ყველაფერი მშვიდობიანად დასრულდა. არ მგონია, რომ ვინმემ დამნაშავე აქეთ მხარეს უნდა ეძებოს. დამნაშავეები, ალბათ, იქ უნდა ვეძებოთ, სადაც ჩვენი ქვეყნის მცოცავი აგრესია და ანექსია “იხარშება”. ამიტომაც, მგონია, რომ ეს სამოქალაქო გამბედაობის აქტი იყო, რომელსაც თვალს შიშით ვადევნებდი, რომ მათ წინააღმდეგ ვინმეს პროვოკაცია არ ჩაედინა.
- ესე იგი, ქალბატონი კობახიძის მსგავსად, არ ფიქრობ, რომ ეს ერთ-ერთი პოლიტიკური ორგანიზაციის მიერ ორგანიზებული აქცია იყო?
- ვფიქრობ, რომ ეს, როგორც გაშუქდა, ჟურნალისტური აქცია იყო... როგორც აღმასრულებელი ხელისუფლების ერთი უპარტიო წევრი ჩემს აზრებს ვამბობ...
- უპარტიობა საინტერესოა და ამაზე ვილაპარაკოთ... ოკუპანტებმა ბანერი ისევ აღმართეს და ისეთი განცდა მაქვს, რომ ერთ დილას რუსები შეიძლება, თბილისში დაგვხვდნენ. ამ სიტუაციაში ხელისუფლებამ რა ნაბიჯები უნდა გადადგას? ისე, თითქმის ანალოგიური ვითარება 2008 წელს გავლილი გვაქვს. დღეს ითვლება, რომ მაშინდელი ხელისუფლება პროვოკაციას წამოეგო და ომი დაიწყო...
- 2008 წლის აგვისტოში ომი რუსეთმა დაიწყო, ოღონდ ამას სააკაშვილის ხელისუფლების შეცდომების კასკადი უძღოდა. მაქვს იმის ჯანსაღი ამბიცია, ვთქვა: ამ მთავრობას ვერ დავუკარგავ, რომ ვიდრე რამე ნაბიჯს გადადგამს, წინასწარ აანალიზებს და აზროვნებს. თუ ვინმეს ჰგონია, რომ ამ ორწელიწადნახევარში საგარეო ან შიდა პოლიტიკა ადვილი და ია-ვარდით იყო მოფენილი, ასე არ ყოფილა. ჯერ კიდევ ივანიშვილის და შემდეგ, ახალი პრემიერის დროს, ზოგიერთი საკითხის გადაწყვეტა დანის პირზე გავლა იყო.
- მთავრობას დანის პირზე გავლა საგარეო საკითხებში უფრო უწევს თუ საშინაო?
- ეს ერთი და იგივეა. ვერ ვიტყვი, რომ წმინდა საგარეო საკითხია, როცა ოკუპანტი შენს ტერიტორიაზე დგას. ამიტომაც ვამბობ, შიდა და საგარეო-მეთქი... ძალიან ბევრი სირთულე იყო. ამ მთავრობას ის დადებითი აქვს, რომ საგარეო კუთხით პრაგმატულ და ფრთხილ პოლიტიკას ინარჩუნებს, რომელიც განუხრელად დასავლური და ევროატლანტიკურია. ამის დასტურია ისიც, რომ მაგალითად, ვიზალიბერალიზაციის პირველი ფაზა წარმატებით დავხურეთ, რიგის სამიტზე გვითხრეს, რომ ბევრი რამ გაკეთდა და სხვადასხვა სტრუქტურაში შესამუშავებელი ორი-სამი კანონიღა დარჩა; ასოცირების შეთანხმებას ხელი მოეწერა; ნატო-ს მიმართულებით, უელსის სამიტზე, რაც იმ ეტაპზე იყო შესაძლებელი, წარმატება იქნა მიღწეული და ეს გრძელდება; თავდაცვის ახალმა მინისტრმა ფრანგებთან ხელი ორ ხელშეკრულებას მოაწერა, რაც ჩვენი ქვეყნის სამხედრო შესაძლებლობის გასაძლიერებლად ძალიან მნიშვნელოვანია. ეს ვიღაცას არ მოწონს. ეს ვიღაც კი ისაა, ვინც გაბრაზდება, რომ სახელმწიფო ძლიერდება.
რა უნდა გააკეთოს ხელისუფლებამ? - სახელმწიფოს გაძლიერებისა და მშენებლობის, ასევე, ჩვენს მეზობელს როგორც არ უნდა მოსწონდეს, დასავლური კურსი უნდა გააგრძელოს, რადგან ეს მისი საწინააღმდეგო კი არა, ჩვენი ხალხის უკეთესი მომავლისთვისაა.
- დასავლური კურსის გაძლიერება კარგია. ისე, ევროკავშირთან ასოცირების ხელშეკრულებას ხელი “ოცნების” დროს მოეწერა, თორემ პროცესი ადრე დაიწყო, თუმცა ამაზე ლაპარაკი არ გვინდა...
- როგორ არ გვინდა?! ასოცირების შეთანხმებას ხელი იმიტომ მოეწერა, რომ იუსტიციის სამინისტრომ, ჩემი ხელმძღვანელობით, სასჯელაღსრულების სამინისტრომ, სოზარ სუბარის ხელმძღვანელობით, მხოლოდ ეს ორი სამინისტრო რომ ავიღოთ, უპრეცედენტო რეფორმები ჩაატარა მართლმსაჯულების, ადამიანის უფლებებისა და უფლებრივ დარგში, ეს რომ არ მომხდარიყო, როცა პატიმრებს ცოცხებით აწამებდნენ, ასოცირების შეთახმების ხელმოწერა არ შედგებოდა. ეს პროცესი ადრე დაიწყო, მაგრამ წარმატება ვერ დადგებოდა. ამიტომ, ამ თემას ისე ნუ შეფუთავთ, რომ დაიწყო და ბოლოში თითქოს ინერციით მივიდოდა. ხელისუფლება რომ ჩაგვბარდა, ასოცირების შეთანხმება ცუდ ფიზიკურ ფორმაში იყო და რეფორმები ჩავატარეთ - იუსტიციის მინისტრმა საპროკურორო უფლებამოსილება მოიხსნა და თქვა, პროკურორი, როგორც მოსამართლე, თავისუფალიაო; იურიდიული დახმარების ბიურო ციხეებიდან გავიტანეთ, პატიმრების წამება შეწყდა და მთავარ ადგილზე უფლებები დადგა, ივნისის ხელმოწერა შესაძლებელი ამან გახადა. ამიტომ, ეს “ნაციონალების” ინერციით მიღწეული წარმატება არ ყოფილა.
- თუკი ასეა, მივესალმები...
- თუკი არა, ასეა...
- როცა ლაპარაკი ვიზალიბერალიზაციაზეა, “ოცნების” ოპონენტები, მათ შორის, თეა წულუკიანის ყოფილი თანაპარტიელები, სადაც მარტო იყავი, ამბობენ, ხელისუფლება არაფერს აკეთებს, რომ დეკემბერში სასურველი შედეგი მივიღოთ, ევროკავშირის ქვეყნების დედაქალაქებთანაც არ მუშაობს და ბოლო დროს დასავლურ მედიაში საქართველოზე ერთი სტატიაც არ გამოქვეყნებულაო. მოკლედ, თეა, ოპოზიცია თვლის, რომ ევროპას კარი უნდა შევუმტვრიოთ... ამ მიმართულებით ხელისუფლება და, კონკრეტულად, იუსტიციის სამინისტრო რას აკეთებს?
- იუსტიციის სამინისტრო იმას აკეთებს, რომ უწყებათაშორისი ჯგუფი ბრიუსელში ძალიან აქტიურად მუშაობს. სულ ბოლო ვიზიტზე რომ გითხრათ, მაგალითად, 6 ივლისს, ჩემი პირველი მოადგილე სანდრო ბარამიძე, საგარეო საქმეთა და სხვა უწყებების წარმომადგენლები, სამუშაო ჯგუფის დონეზე, შს კომისიაში იმყოფებოდნენ. ამ პროცესს კარის მტვრევას არ დავარქმევ, რადგან კარის მტვრევა ჩვენი სტილი არაა. ამ შეხვედრაზე იმაზე ილაპარაკეს, რამაც დეკემბერში შედეგი უნდა მოიტანოს და ეს პოლიტიკური სამუშაო ჯგუფი საქართველოში კარგი მესიჯებით დაბრუნდა. ასეთი შეხვედრა თვეში რამდენჯერმე იმართება.
რაც შეეხება დედაქალაქებში მუშაობას, პრიორიტეტად ის ქვეყნები გვაქვს, სადაც, როგორც თვითონ ამბობენ, ქართული წარმოშობის ორგანიზებული დანაშაული ძალიან აქტიურია.
- ამ კუთხით, ალბათ, ესპანეთი “ლიდერობს”...
- ლაპარაკია ესპანეთზე, გერმანიაზე, ჰოლანდიასა და საფრანგეთზე. სხვა ქვეყნებში ეს განცდა მესამე და მეოთხე პლანზეა. ეს ოთხი ქვეყანა კი, პირდაპირ კითხულობს, თუ საზღვრები გაიხსნება, იმ ქართველების რაოდენობა ხომ არ მოიმატებს, ვინც ქურდობენო. სწორედ ამიტომ, პარიზში, საფრანგეთის შს მინისტრს, ბატონ კაზნევს შევხვდი, რომელმაც განაცხადა, რომ წინა წლის სექტემბრიდან, ანუ მას შემდეგ, რაც საფრანგეთში, საქართველოს საელჩოში პოლიციის ფრანგულისმცოდნე ატაშე დაინიშნა, თანამშრომლობით კმაყოფილნი არიან. პოლიციის ატაშე შსს-ს ორგანიზებულ დანაშაულთან ბრძოლის სამსახურს ქართველების იდენტიფიკაციასა და მათ ქვეყანაში დაბრუნებაში ეხმარება - ეს ჩვენი ვალდებულებაა. სხვათა შორის, საფრანგეთის შს მინისტრმა ღიმილით აღნიშნა, აქ ჩამოსული ქართველების უმეტესობა თავს ნიკო ფიროსმანს ეძახის და გაყალბებული დოკუმენტები აქვსო. აქვე, აღნიშნა, ვიცით, რომ საქართველოში ვერც პირადობის მოწმობა ყალბდება და ვერც - პასპორტი, მაგრამ ქსეროასლს გვაჩვენებენ და ამბობენ, დედანი დავკარგეთო...
- საფრანგეთში ქართველები თავს მართლა ფიროსმანად ასაღებენ?
- ზოგს ფალსიფიცირებული პასპორტის ასლში ნიკო ფიროსმანი უწერია, ზოგს - წერეთელი და ზოგსაც - რა ვიცი, რა...
- ნეტავ, ბიძინა ივანიშვილი არავის უწერია?
- არც - ვანო პავლიაშვილი...
საფრანგეთის შს მინისტრს ვუთხარი, რომ საქართველოს იუსტიციის სამინისტროს სამოქალაქო რეესტრის სამსახურში ფოტოამოცნობის სისტემაა დანერგილი - საკმარისია, პასპორტის ასლი გადმოგვიგზავნონ და ფოტოთი პიროვნებას დავადგენთ. სხვათა შორის, ამას კვირაში რამდენჯერმე ვაკეთებთ...
- ფოტოამოცნობა აქამდე არ ხდებოდა?
- კი, მაგრამ ამ ქვეყანაში ინერციით არაფერი ხდება და სისტემას “აბდეითი” მე გავუკეთე. ეს საკმაოდ დიდი ფული დაჯდა, მაგრამ “სოფტი” უფრო თანამედროვე გავხადეთ და დასავლეთ ევროპის იგივე ტიპის “სოფტეფთან” თავსებადია. ყველაფერ ამას ძალოვანი სტრუქტურების თანამშრომლობა მაღალ ხარისხში აჰყავს.
გარდა ამისა, საქართველოში ბელგიის მიგრაციის სამსახურის უფროსი მოვიწვიე, რომელიც რანგით იგივეა, რაც ჩვენთან შს მინისტრი, ან სასაზღვრო პოლიციის უფროსი და პირდაპირ მან უნდა მიიღოს გადაწყვეტილება, საზღვარი გაგვიხსნას თუ არა. რატომაა მნიშვნელოვანი, რომ იქით ჩასვლის გარდა, დრო მოვაძებნინოთ და აქეთაც ჩამოვიყვანოთ? - იმიტომ, რომ აქ საზღვარს, აეროპორტს, გამშვებ პუნქტებს, ბაზებს ნახავენ, მიგრაციის სახელმწიფო კომისიას შეხვდებიან და აქედან აბსოლუტურად სხვა ადამიანები წავლენ. ესაა პასუხი შეკითხვაზე, თუ როგორ ვმუშაობთ...
სექტემბერში, ჰოლანდიაში მივდივარ და იქაც ანალოგიურ სამუშაოს ჩავატარებ. გერმანიაში უკვე ვიყავი...
- ამ კუთხით ყველაზე “სუსტი რგოლი” მაინც ესპანეთი მგონია, სადაც, დღე არ გავა, ქართველები არ დაიჭირონ...
- ესპანეთთან გომელაურის უწყებას ძალიან კარგი თანამშრომლობა აქვს და იქიდან შეკითხვები ნაკლებად მოდის. დამნაშავე ნებისმიერი წარმოშობის და შეიძლება, ადგილობრივიც იყოს - ესპანეთი არ ამბობს, რომ დანაშაულს ესპანელები არ ჩადიან, მაგრამ მთავარი თანამშრომლობაა - იდენტიფიკაციაში დავეხმაროთ და თუ დასაბრუნებელია, დავიბრუნოთ. ეს ადრე ვერ ხდებოდა. წელიწადზე მეტია, როგორც თვითონ ამბობენ, ბარიერების გარეშე ხდება.
- მოკლედ, თეა წულუკიანი, ვთქვათ, 50-პროცენტიან გარანტიას იძლევა, რომ დეკემბერში ვიზალიბერალიზაციას მივიღებთ?
- ის პერსონა არ ვარ, ვინც შეიძლება, გარანტია მოგცეთ, რადგან მე გადაწყვეტილებას არ ვიღებ. გადაწყვეტილებას ბრიუსელი იღებს, ამიტომ, გარანტიაც ბრიუსელმა უნდა მოგცეთ, როცა ინტერვიუს იქ ჩაწერთ!
- ბრიუსელს, უფრო სწორად, იქაურ განწყობას კარგად იცნობ...
- განწყობა, როგორც გითხარით, დადებითია. გარანტია კი, რისი მოცემის უფლებაც და ვალდებულებაც მაქვს, ისაა, რომ რიგის სამიტზე პირველი ბლოკი საერთოდ დაიხურა - არავინ აღარ გვამოწმებს, უსაფრთხო დოკუმენტები გვაქვს თუ არა და ელექტრონული ბაზები ევროპულ სტილზე აწყობილია თუ არა. ბევრი სხვა კრიტერიუმიც დაიხურა, რაც პირდაპირ ჩემი საქმე იყო. ამიტომ, ვიძლევი გარანტიას, რომ ის საქმე, რაც გვაბარია, გაკეთდება და თუ ჩაიწერა, ყველაფერი შესრულებულიაო, იმედი მაქვს, ბრიუსელი ერთადერთ სწორ გეოპოლიტიკურ, პოლიტიკურ, სამართლებრივ და სამართლიან გადაწყვეტილებას მიიღებს, რასაც საქართველოსთვის უვიზო რეჟიმი ჰქვია.
- რა ამის პასუხია და, ცოტა დავკომპლექსდი...
- რატომ?
- შევთახმდით, რომ ტრადიციულად, შენობით გველაპარაკა, მაგრამ უცებ თქვენობაზე გადახვედით, მაგრამ არა უშავს... “ნაციონალები” იუსტიციის სახლების პროექტის დახურვით აპელირებენ, თუმცა ამას წინათ, სადღაც წავიკითხე, რომ მალე ყაზბეგში იუსტიციის სახლი გაიხსნება. თუ იხსნება, აბა, დახურვაზე აჟიოტაჟი რატომღა ატყდა?
- როცა “ნაციონალები” ამბობენ, რომ იუსტიციის სახლი დაიხურა, ასეთი სახლი მართლა დაიხურა, ოღონდ - კიევში, რომელიც ვაშაძემ პომპეზურად გახსნა. რამდენიმე კვირის წინ, როცა უკრაინაში, ჩემს კოლეგასთან ძალიან კარგი საპასუხო ვიზიტით გახლდით, ამ სახლის ნახვა მოვინდომე, მაგრამ მითხრეს, უხერხულ მდგომარეობაში ნუ ჩაგვაყენებთ, ვერ გაჩვენებთო.
- რატომო?
- იმიტომ, რომ წარუმატებელი იყო და დაიხურა. საქართველოში კი, იუსტიციის ერთი სახლიც არ დახურულა და ალბათ, ყველა სარგებლობთ. ერთადერთი, კიევში დაიხურა - “ნაცმოძრაობამ” ამ რეფორმის ექსპორტი ვერ განახორციელა.
რაც შეეხება საქართველოს იუსტიციის სახლებს, დამხვდა 12 სახლი, ძალიან ბევრი პრობლემით, მათ შორის, თბილისის იუსტიციის სახლი, რომელიც 2012 წლის სექტემბერში გახსნეს, რეალურად, ახალშობილი პროექტი ჩამბარდა და დღეს ეს ახალშობილი პროექტი უფრო გამართულია, ვიდრე იყო და დღეში 10 ათასზე მეტ მოქალაქეს წარმატებით ღებულობს. ყველა კვლევა აჩვენებს, რომ 99-პროცენტიანი კმაყოფილებაა.
დროებით საოკუპაციო ზოლთან, გალის რაიონთან, ზუგდიდში მე-13 იუსტიციის სახლი მე გავხსენი და ეს ძალიან მეამაყება - ჩვენი ძალიან ბევრი თანამოძმე გალიდან ჩუმად გადმოდის და იუსტიციის სახლის სერვისებით სარგებლობს.
27 ივლისს, საღამოს, ცხრის ნახევარზე, იუსტიციის სახლი ფოთში იხსნება, რომელიც ჩვენ ავაშენეთ და მინდა, დაგპატიჟო...
- მადლობა...
- სექტემბერში იუსტიციის სახლი იხსნება თიანეთში, ოქტომბერში - ყაზბეგში, ზამთარში ბორჯომში გაიხსნება, შემდეგ - ონში, ლაგოდეხში და ყველაფერი ეს ახალქალაქითა და მცხეთით დაგვირგვინდება. ახალქალაქი, როგორც ყაზბეგი, ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანი პროექტია იმიტომ, რომ მთა დასაცავია. თუკი მესტიას აქვს, იუსტიციის სახლი ყაზბეგს რატომ არ უნდა ჰქოდნეს, მით უმეტეს, რომ მესტია ბუნებრივი ზღუდეებით მაინც დაცულია, ყაზბეგი კი გადასასვლელთანაა და მნიშვნელოვანია, რომ იქ სახელმწიფო ჩანდეს. ამიტომ, ყაზბეგი ძალიან მნიშვნელოვანი სიმბოლური პროექტია, ასევე, ახალქალაქიც. იქ რომ ჩავედი, ახალქალაქელებმა მითხრეს, წინა ხელისუფლებამ პოლიცია აგვიშენა, მაგრამ ციხეში ჯდომა არ გვინდა, იუსტიციის სახლი გვირჩევნია, სადაც მისვლა ბავშვებსაც უხარიათო...
მათ მიერ აშენებული იუსტიციის ყველა სახლი ექსპლუატაციაში ჩემს ხელში შევიდა. თბილისის იუსტიციის სახლი კი, ექსპლუატაციაში დღესაც არაა შესული, რადგან ძალიან ბევრი ინფრასტრუქტურული პრობლემაა...
- თავის დროზე ერთი ამბავი მცხეთის იუსტიციის სახლზეც ატყდა...
- ამაზეც გეტყვით - მცხეთაც ძალიან მნიშვნელოვანი პროექტია. იუსტიციის მინისტრად რომ დავინიშნე, საძირკველი ჩაყრილი იყო და იდო იუნესკო-ს დასკვნა, სადაც ეწერა, თუ ეს სახლი აშენდება, მცხეთა მსოფლიო მემკვიდრეობის ნუსხიდან ავტომატურად ამოვარდებაო. ამიტომ, ეს საძირკველი დავაკონსერვე - მხოლოდ ბეტონია ჩასხმული, რაც ბევრი მილიონი დაჯდა, თუმცა მცხეთა და მისი ისტორიული მნიშვნელობა არც ერთი მილიონი არ ღირს!
მოვძებნეთ სხვა ტერიტორია, სხვა პროექტი შევადგინეთ და იუნესკო-ში გავაგზავნეთ, ანუ მიდგომა აბსოლუტურად სხვაა - მე კი არ ვაშენებ და იუნესკო-ს ვუმტკიცებ, როცა “ბაგრატს” ვაფუჭებ, მე მართალი ვარ და შენ მტყუანიო, არამედ, ვეუბნები, ამ მიწაზე ამ რაკურსით ამ პროექტს ვაშენებო. დეკემბერში საექსპერტო კომისია ჩამოვიდა და თქვა, შევაფასებ და ვიმსჯელებო. ივნისში დასკვნა დადო, რომ ვიდრე ქალაქის განვითარების გენგეგმა არ შემუშავდება, მცხეთაში ყველა მშენებლობა უნდა გაჩერდეს. ამიტომაც, ეს პროექტი, იმ სახით, დღის წესრიგიდან მოიხსნა, თუმცა მცხეთის მუნიციპალიტეტი, ასევე, ბატონი დიმიტრი ხუნდაძე მეხმარება, რომ ახალ მცხეთაში, რომელიც იუნესკო-თი არაა დაცული, მიწა გამოიძებნოს და ვიდრე ჩემი უფლებამოსილების ვადა გავა, ეს პროექტი მაინც განხორციელდეს.
- უფლებამოსილების ვადის გასვლა რას ნიშნავს? დათქმა არსებობს, რომ იუსტიციის მინისტრი აქედან აქამდე უნდა იყოთ?
- პოლიტიკური უფლებამოსილების ვადა, ბუნებრივად, თუკი არ მოგხსნეს ან შენ თვითონ არ წახვედი, მაშინ გადის, როცა არჩევნების დრო დგება.
- ანუ, 2016 წელს?
- ბუნებრივად, ასეა, თუმცა მანამდე შეიძლება, ბევრი რამ მოხდეს...
- 2012 წლის პირველი ოქტომბრის მერეც, ბევრი რამ მოხდა, მაგრამ თეა წულუკიანი ისევ მინისტრია... ყოფილ ხელისუფლებას “ოცნებაში” რამდენიმე ადამიანი ჰყავს ამოჩემებული, აქედან ერთ-ერთი თეა წულუკიანია. “ნაციონალებისთვის” ასეთი მიუღებელი რატომ ხართ?
- (დუმილი) ალბათ, იმიტომ, რომ “ნაციონალებს” სათანადო მეტოქეობა გავუწიე და იქ, სადაც კანდიდატი ვიყავი, დავამარცხე.
- ნაძალადევის მაჟორიტარობას გულისხმობთ?
- დიახ...
- “ნაციონალთა” კანდიდატები სხვა “ოცნებელებმაც” დაამარცხეს... ეგებ, ამ ანტაგონიზმის მიზეზი სხვა რამეა?
- თუ სხვა რამე იცით, მითხარით... მგონია, პოლიტიკური ბრძოლით კმაყოფილები არ არიან იმიტომ, რომ ჩემთან ბრძოლაში მარცხდებიან... შეიძლება, სხვა მიზეზებიცაა, რაც არ ვიცი...
- ესე იგი, “ნაციონალებს” პოლიტიკურ მტრებად აღიარებთ?
- დღეს პოლიტიკურ მეტოქეებად აღარ ვაღიარებ, რადგან ისინი დავამარცხე.
- აბა, თეა წულუკიანი პოლიტიკურ მეტოქეებად დღეს ვის აღიარებს, ყოფილ თანაპარტიელებს?
- არა, არა... ჩემთვის დღესაც ძვირფასი ხალხია, რაც უნდა ცუდი სიტყვები მეძახოს (იცინის).
- ამას წინათ, თქვი, პარტიაში მარტო ვიყავიო...
- ყოფილა მომენტები, როცა ძალიან მარტო ვიყავი, მაგალითად, როცა ნაძალადევში ჩემი კანდიდატობის საკითხი წყდებოდა, მათ უნდობლობა გამომიცხადეს - პარტიას ჩემი იქ გაშვება არ უნდოდა და გადაწყვეტილება ივანიშვილმა მიიღო, რომ კანდიდატად მაინც წავსულიყავი...
- პარტიას ნაძალადევში კანდიდატად გაშვება, ეგებ, იმიტომ არ უნდოდა, რომ ტკივილს გარიდებდა?
- არ ვარ ნაზი გოგონა, რომელიც არ შეიძლება, ბრძოლაში შეუშვა! მე თვითონ ვწყვეტ, ბრძოლაში შევიდე თუ არა. ამ ბრძოლაში რომ შევედი, სამადაშვილის მაფიოზური კლანი ძალიან დიდი ანგარიშით დავამარცხე...
ძალიან ბევრი მომენტი იყო, როცა თავს მარტო ვგრძნობდი, თუმცა დღესაც ძალიან კარგად მახსენდება ძალიან ბევრი სხვა მომენტი და ვამბობ: ისინი ჩემთვის ძალიან ძვირფასები არიან, ჩემთან მიმართებაში რაც უნდა მიუღებელი რაღაცები იკადრონ.
- თეა, არ ვიცი, ამაზე ლაპარაკი გინდა თუ არა, მაგრამ მე და შენ ერთმანეთი “თავისუფალ დემოკრატებში” გავიცანით და კარგად მახსოვს, ირაკლი ალასანიას როგორც აფასებდი. თეა წულუკიანი თვლის თუ არა, რომ მისი ქართულ პოლიტიკაში გამოჩენა ალასანიას დამსახურებაა?
- არა. ქართულ პოლიტიკაში გამოჩენა ჩემი დამსახურებაა - სტრასბურგიდან დავუკავშირდი და შევთავაზე, რომ მის გვერდში დავდგებოდი. შემეძლო, ეს არ გამეკეთებინა. პოლიტიკა ძალადობრივი სფეროა და როცა სისუსტეები მაქვს, იმ აბსოლუტურად დალხინებულ დროს ნოსტალგიითაც ვიხსენებ ხოლმე, მაგრამ ეს ნაბიჯი ჩემი ქვეყნისთვის გადავდგი...
- თუ გახსოვს, თავის დროზე გკითხე, სტრასბურგში გარანტირებული კარიერა რატომ მიატოვე-მეთქი...
- ჩავთვალე, რომ ალასანიას გვერდით დადგომა ღირდა და არ ღირდა, ისეთი ფიგურისთვის მხარდაჭერა, როგორიცაა პრორუსული განწყობების მქონე ნინო ბურჯანაძე. იდეოლოგიურად, მე და ალასანია ერთ ტალღაზე ვიყავით და ვართ - ეს პროდასავლური ძალაა და არ მესმის, ის რატომ თქვა, რაც თქვა. მე იმ მთავრობის ნაწილი ვარ, რომელიც დასავლურ გზაზე განუხრელად მიდის... პოლიტიკაში გამოჩენა მისი დამსახურება არაა. შეეძლო, პარტიაში არ მივეღე. თუ ის არა, სხვა მიმიღებდა...
- თუმცა, იმხანად პროდასავლური პარტია ბევრი არ იყო... თეა, მეორე მომენტიცაა: ხელისუფლებაში, კერძოდ, საპარლამენტო უმრავლესობაში არიან ადამიანები, რომლებიც ღიად ამბობენ, რა დროს ნატოაო. თანაგუნდელების ასეთი შეფასებები არ გაღიზიანებს?
- მაღიზიანებს...
- აპროტესტებ ხოლმე?
- ეს, რა თქმა უნდა, მაღიზიანებს და არ ვიზიარებ. არც მთავრობა იზიარებს. პარლამენტში ყველა თავისუფალია - ის ილაპარაკოს, რასაც ფიქრობს და ეს კარგია. წინა პერიოდებში კლანური პარლამენტი იყო, ყველა ერთი და იმავეს ლაპარაკობდა და, გახსოვს, ეს დამღლელი იყო. დღეს ასე აღარაა, თავისუფლად ლაპარაკობენ, რასაც პოლიტიკურად ფიქრობენ და არ მგონია, რომ ამაში რამე საგანგაშოა. მთავარია, ეს გაკრიტიკდეს და, რაც ჩემთვის ყველაზე მნიშვნელოვანია, მთავრობაში ამას არავინ იზიარებს.
- თუკი მთავრობის რომელიმე წევრი იტყვის, რა დროს დასავლეთიაო, მთავრობას დატოვებ?
- არ მგონია, რომ მთავრობის რომელიმე წევრმა ეს თქვას.
- ახლა გამახსენდა: ზაქარეიშვილის აზრით, პუტინი ადამიანია და არ შეიძლება, საქართველოს მტერი იყოს...
- ზაქარეიშვილი მთავრობა არაა და ძალიან ბევრს მუშაობს, რომ მაგალითად, აფხაზებთან ნდობა აღდგეს და თუ ეს არა, მაშინ რა არის მნიშვნელოვანი?! მთავრობის კურსი ისაა, რისი ერთგულიც ვიყავი და ვარ. ეს ევროატლანტიკური კურსია, ამისთვის ვმუშაობ და როგორც იმ ბრიფინგზე ვთქვი, როცა ჩემი ხალხისთვის გადაწყვეტილება უნდა მეთქვა, არც წინა და არც ამჟამინდელი პრემიერისგან ამ გზაზე ხელშეშლა ერთი წუთითაც არასოდეს მქონია. არადა, ყველამ, ყველამ თუ არა, ღმერთმა იცის და ბრიუსელშიც იციან, რომ იმ რეფორმების დიდი პორცია, რამაც ევროპასთან უნდა მიგვიყვანოს, ჩემს სამინისტროს აბარია. ჩემს ხალხს ტყუილს არ ვეტყვი: ამ გზიდან რაიმე ტიპის გადახვევა არასოდეს ყოფილა. ამიტომაც, იქ ვრჩები, სადაც ვარ და მგონია, რომ კარგ საქმეს ვაკეთებ!
- ამ ბრიფინგზე ლაპარაკს არ ვაპირებდი, მაგრამ სიტყვამ მოიტანა და, ბრიფინგის ჩატარების დრო რამდენჯერმე გადაიდო...
- არა, არა...
- ბრიფინგამდე, იუსტიციის სამინისტროში, თეა წულუკიანთან ივანიშვილისგან გამოგზავნილი ხალხი მართავდა თუ არა მოლაპარაკებას, რომ გადადგომის გადაწყვეტილება არ მიეღო?
- არა და, სხვათა შორის, არც ღარიბაშვილს დაურეკავს და, მართალი გითხრა, გამიკვირდა. ბრიფინგამდე მივწერე, შეხვედრა მინდა, რომ გითხრა, რას ვაპირებ-მეთქი. პასუხი არ მიმიღია. ბრიფინგის მერე დამირეკა, ბოდიში, ვერ მოვიცალე, გიჟი დღე იყო, ხვალ მთავრობა ვიკრიბებით, ვინც დავრჩით და შევხვდებითო. ეს იყო და ეს. ეს დღე ჩემთვის ყველაზე მძიმე იყო და, რაც პოლიტიკაში ჩავერთე, მარტოობის ყველაზე საშინელი განცდა მქონდა - გადაწყვეტილება მარტო უნდა მიმეღო. ჩემი ყველა თანაგუნდელი, იუსტიციის სამინისტროს ვგულისხმობ - ჩემი მოადგილეები და ის ხალხი, ვინც ნაძალადევში ჩემთან ერთად მუშაობდა, დღეს აქ მუშაობს, ესაა ჩემი გუნდი. ამ გუნდის წევრებს ვუთხარი, რას ვაპირებდი. იყო კრიტიკული აზრებიც, როგორ უნდა შეძლო მუშაობა, როცა ის გუნდი, რომელსაც პარტია ჰქვია, მიდისო, მაგრამ როცა არგუმენტები გავიარეთ, ყველა დამეთანხმა, რომ ქვეყნის ევროატლანტიკურ კურსზე დარტყმა უსაფუძვლოდ არ შეიძლება და არ შეიძლება, ამას ადამიანი გაყვე. მხოლოდ ამის შემდეგ ჩავატარე ბრიფინგი, საღამო ხანს. მანამდე, პრემიერმაც არ დამირეკა, რომ ეკითხა, რას ვაკეთებ და როგორ განწყობაზე ვარ...
- ალასანიასთან დაკონტაქტების სურვილი არ გქონია?
- ალასანიას, ლამის ორ-სამ საათში, იმ დღიდან ვეკონტაქტებოდი, რაც წასული იყო და ხუთი ადამიანი დაიჭირეს. ვეუბნებოდი, ნაჩქარევად ანალიზი არ გააკეთო-მეთქი. საჯაროდაც ვთქვი, როცა მინისტრი წასულია, უნდა დავუცადოთ და თავისივე თანამშრომელს ეგებ, თვითონ იჭერს-მეთქი... მასთან მუდმივ კონტაქტზე ვიყავი და ვეუბნებოდი, რომ გარედან ყოველთვის სხვანაირად ჩანს, ქვეყანაში რა ხდება... რომ დაბრუნდა, შევხვდით, მანამდე პრემიერსაც შეხვდა, სხვებსაც, ოღონდ არ ვიცი, რა თანმიმდევრობით... ჩვენ ზუსტად იმის წინა დღეს შევხვდით, ბრიფინგი რომ ჩაატარა და ერთი სიტყვითაც არ უთქვამს, რომ მეორე დღეს ასეთი განცხადების გაკეთებას აპირებდა. ერთმანეთს დავემშვიდობეთ და ვთქვით, რომ ვნახავდით, პროკურატურა გრიფიანი საქმიდან გარეთ რას გამოიტანდა და რა მტკიცებულებები იქნებოდა. კიდევ შევხვდებოდით და ამ თემაზე ლაპარაკს გავაგრძელებდით...
ვანო, რაკი ერთმანეთი პარტიაში გავიცანით და იმ სულისკვეთების, რომელიც ჩემთვის დღესაც ძვირფასია, ნაწილი ხარ, პირველად შენთან ვიტყვი: მასთან მუდმივად მქონდა კონტაქტი, ვცდილობდი, გამეხალისებინა და ადამიანისთვის, რომელიც ჩემთვის დღესაც ძვირფასია, იმედი მიმეცა. ჩემს თვალში არაფერი მიანიშნებდა, რომ ასეთ ბრიფინგს ჩაატარებდა. მეორე დღეს, დილით, ერთ-ერთი სააგენტო კითხვის ნიშნით აქვეყნებს ნიუსს - მივა თუ არა წულუკიანი “თავისუფალი დემოკრატების” ოფისში, ბრიფინგზე? ამ ბრიფინგზე დაპატიჟებული არ ვიყავი და ტელევიზიით გავიგე, რომ ქვეყანამ ევროატლანტიკურ გზას, თურმე, ისე გადაუხვია, რომ ვერ გაგვიგია... ბრიფინგზე, ჩემს გარდა, ყველა იყო, მთელი პარტია...
- რომ დაეპატიჟებინე, მიხვიდოდი?
- გადავარწმუნებდი, რომ ეს სწორი არ იყო. რაც მან თქვა, შეცდომა იყო და შესაძლოა, ბრიფინგზე ამიტომაც არ დამიძახა და მერე მოუწიათ ახსნა, რომ ქვეყანამ გადაუხვია და ასე შემდეგ...
სხვათა შორის, მინისტრებად რომ დავინიშნეთ, მეც და ირაკლისაც აბსოლუტურად ერთნაირი პოზიცია გვქონდა - ირაკლიმ თავმჯდომარეობა დატოვა. გამგეობის წევრობა მეც შევიჩერე. რომ ვამბობ, ერთნაირად ვაზროვნებდით-მეთქი, ამას ვგულისხმობ, მაგრამ პარტიის წევრობა არ დამიტოვებია და თუ პარტიის წევრი ვარ და მთავრობა თავზე გვექცევა, ამის შესახებ მეც უნდა ვიცოდე.
- ბოლოს, პარტიიდან გაგრიცხეს?
- არა. რომელიმე პარტიიდან ასე ადვილად გასარიცხი არ ვარ. დღემდე მხოლოდ ერთადერთ პარტიაში ვიყავი... ბრიფიგი რომ ჩატარდა, ისინი წავიდნენ, მე მთავრობაში დავრჩი და მივიღე გადაწყვეტილება, რომ პარტიიდან გამოვსულიყავი, თუმცა კოალიციის რომელიმე პარტიაში არ შევსულვარ.
- არც პარტია “ქართულ ოცნებაში” შეხვალ?
- არა, უპარტიო ვარ და როგორც ერთი რიგითი მინისტრი ვაგრძელებ სამუშაოს. თუ არჩევნებამდე არ მითხრეს, მიბრძანდით და აღარ გვინდა თქვენი მომსახურება ქვეყნის სასარგებლოდ, რადგან სხვა უკეთესად გააკეთებსო, ბუნებრივია პოლიტიკური მანდატი ოქტომბერში დამთავრდება, როცა აქ, ალბათ, სხვა შემოვა...
- მას მერე ირაკლი ალასანიას აღარ შეხვედრიხარ?
- ირაკლი სასაუბროდ არ მინახავს, თუ პარტიის რომელიმე წევრს ვინმე გარდაეცვლება, შეიძლება, პანაშვიდზე ერთმანეთს თავის დაკვრით მივესალმოთ. ტელევიზორს არ ვუყურებ, ერთადერთი ვიცი, რომ ბოლო დროს ჩემზე ნეგატიურად ბევრს ლაპარაკობს...
- თეა წულუკიანს ირაკლი ალასანიაზე გული სწყდება?
- არა, მიკვირს...
- იქნებ, რაღაცები ირაკლისაც უკვირს?
- ალბათ, უკვირს...
- თეა წულუკიანი კოალიციაში მარტოა?
- მარტო ვარ იმიტომ, რომ პარტია არ მყავს. მარტო ვარ იმიტომ, რომ მინისტრის თანამდებობა მარტოსული თანამდებობაა. ძალიან დიდი ტვირთი გაქვს. თუ წარმატებული ხარ, ეს კარგია და აღნიშვნას არ საჭიროებს, მაგრამ თუ წარუმატებელი ხარ, ვაი, შენს თავს. მინისტრი, ზოგადად, მარტოსული თანამდებობაა, მაგრამ მე მარტო იმ გაგებითაც ვარ, რომ პარტია არ მყავს.
- თეა, რაღაცას გკითხავ და არ გაბრაზდე...
- დიახ...
- “ფეისბუქიდან” რატომ წამშალე?
- არ წამიშლიხარ...
- წამშალე და მერე დამამატე...
- არა... არ მახსენდება...
- კარგი... სააკაშვილის პრეზიდენტობის მიწურულს, მიღებული იქნა კანონი, რომლითაც საქმის ე.წ. ხანდაზმულობის ვადა გაუქმდა და ძიება დაუსრულებლად შეიძლება. მიშას დროს გაუბედურებული ბიზნესმენები და სხვებიც ამბობდნენ, რომ მათი უბედურების სათავე სწორედ ეს კანონია. არ შეგეძლო, ამ კანონის შეცვლის ინიციატივით გამოსულიყავი? ამასთან, როცა ადამიანები ლამის ფაქტებით ამბობენ, რომ “ოცნების” წარმომადგენლები, მაგალითად, გია უდესიანს გაურიგდნენ, სიმართლის გარკვევა არ გიცდია? ამ ხელისუფლების პრობლემა ეგებ, სწორედ ისაა, იმ ადამიანთა განცხადებების იგნორირებას ახდენს, ვისი დახმარებითაც სათავეში მოვიდა?
- თუ ამგვარ განცხადებებზე რეაგირება არ ხდება, ეს ცუდია. ამის შესახებ არ ვიცი და არც უნდა ვიცოდე იმიტომ, რომ არ შეიძლება, მინისტრმა, რომელიც პროკურორი არაა და კანონით ეკრძალება, რაღაცები მოიკითხოს, მაგრამ რაკი ამბობ, რომ რეაგირება არ ყოფილა, ესე იგი, ასეა და ცუდია. ეს პროკურატურის პრობლემაა. როგორ შეიძლება, ვინმემ თქვას, ეს პრობლემა არააო?
რაც შეეხება კანონს კი არა, სისხლის სამართლის კოდექსს, ის რომელიმე ადამიანს ან ადამიანთა ჯგუფს ვერ მოერგება. პროკურატურა ინდივიდუალურ საქმეზე გამოსავლის მოძებნას ცდილობს. ამ ადამიანებისთვის მთავარი კანონის შეცვლა კი არაა, არამედ, ისაა, რომ გამართლდეს, ან მასზე დევნა შეწყდეს.
- ხალხს სხვა მოლოდინი ჰქონდა და უკმაყოფილოა. თეა წულუკიანის აზრით, “ოცნების” მთავარი პრობლემა რა არის, არჩევნებიდან ლამის სამი წლის შემდეგ, რა დანაპირები ვერ შესრულდა?
- მთავარი დანაპირები, რაც გაჭიანურდა და ვერ შესრულდა, ქონების დაბრუნებაა. დღეს ეკონომიკის სამინისტრომ, როგორც თვალს ბრიფინგებს ვადევნებ, მორიგი ექვსი ერთეული ქონება დააბრუნა, მაგრამ შეიძლებოდა, ეს პირველივე კვირიდან დაწყებულიყო. სამწუხაროდ, ეს ბევრი, მათ შორის, საკადრო შეცდომის გამო არ მოხდა. მესმის, რომ ყველას ძველი კადრები დახვდა, მაგრამ ეს მთავარი მიზეზი არაა. მაგალითად, როცა დღეს მესმის, რომ ეკონომიკის სამინისტრომ, პროკურატურასთან ერთად, ქონება დააბრუნა, მიხარია, მაგრამ გული მწყდება, რომ ეს 2013 წლის იანვარ-თებერვალში უნდა მომხდარიყო.
პრობლემა, რაც ამ მთავრობამ აჩვენა, რომ არ იცის და არ შეუძლია, ისაა, რომ ძალიან ბევრ რამეს აკეთებს, მაგრამ ეს ხალხამდე ვერ მიაქვს...
- “ოცნების” ხელისუფლებაში პიარი, თურმე, მონოპოლიზირებულია და ვიღაცები წყვეტენ, რა უნდა გაპიარდეს და რა - არა...
- ნეტავ, მონოპოლიზირებული იყოს, ეგებ, რამე გვეშველოს?! ხალხამდე ინფორმაცია არ მიდის... როცა დრო მაქვს და ვახერხებ, მივირბინო და მშობლები ვნახო, მე, როგორც კაბინეტის წევრს, სრული შოკი მაქვს - მათაც კი არ იციან და რომ ვეუბნები, ეს მოხდა, ეს მოხდა, ეს მოხდა-მეთქი, აბსოლუტურ ბედნიერებაში ვტოვებ, რადგან ჩემი სჯერათ და იციან, რომ ტყუილს არ ვეტყვი, მაგრამ მედიასივრცე აბსოლუტურად ნეგატივითაა ოკუპირებული, ჩვენს მედიასივრცეს თითქოს ბალანსი აკლია, ეს მედიის კი არა, მთავრობის ბრალია, რომელსაც ტექნოლოგია, მიდგომა თუ მეთოდი არ აქვს... ეს პრობლემაა!
- თეა, კიდევ სამ შეკითხვას დაგისვამ და მოვრჩეთ... ნერვები ხომ არ მოგიშალე?
- შენ?.. არა, არა...
- მინისტრობამ შეგცვალა? მაგალითად, მათთან, ვინც თუნდაც “თავისუფალ დემოკრატებში” გაიცანი და ვისაც 2012 წლის პირველ ოქტომბრამდე ემეგობრებოდი, ურთიერთობა ისევ გაქვს?
- მეგობრებთან, ვინც პოლიტიკაში ან პოლიტიკამდე შევიძინე, ურთიერთობა მაქვს. უბრალოდ, გული ძალიან მწყდება, რომ დრო არ მაქვს და ეს ტრაგიკულია. ოჯახის წევრებსა და ძმისშვილებსაც, სამწუხაროდ, იშვიათად ვნახულობ. რაც შეეხება პარტიის წევრებს, მათთან ურთიერთობის შენარჩუნებას ვაპირებდი, მაგრამ ჩემზე ისეთი კომენტარები და ეპითეტები გავრცელდა, სადმე რომ შემხვდნენ, ალბათ, თვალს ამარიდებენ, მაგრამ ღმერთმა იცის, მათთან კონტაქტის გაწყვეტა არ მინდოდა!
- ბაღს და ყვავილებს ისევ უვლი?
- დიახ, როცა დრო მაქვს... სახლისთვის გვიან საღამოს, ან რომელიმე კვირა დღეს ვიცლი ხოლმე - მარტო ვარ, არც დამლაგებელი მყავს და არც - მებაღე...
- ერთი თემა უნდა გავახმაურო: არჩევნებამდე, ბიძინა ივანიშვილზე გულნატკენი იყავი. ყოველ შემთხვევაში, მახსოვს, ჩვენს ინტერვიუებს რაღაც-რაღაცები რომ მოჰყოლია... კოალიციაში კიდევ გერჩიან?
- რომელი ინტერვიუს მერე?
- ადრინდელზე ვლაპარაკობ. ისიც მახსოვს, არჩევნებამდე, კოალიციაში საგარეო პიარი რომ ჩაგაბარეს და მერე, უცებ, სხვას რომ გადააბარეს...
- ეს ოპოზიციონერობის დროს ამბობ?
- დიახ... ივანიშვილის კეთილგანწყობა როგორ მოიპოვე?
- არ ვიცი, ივანიშვილი ჩემზე რას ფიქრობს. ვიცოდი, ჩემზე რას ფიქრობდა, როცა მინისტრად დამნიშნა - ეს პარტიული შეთავაზება არ ყოფილა.
- ეს ალასანიამ ხომ არ გააპროტესტა?
- არა, ალასანიას გაუხარდა და ფაქტს ვამბობ... როცა ივანიშვილმა დამნიშნა და ეს პარტიული შეთავაზება არ ყოფილა, მან მითხრა, აი, შენ გენდობიო. სახე შემეცვალა. რა გინდა, კაცო, რა სახე შეგეცვალაო. მერე, ალასანიამ დამიბღვირა, რა სახე შეგეცვალაო. ვთქვი, ნაძალადევს როგორ მივატოვებ, ამდენი ხალხი მენდო და ახლა, მივიდე და ვუთხრა, სხვაგან მივდივარ და არჩევნები თავიდან ჩაატარე-მეთქი? ლამის ტირილი დავიწყე. ალასანიამ მითხრა, სახე დაალაგე და დამშვიდდი, რადგან ბიძინამ ასე გადაწყვიტაო. მერე, მადლობა ვუთხარი, რადგან ეს ჩემთვის მართლა შოკი და დიდი ნდობა იყო.
- ხედავ, როგორი კუდიანი ვარ - ჯერ კიდევ როდის გიწინასწარმეტყველე, რომ იუსტიციის მინისტრი გახდებოდი!
- (იცინის) ნამდვილად, კუდიანი ხარ...
როცა ადამიანი ასეთ დიდ ნდობას გიცხადებს, მტკივნეული განცდა მაქვს, რომ ეს ნდობა უნდა გავამართლო და მანდატის ბოლომდე, თუ არ გამიშვეს, ან თუ მე თვითონ არ მომბეზრდა და სახლში არ წავედი, საქმე გავაკეთო და უკან რომ მოვიხედავ, არ შემრცხვეს! ამიტომ, ვფიქრობ, რომ ჩემდამი ივანიშვილს არაკეთილგანწყობა არ უნდა ჰქონოდა, პირიქით, თუმცა უთანხმოებები, რა თქმა უნდა, იყო, მაგალითად, როგორ მიდიოდა კბილაშვილის დროს პროკურატურის მუშაობა. ის ყოველთვის ამბობდა, ვაცალოთ, ვაცალოთო. მე კი, ყოველთვის მოუთმენლობა მჭირდა და იმას ვამბობდი, რასაც ახლა ვამბობ, უცბად გავაკეთოთ, ხალხი ითხოვს-მეთქი. მერე, უკვე თვითონ მიიღეს გადაწყვეტილება, პასუხი მოვთხოვოთო. პასუხი რომ მოეთხოვა, ადამიანი გადადგა და ასე შემდეგ. ასე რომ, აზრთა სხვადასხვაობა გვქონია, მაგრამ მას შემდეგ, რაც პოლიტიკიდან წავიდა, რა აზრთა სხვადასხვაობა უნდა გვქონდეს?
- “ნაციონალები” ამბობენ, რომ “რუხი კარდინალია” და ქვეყანას შუშის სასახლიდან მართავს. ყოფილა შემთხვევა, როცა დაურეკავს?
- ეს ჩვეულებრივი პარანოიაა! ივანიშვილი არაფერს მართავს! თუ რამე განსაკუთრებული დღეა, სადაც ყველა ვართ დაპატიჟებული და ვხვდებით, რა თქმა უნდა, მიხარია, რომ მას ვხედავ, მართლა მიხარიაო და ვლაპარაკობთ. ვიღაცები ტაბუს შექმნას ცდილობენ, რომ მასთან დალაპარაკება ცუდია, მაგრამ ეს ტაბუ ვერ შეიქმნება და ამავე ლოგიკით, მაგალითად, მადლენ ოლბრაიტს არავინ უნდა დაელაპარაკოს. ამ ადამიანმა ქვეყანას ძალიან დიდი საქმე გაუკეთა, ჩვენი ქვეყნის პრემიერი იყო, კოალიციის დამფუძნებელი და ასე შემდეგ... ისიც ვთქვი, ძალიან ცუდია, რომ წავიდა-მეთქი, მაგრამ მან თქვა, ჩემი საქმე გავაკეთე, თქვენს თავს მიხედავთო და წავიდა. ამიტომ, პარანოიაა, რომ ივანიშვილი რაღაცას მართავს!..
- რისი თქმა უნდოდა თეა წულუკიანს, რომლის თაობაზეც შეკითხვა არ დამისვამს?
- შეკითხვები ისეთი იყო, რასაც ველოდი და რაზეც ლაპარაკი ზუსტად შენთან მინდოდა და არა - სხვა ჟურნალისტთან, ჩვენ მაინც, რაღაც ვარიანტში, ერთი გზა გვაქვს გავლილი... პარტიის წევრი არასოდეს ყოფილხარ, მაგრამ ყოველ შემთხვევაში, იმ სულისკვეთების გულშემატკივარი იყავი...
- გახსოვს, საბურავი რომ დაგეშვა და სიცივეში მალოდინე?
- (იცინის) აბა?! რა კარგი დრო იყო, ყველაფრის მიუხედავად... ისიც მახსოვს, სპორტის სასახლესთან ფენოვან ხაჭაპურს რომ ვჭამდით... გამოგიტყდები და გეტყვი: მგონია, რომ ჩემზე გული, ალბათ, ნაკლებად შეგტკივა, ვიდრე ადრე შეგტკიოდა და შეიძლება, ეს ინტერვიუ ისე დაჭრა, რომ ვეღარ ვიცნო!
- თეა, ასე როდისმე გამიკეთებია?
- არა!
- აბა, ამას რატომ მეუბნები?
- მგონია, რომ ჩემი გულშემატკივარი იმდენად აღარ ხარ, როგორც იყავი!
- ყველაფერი სიტყვა-სიტყვით რომ დავწერო, მერე?
- (იცინის) ძალიან მაგარი იქნება და ამას “დავაშიარებ”, მეტი რა გავაკეთო?!
- ხომ იცი, ავანტიურისტი ვარ...
- არც მე ვარ ნაკლები. ასე რომ...
- ჰოდა, სელფი გადავიღოთ...
- კი ბატონო...
მოკლედ, მე და თეამ “სელფი” გადავიღეთ და ერთმანეთს მომავალი შეხვედრის იმედით დავემშვიდობეთ...
