ბათუმისა და ოზურგეთის თავზე “ოცნების” დროშა აღარ ფრიალებს. საერთოდ, მმართველ კოალიციაში პროცესები დომინოს პრინციპით ვითარდება. ყველაფერი კი, შარშან, ნოემბერში დაიწყო, როცა ირაკლი ალასანიამ, ალექს პეტრიაშვილმა და მაია ფანჯიკიძემ მაღალი პოსტები დატოვეს. მას მერე პარტია “თავისუფალი დემოკრატები” ქართული პოლიტიკის ღერძად იქცა. მთავარი შეკითხვა, რაც ამ პოლიტიკური ძალის მიმართ არსებობს, ისაა, “ნაციონალებთან” საერთო ენას ხომ არ გამონახავს, თუმცა ირაკლი ალასანია “ქართულ სიტყვასთან” ექსკლუზიურ ინტერვიუში ყოფილ მმართველ გუნდთან რაიმე სახის კონსულტაციებს, ახლაც და მომავალშიც, კატეგორიულად გამორიცხავს და აცხადებს, რომ “თავისუფალი დემოკრატები” ის ალტერნატიული პარტიაა, რომელიც 2016 წელს ხელისუფლებაში უმრავლესობით მოვა.
- ბატონო ირაკლი, ბოლო თვეებია, უამრავ ბრალდებას გიყენებენ. მაშინ, როცა გუნდიდან წამოსვლის გადაწყვეტილება მიიღეთ, ყველაფერ ამისთვის მზად იყავით?
- რა თქმა უნდა. ეს პირველად არ ხდება და ყველაფერი ჯერ კიდევ “ნაციონალური მოძრაობის” რეჟიმის დროს გავიარეთ. მინდა, დიდი მწუხარებით ვთქვა, რომ ბიძინა ივანიშვილმა და მის მიერ მართულმა ხელისუფლებამაც იგივე მეთოდები გადმოიღეს. 2012 წელს ბრძოლაში, ბუნებრივია, იმისთვის არ შევედით, რომ ასე გაგრძელებულიყო. განხეთქილების ერთ-ერთი ძირითადი საფუძველი სწორედ ეს იყო - შიგნით ყოველთვის კრიტიკულები ვიყავით და ვამბობდით, რომ კუდ-მა სახელი შეიცვალა, სუს-ად გადაიქცა და აბსოლუტურად იგივეს აკეთებს. პოლიტსაბჭოზეც მქონდა განხილვა და ვთქვი, ეს უნდა დასრულდეს-მეთქი. სხვა უამრავი საკითხიც არსებობდა, რაც ბუნებრივია, მაძლევდა საფუძველს, მევარაუდა, რომ როგორც კი ჩვენი კოალიციიდან გასვლა მოხდებოდა, მეთოდები არ შეიცვლებოდა...
- აღსანიშნავია, რომ “ნაციონალები” კორუფციულ ბრალდებებს არ გიყენებდნენ...
- ვანო, მართალს ბრძანებთ: ეს მათაც არ უკადრიათ, რადგან იცოდნენ, რომ საამისოდ საფუძველს ვერც მოძებნიდნენ და ეს ნოვატორული მიდგომაა, თუმცა ჩემთვის მთავარი მაინც ისაა, რაც ხელისუფლებიდან წამოსვლის შემდეგ ხალხს შევატყვე: ყოველ კვირა რეგიონში ვარ, მოსახლეობას ვხვდები და პრობლემების იდენტიფიკაციას ვაკეთებ. სხვათა შორის, ქვეყნის გრძელვადიანი ეკონომიკური განვითარების პროგრამაზე ვმუშაობთ და მინდა, ეს პროგრამა ყველა რეგიონისთვის სპეციფიკური იყოს.
საზოგადოების განწყობას ვხედავ - მომხდარს სწორად აღიქვამს, რაც დიდი სტიმულია, რათა წინასაარჩევნოდ “თავისუფალი დემოკრატები”, როგორც პარტია, ხელისუფლების ერთ-ერთ მთავარ და ძირითად ალტერნატივად ჩამოყალიბდეს. ამას დიდი მუშაობა სჭირდება და ამაში თავად ბიძინა ივანიშვილიც გვეხმარება.
- როგორ?
- თავისი შეფასებებითა და გამოსვლებით - საზოგადო განცხადებებს რაც უფრო ხშირად გააკეთებს, ჩემი აზრით, ხალხს კიდევ უფრო მეტად დაანახვებს, რომ აუცილებელია, 2016 წელს პოლიტიკური ცვლილება განხორციელდეს.
- ირაკლი ბატონო, მოდით, წარსულში დავბრუნდეთ: 2011 წელს, როცა პოლიტიკაში შემოვიდა, ბიძინა ივანიშვილმა პირველი, ვინც პარტნიორად დაასახელა, სწორედ “თავისუფალი დემოკრატები” იყო. არადა, თქვენი პოლიტიკური მსოფლმხედველობა ერთმანეთისგან განსხვავდებოდა. მაშინ საკუთარ თავს მაინც არ ჰკითხეთ, მე რატომ ამირჩიაო, ან დღევანდელი გადასახედიდან, ხომ არ ფიქრობთ, რომ კოალიციაში შესვლით შეცდომა დაუშვით თუ იმხანად მიზანი საშუალებას ამართლებდა, ანუ მთავარი “ნაცმოძრაობის” დამარცხება იყო?
- აბსოლუტურად სწორი ბრძანეთ - ჩვენ ამოცანა, მიზანი გვაერთიანებდა და მაშინაც ხაზს ვუსვამდით, რომ კოალიციის განსხვავებულობის მიუხედავად...
- უკაცრავად, კოალიციაში შემავალ პარტიებზე კი არა, კონკრეტულ პერსონაზე გკითხეთ...
- თუნდაც ივანიშვილის განსხვავებულობისა და წარსულის მიუხედავად, ეჭვი ერთი წამითაც არ მეპარებოდა და არც მეპარება, რომ სწორი იყო, როცა საზოგადოებამ მხარი კოალიციას დაუჭირა. ის ცვლილება განსახორციელებელი იყო - “ნაცმოძრაობის” მართვის 9 და, განსაკუთრებით, ბოლო წლები უკვე აუტანელი გახლდათ. გადაწყვეტილება საზოგადოებამ მიიღო, ჩვენ კი, უბრალოდ, ამ ცვლილების ინსტრუმენტი ვიყავით და ყოველთვის ხაზს ვუსვამ, ამ ცვლილებაში ფუნდამენტური წვლილი ბიძინა ივანიშვილმა შეიტანა, რისთვისაც მადლიერები ვართ, მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს, ის ღირებულებები და იდეალები, რისთვისაც მაშინ გავერთიანდით, ასე სწრაფად - ორ წელში უნდა გაუკუღმართებულიყო. 2012 წლამდეც უსამართლობას ვებრძოდი და ახლაც, როცა დავინახე, რომ ბიძინა ივანიშვილის სახით უსამართლობა გრძელდება, ისევ უსამართლობას ვებრძვი, ანუ ჩვენთვის ღირებულებები არ შეცვლილა. ჩვენთვის თანამდებობები მთავარი არც ადრე ყოფილა, არც ახლაა და სწორედ ამიტომ, ჩემთან ერთად, გადადგომის გადაწყვეტილება ჩემმა თანაგუნდელებმაც მიიღეს...
- თქვენს შორის პირველი ბზარი როდის გაჩნდა? მგონია, რომ ე.წ. “კაბელების საქმემ”, უბრალოდ, ლაკმუსის ქაღალდის ფუნქცია შეასრულა, რომელმაც შიგნით არსებული დაძაბულობა სააშკარაოზე გამოიტანა...
- საბოლოოდ მაშინ დაფიქსირდა, რომ აბსოლუტურად განსხვავებული ღირებულებები გვქონდა, როცა არჩევნებიდან რამდენიმე თვეში, “თავისუფალ დემოკრატებსა” და ჩემზე პირველი შეტევა განხორციელდა.
- იმ პრესკონფერენციას გულისხმობთ, მინიშნება თქვენს პირად ცხოვრებაზე რომ გაკეთდა?
- დიახ.
- ბატონო ირაკლი, ბოლოს და ბოლოს, დუბაიში მართლა იყავით?
- დიახ, ვიყავი და ბიძინა ივანიშვილმა ზუსტად იცოდა, რატომაც ვიყავი.
- რატომ იყავით?
- ამას, თუ გნებავთ, მერე დაგიზუსტებთ.
- კი ბატონო...
- მოკლედ, მაშინ ვიგრძენი, რომ ამ ადამიანთან პიროვნულად საერთო ვეღარ მექნებოდა, რადგან ისეთ რაღაცას შეეხო, რაც ყველა ქართველისთვის წმინდაა და ამაზე ხელის აწევა, ჩავთვალე, რომ ყველაზე დიდი ამორალობა იყო. ამის შესახებ პირშიც ვუთხარი, თუმცა ყველაფერი, როგორც მახსოვს, ხუხაშვილს გადააბრალა, იმის გაკეთებულიაო.
- თუკი ჩათვალეთ, რომ პიროვნული საერთო აღარაფერი გექნებოდათ, კოალიცია და, შესაბამისად, თანამდებობაც მაშინვე რატომ არ დატოვეთ?
- იმის გამო, რომ ისე არ გაგებულიყო, როგორც უმადურობის განცდა, ამასთან, თავდაცვის უწყებაზე პასუხისმგებლობა მქონდა აღებული - ორწლიანი გეგმა შევიმუშავე, რომელზეც მასაც ველაპარაკე, ალექსი პეტრიაშვილს თავისი გეგმა ჰქონდა, საგარეო მინისტრს - თავისი და სახელმწიფო ინტერესებიდან გამომდინარე, ჩავთვალე, რომ ჯობდა, კოალიცია არ დარღვეულიყო, ერთობა შეგვენარჩუნებინა.
ისიც აბსურდული ბრალდებაა, რომ თითქოს საპრეზიდენტო კამპანიის წარმოებას ზურგსუკან ვაპირებდი. ადამიანმა ვინმეს ზურგს უკან საპრეზიდენტო კამპანიის წარმოება როგორ უნდა მოახერხო? - ეს, ბუნებრივია, ხელოვნურად შექმნილი პრობლემა იყო. ამის შემდეგ, მისი მხრიდან მუდმივად ჩასაფრებული დამოკიდებულება იყო, თუმცა ამას არ შევუშინებივარ და ზუსტად ვიცოდი, იმას, რასაც ხელს მოვკიდებდი, ბოლომდე მივიყვანდი და იმ გუნდის იმედიც მქონდა, რომელიც თავდაცვის სამინისტროში მყავდა. ამიტომ, შედეგიც დავდეთ: ნატო-ს სამიტი ისეთი შედეგიანი აღმოჩნდა, რასაც ბიძინა ივანიშვილი კი არა, თავად ევროპელი პარტნიორებიც არ ელოდნენ. მთავარი შედეგი კი ისაა, რომ საქართველოში ნატო-საქართველოს საწვრთნელი ცენტრი რეალურად გაიხსნება. გარღვევას, ასევე, ჩვენი ქვეყნისთვის შეიარაღების მოწოდების კუთხითაც მივაღწიეთ. მგონი, სწორედ ეს ორი თემა გახდა ბიძინა ივანიშვილისთვის ბოლო წვეთი და მთავარი განმსაზღვრელი, რომ ჩვენზე მიღებული გადაწყვეტილება განეხორციელებინა.
- იმის თქმა გინდათ, რომ “კაბელების საქმე” ამიტომ შეიკერა?
- კი ბატონო... 2014 წლის, დაახლოებით, მაისში, ფიქტიურ პრემიერს ვუთხარი, რომ პარტიის ყრილობის ჩატარებას ვაპირებდი, სადაც თავმჯდომარეობის ერთ-ერთი სავარაუდო კანდიდატი ვიქნებოდი. ასევე, აბსოლუტურად გულწრფელად ვუთხარი, რომ პარტიის გაძლიერებას ვგეგმავდი, რადგან ძლიერი პარტია კოალიციასაც უფრო მეტ თავდაჯერებულობას მოუტანდა. მოკლედ, კოალიციაში იცოდნენ, რომ პარტიის გაძლიერებას ვაპირებდი და ამანაც დააფრთხო ისინი - კოალიციიდან სიგნალები გამოვიდა და ამ საქმის შეკერვა დაიწყეს.
- პარტიის გაძლიერება, ვფიქრობ, კოალიციის ალტერნატივის შექმნას ნიშნავს. ასე რომ, მეორე მხარის ეჭვი არალოგიკური არ უნდა ყოფილიყო...
- კოალიციის დატოვება არც გვინდოდა. უბრალოდ, პარტიის გაძლიერებას იმიტომ ვგეგმავდით, რომ ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნებზე, ჩვენი და არა მხოლოდ ჩვენი პარტიისადმი დამოკიდებულების კუთხით, გადაწყვეტილებების მიღება უსამართლოდ ხდებოდა. ღიად გვქონდა ნათქვამი, რომ არჩევნების შემდეგ დამოუკიდებელ პოლიტიკურ ძალად ჩამოყალიბებას ვგეგმავდით, მაგრამ კოალიციის დატოვებას არ ვაპირებდით.
- ესე იგი, ამის თაობაზე ბიძინა ივანიშვილმა იცოდა?
- რა თქმა უნდა, - ორივემ.
- ირაკლი ღარიბაშვილმაც?
- კი ბატონო, რომელიც დღევანდელ მთავრობაში ყველაზე სუსტი რგოლია და ამიტომაცაა მნიშვნელოვანი, რომ შექმნილ ვითარებაზე პასუხისმგებლობა ივანიშვილმა აიღოს და ქვეყანა ღიად, ლეგალურად მართოს, რაც პოლიტიკურად სწორი იქნება.
მოკლედ, ვთვლი, ეს კიდევ წვეთზე-წვეთი იყო, რის გამოც მათ გადაწყვიტეს, რომ ჩემთვის, როგორც სამომავლო პოლიტიკური ოპონენტისთვის დარტყმა მოეყენებინათ, მაგრამ ამ ადამიანების დაკავებაზე გადაწყვეტილების იმ წუთას მიღება, როცა საზღვარგარეთ, საფრანგეთისა და გერმანიის თავდაცვის მინისტრებთან შეხვედრებზე ვიყავი, იმით იყო განპირობებული, რომ თავდაცვის კუთხით თანამშრომლობის შეთანხმება მომზადდა, რაც, ბუნებრივია, უსაფრთხოების კაბინეტის წევრებთან შეთანხმებული მქონდა. ბოლოს, ამ შეთანხმებაზე ხელმოწერისგან თავშეკავება, ჩემი აზრით, ბიძინა ივანიშვილმა გამოკვეთა, რასაც არ დავეთანხმე, შეთანხმებას ხელი მაინც მოვაწერე და სწორედ იმ დილით მოხდა ხუთი მძევლის აყვანა - ეგონათ, რომ ამით აზრს შემაცვლევინებდნენ, შემაშინებდნენ, მაგრამ ასე, რა თქმა უნდა, არ მოხდა და დღესაც მჯერა, რომ ის შეთანხმება, თუკი განხორციელდა, საქართველოს თავდაცვითუნარიანობას აამაღლებს და ჩვენი ქვეყნის დაცულობას კიდევ უფრო გაზრდის. იმედი მაქვს, ხელისუფლებას, კერძოდ, თავდაცვის სამინისტროს ეყოფა კეთილგონიერება, რომ ეს შეთანხმება ბოლომდე მიიყვანოს!
- ბატონო ირაკლი, მაშასადამე, ადასტურებთ, რომ ხელი იარაღის შესყიდვაზე მოაწერეთ?
- მივაღწიეთ შეთანხმებას, რომ საქართველოს დღევანდელი სამხედრო საფრთხეების ადექვატური შესაძლებლობები ჰქონდეს. ვიმეორებ: როგორც მოქალაქე და ქართული შეიარაღებული ძალების გულშემატკივარი, იმედს ვიტოვებ, ხელისუფლებას ეყოფა კეთილგონიერება, რომ ეს შეთანხმება შეასრულოს!
- ბოლო 9 წლის განმავლობაში, საქართველოში წარმოებულ იარაღით უკანონო თუ ლეგალურ ვაჭრობაში რუსეთის კვალი იკვეთება, გამოდის, რომ თქვენს წინააღმდეგ დაწყებული კამპანია უფრო დიდი პოლიტიკაა, ვიდრე ერთი შეხედვით ჩანს, ანუ უფრო გასაგებად რომ ვთქვათ, იარაღის უკანონო ბიზნესს საქართველოზე, როგორც ტრანზიტზე, გზა გადაუკეტეთ?
- არა, არა... აქ საქმე კონკრეტულად საქართველოსთვის თავდაცვითი შეიარაღების მოწოდებაზეა... ჩვენთვის მთავარია, რომ საქართველოს ნატო-ს სტანდარტების შესაბამისი უახლესი თავდაცვითი საშუალებები ჰქონდეს. ამაზე წელიწადნახევარი ვმუშაობდი და შედეგსაც მივაღწიე...
- ბატონო ირაკლი, დღევანდელი მონაცემებით, ქართული პოლიტიკის პროდასავლური სექტორი მთლიანად თქვენ გეკუთვნით, ანუ ოპოზიციაში გადასვლით, “ნაციონალები”, პრაქტიკულად, თამაშგარე მდგომარეობაში დატოვეთ...
- ალტერნატივად სწორედ იმიტომ ჩამოვყალიბდით, რომ ხალხი დაპირებებით, რომელიც ორ წელიწადში ვერ შესრულდა, გადაიღალა. ამასთან, ხალხს არ უნდა, არათუ დაბრუნდეს, არამედ, “ნაციონალების” 9-წლიანი მმართველობა გაიხსენოს. ჩვენ, “თავისუფალი დემოკრატები” სწორედ ამ ორ ძალას შორის წარმოვჩინდით, როგორც ალტერნატივა, რომელსაც 2016 წელს საზოგადოების ძალიან დიდი ნაწილი მხარს დაუჭერს. არ ვიცი, ეს ბიძინა ივანიშვილს რამდენად გააზრებული ჰქონდა, მაგრამ მისი მხრიდან საკუთარი პოლიტიკური ორგანიზაციის მიმართ უიმედობა აშკარად ჩანს.
ვანო, სრულიად ღიად და ცხადად გეუბნებით: არც მიმდინარეობს და არც მომავალში ვაპირებთ რაიმე სახის პოლიტიკურ კონსულტაციას არც “ქართულ ოცნებასთან” და არც - “ნაცმოძრაობასთან”. არჩევნებში ჩვენ ორივეს დავამარცხებთ!
- ამას წინათ, თამარ ჩერგოლეიშვილმა “თეორემაში” გკითხათ, პარლამენტში “ნაციონალებთან” მთავრობისთვის ნდობის გამოცხადების საკითხზე თემატურად ხომ არ ითანამშრომლებთო, რაზეც უარყოფითად არ გიპასუხიათ. ეს როგორ გავიგოთ?
- თემატური თანამშრომლობა ოპოზიციასა და, მათ შორის, უმრავლესობასთანაც უკვე შედგა, მაგალითად, საყდრისზე. ეს ის საკითხია, რომელიც ყველას გვაღელვებს.
- მაპატიეთ, მაგრამ საყდრისის პრობლემა ჯერ კიდევ მაშინ გაჩნდა, როცა “თავისუფალი დემოკრატები” ხელისუფლებაში იყავით და თავის დროზე რატომ არ დაინტერესდით?
- საყდრისის საკითხი, როგორც მოქალაქეს, მაშინაც მაღელვებდა. ეს ისეთი თემაა, რომელზეც თანამშრომლობა ოპოზიციასა და უმრავლესობაში არსებულ საღ ძალასთან შეიძლება და შევთანხმდით კიდეც, რომ კომისია უნდა შედგეს. საერთოდ, ასეთი სახის თანამშრომლობა ბუნებრივი და სწორია, თუმცა პოლიტიკური თანამშრომლობა გამორიცხულია!
- ვერ გავიგე: თუკი უმცირესობა მთავრობის ნდობის საკითხს დააყენებს, მხარს დაუჭერთ თუ არა?
- ეს გადაწყვეტილება ჩვენი ფრაქციის მიერ იმ ერთადერთი საფუძვლითა და მოტივით იქნება მიღებული, თუ რამდენად სჭირდება ქვეყანას მთავრობისთვის ნდობის გამოცხადება-არგამოცხადება.
- უმცირესობასთან თუნდაც უმნიშვნელო საკითხზე თანამშრომლობით “ოცნებას” თქვენს წინააღმდეგ ახალი პიარის საბაბს მისცემთ...
- ვანო, გითხარით და კიდევ გეუბნებით: “ნაცმოძრაობასთან” არანაირი პოლიტიკური კონსულტაციები არ გვაქვს და არც მომავალში ვაპირებთ, რადგან თავის დროზე თანამდებობები ნებით დავტოვეთ და “ნაციონალების” ოპოზიციაში ჩავდექით და ეს მაშინ, როცა ბიძინა ივანიშვილი სააკაშვილის რეჟიმს ჯერ კიდევ ეხმარებოდა და სრულ მხარდაჭერას უწევდა!
სხვათა შორის, როგორც კი კოალიციიდან გავედით, ბიძინა ივანიშვილმა საკუთარი უმრავლესობა “ნაცმოძრაობის” წარმომადგენლებით შეავსო და “ოცნების” უმრავლესობა “ნაციონალური ოცნების” უმრავლესობად გადაიქცა! ბიძინა ივანიშვილმა სააკაშვილის მეთოდი გადმოიღო, რომელიც ჩვენც კი გვაბრალებდა, რომ რუსეთუმეები ვართ. ივანიშვილი იგივე ტაქტიკას იყენებს, თითქოს ჩვენ “ნაციონალებთან” ვთანამშრომლობთ.
- სხვათა შორის, იმასაც ამბობენ, ალასანია “ცე-რე-უ”-ს აგენტიაო...
- (იცინის)...
- დავაკვირდი: რამდენჯერმე ის თანაგუნდელები ახსენეთ, რომლებმაც თანამდებობები თქვენთან ერთად დატოვეს. თეა წულუკიანზე კი, რომელიც მთავრობაში დარჩა, მინიშნებაც არ გაგიკეთებიათ. ბატონო ირაკლი, შეიძლება, ამ თემაზე ლაპარაკი არ გინდათ, მაგრამ ივანიშვილში შეცდით, წულუკიანში შეცდით... ეგებ, ადამიანების შერჩევა არ გეხერხებათ?
- ვანო, მოდით, წინა პლანზე ის 98 პროცენტი წამოვწიოთ, რომელშიც არ შევცდი და ეს 98 პროცენტი ჩემი თანაგუნდელების, “თავისუფალი დემოკრატების” დამფუძნებელთა ის ბირთვია, რომელთან ერთადაც 6 წლის განმავლობაში ათასი პოლიტიკური ქარიშხალი, ორომტრიალი გავიარე და დღესაც ერთ მუშტად შეკრულები ვართ! შეუცდომელი არავინაა... არ მინდა, კონკრეტულად თეაზე ვილაპარაკო. თავის დროზე მისი გადაწყვეტილება, როცა “ნაცმოძრაობის” წინააღმდეგ ბრძოლაში “თავისუფალ დემოკრატებს” შემოუერთდა, სწორი იყო და ამ საერთო ბრძოლაში თავისი დიდი წვლილიც შეიტანა. მითქვამს და ახლაც ვიტყვი: თეას დღევანდელი გადაწყვეტილებების გამო, ჩვენს საერთო ბრძოლას კითხვის ნიშნის ქვეშ არ ვაყენებ...
- როგორც ვიცი, თეა თქვენი მეგობარი იყო. დაკარგული მეგობრობა არ გტკივათ?
- ადამიანური ურთიერთობა დღესაც შერჩენილი გვაქვს. პოლიტიკური გადაწყვეტილებები ისე მტკივნეულად არ უნდა აღვიქვათ, რომ პირად დრამაში გადავიტანოთ. მისი გადაწყვეტილება მივიღე და პატივს ვცემ...
- “ნაცმოძრაობა” ტელევიზიით კლიპებს ატრიალებს. თქვენ კი, რეგიონებში შეხვედრებს მართავთ. ყველაფერი ეს, პრაქტიკულად, საარჩევნო კამპანიის შთაბეჭდილებას ქმნის. ბატონო ირაკლი, ვადამდელი საპარლამენტო არჩევნებისთვის ემზადებით?
- ჩვენი პარტია ისეთ მილიონებს არ ფლობს, როგორსაც “ნაცმოძრაობა” და “ქართული ოცნება” ფლობენ. არც საკუთარი ტელევიზიებით ვართ განებივრებულნი. აქედან გამომდინარე, ხალხთან ურთიერთობის ყველაზე სწორი ფორმა მასთან უშუალო შეხვედრა, პრობლემების იდენტიფიკაცია და მოსახლეობასთან შეთანხმებით ქვეყნის კრიზისიდან გამოყვანაა. გაცნობიერებული გვაქვს, რომ “ნაცმოძრაობასა” თუ “ქართულ ოცნებაზე” მეტი მუშაობა მოგვიწევს.
- ისე, საკუთარი ტელევიზია არც “ოცნებას” აქვს...
- მთლად ვერ დაგეთანხმებით, მაგრამ არ მინდა, ტელევიზიებში გავლენებზე ლაპარაკი დავიწყო...
- ექსპერტები ამბობენ, რომ ქართულ მედიაში პროდასავლურობის დეფიციტია...
- სამწუხაროდ, ჩანს, თუ როგორ მიდის უსახსრობის გამო დამოუკიდებელი, საღი აზრის მედია-საშუალებების, განსაკუთრებით, ბეჭდური მედიის ხელშეშლა და როგორ ხდება პრორუსული და ანგაჟირებული მედიის დაფინანსება. ამ თემაზე ამერიკელებსა და ევროკავშირის წარმომადგენლებთანაც მისაუბრია, რომ აუცილებელია, დამოუკიდებელმა მედიამ დასაყრდენი მათი სახით იგრძნოს... სხვათა შორის, პარტიული გაზეთი გამოვეცით. საერთოდ, საწუწუნო არაფერი მაქვს და ამ ეტაპზე ყველაფერი, მათ შორის, პარტიული ცხოვრება ძალიან კარგად მიდის!
- დაჭერის არ გეშინიათ?
- ჯერ ერთი, დღეს ყველაზე ძალიან ის მაღელვებს და მანერვიულებს, რომ ჩემს გამო ციხეში ხუთი უდანაშაულო ადამიანი ზის - ყალბი სენტიმენტების გარეშე ვამბობ, დღე ისე არ გავა, ამაზე არ ვიფიქრო. ამ საკითხებზე აშშ-ს სახელმწიფო მდივნის მოადგილესაც ხანგრძლივად ვესაუბრე, რომელმაც მითხრა, რომ ეს თემა ხელისუფლებასთან, ყველა პოლიტიკურ დონეზე განიხილა, პოლიტიკური ოპონენტის მიმართ ასეთი ნაბიჯების მიუღებლობა ყველას დაუფიქსირა და დიდი იმედი მაქვს, რომ პატიმრობაში მყოფ უდანაშაულო ადამიანებს ძალიან მალე გამოუშვებენ.
სხვათა შორის, “კაბელების საქმეზე” სასამართლომ განხილვა, პროკურატურის მოთხოვნით, უკვე მეორედ გადადო, რაც იმაზე მეტყველებს, რომ ხელში არაფერი აქვთ, მათ შორის, არც - მოტივი და ეს წმინდა პოლიტიკურად მოტივირებული გადაწყვეტილებაა. ამიტომაც, ამ ბიჭებს პირადად ბიძინა ივანიშვილის პატიმრები დავარქვი, რომელიც ამ სამარცხვინო ლაქას ვერასოდეს ჩამოიშორებს, თუმცა სასამართლოს იმედი მაქვს - როცა საქმის განხილვა დაიწყება, პირველ რიგში, ამ ადამიანებს გამოუშვებენ.
რაც შეეხება ჩემს დაჭერას, შეიძლება, განზრახვა ჰქონდათ, მაგრამ გამბედაობა არ ეყოფათ, რომ ეს ნაბიჯი გადადგან. თუ ეყოფათ, ამასაც ვნახავთ! ბიძინა ივანიშვილს გამბედაობა არც იმისთვის ეყო, რომ ღიად, საზოგადოების წინაშე დავმსხდარიყავით და სწორედ ამ საკითხზე გვემსჯელა, გვეკამათა, მით უმეტეს, ამ თემაზე საჯაროდ ლაპარაკი პირველად თვითონ დაიწყო.
- ყოფილი პრემიერი ამბობს, რომ ბევრ რამეზე ლაპარაკი არ უნდა და თქვენ ყველაზე კარგად იცით, კოალიციიდან რატომაც წამოხვედით...
- არ ვიცი... არ მგონია, რამეს მალავდეს. სწორედ ამას ვეუბნები, რომ დავსხდეთ და იმასთან დაკავშირებით ვიმსჯელოთ, საზოგადოება შეცდომაში რომ შეიყვანა.
- ბატონო ირაკლი, ერთი რამ ვერ გამიგია: მინისტრობიდან გადადგომის შემდეგ, ყოფილ პრემიერს დახურულ კარს მიღმა რატომ შეხვდით?
- ჩვენთან საუბარი უნდოდა და მოულოდნელად პოლიტსაბჭოზე მოვიდა, მაგრამ არ გამოუვიდა, რომ ეს შეხვედრა წაეყვანა, რადგან მასთან სათქმელი არაფერი გვქონდა. მოკლედ, პოლიტსაბჭოზე საუბარი ვერ შედგა და სურვილი ჰქონდა, ერთი-ერთზე მაინც გაგვესაუბრა და იმ პოლიტიკური პარტნიორობიდან გამომდინარე, რაც ორი წელი გვაკავშირებდა, ერთი შეხვედრა, რა თქმა უნდა, არ უნდა დამემადლებინა.
- რაზე შეთანხმდით?
- აბსოლუტურად არაფერზე, ჩვენ ჩვენს პოზიციებზე დავრჩით, თუმცა ითქვა, რომ სასურველია, ამ პროცესში სახელმწიფო არ დავაზიანოთ...
- ვიღაცები ამბობენ, რომ 2012 წელს, ზუგდიდის არჩევნებში ახალაიებს გაურიგდით, დათა ახალაია კი, თურქეთის საზღვარზე გადაიყვანეთ... ახალაიებთან რა შეხება გქონდათ?
- ეს იმდენად აბსურდულია, რომ პასუხის სერიოზულად გაცემაც არ მინდა. არიან ადამიანები, რომელთაც ჭორების გავრცელების გარდა, საქმე არ აქვთ.
- პასუხს არც იმაზე გასცემთ, რომ ყოფილმა პრემიერმა თავის დროზე, თურმე, სახლი გიყიდათ?
- (იღიმება) ესეც მაგ რანგში გადის... ცალსახად ვამბობ: ივანიშვილისთვის თეთრი არც მომითხოვია და არც მიმიღია. სწორედ ესაა ჩემი დამოუკიდებლობის კიდევ ერთი საფუძველი, რაც მას შეიძლება, არ მოსწონდა, მაგრამ ბიძინა ივანიშვილის მიმართ არასოდეს არანაირი ვალდებულება არ ამიღია: არც - პოლიტიკური და არც - ფინანსური!
- ფულს გთავაზობდათ?
- როცა ეს საქმე დავიწყეთ, შეიძლებოდა, რომ რაღაც ანაზღაურებაზე საუბარი ყოფილიყო, მაგრამ ამას არასოდეს მივიღებდი!
- დღემდე “ნაციონალების” მფარველობას გწამებენ. ისე, ყველაფერს თავი რომ დავანებოთ, თავდაცვის სამინისტროში ვინმე კოტე ყიფიანი გავლენიან თანამდებობაზე მუშაობდა, რომელსაც კონკრეტული ბიზნესმენი ტერორში ამხელს. ბატონო ირაკლი, კადრებთან დაკავშირებით უფრო ხისტი რატომ არ იყავით?
- ვანო, დიდი მადლობა ამ შეკითხვისთვის და მინდა, კარგად განვმარტო: საჯარო სამსახური იმდენად მგრძნობიარე სფეროა, რომ პოლიტიკური ნიშნით რყევა რამდენიმეწლიან დაღს ასვამს. “ნაცმოძრაობა” სწორედ იმიტომ დავამარცხეთ, რომ საჯარო სამსახურში, პოლიტიზირებული კუთხით, პრაქტიკულად, სადამსჯელო ორგანო არსებობდა და თანამდებობებზე მხოლოდ “ნაციონალებისადმი” ლოიალურად განწყობილებს ნიშნავდნენ... ასე იყო თუ ისე, საჯარო სამსახურში დასაქმებულებმა ისწავლეს, ტრეინინგები გაიარეს. ჯარი კიდევ უფრო მგრძნობიარეა, რომელიც, გახსოვთ, მთლიანად, პოლიტიზირებული იყო, მაგრამ ერთ წელიწადში იქ მდგომარეობა ისე შევცვალე, რომ ჯარის 75 პროცენტმა არჩევნებში ხმა საკუთარი საცხოვრებელი ადგილის მიხედვით მისცა, ანუ ჯარს ღირსება აღვუდგინეთ, თავისუფლება მივეცით და ამ ღირსებას ადვილად ვეღარავინ წაართმევს! როცა ნასწავლ ადამიანებს, რომლებზეც ჩვენი და ჩვენი პარტნიორების მხრიდანაც ათასობით თანხა იხარჯება, სამსახურს პოლიტიკური ნიშნით დაატოვებინებ, ჩემი აზრით, ეს ანტისახელმწიფოებრივია. ამიტომაც, თავდაცვის სამინისტროში რომ მივედი, არ შემიხედავს, ვინ თევზაძის დროს მუშაობდა, ვინ - ახალაიას და ვინ - კეზერაშვილის. ჩემთვის მთავარი პროფესიონალიზმი იყო და, რაც მთავარია, შერჩევის საბჭოები შევქმენით, რომლის მიხედვითაც, საკადრო გადაწყვეტილებებს თავად სამხედროები იღებდნენ. მათ კი, ვისაც სისხლის სამართლებრივი დანაშაული ჰქონდათ ჩადენილი, საქმე, ბუნებრივია, სამართალდამცავ უწყებებთან ექნებოდათ.
- წეღან შემპირდით, რომ დუბაის ამბავს მიამბობდით... პიკანტური დეტალის გარდა, ისიც ითქვა, რომ დუბაიში თითქოს, არჩილ გეგენავას შეხვდით, რომელსაც პარტიის დაფინანსება სთხოვეთ...
- (იცინის) არც - ერთი და არც - მეორე. პირდაპირ გეტყვით: გატაცებული ვარ პარაშუტიზმით, მაგრამ ბოლო წლების განმავლობაში, ოპოზიციურ საქმიანობაში ვიყავი ჩართული, არჩევნები იყო და დიდი ხანი ხტომა ვერ მოვახერხე. ყველაზე ახლოს ამის შესაძლებლობა დუბაიში იყო. ბიძინა ივანიშვილს დავეთხოვე და ვუთხარი, ამის გამო ავიღებდი რამდენიმედღიან შვებულებას და წავიდოდი, რათა მორიგი ინდივიდუალური ხტომა განმეხორციელებინა. ამის გამო წავედი, მეტი არაფრის... დუბაიში ჩემი ამერიკელი მეგობარიც ჩამოვიდა...
- ბატონო ირაკლი, “კაბელების საქმეზე”, დაკითხვაზე თავის დროზე თქვენი ყოფილი მოადგილე, ლექსო ბატიაშვილი დაიბარეს. ეს ადამიანი თქვენს მოადგილედ როგორ დაინიშნა და, საერთოდ, იმ ტენდერს, რომელიც კაბელებს უკავშირდება, ხელს ვინ აწერს?
- ეს სასამართლო განხილვაზე გამოჩნდება...Aერთს გეტყვით: ეს მთლიანად სახელმწიფოებრვი პროექტია, რომელიც კონკურსით შეირჩა, მიუხედავად იმისა, რომ კონკურსის ჩატარების ვალდებულება არ არსებობდა. სწორედ ამიტომაა პროკურატურა მოტივისა და ბრალდების კუთხით “გაჭედილი”.
რაც შეეხება ბატიაშვილს, ის თავის დროზე შს მინისტრის მოადგილე იყო და როცა ღარიბაშვილი პრემიერ-მინისტრად გადავიდა, მაშინ დაიბადა აზრი, რომ ლექსო, რომელსაც ვიცნობდი, ჩემთან გადმოსულიყო.
- ეს აზრი კონკრეტულად ვის დაებადა?
- ერთობლივად, საკადრო გადაწყვეტილებების განხილვისას დაიბადა.
- ბოლოს, ბატონო ირაკლი, როგორ ფიქრობთ, საქართველოს მოსახლეობის განწყობა უფრო პროდასავლურია თუ უფრო პრორუსული?
- ვანო, არც - ერთი და არც - მეორე. ხალხის განწყობა პროქართულია, რაც იმას ნიშნავს, რომ გვინდა, ჩვენი დამოუკიდებლობა შევინარჩუნოთ. კარგად ვხედავთ, ამ დამოუკიდებლობას რუსეთი როგორც ებრძვის. სახელმწიფოებრიობის განვითარების სწორ გზად საზოგადოების უდიდესი ნაწილი ევროკავშირსა და ნატო-ში ხედავს. აქედან გამომდინარე, ნატო-ც და დასავლეთიც ინსტრუმენტია, რომ გავძლიერდეთ და დამოუკიდებლები ვიყოთ, თუმცა ბოლო წელიწადნახევარია, პრორუსული პროპაგანდის სივრცე გაიხსნა, რასაც სახელმწიფოებრივი პასუხი უნდა გავცეთ. უშიშროებამ ამაზე უნდა იფიქროს და არა - იმაზე, მე და თქვენ როდის, სად შევხვდით და რაზე ვილაპარაკეთ. სხვათა შორის, რეგიონებში, როგორც მეუბნებიან, ყველაფერს სუს-ის წარმომადგენელი წყვეტს.
- თქვენი ბინის გაქურდვის საქმეში სიახლე ხომ არაა?
- ჯერჯერობით, არა.
- გჯერათ, რომ ეს ქურდობის მცდელობა იყო?
- გამოძიება მიმდინარეობს, ბუნებრივია, ჩემი ხედვა მაქვს, მაგრამ ამის შესახებ ახლა არ ვისაუბრებ.
- კეთილი...
