კრემლი ახალ ხაფანგს გვიგებს. ყოველ შემთხვევაში, უშიშროების თადარიგის პოლკოვნიკი, უსაფრთხოების ექსპერტი კონსტანტინე ფორჩხიძე “ქართულ სიტყვასთან” ექსკლუზიური ინტერვიუების ციკლში ამბობს, რომ ხელშეკრულება, რომელიც რუსულ-აფხაზური ე.წ. ერთიანი სივრცის შექმნას ითვალისწინებს, შესაძლოა, ერთ-ერთი ბერკეტი აღმოჩნდეს, რომლითაც საქართველოს ევროატლანტიკურ სტრუქტურებში ინტეგრაციაზე უარის თქმას აიძულებენ. მოკლედ, ვლადიმერ ვლადიმეროვიჩის ვირეშმაკულ ჩანაფიქრსა და იმის შესახებ, თუ როგორ “ავერბოვკებს” დაზვერვა ჟურნალისტებს, ექსპერტებსა და, გნებავთ, ჯანდაცვის მუშაკებს, “ქართულ სიტყვას” ქართველი სპეცსამსახურელი, კონსტანტინე ფორჩხიძე ესაუბრა:

- იმ ხელშეკრულებით, რომელსაც რუსეთი აფხაზეთთან აფორმებს, მხოლოდ ყველა ძალოვანი კი არა, ეკონომიკური უწყებაც, პრაქტიკულად, ერთიან სივრცეში ექცევა, ანუ დე ფაქტო აფხაზეთს დამოუკიდებელი, მაგალითად, ე.წ. თავდაცვის სამინისტრო აღარ ექნება და მთლიანად კრემლს დაექვემდებარება.

- ეს იმას ნიშავს, რომ აფხაზეთი ოფიციალურად რუსეთის ნაწილი გახდება?

- ამას ვერ ვიტყვი, მაგრამ ეს ხელშეკრულება, თუ მის უკან სხვა რამე არ დგას, ანექსიის, უფრო სწორად, სუვერენიტეტის შელახვის გარკვეულ ნიშნებს ნამდვილად შეიცავს. პრინციპში, აქამდეც ასე იყო, მაგრამ ახლა ყველაფერ ამის დაკანონება ხდება... სხვა თუ არაფერი, ე.წ. საბაჟო კონტროლი რუსეთთან ერთად ხორციელდებოდა, ე.წ. თავდაცვის სამინისტრო კი, რუსი ოფიცრებით იყო სავსე. სხვათა შორის, “სამხრეთ ოსეთშიც” ანალოგიური მდგომარეობაა, სადაც 2008 წლის აგვისტოს ომამდე ცხინვალის თვითგამოცხადებული თავდაცვის მინისტრი რუსი ბარანკევიჩი გახლდათ...

მოკლედ, რუსეთის ეს ინიციატივა, პრაქტიკულად, “ნაციონალებისთვის” “აწეული ტოპკაა”.

- რას გულისხმობთ?

- “ნაციონალებს” სალაპარაკო მიეცათ, აი, “ოცნება” წყალს რუსეთის წისქვილზე ასხამსო და მათი რიტორიკაც უფრო აგრესიული გახდა.

- ჩვენში დარჩეს და, “ნაციონალების” რიტორიკა უსაფუძვლო ნამდვილად არაა. სხვა თუ არაფერი, ჩვენი უშიშროების საბჭოს მდივანი ამბობს, რომ რუსეთ-საქართველოს ურთიერთობის მოგვარება ერთ ადამიანს შეუძლია და ეს “ერთი ადამიანი” პუტინია...  

- რუსეთის მიმართ ხელისუფლების ლოიალური დამოკიდებულება გასაგებია, რადგან სხვა შემთხვევაში, ეს მონსტრი შეგვჭამს. ბოლოს დ ბოლოს, რუსეთისთვის მნიშვნელობა არ აქვს, მაგალითად, ღვინოს საქართველოდან შეიტანს თუ სხვა რომელიმე ქვეყნიდან. ეს ჩვენს ეკონომიკას უფრო მეტად დააზარალებს.

- ბატონო კოტე, არ გეთანხმებით, რადგან ევროკავშირთან ასოცირების ხელშეკრულებას ხელი უკვე მოვაწერეთ, რაც იმას ნიშნავს, რომ ჩვენთვის ევროპული ბაზრები გაიხსნება...

- კი ბატონო, მაგრამ ევროპულ ბაზრებზე მძიმე კონკურენციაა.

- ხელს რა გვიშლის, რომ კონკურენტული პროდუქცია შევქმნათ?

- არაფერი, მაგრამ ამას დრო, შესაბამისი სახსრები და ღონისძიებები, ასევე, ინვესტიციები სჭირდება.

- თქვენი ვარაუდით, კრემლმა სოხუმთან ზემოხსენებულ ხელშეკრულების გაფორმება მაინცდამაინც ახლა რატომ გადაწყვიტა?

- ვფიქრობ, ეს როგორც ჩვენთვის, ასევე, აფხაზებისთვისაც ტესტია. სხვათა შორის, ამ ხელშეკრულებას თვით აფხაზეთშიც არაერთგვაროვანი შეფასება მოჰყვა. ამასთან, არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ თურქეთში, დაახლოებით, ნახევარმილიონიანი აფხაზური დიასპორაა.

- ამბობენ, რომ ამ დიასპორის ნაწილს რუსული სპეცსამსახურები მართავენ...

- თურქეთს ძალიან ძლიერი სპეცსამსახური აქვს და წარმოუდგენელია, რომ იქ რომელიმე დიასპორა სხვა ქვეყნის სპეცსამსახურმა გააკონტროლოს, თუმცა ეს სხვა საუბრის თემაა...

ისიც ფაქტია, რომ აფხაზეთში არიან ადამიანები, კერძოდ, მუსულმანი აფხაზები, რომელთაც სწორება თურქეთზე აქვთ. შესაბამისად, ზემოხსენებული ხელშეკრულების გაფორმებას მათი უკმაყოფილება მოჰყვება.

- რატომ?

- იმიტომ, რომ ამ ჯგუფს თურქეთთან თავისი ბიზნეს-ინტერესები აქვს. ერთი სიტყვით, ამ ხელშეკრულებით რუსეთი აფხაზეთზე თურქული გავლენის მოხსნასაც ცდილობს.

- და როგორ მოხსნის?

- საზღვრებს ჩაკეტავს და აფხაზეთში კრემლის გარეშე ვეღარავინ შევა, რადგან იქაურობა რუსეთის ტერიტორიად ჩაითვლება.

- რუსულ-აფხაზური ხელშეკრულება ჩვენთვის ტესტი რატომაა?

- მოსკოვში დააკვირდებიან, თუ როგორი რეაქცია ექნება ჩვენს პოლიტიკურ ისტებლიშმენტს და ამის მიხედვით ხელშეკრულებაში, ჩემი აზრით, გარკვეულ ცვლილებებს შეიტანენ... აფხაზების ნაწილი, როგორც გითხარით, თვლის, რომ ეს ხელშეკრულება მათ დამოუკიდებლობას საფრთხეს უქმნის და ამიტომ, აფხაზეთის რუსეთთან ინტეგრაციას მხარს არ უჭერს.

- ხევსურეთის გასწვრივ ე.წ. რუსული გზის მშენებლობაც, მგონი, ამ კონტექსტში უნდა განვიხილოთ, არა?

- ზოგი თვლის, რომ გზას ეკონომიკისა და ინფრასტრუქტურის განვითარება მოაქვს, მაგრამ არც ის უნდა დაგვავიწყდეს, რომ გზას ბევრი უბედურებაც მოჰყვება, მით უმეტეს, თუკი ეს გზა იმ დასახლებულ პუნქტთან გადის, სადაც პოტენციურად საშიში ეთნოსი ცხოვრობს.

- “პოტენციურად საშიში ეთნოსი” რას ნიშნავს?

- ამ შემთხვევაში, მხედველობაში რელიგია მაქვს, თან ბოლო დროს ე.წ. პოლიტიკური ისლამი მომძლავრებულია. ეს გზა კი, შეიძლება, დაღესტნიდან პანკისის ხეობასა და, საერთოდ, კახეთში, აზერბაიჯანელებით დასახლებულ რაიონებში პოლიტიკური ისლამის შემოსვლის ერთ-ერთ “კანალად” იქცეს. ზოგმა განაცხადა, ყველაფერი “კახურ სეპარატიზმზეა” გათვლილიო, მაგრამ “კახურ სეპარატიზმზე” ლაპარაკი, უბრალოდ, სისულელეა. ერთადერთი საფრთხე, რომელიც ამ გზას უკავშირდება სწორედ პოლიტიკური ისლამია.

- ეს “ხელწამოსაკრავი” საფრთხე ნამდვილად არაა, მით უმეტეს, ისლამური სახელმწიფოს სამხედრო მეთაური, ომარ ალ-შაშინი, რომლის შესახებაც წინა ინტერვიუში ვისაუბრეთ, არ გამორიცხავს, რომ სამშობლოში თანამებრძოლების თანხლებით დაბრუნდეს და რუსეთზე შური იძიოს. ბატონო კოტე, როგორც უსაფრთხოების ექსპერტი, საქართველოს ხელისუფლებას რა რეკომენდაციებს აძლევთ?

- საქართველოს ხელისუფლება, ამ შემთხვევაში, ვერაფერს გააკეთებს, რადგან რუსეთი გზას თავის ტერიტორიაზე აშენებს, რასაც ვერავინ დაუშლის.

- ცხადია, მაგრამ საზღვრის ეს მონაკვეთი ჩვენი მხრიდან დაცულია?

- კი, მთებით...

- მხოლოდ მთების იმედად ვართ?

- არა, საგუშაგოებიცაა და საზღვარს მესაზღვრეებიც აკონტროლებენ...

- კრემლი ამ გზის მშენებლობით რის დემონსტრირებას ცდილობს?

- ვანო, რამდენიმე თვის წინ, როცა ექსკლუზიური ინტერვიუების ციკლი დავიწყეთ, გითხარით, თუ რა არის რუსეთის მთავარი მიზანი: საბჭოთა კავშირის დროს, რუსეთის გაფართოება ლამის შუაგულ ევროპამდე იყო მისული. ახლა კი, პოლიტიკური სიტუაცია შეცვლილია და კრემლის ერთადერთი მიზანსწრაფვა ინდოეთის ოკეანეზე გასვლაა.

- ინდოეთთან ჩვენ რა შუაში ვართ?

- ჩვენ სამხრეთით ვარ. სამხრეთით გაფართოება კი, ირანთან დაახლოებას ნიშნავს, რასაც ავტომატურად დასავლეთისთვის ენერგოდერეფნების დაკეტვა მოჰყვება. რუსეთის მთავარი მიზანი სწორედ ესაა და ამიტომაც, კრემლი კონფლიქტებს ახლო აღმოსავლეთში აღვივებს. საქართველო ახლო აღმოსავლეთის ნაწილია და კონფლიქტებმაც, მაგალითად, ავღანეთიდან კავკასიაში გადმოინაცვლა, რაც ძალიან საშიშია.

ყველაფერი ეს კი, საქართველოს ხელისუფლებისთვის ტესტი იმიტომაა, რომ რუსეთი აკვირდება, ჩვენი მთავრობა თანამიმდევრულია თუ არა. გარდა ამისა, რასაც ახლა ვიტყვი, შეიძლება, ვინმეს ალოგიკურად მოეჩვენოს, მაგრამ რატომ უნდა გამოვრიცხოთ, რომ აფხაზეთის დე ფაქტო ხელისუფლებასთან ხელშეკრულების გაფორმებით, კრემლი აფხაზურ საზოგადოებაში რუსეთისადმი უკმაყოფილების გაზრდას ცდილობდეს.

- ეს ვერსია, მართლაც, უტოპია მგონია, რადგან გაუგებარია, პუტინის ადმინისტრაციას აფხაზური საზოგადოების გადამტერება ხელს რაში მისცემს?

- ეს უკმაყოფილება, შეიძლება, იმ ფარული გეგმის ნაწილი იყოს, რომლის მიზანიც, საქართველოს, აფხაზეთისა და ე.წ. სამხრეთ ოსეთის მიერ ერთიანი კონფედერაციის შექმნაა, ანუ არ გამოვრიცხავ, რომ თვითაღიარებულმა ცხინვალმა და სოხუმმა კონფედერაციაზე ლაპარაკი დაიწყონ და პირობაც წამოაყენონ, რომ კონფედერაციის შექმნის შემთხვევაში, საქართველო ნეიტრალური ქვეყანა გახდეს და ჩვენი ტერიტორია ყველა უცხოურმა საჯარისო ნაწილმა დატოვოს. კარგად გამიგეთ და, ამ წინადადებაზე საქართველოს ნებისმიერი ხელისუფლება დასთანხმდება, რადგან ე.წ. სამხრეთ ოსეთი და აფხაზეთი ისევ საქართველოს სივრცეში მოექცევიან, მაგრამ იმის ილუზია არ უნდა გვქონდეს, რომ კრემლი ამ სეპარატისტული რეგიონების დამოუკიდებლობის აღიარებას უკან წაიღებს.

სხვათა შორის, რუსეთის საგარეო საქმეთა სამინისტროს ბოლო განცხადებებში, რომელიც პუტინის ძველი პოზიციის გაგრძელებაა, სწორედ ზემოხსენებული მესიჯები იკითხება.

- მაშასადამე, ხაფანგში ვართ?

- არაფერს ვამტკიცებ, უბრალოდ, ვკითხულობ, ზემოხსენებული ხელშეკრულების უკან ეს ჩანაფიქრი ხომ არ დგას-მეთქი.

ისე, ყველაფერი ეს, საბოლოოდ, დასავლეთთან ვაჭრობა გამოდის, რომ ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენის გამო, საქართველომ ევროატლანტიკურ სტრუქტურებში, კერძოდ, ნატო-ში ინტეგრაციაზე უარი თქვას. ეს მხოლოდ რუსეთს კი არა, შეიძლება, დასავლეთსაც აწყობს.

- ანუ, გამოდის, რომ დასავლეთი გაგვყიდის?

- ვანო, კარგად გამიგეთ და, არსებობს მუდმივი პოლიტიკური ინტერესები, მაგრამ არ არსებობენ მუდმივი პოლიტიკური პარტნიორები და ეს საქართველომ საკუთარ თავზე 2008 წლის აგვისტოშიც გამოსცადა.

- დასავლეთში აშშ-საც გულისხმობთ?

- არა. აგვისტოს მოვლენების დროს, მართალია, დასავლეთი, ანუ ევროპა აღშფოთება-შეშფოთებას გამოხატავდა, მაგრამ ერთადერთი სახელმწიფო, რომელმაც რუსეთის ქმედებები ღიად დაგმო, სწორედ აშშ იყო, რასაც დასავლეთის გამოღვიძება მოჰყვა და საფრანგეთმა მოლაპარაკებები თავის თავზე სწორედ ამის მერე აიღო. რუსეთის ენერგომატარებლებზე დასავლეთ ევროპაა დამოკიდებული და ამიტომ, დღეს ევროპა საქართველოს კი არ აინტერესებს, არამედ, ევროპას აინტერესებს საქართველო, ანუ დღეს რომ ვთქვათ, რუსეთისკენ მივდივართო, ეს დასავლურ პოლიტიკაში კარდინალური გადატრიალება იქნება.

- ბატონო კონსტანტინე, თქვენი ვერსიები, ცხადია, ლოგიკურია, თუმცა პრივატული საუბრისას ამ კონტექსტში აგენტებიც ახსენეთ. რატომ?

- დიდ პოლიტიკაში ამინდს სწორედ აგენტები ქმნიან, რასაც რაულ ხაჯინბას მაგალითიც ადასტურებს.

- უკეთესია, თემა განავრცოთ...

- რუსეთს აფხაზეთის ე.წ. ხელისუფლებაში იმ ადამიანის მოყვანა, რომელიც პირდაპირ მასთან იყო ასოცირებული, რაღაც ამოცანის გადასაწყვეტად სჭირდებოდა. ანქვაბი დამოუკიდებელი და ავტორიტეტული პიროვნებაა, რომელიც დამოუკიდებლობაზე უარს არასოდეს იტყვის. ამიტომ, ხელისუფლებაში არ უნდა დარჩენილიყო. დამოუკიდებლობის ხარისხი შეიძლება, ხაჯინბასაც აქვს, მაგრამ შეიძლება, ისეთი ქმედებები განახორციელოს, რომელიც აფხაზურ საზოგადოებას მტრულად მხოლოდ მის მიმართ კი არ განაწყობს, არამედ, გარკვეულ ბზარებს რუსეთთან ურთიერთობაშიც გააჩენს. აფხაზები ხვდებიან, რომ რუსეთის ერთიან სივრცეში შესვლით, პატარა აფხაზი ერი ასიმილაციას ვერ გადაურჩება და, ადრე თუ გვიან, გაქრება.

- კოტე ბატონო, აგენტებზე ადრეც გვილაპარაკია, მაგრამ ახლა სხვა ვითარებაა: პრეზიდენტყოფილი მოსახლეობას მოუწოდებს, პოლიტიკური მსოფლმხედველობის მიუხედავად, ქვეყნის განვითარების იდეები მომაწოდეთ და რეალობა ერთად შევცვალოთო. ზოგი თვლის, რომ ეს სახელმწიფო გადატრიალებისკენ შეფარული მოწოდებაა. მოკლედ, თუკი ხელისუფლება რუსულ ანკესს წამოეგება და, ქვეყნის გაერთიანების ცდუნებით, კონფედერაციის შექმნას დასთანხმდება, “ნაციონალებს” ხელისუფლებაში დასაბრუნებლად დამატებითი არგუმენტი ხომ არ მიეცემათ, მით უმეტეს, ამტკიცებთ, რომ სააკაშვილი ყოველთვის რუსული პროექტი იყო...

- ვინც სპეცსამსახურების და, მით უმეტეს, რუსეთის სპეცსამსახურების მოქმედებას კარგად იცნობს, იცის, რომ კრემლი სააკაშვილს ხელისუფლებაში, ასი წელი, აღარ დააბრუნებს! საერთოდ, სპეცსამსახურები ერთი და იგივე გავლენის აგენტურას მეორედ არასოდეს იყენებენ და ამას ერთ-ერთ ჟურნალისტთან დაკავშირებული ამბავიც მოწმობს.

- უკაცრავად, სააკაშვილთან ჟურნალისტი რა კავშირშია?

- ამ ჟურნალისტის ვინაობას არ დაგისახელებთ, მაგრამ ერთ-ერთი ტელევიზიის თანამშრომელი ერთდროულად რუსულ და აფხაზურ დაზვერვაზე მუშაობდა, მაგრამ მერე, აღარ დასჭირდათ და მოიცილეს.

- ბატონო კოტე, ჩახლართულად ლაპარაკობთ. თუკი ამბობთ, ბარემ, გასაგებად მიამბეთ...

- მოკლედ, ერთ-ერთი ქართველი ჟურნალისტი ჯერ აფხაზეთში მოღვაწე რუსული წარმოშობის სპეცსამსახურელებმა გადაიბირეს.

- რა მიზნით?

- ქართული მედიის ეშელონებთან იყო დაახლოებული. გარდა ამისა, მამამისი თავის დროზე ძალიან მაღალი თანამდებობის პირი გახლდათ. აფხაზურ სპეცსამსახურებს ინფორმაციები შევარდნაძეზე აინტერესებდათ. ამ ჟურნალისტისგან იმასაც იგებდნენ, თუ რა ხდებოდა მთავრობასა და მოსკოვში, საქართველოს საელჩოში.

- გადაბირების საფუძველი რა გახდა - პატრიოტული მოტივი, კომპრომატი თუ ფული?

- მატერიალური დაინტერესება... რუსული სპეცსამსახური აფხაზეთში აფხაზური სპეცსამსახურის საფარქვეშ მოქმედებდა, შესაბამისად, ეს ჟურნალისტიც რუსული სპეცსამსახურის აგენტურულ კავშირზე იყო, მისი ხელმძღვანელი კი, მოგვიანებით, მოსკოვში დაბრუნდა და დუმა-ში დიდი თანამდებობაც მიიღო, თუმცა სპეცსამსახურთან კავშირი არ გაუწყვეტია და ქართველ ჟურნალისტსაც უკვე რუსეთის სასარგებლოდ ამუშავებდა.

- ამ ჟურნალისტის აგენტურული საქმიანობა ქართული მხარისთვის ცნობილი იყო?

- თავდაპირველად - არა, მაგრამ მერე, ყველაფერი ცნობილი გახდა, განსაკუთრებით, მას შემდეგ, რაც რუსეთში საქართველოს საელჩოს დიდი ზიანი მიადგა და დაზვერვის რამდენიმე თანამშრომელი, რომელიც ოფიციალურად საელჩოს თანამშრომლად ითვლებოდა, დაიჭირეს, რამდენიმე კი, რუსეთიდან გამოაძევეს.

- ამბობთ, რომ ჟურნალისტის “დავერბოვკება” ფულადი დაინტერესებით მოხდა. ისიც იცით, რა თანხაზე იყო ლაპარაკი?

- თავდაპირველად, ინფორმაციაში 100 დოლარს უხდიდნენ. მერე, ეს თანხა ნელ-ნელა გაიზარდა, რასაც ცხოვრებისეული პირობების გაუმჯობესება და მისი ახლობლების სხვადასხვა სამსახურში დასაქმება მოჰყვა.

- მაინც, ვერ ვხვდები, ჟურნალისტმა სპეცსამსახურს რა ინფორმაცია უნდა მიაწოდოს?

- მაგალითად, ინფორმაცია იმის შესახებ, თუ ვინ არის საელჩოში სპეცსამსახურის წარმომადგენელი...

- ამას ჟურნალისტი როგორ იგებდა?

- გაგიკვირდებათ და, იგებდა. მთელი საელჩოს ამბები ზეპირად იცოდა, ვთქვათ, როდის უნდა მოსულიყვნენ ამერიკელები, როგორ მოიპოვებდნენ რუსი მაღალჩინოსნების ტელეფონის ნომრებს და შემდეგ, ეს ნომრები ვისთან “მიდიოდა”. ასევე, ამ ჟურნალისტმა აცნობა რუსულ სპეცსამსახურებს, თუ როგორ შეიტანეს საქართველოს საელჩოში ამერიკელებმა მოსასმენი აპარატურა.

- ეს ჟურნალისტი რუსულ სპდცსამსახურებთან დღესაც თანამშრომლობს?

- “ვარდების რევოლუციის” შემდეგ, სპეცსამსახურებთან ცოტა ხანს კიდევ თანამშრომლობდა, მაგრამ მერე, აღარ დასჭირდათ, რადგან ყველაფერი დალაგდა. სხვათა შორის, რუსული სპეცსამსახურები თავის დროზე ვაჟა ლორთქიფანიძეზეც აგროვებდნენ ინფორმაციას.

- ლორთქიფანიძე რუსეთისადმი ლოიალურადაა განწყობილი და მასზე ინფორმაცია რისთვისღა სჭირდებოდათ?

- იცით, სპეცსამსახურის მუშაობის სტილი როგორია? - ხშირად თავის მეკავშირეებსაც ამოწმებს...

- ბატონო კოტე, ყველაფერი, რასაც ლაპარაკობთ, თქვენი ვერსიებია თუ ფაქტები?

- ფაქტებია და ამის შესახებ ინფორმაცია მე-20 საუკუნის 90-იანი წლების მეორე ნახევრიდან მაქვს. საერთოდ, ეს გახმაურებული ამბავია და რუსეთის სპეცსამსახურებზე თავის დროზე მხოლოდ ერთი კი არა, ბევრი ჟურნალისტი მუშაობდა. ცხადია, მათ ვინაობას არ გაგიმხელთ, რადგან ეს, სხვა თუ არაფერი, არაეთიკურია, მაგრამ არ გაინტერესებთ, უშიშროება მაინცდამაინც ჟურნალისტებითა და ექსპერტებით რატომ ინტერესდება?

- რატომ?

- იმიტომ, რომ ეს ხალხი ის კატეგორიაა, რომელსაც პირველი პირებისგან ინფორმაციის მოპოვება ისე შეუძლია, რომ თავად რესპონდენტებიც ვერ მიხვდნენ, თუ რა ინფორმაციას გასცემენ. ამიტომ, კონტრდაზვერვამ ყველაზე დიდი ყურადღება ე.წ. მოწყვლად საზოგადოებას უნდა მიაქციოს.

რაც შეეხებათ ექსპერტებს, თუ მათ მუშაობისთვის სათანადო პირობები არ აქვთ, შესაძლოა, უცხო ქვეყნის სპეცსამსახურის გავლენის ქვეშ ადვილად მოექცნენ და საკუთარი ქვეყნის ძირგამომთხრელ საქმიანობაში ჩაებნენ, თუმცა გამორიცხული არაა, რომ ექსპერტმა, ან ჟურნალისტმა არც კი იცოდეს, რას აკეთებს და ყველაფერს ნელ-ნელა მიხვდეს, თუმცა უკვე გვიანი იქნება.

- თუკი ადამიანმა არ იცის, რომ სპეცსამსახურის თამაშს თამაშობს, დავალებებს როგორ იღებს?

- აუცილებელი არაა, რომ აგენტზე უშუალო კონტაქტი სპეცსამსახურის ოფიცერს ჰქონდეს. დავალების მიცემა დაშიფრული პირის მეშვეობითაც შეიძლება. მოკლედ, უამრავი გზა და მეთოდი არსებობს, რომლითაც უცხო ქვეყნის სპეცსამსახურებს ინფორმაციის მიღება შეუძლიათ. ყველა ჟურნალისტმა და ექსპერტმა უნდა გააცნობიეროს, რომ უცხო ქვეყნის სპეცსამსახურების ინტერესის სფეროს წარმოადგენს!

იმისთვის, რომ ჩვენი ექსპერტები ქვეყნის ძირგამომთხრელ საქმიანობაში ჩართულნი არ აღმოჩნდნენ, ხელისუფლებამ სტრატეგიული კვლევის ცენტრები უნდა შექმნას, სადაც ეს ხალხი დასაქმდება და სახელმწიფოს განვითარებისა თუ უსაფრთხოების კონცეფციებს შეიმუშავებს. სხვათა შორის, იმაზეც უნდა შევთანხმდეთ, რომ გრანტს “ლამაზი თვალებისთვის” არავის აძლევენ. რაღა შორს წავიდეთ, “ნაცმოძრაობა” ექსპერტებს აფინანსებდა დ ამიტომაც, ეს ექსპერტები დღემდე “ნაციონალების” სიმღერას მღერიან. შესაბამისად, საქართველოში დამოუკიდებელი ექსპერტი თითზე ჩამოსათვლელია!

- ქართული “ენჯეოების” აბსოლუტურ უმრავლესობას დასავლეთი აფინანსებს...

- მერე, რა?! დასავლეთს სპეცსამსახურები არ აქვს?! ადრეც მითქვამს და ახლაც ვიმეორებ: არსებობს ორი მეგობარი ქვეყანა, მაგრამ არ არსებობს ორი მეგობარი სპეცსამსახური!

- იმასაც ამბობენ, რომ ზოგიერთი დასავლური ფონდის უკან რუსული დაზვერვა დგას. სახელდება გენერალოვიც...

- ვანო, აქცენტს მხოლოდ რუსულ სპეცსამსახურებზე ნუ ვაკეთებთ... გამორიცხულია, რომ დიპლომატიურ მისიებსა და სავაჭრო პალატებში ამა თუ იმ ქვეყნის სპეცსამსახურის წარმომადგენელი არ იყოს...

ჩვენთან თვლიან, რომ ინფორმაცია აუცილებლად არალეგალური წყაროებით უნდა იყოს მოპოვებული, მაგრამ ნებისმიერი ლეგალური ინფორმაცია, რომელსაც მედია აქვეყნებს, სადაზვერვო სამსახურებისთვის საინტერესოა. სხვათა შორის, ისრაელის სპეცსამსახურები ნებისმიერ ჭორს აანალიზებენ. საერთოდ, უცხოურ დაზვერვაში ანალიტიკურ სამსახურებს ძალიან დიდ ყურადღებას აქცევენ, რადგან ამის გარეშე სტრატეგიული პროგრამების შემუშავება და შესაბამისი ოპერატიული ღონისძიებების გატარება შეუძლებელია.

- ანალიტიკური სამსახური ჩვენს სპეცსამსახურშიც ხომ არსებობს?

- დიახ, არსებობს, მაგრამ ანალიტიკურ სამსახურში ბავშვები არ უნდა გესხდნენ. ანალიტიკური სამსახურის თანამშრომელს, მინიმუმ, ორი-სამი გადმობირებული უნდა ჰყავდეს და ოპერატიულ საქმეზე მუშაობის გამოცდილებაც ჰქონდეს. ოპერატიულ სამსახურებს დავალებას ე.წ. მოწყვლად უბნებზე დავალებას სწორედ ანალიტიკური სამსახური აძლევს. მხოლოდ შინაგან საქმეთა კი არა, თავდაცვის სამინისტროს ანალიტიკური სამსახურიც ამ პრინციპით უნდა მუშაობდეს და ყველა ინფორმაცია, საბოლოოდ, თავს უშიშროების საბჭოში იყრიდეს, მაგრამ ეს სისტემა მთლიანად მოშლილია.

- ადასტურებთ, რომ წლებია, ქვეყანას უსაფრთხოების კონცეფცია არ აქვს?

- ეროვნული უსაფრთხოების კონცეფცია 2005 წელს მიიღეს და “ნაციონალებმა” ეს წინგადადგმულ ნაბიჯად გამოაცხადეს, მაგრამ საყურადღებოა, რომ ამ კონცეფციაში რუსეთის საფრთხე ნულამდე იყო დაყვანილი. შესაბამისად, ეს უსაფრთხოების კონცეფცია კი არა, ფარატინა ქაღალდი იყო, რომელიც უცხო ქვეყნების კონცეფციებიდან გადმოწერეს.

- თუ არა რუსეთის, აბა, სხვა რა საფრთხეზე იყო ლაპარაკი?

- ტერორიზმსა და კონტრაბანდაზე... მოკლედ, ამ დოკუმენტმა არ იმუშავა და 2008 წლის ომიც ამიტომ “მივიღეთ”. შესაბამისად, ეროვნული უსაფრთხოების ე.წ. კონცეფციაზე პასუხისმგებლობა იმ ადამიანებს ეკისრებათ, ვინც ხელი მოაწერეს და ეს დოკუმენტი შეიმუშავეს.

- მაშასადამე, რუსული უშიშროება მხოლოდ ჟურნალისტებსა და ექსპერტებზე კი არა, საზოგადოების ყველა ფენის წარმომადგენელზე ნადირობს, არა?

- კი ბატონო. უცხო ქვეყნის დაზვერვისთვის, ასევე, საინტერესონი არიან კანცელარიის, თავდაცვის სამინისტროსა თუ ჯანდაცვის სექტორის თანამშრომლები. ასეთ სამუშაოს უცხო ქვეყნებში ჩვენი დაზვერვაც უნდა აწარმოებდეს, მაგრამ ამას ვერ გავაკეთებთ, რადგან დაზვერვა, პირველ რიგში, ფინანსებია.

- ბატონო კოტე, მართალია, პრემიერმა ხელი “ნაციონალებისკენ” გაიშვირა, მაგრამ  19 წლის “მოცულობითი ბავშვის” გატაცებაშიც რუსული სპეცსამსახურების კვალი ხომ არ იკვეთება?

- პრემიერი პოლიტიკური ფიგურაა და ნებისმიერი განცხადების გაკეთების უფლება აქვს, მაგრამ მე სპეცსამსახურის ყოფილი თანამშრომელი, ექსპერტი ვარ და უდანაშაულობის პრეზუმფციას ვერ დავარღვევ, თუმცა მაქვს ვერსიები, ამ გატაცების უკან რა შეიძლება იდგეს.

- თქვენი ვერსიები როგორია?

- “ნაცმოძრაობამ” ყოფილი “კუდელებისა” და “სოდელებისგან” “სამართალდამცავთა ლიგა”, ასევე, რამდენიმე სხვა არასამთავრობო ორგანიზაცია შექმნეს. თითო-ოროლა შემთხვევის გარდა, მათგან რამე განცხადება გაგიგიათ? თუ არასამთავრობო ორგანიზაცია არ აქტიურობს, აბა, რისთვის არსებობს? არადა, ცხადია, ფინანსდება, თორემ ძალოვანებს კარგად ვიცნობ და უხელფასოდ არსად გაჩერდებიან. არც ის დაგავიწყდეთ, რომ ამ ორგანიზაციებში მაიორები, ვიცე-პოლკოვნიკები და სხვა მაღალი ჩინის ყოფილი ძალოვანები არიან თავმოყრილნი, ანუ მათ, კანონით, იარაღის ტარების უფლება აქვთ. მოკლედ, შეიარაღებული ტიპები რაღაც ორგანიზაციაში არიან გაერთიანებულნი და გარკვეულ კონიუნქტურას ემორჩილებიან.

- იმის თქმა გინდათ, რომ გატაცებები და სხვა კრიმინალური ფაქტები, ცხადია, ყოფილი ქმრებისგან ყოფილი ცოლების მოკვლას არ ვგულისხმობ, სწორედ ასეთ ლეგალურ ორგანიზაციებში იგეგმება?

- ამ შეკითხვაზე პასუხი გამოძიებამ უნდა გასცეს. შეიძლება, გამოძიებას გარკვეული მასალები აქვს და პრემიერმაც ზემოხსენებული განცხადებაც ამიტომ გააკეთა.

- 19 წლის “მოცულობითი ბავშვის” გატაცების უკან თუკი პოლიტიკური გაერთიანება დგას, ყველაფრის მიზანი იმის დემონსტრირებაა, რომ ქვეყანა კრიმინალმა წალეკა?

- შესაძლოა, ასეც იყოს. რაც შეეხება 19 წლის “მოცულობით ბავშვს”, ეს დეტალი შეიძლება, იმას ემსახურება, რომ ხალხმა თქვას, რა პოლიტიკური ძალა, ვერ ნახეთ, გამტაცებლები დებილები იყვნენ, 19 წლის ბიჭი ჩანთაში ჩასვესო...

- ყველაფერ ზემოთქმულის ფონზე, ცნობილი ხდება, რომ ძალოვანი უწყება გამოძიებას სახელმწიფო გადატრიალების კუთხით აწარმოებს...

- 315-ე მუხლი, რაც სახელმწიფო კონსტიტუციური წყობილების ძალადობრივ დამხობას გულისხმობს, ყველაზე მძიმეა. სახელმწიფო გადატრიალებას მხოლოდ ერთი პიროვნება ვერ მოაწყობს. საამისოდ კერძო პირთა ჯგუფი, ან პოლიტიკური ძალაა საჭიროა. სხვათა შორის, შს მინისტრის მოადგილეს არ უთქვამს, რომ 315-ე მუხლით საქმე “ნაცმოძრაობის” წინააღმდეგაა აღძრული.

- ბატონო კონსტანტინე, გამორიცხავთ, რომ დღის წესრიგში, თუნდაც იმიტომ, რომ მოსახლეობის უკმაყოფილება გაიზარდოს, პოლიტიკური მკვლელობები დადგეს?

- გამორიცხული არაფერია... თქვენ, რა, თვლით, რომ ეროსი კიწმარიშვილის გარდაცვალება პოლიტიკური მკვლელობა არაა? ძალოვანმა უწყებებმა პრევენცია ამ კუთხითაც უნდა გაატარონ... თუ პოლიტიკური მკვლელობა მოხდა, ეს “ქართული ოცნების” შიდა რღვევისა და დისკრედიტაციისკენ იქნება მიმართული!

ისე, ძალიან მაინტერესებს, აშშ რატომ იცავს მიხეილ სააკაშვილს, რომელზეც 2008 წლის აგვისტოში ამერიკელებს სხვა შეხედულება ჰქონდათ, ანუ საკითხავია, მაშინ ტყუოდნენ თუ ახლა ტყუიან? მიუხედავად იმისა, რომ აშშ ჩვენი სტრატეგიული პარტნიორია, ორმაგი სტანდარტები არ შეიძლება.

სხვათა შორის, ყველა ველოდით, რომ 2008 წლის აგვისტოს ომის შეფასება დაიდებოდა, მაგრამ ამ თემაზე აღარავინ საუბრობს. რატომ? - თუკი აგვისტოს ომი დანაშაული იყო და ვინმე ამას ფარავს, ესეც დანაშაულია!