“როცა ქვეყანაში ასეთი მაგალითი გვაქვს, რომ ამომრჩეველს არ უნდა მონაწილეობა მიიღოს არჩევნებში, ლაპარაკი რევოლუციაზე სასაცილოა და თუ ეს მოხდა, ხელისუფლების დამსახურება იქნება და არა - ოპოზიციის”, - აცხადებს ექსპერტი პაატა ზაქარეიშვილი.

მისი თქმით, ხელისუფლების შიგნითაც ბევრი ადამიანია უკმაყოფილო სააკაშვილის სპონტანული ქმედებებით, მაგრამ ეს დაპირისპირება წინასაარჩევნო პერიოდში უფრო ნათლად გამოჩნდება. ვარაუდობს, რომ მალე ხელისუფლებაში ვანო მერაბიშვილი მოვა. ”სააკაშვილის პროდასავლერი პროექტი ჩავარდა, ახლა მერაბიშვილის პრორუსული პროექტის განხორციელებაა მოსალოდნელი”.

“მთელი კვირა”: ბატონო პაატა, როგორ აფასებთ “ქართულიპარტიის” და “სახალხო კრების” ლიდერების განცხადებებს იმასთან დაკავშირებით, რომ საქართველოში რევოლუციის გარეშე ხელისუფლება ვერ შეიცვლება? თქვენი აზრით, საქართველოში რევოლუცია გარდაუვალია?

პაატა ზაქარეიშვილი: უაღრესად უარყოფითად ვაფასებ იმიტომ, რომ არავითარი საფუძველი არ არსებობს დღეს ამ ტიპის განცხადებისთვის. ჩვენ გავიარეთ ერთი არჩევნები, 2010 წლის 30 მაისს და აშკარად ვნახეთ, რომ საზოგადოების მნიშვნელოვანი ნაწილი არჩევნებზე არ მივიდა. არ მივიდნენ აპათიის გამო და იმის გამო, რომ ოპოზიციურმა პარტიებმა დააჯერეს საზოგადოების, ამ შემთხვევაში ამომრჩევლის მნიშვნელოვანი ნაწილი, რომ ვითომ წინასწარ იყო გაყალბებული არჩევნები, არჩევნებზე მისვლას აზრი არ ჰქონდა და 50%-ზე მეტი არც მივიდა არჩევნებზე. თუმცა აშკარად ჩანს, რომ ისინი ხელისუფლების მომხრეები არ არიან. რომ მისულიყვნენ, მაშინ სულ სხვა შედეგი იქნებოდა. ეს რესურსი გამოსაყენებელია.

როცა ქვეყანაში ასეთი მაგალითი გვაქვს, რომ ამომრჩეველს არ უნდა მიიღოს მონაწილეობა არჩევნებში, ლაპარაკი რევოლუციაზე - სასაცილოა. ხალხი, რომელიც არჩევნებზეც კი არ მიდის, რევოლუციაში ვერ გამოგადგება. არჩევნები ხომ შედარებით იოლი პოლიტიკური აქციაა? ამ ხალხს, ისეთ ცივილურ მოქმედებაზე, როგორიცაა რევოლუცია, საერთოდ ვერ გამოიყვან. ამიტომ, მიმაჩნია, რომ დღეს ლაპარაკი რევოლუციაზე არის არაკორექტული. ამით ხდება საზოგადოების დაბნევა, არჩევნების მიმართ ნიჰილიზმის და აპათიის შემოტანა, რაც ძვირად დაუჯდება სახელმწიფოს და მხოლოდ და მხოლოდ გააძლიერებს ხელისუფლების ფრთას.

მე ვფიქრობ, ყველა პოლიტიკური პარტია უნდა შეთანხმდეს ერთ რამეზე, რომ არჩევნებს ალტერნატივა არ გააჩნია და ყველამ უნდა მოვუწოდოთ მოსახლეობას, აუცილებლად წავიდნენ არჩევნებზე და ხმა არ მისცენ ხელისუფლებას. იმისდა მიხედვით, თუ როგორ დასრულდება არჩევნები, მიითვისებს თუ ვერ მიითვისებს ხელისუფლება ხმებს, ანუ მხოლოდ არჩევნების შედეგების შემდეგ შეიძლება იყოს საუბარი რევოლუციაზე.

და, როგორ ფიქრობთ, დათანხმდება ხელისუფლება არჩევნების ჩატარებას ბიომეტრიული პასპორტებით?

- არ არის გამორიცხული, არ დათანხმდეს. იცით, საქმე რაშია? თუ საზოგადოება მობილიზებულია და 80% მაინც მიდის არჩევნებზე, ვერანაირი მაქინაციებით ხელისუფლება ვერ ახერხებს მისთვის სასარგებლო შედეგის მიღებას. ასე რომ, რომც არ დათანხმდნენ ბიომეტრიულ პასპორტებზე, დღევანდელი კანონმდებლობითაც კი, შეიძლება ამ ხელისუფლებას მოერიო. ამიტომ, საზოგადოებაში მუდმივად იქმნება ასეთი განწყობები, რომ ხელისუფლება დათმობებზე არ მოდის და ცუდია. ცუდია, რა თქმა უნდა, მაგრამ ასეთი განცხადებები იმიტომ კეთდება, რომ საზოგადოებაში ნიჰილიზმი შეიტანონ. პირიქით - უნდა იყოს, წამოვა თუ არ წამოვა ხელისუფლება დათმობებზე, მისი დამარცხება მაინც შეიძლება, აი, ასეთი პოზიცია უნდა იყოს საზოგადოებაში.

პირველი ამოცანა უნდა იყოს ხალხის მობილიზაცია და მოყვანა არჩევნებზე, მეორე ამოცანა უნდა იყოს ის, რომ ხალხმა არ მისცეს ხმა მმართველ პარტიას და მესამე - არჩევნების დღეს მაქსიმალურად უნდა იყოს გარემო შექმნილი, როგორიც ხელს შეუწყობს საზოგადოებას, შეცვალოს ხელისუფლება დემოკრატიული და კონსტრუქციული გზით. რომც არ წამოვიდეს ხელისუფლება ამ შეთანხმებებზე, არჩევნების გზას მაინც ალტერნატივა არ გააჩნია.

რამდენად მოახდენს გავლენას არაბულ სამყაროშიმიმდინარე პროცესები საქართველოს მომავალზე?

- ვერ ვიტყვი, რომ მოახდენს გადამწყვეტ გავლენას, მაგრამ მნიშვნელოვან გავლენას მოახდენს. ანუ საზოგადოებაში უნდა დაბრუნდეს ხალხის ნების უზენაესობის რწმენა. ხალხის ნების გამოვლენას არ გააჩნია არავითარი ალტერნატივა. საზოგადოება უნდა მიხვდეს, რომ აუცილებელი არ არის, მსხვერპლი გაიღო და სისხლი დაღვარო, რათა გაიმარჯვო. ეგვიპტელმა, ტუნისელმა ხალხმა სისხლი დაღვარა და სიცოცხლე გაიღო, რათა დიქტატორები გადაეგდო. ჩვენ, მადლობა ღმერთს, არა გვყავს დიქტატორები, ვერც იქნებიან, ძალიან პრიმიტიული ავტორიტარიზმია ჩვენთან. ამ პრიმიტიული ავტორიტარიზმის გადაგდება შეიძლება (ფილმ “არაჩვეულებრივ გამოფენაში” რომ არის, ისე) მარცხენა ფეხის ერთი მოქნევით. საარჩევნო ყუთში ერთი ბიულეტენის ჩაგდებით, თუ ყველა ამას გააკეთებს, ეს გამოიწვევს თოვლის ისეთ ზვავს, რომ წალეკავს ამ ხელისუფლებას.

ეთანხმებით თუ არა იმ ვერსიას, რომ “ნაციონალურ მოძრაობაში” სერიოზულად ფიქრობენ სააკაშვილის ჩანაცვლებაზე და თქვენ ვის განიხილავთ მის მემკვიდრედ?

- მე პრაქტიკულად დარწმუნებული ვარ, რომ თავად ხელისუფლების შიგნით ბევრი ადამიანი ხვდება, რომ სააკაშვილის გაუთვლელი და სპონტანული ნაბიჯები მათ მმართველობას ხელს უშლის, მაგრამ სააკაშვილი არ არის ერთადერთი. დღეს მერაბიშვილი უფრო მეტად მართავს ქვეყანას, ვიდრე სააკაშვილი. მე ვფიქრობ, რომ პრემიერ-მინისტრად მოსალოდნელია ვანო მერაბიშვილის მოსვლა ან თავდაპირველად, ანდა მეორე ეტაპზე. ის დაარეგულირებს ურთიერთობას რუსეთთან. არის მცდელობა, რომ რადგან სააკაშვილის პროდასავლური პროექტი ჩავარდა, პრორუსული მერაბიშვილის ხელით მოხდეს ახლა ხელისუფლებაში ამ გუნდის შენარჩუნება, თუ აკვირდებით, რუსულ მედიასა და პოლიტიკურ წრეებში უკვე საკმაოდ სერიოზულად მიდის მერაბიშვილის პიარი, რათა საზოგადოება დაარწმუნონ, რომ ამ კაცთან საუბარი ღირს და შეიძლება.

თქვენი აზრით, აშშ, რომელმაც ამდენი ფული ჩადო ქართული დემოკრატიის განვითარებაში, არ მიმართავს რაიმე ზომებს და ასე ადვილად შეეგუება საქართველოს ხელისუფლებაში პრორუსული ძალების მოსვლას და გავლენის სფეროს დაკარგვას?

- აშშ შეეცდება, გააძლიეროს მედია, არასამთავრობო სექტორი და დემოკრატიული ინსტიტუტები. თუ აკვირდებით, აშშ-მ არა მარტო რუსეთთან, არამედ მთელს მსოფლიოში დაიწყო გადატვირთვის პოლიტიკა. დემოკრატების მთავრობაში მიხვდნენ, რომ პროდასავლური ავტორიტარული მმართველების მხარდაჭერა მთელს მსოფლიოში აუარესებს აშშ-ს იმიჯს.

რუსეთის, ალ-ქაიდას, ტერორიზმის საფრთხობელებს ავტორიტარები კარგად იყენებდნენ აშშ-ს დასაშანტაჟებლად. ეს იყო ბუშისა და ჩეინის პოლიტიკა. ამავე ხაზს აგრძელებს მაკკეინი. ახლა დასავლეთში აღარ სჯერათ ასეთი პოლიტიკის. თუ აკვირდებით, კადაფიც კი სულ ალ-ქაიდათი აპელირებს. ობამა მიხვდა, რომ ამ ფორმით დასავლური დემოკრატიის გავრცელება შეუძლებელია.

მე პირდაპირ აღტაცებული ვარ აშშ-ს ელჩის, ჯონ ბასის გამოსვლით საზოგადოებრივ ტელევიზიაში. მან ძალიან ღიად თქვა, რომ ჩვენ ან უნდა გავხდეთ დემოკრატიული ქვეყანა, ან არ უნდა გვქონდეს აშშ-ს მხარდაჭერის იმედი. მე ვფიქრობ, ობამას პოლიტიკა საქართველოს მიმართ ძალიან ჰუმანურია, განსხვავებით ბუშისაგან, რომელიც მზად იყო, გავეწირეთ რუსეთთან ჭიაყელას როლის თამაშისათვის. იმ ჭიაყელასი, რომლითაც უფრო დიდ თევზს - რუსეთს იჭერდა.

ხომ არ ფიქრობთ, რომ სოციალური პრობლემები, ფასების კატასტროფული ზრდა შიდა სახელისუფლებო დაპირისპირების შედეგია და მიზნად ისახავს ხალხის ქუჩაში გამოყვანას?

- მე ამ ყველაფერს უფრო მარტივ ახსნას ვუძებნი. რევოლუციებს მთელს მსოფლიოში აწყობს ხელისუფლება თავისი სიხარბით, უგუნერი პოლიტიკით და ვოლუნტარიზმით. როცა ხალხს უკვე მეტი აღარ შეუძლია, ის იწყებს პროტესტის რეალიზებას და ოპოზიცია მერე ამ ტალღას ერგება ხოლმე.

ჩვენთან სოციალური პრობლემები, ობიექტური წინაპირობების გარდა, იმით არის გამოწვეული, რომ ხელისუფლებას ფული არა აქვს და აგროვებს წინასაარჩებნოდ, ამიტომ ხალხის საძარცვავად მიუშვა ახლა მონოპოლისტები, მერე თვითონ ამოიღებს ფულს ამ ხალხისაგან.

მონოპოლიებმა გატეხა საქართველოში ის ეკონომიკური მდგრადობა, რაც იყო მეტ-ნაკლებად მიღწეული. რა თქმა უნდა, ხელისუფლების შიგნითაც არის მეტ-ნაკლები კონკურენცია, მაგრამ არჩევნებამდე ამისი გამომჟღავნება ნაკლებად სავარაუდოდ მეჩვენება.