პრეზიდენტ მიხეილ სააკაშვილის ოპოზიციისადმი განკუთვნილ გზავნილს, უშიშროების საბჭოს სხდომაზე მოდით და ქვეყნის ბედ–იღბალზე ერთად ვიზრუნოთო, ოპოზიციის გარკვეული ნაწილი გამოეხმაურა. უშიშროების საბჭოს წევრებსა და საპარლამენტო ოპოზიციასთან ერთად პრეზიდენტის რეზიდენციაში სხდომაზე ირაკლი ალასანია, აკაკი ასათიანი,კონსტანტინე გამსახურდია და პეტრე მამრაძე დასხდნენ. სხვებმა თავი შორს დაიჭირეს. ნინო ბურჯანაძემ - კარგად ვიცი, უშიშროების სხდომები არაფრის მომტანი რომ არაა, სააკაშვილი არავის რჩევას არ ითვალისწინებსო. ეკა ბესელიამ, ჩემი ფეხი სააკაშვილის სიახლოვეს არ იქნებაო. უფრო საინტერესო იყო ახალი მემარჯვენის, მამუკა კაციტაძის განცხადება - ვინც ამ სხდომაზე წავა, ის სააკაშვილის ხელისუფლების „გამპრავებელი" იქნება და ჩვენ ასეთ დეკორაციად ყოფნას არ ვაპირებთო. ამ დროს მისი ალიანსის ლიდერი, ალასანია იმ სხდომაზე იჯდა. უცნობია, სხვა პოლიტიკური ძალები იყვნენ თუ არა მიწვეულები პრეზიდენტთან.

პარტიებსა და ალიანსებზე სხვა დროს. ახლა კი, რატომ მივიდა არასაპარლამენტო ოპოზიცია უშიშროების სხდომაზე და რაზე ისაუბრეს პრეზიდენტთან?

„სარკე" ტრადიციონალისტთა ლიდერს, აკაკი ასათიანს ესაუბრა.

ბატონი აკაკი, რას ემსახურებოდა უშიშროების საბჭოზე თქვენი დასწრება?

-თუ გარეშე ძალას, იგივე რუსეთს, რომელთანაც დაძაბული ურთიერთობა გვაქვს, პრეტენზია ექნება, რომ საქართველოში შეიძლება ვინმე ზარ–ზეიმით შეხვდეს, მათი შემოჭრა კვლავ გარანტირებული გვაქვს. მაგრამ, თუ ასე არ იქნა და თუნდაც ოპოზიცია ამ საკითხზე პრინციპულ პოზიციაზე დგას, ეს ერთ–ერთი შემაკავებელი ფაქტორია და მეორეც, მაინტერესებდა, რამდენად ადეკვატურია ხელისუფლება ამ საფრთხის მიმართ. თუ ახლაც იტყვიან, რომ მოიგეს, მოიგებენ და უნდა გაამწვავონ ეს ამბავი, ან წამოვალ, ან ვეტყვი, გაგიჟებულხართ–მეთქი, მაგრამ ძალოვანმა მინისტრებმა აბსოლუტურად რეალური და ობიექტური სურათი დახატეს, რაც, არ დაგიმალავთ და, გამიხარდა.

რა თქვეს, შარშანდელი ომი წავაგეთო?

-წაგებაზე და მოგებაზე არ იყო. ჯერ ისევ ომის მდგომარეობში ვართ. მეც მგონია, რომ ამ ომის მოგება შეიძლება, ოღონდ არა იმ მეთოდებით, რომელსაც ხელისუფლება ახორციელებს. ამაზეც იყო ლაპარაკი, მაგრამ შევთანხმდით, რომ, რაც ქვეყანას ეხება, სალაპარაკო არაა. მქონდა კითხვები, თუ დსთ–დან გამოვდივართ, ცალკე ხელშეკრულებები დაიდება თუ არა. ვუთხარი, რუსებს რომ დაუჩემებიათ, გამსახურდიამ გააუქმა აფხაზეთის ავტონომიაო, რატომ არ პასუხობთ–მეთქი. გამზადებული გვაქვს და სადაც ამას ამბობენ, ყველგან ვახვედრებთ, რომ ეს სისულელეაო. იმიტომ კი არა, რომ იმ ხელისუფლებაში მე ვიყავი, უბრალოდ, მემკვიდრეობითობაა. ვთვლი, რომ სწორად ვიქცეოდით, მაგრამ ასეც რომ არ იყოს, შეხედეთ ამერიკას. თუ წინა ადმინისტრაცია სულელებით იყო დაკომპლექტებული, ობამა ამას საჯაროდ არ ამბობს და არ აფუჭებს იმას, რაც გაკეთდა. სხვა საკითხებიც იყო.

ირაკლი ალასანიამ პირველმა ითხოვა სიტყვა, მერე რამდენჯერმე დაუბრუნდა ჩვენი მხარდაჭერით თემას, რომ ეს დაპატიმრებები, რომელიც გრძელდება, უნდა შეწყდეს და აუცილებლად გამოძიებული იქნას. კონსტანტინემაც თქვა, ჩვენ მოსამართლეები არ ვართ, მაგრამ გავარკვიოთ, აქციების მონაწილეები რომ არიან დაპატიმრებულები, ამით ისინი პოლიტპატიმრები არიან თუ არ არიანო. შემხვედრი ნაბიჯი გადმოდგეს. თვითონ მიშამ დაავალა ძალოვნებს, ჩვენგან გადაგზავნილი დაპატიმრებულთა სია შეისწავლონ და მომავალ შეხვედრაზე პოლიტპატიმრებზე ვისაუბრებთ.

ცოტა მიკვირს ჩემი მეგობარი პარტიების და ლიდერების, რომელთა გამო მოხვდა ეს ხალხი ამ ბადეში და რომლებიც მხოლოდ სატელევიზიო განცხადებებით კმაყოფილდებიან. ეს საქმეს ვერ უშველის. ნინო ბურჯანაძის პარტიის მხარდამჭერის, ბიწაძის ინციდენტი მძიმე იყო. მერაბიშვილმა თქვა, შვებულებიდან გუშინ ჩამოვედი, საქმის კურსში არ ვარ და კი, ბატონო, შევისწავლითო. კიდევ ბევრი სხვა შემთხვევაა. ვთქვით, რომ, თუ ამ გარე საფრთხის წინაშე ვაპირებთ კონსოლიდირებას, შიდა პრობლემები, რომელიც ხელოვნურადაა გამოწვეული, უნდა მოიხსნას.

რომელი პრობლემები?

-დაპატიმრებები, ოპონენტების დევნა. სააკაშვილმა თქვა, საარჩევნო კოდექსზე, კონსტიტუციაზე ვიმუშაოთ, როცა იქნება არჩევნები, ვნახოთ და იმის მიხედვით ვიმოქმედოთ, არ ვარ მომხრე, რომ ქვეყნის შიგნით სამკვდრო–სასიცოცხლო დაპირისპირება, დაბრალებები, ცილისწამებები და პიარი იყოსო. ვისაუბრეთ ბიზნესის შევიწროებაზეც, რომელიც ვერ ბედავს ოპოზიციის დახმარებას. საუბარი ორ საათს გაგრძელდა. საკმაოდ ნორმალური ატმოსფერო იყო. პერიოდულად ესეც აუცილებელია.

ფიქრობთ, რომ თქვენს ამ მოთხოვნებს თუ წინადადებებს ხელისუფლება შეასრულებს?

-ვფიქრობ, მინიმუმ ნახევარს მაინც გააკეთებს, რადგან, ჯერ ერთი, უსამართლოდ არიან დაპატიმრებულები და მეორეც, ანგარიშს გაუწევს პოლიტიკურ კონიუნქტურას.

სატელევიზიო ინტერვიუში სააკაშვილს მაინცდამაინც არ ემჩნეოდა პოლიტიკური კონიუნქტურისადმი ანგარიშის გაწევა. თქვა, პუტინმა ვერ გამაგდო და კუკავა გამაგდებსო?

-თუ სააკაშვილი დამიჯერებს, კუკავა უფრო საშიშია, ვიდრე პუტინი, რადგან კუკავა ქართველი ხალხის განწყობას გამოხატავს. რეალურად ეს უფრო საშიშია ხელისუფლებისათვის, რომელიც ცუდად იქცევა. პუტინის შემთხვევაში, თუ მას პირადი ბოღმა აქვს, სააკაშვილი კარგად მოიქცევა თუ ცუდად, მაინც არ მოეშვება. ჩვენ შემთხვევაში, თუ წესიერად მოიქცევა, ყველაფერი წესიერების ფარგლებში გადავა და არანაირი პრობლემა არ ექნება. თუ არ მოიქცევა, ეს კუკავას, ასათიანს თუ სხვა ვინმეს ენდომება თუ არ ენდომება, სიტუაცია მაინც დაიძაბება.

რა შეატყვეთ, აპირებს პრეზიდენტი „კარგად მოქცევას"?

-არ ვიცი, გამოჩნდება. შეხვედრის დღეს კარგად იქცეოდა, მაგრამ ეგ არაფერს ნიშნავს.

თქვენი მიწვევა და დატკბობა ხომ არ იყო დაკავშირებული ამერიკის წარმომადგენლების ვიზიტებთან, შემხედეთ, როგორი დემოკრატი ვარო?

-კი, ბატონო, იყო, მაგრამ მომბეზრდა ძახილი  - „კიდევ სისულელეები ილაპარაკა", „პიარს იკეთებს" და არაფერი შემხვედრი. მე ვაპირებ შემხვედრი ნაბიჯების გადადგმას, კონსტრუქციული გეგმის დაპირისპირებას ხელისუფლების მოქმედებებისადმი. რაც შეეხება ჩემი ქვეყნის უსაფრთხოებას და ტერიტორიულ მთლიანობას, ეს არ არის საჭიდაო მოედანი, საკამათო მოედანია და ჯობია, იქ ისეთი რამ ვუთხრათ ერთმანეთს პირისპირ, რასაც საჯაროდ ვერ ვამბობთ. რამდენიმე ვუთხარი და კიდეც ვეტყვი. რაღაც–რაღაცეები გასაკეთებელია. ზოგიერთი რამ მათ სხვანაირად ჰგონიათ, მე - სხვანაირად.

ხმამაღლა რატომ არ ითქმება?

-იმიტომ, რომ ასეა საჭირო სახელმწიფოსთვის.

გეგმები ახსენეთ. ოპოზიციის ნაწილი, რომელიც სამი თვე ქუჩაში იდგა, შემოდგომიდან სავარაუდოდ ისევ გააგრძელებს საპროტესტო აქციებს. ეკა ბესელიამ თქვა, რომ მათ გვერდით თქვენც იქნებით. მართლა ასეა, თუ განსხვავებული გეგმები გაქვთ?

-თუ ოპოზიცია ხალხის აზრს გამოხატავს, რა თქმა უნდა, ვიქნები. სააკაშვილს ისიც ვკითხეთ, მეხუთე კოლონაზე რომ ლაპარაკობდა, ვინ იგულისხმა. თუ ჩვენზეა ლაპარაკი, მაშინ აქ რატომ ვართ, თუ ჩვენს მეგობრებზეა ლაპარაკი, ისინი ჩვენი პარტნიორები არიან და თუ ის ხალხი შპიონები არიან, გვითხრან და თუ ისინიც და ჩვენც შპიონები ვართ, მაშინ აქ რა გვინდა. თქვა, არა, რუსები რეგიონებში ქმნიან რაღაც დასაყრდენ ძალებსო. ჩვენც აღარ გავამწვავეთ ეს თემა.

ბურჯანაძემ თქვა, ასეთ შეხვედრას აზრი არ აქვს, რადგან სააკაშვილი უშიშროების საბჭოს წევრების რჩევასაც არ ითვალისწინებსო.

-რჩევის მისაცემად არ მივსულვართ. მართლა ყველაფერი გითხარით, რამდენიმე საკითხის გარდა, რომელზეც სააკაშვილმა, ვაშაძემ, ბეჟუაშვილმა და მერაბიშვილმა გვთხოვეს, რომ არ გახმაურებულიყო. მართლაც მნიშვნელოვანი საკითხებია. თუ კარგად გადაიჭრება, მერე ითქმება. ჩვენი პრეტენზიები მოისმინეს, გადმოდგეს შემხვედრი ნაბიჯები, მერაბიშვილს, ადეიშვილს და შაშკინს ამ დაკავებულების საკითხის შესწავლა დაევალათ. ვფიქრობ, მთელი ოპოზიცია უნდა ჩაერთოს. ას ორმოცდაათ კაცამდეა დაპატიმრებული, ჩვენ ვერ მოვასწრებთ ამდენი ხალხის საქმეების შესწავლას და წარდგენას, ამიტომ ვინც ჩახედულია, ისინი უნდა ჩაერთონ.

ძალიან საინტერესო იყო მამუკა კაციტაძის განცხადება. როცა მისი ალიანსის ლიდერი იმ შეხვედრაზე იყო, კაციტაძემ თქვა, ეს შეხვედრა სააკაშვილის დემოკრატიის დეკორაციააო.

-მამუკა კაციტაძეს მე რომ ანგარიშებს არ ვაბარებ, ყველამ იცის. ეს ალბათ ირაკლი ალასანიამ უნდა იკითხოს. შეხვედრის საკითხი რომ დაისვა და დაგვირეკეს, მე და კონსტანტინე გამსახურდიამ მოვილაპარაკეთ და ვამჯობინეთ, რომ ორივე წავსულიყავით. თუ ალიანსია, ასე უნდა იყოს. თუ ალიანსი არაა, მეგობრობას რა უშლის ხელს? რჩები მეგობრად და შენს დამოუკიდებელ ნაბიჯებს დგამ. ოპოზიციაში ვერ მივაღწიეთ ერთ რამეს - ყოფილიყო ერთობლივი გადაწყვეტილებები. ჩვენ აქციებში სოლიდარობისთვის ვმონაწილეობდით. ამ თვალსაზრისით, არავისთან არაფრის შეთანხმებას არ ვაპირებთ, თუმცა საქმის კურსში ჩავაყენებთ. თუ ამბის მოყოლას გვთხოვენ, მოვუყვებით, მაგრამ ანგარიშვალდებული არავისთან ვართ - არც ხელისულებასთან და არც ოპოზიციასთან. დანარჩენს ხალხი განსაზღვრავს.

ანუ თქვენი, კოკო გამსახურდიას და გუგული მაღრაძის ალიანსი ძალაშია?

-ძალაშია კოორდინაციის დონეზე. ვფიქრობთ, სხვა სახე მივცეთ. შეიძლება გაფართოვდეს.

გაფართოვდეს ვის ხარჯზე?

-ვნახოთ. გამუდმებული მოლაპარაკებებია. ამას უფრო სექტემბერში უნდა ველოდოთ.

ზურაბ ნოღაიდელთან მოლაპარაკებებს აგრძელებთ?

-რატომაც არა. ნოღაიდელი სერიოზული ადამიანია და ადეკვატურად აფასებს მოვლენებს. არ მიმაჩნია სწორად, რომ ის არ იყო იმ პოლიტიკური პროცესის მონაწილე, რაც ამ თვეების მანძილზე მიდიოდა. ეს მისი ბრალი არ იყო. აქციებში მონაწილეობას მიიღებდა, აქედან რომ წინადადება ყოფილიყო. შეცდომა იყო ისიც, რომ საპარლამენტო ოპოზიციასთან არ იყო ურთიერთობა. არასწორად იყო საქმე წარმართული ტელემედიასთან, დიპკორპუსთან და შედეგებიც შესაბამისი მივიღეთ.

პაატა დავითაიამ თქვა, ალიანსზე მოლაპარაკებები მაქვს არასაპარლამენტო, ეროვნულ ძალებთანო. თქვენ ხომ არ გიგულისხმათ?

-თუ საჭიროდ ჩათვლიდა, პაატა თვითონ დაასახელებდა.

თქვენ რომ მიპასუხოთ, არ შეიძლება?

-პაატასთან კარგი ურთიერთობა მაქვს. სერიოზულ საქმეს აკეთებს ქვეყანაშიც და ქვეყნის გარეთაც. საპარლამენტო ოპოზიციიდან ერთადერთი იყო, ვინც თქვა, რიგგარეშე არჩევნებია საჭიროო. ქრისტიან–დემოკრატები ქვეყნისთვის სასარგებლო კონსტრუქციულ წინადადებს აყენებენ. ჯონდი, როგორც ერთი მეომარი, იბრძვის და საქმეს აკეთებს. ვფიქრობ, ეს კარგია. მინიმუმ ერთმანეთთან კოორდინაცია უნდა იყოს, თუ მაინცდამაინც ერთად არ ვიქნებით ქუჩაში ან ბლოკში.

არასაპარლამენტო ოპოზიცია შეგრისხავთ, რომ გაგიგონ, საპარლამენტოზე ასე ლაპარაკობთ.

-ეგ ამბავი არც მაწუხებს და არც მაშინებს. იმასაც ვნანობ, რასაც ვაპირებდი, ბოლომდე რომ არ მივიყვანე. ეს აქციები რომ დაიწყო და ატყდა ამბავი, არიქა, სააკაშვილს ვამთავრებთო და თურმე მე და თარგამაძე ვუშლიდით ამას ხელს, გვერდზე გავიწიე. არც კრება ჩავატარე, არც არაფერი და აჰა, შედეგები! იმ ხალხმა, ვინც მსაყვედურობდა, სააკაშვილს ორი დღე აქვს დარჩენილი და ორი თვით უხანგრძლივებ ყოფნასო, სულ ცოტა, ორი წლით გაუხანგრძლივა.

თქვენ გარდა, ვინ იყო უშიშროების საბჭოს სხდომაზე მიწვეული?

-ვიცი, რომ მიწვეული იყო ეკა ბესელია. დანარჩენებს ვერ გეტყვით, არ დავინტერესებულვარ. რომ ყოფილიყო სხვა ვითარება და ეს შარშანდელ ომთან არ ყოფილიყო დაკავშირებული, დარწმუნებული არ ვარ, რომ მივიდოდი.

ამ ფორმატში შემდგომი ურთიერთობა როგორ წარმოგიდგენიათ?

-ამ ფორმატზე საუბარი ჯერჯერობით არაა. ახლა ლაპარაკია პატიმრებთან დაკავშირებით შეხვედრებზე. შემდეგ შეხვედრებზე შეიძლება სხვები მივიდნენ ან ყველა ერთად. ჩვენ ფსევდო ჯიგრულობა ასე წარმოგვიდგენია  -წივილი, კივილი, მერე შეხვედრები.

შეხვედრები უნდა იყოს ღია, კონკრეტულ თემაზე. იმას კი ვერ ამჩნევენ, რომ ხანდახან, ვინც ყველაზე მეტს იქაჩება, გადამწყვეტ მომენტში ყველაზე უკან იხევს. ლაპარაკი იმაზე კი არაა, ვინ შეიგინება, ვინ იყვირებს, ვინ შემოიხევს ტანზე, მთავარია, ვის უკავია პრინციპული პოზიცია. დროა, ამას დავაკვირდეთ. მგონია, რომ ოპოზიცია პარლამენტშიც უნდა შევიდეს, საარჩევნო კომისაშიც უნდა ჩავერთოთ და საკონსტიტუციო კომისიაშიც. არჩევნებშიც უნდა გამოვიდეთ. სასურველია, ერთიანად თუ არა, ორ–სამ გაერთიანებად მაინც. ყველა ვამბობთ, რომ აჯანყებას არ ვაპირებთ. მაშინ მითხრას ვინმემ - როგორ? ვიყვირებთ, ხალხს დავქანცავთ, ვატარებთ აღმა–დაღმა და გადადგება? არ გადადგება!