გა­სულ კვი­რას რუ­სე­თის პრე­ზი­დენ­ტმა ვლა­დი­მირ პუ­ტინ­მა ქარ­თვე­ლებ­თან და­ახ­ლო­ე­ბის პერ­სპექ­ტი­ვებ­ზე ისა­უბ­რა და გა­ნაცხ­ა­და, რომ ის ქარ­თვე­ლე­ბის მი­მართ ძა­ლი­ან კე­თილ­გან­წყო­ბი­ლი­ა. ექ­სპერ­ტთა ნა­წი­ლი მის ამ გან­ცხა­დე­ბა­ში გარ­კვე­ულ მი­ნიშ­ნე­ბებ­ზე ამახ­ვი­ლებს ყუ­რადღ­ე­ბას. ჩვენ და­ვუ­კავ­შირ­დით უმ­რავ­ლე­სო­ბის ერ­თ-ერთ ლი­დერ გია ვოლ­სკის და ამ გან­ცხა­დე­ბა­ზე კო­მენ­ტა­რი ვთხო­ვეთ:

- ბუ­ნებ­რი­ვი­ა, ეს გან­ცხა­დე­ბა პირ­და­პირ არ უნ­და გა­ვი­გოთ, მას­ში საკ­მა­ოდ ბევ­რი რამ იკითხ­ე­ბა. ეს არის ე.წ. რბი­ლი ძა­ლის გა­მო­ყე­ნე­ბის კლა­სი­კუ­რი მა­გა­ლი­თი, რო­დე­საც რუ­სე­თი და­პი­რის­პი­რე­ბულ მხა­რეს­თან (ამ შემ­თხვე­ვა­ში სა­ქარ­თვე­ლოს­თან) გა­რე­მო­ე­ბი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე აყა­ლი­ბებს ისეთ სტრა­ტე­გი­ას, რო­მე­ლიც დამ­ყა­რე­ბუ­ლია არა მარ­ტო რბილ რი­ტო­რი­კა­სა და კე­თილ­გან­წყო­ბა­ზე, არა­მედ გარ­კვე­ულ დათ­მო­ბე­ბ­ზეც ურ­თი­ერ­თო­ბის სხვად­ასხვა სფე­რო­ში. ბუ­ნებ­რი­ვი­ა, ამას თა­ვი­სი მიზ­ნე­ბი აქვს, მათ შო­რის ერ­თ-ერ­თია სა­ზო­გა­დო­ე­ბის გან­წყო­ბის შეც­ვლა.

- პუ­ტინ­მა გა­ნაცხ­ა­და, რომ შე­საძ­ლო­ა, გა­და­ი­ხე­დოს სა­ვი­ზო რე­ჟი­მიც. რე­ა­ლუ­რად მი­გაჩ­ნი­ათ ეს?
- ჩვენ გვაქვს გარ­კვე­უ­ლი მიდ­გო­მა რუ­სუ­ლი სა­ზო­გა­დო­ე­ბის მი­მართ, მით უმე­ტეს, რომ იქ ბევ­რი ჩვე­ნი თა­ნა­მო­ქა­ლა­ქე ცხოვ­რობს და ამი­ტომ ამ სა­კითხ­ი­სად­მი პრაგ­მა­ტუ­ლი და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბა გვაქვს. რაც შე­ე­ხე­ბა დიპ­ლო­მა­ტი­ურ და პო­ლი­ტი­კუ­რ ურ­თი­ერ­თო­ბებს, ამის გან­ვი­თა­რე­ბის არე­ა­ლი მნიშ­ვნე­ლოვ­ნად არის შეზღ­უ­დუ­ლი მავ­თულ­ხლარ­თე­ბით, სწო­რედ ამ მავ­თუ­ლებ­შია მოქ­ცე­უ­ლი ჩვე­ნი დიპ­ლო­მა­ტი­უ­რი ურ­თი­ერ­თო­ბის გან­ვი­თა­რე­ბის შე­საძ­ლებ­ლო­ბა. აქე­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, ვფიქ­რობ, ამ გან­ცხა­დე­ბის მას­ხრად აგ­დე­ბა, რო­გორც "ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი მოძ­რა­ო­ბის" წევ­რებს სჩვე­ვი­ათ, სა­ჭი­რო არ არის, არა იმი­ტომ, რომ ვინ­მეს კე­თილ­გან­წყო­ბა წა­მოვ­წი­ოთ, არა­მედ პრაგ­მა­ტუ­ლი თვალ­საზ­რი­სით, რად­გან ესაა სტრა­ტე­გი­უ­ლად გათ­ვლი­ლი გან­ცხა­დე­ბა, რო­მე­ლიც ემ­სა­ხუ­რე­ბა რუ­სე­თის იმი­ჯის ცვლი­ლე­ბას და გან­წყო­ბე­ბის გა­და­ფა­სე­ბას. თუმ­ცა არა­ვის ავიწყ­დე­ბა, რომ ამ გან­ცხა­დე­ბის პა­რა­ლე­ლუ­რად ჩვე­ნი ტე­რი­ტო­რი­ე­ბი ოკუ­პი­რე­ბუ­ლი­ა.

- მო­მა­ვალ წელს სა­ქარ­თვე­ლო ევ­რო­კავ­შირ­თან ასო­ცი­რე­ბის ხელ­შეკ­რუ­ლე­ბას გა­ა­ფორ­მებს. სა­ვა­რა­უ­დოდ, რუ­სე­თის მხრი­დან სა­ქარ­თვე­ლო­ზე ზე­წო­ლა სწო­რედ მო­მა­ვა­ლი წლი­დან უფ­რო გაძ­ლი­ერ­დე­ბა.
- ამ ყვე­ლა­ფერს სტრა­ტე­გი­უ­ლი კუთხ­ით უნ­და შევ­ხე­დოთ. ჩვენ ხელს გვაძ­ლევს სა­ზო­გა­დო­ებ­რი­ვი და ეკო­ნო­მი­კუ­რი ურ­თი­ერ­თო­ბა და არა ბო­ი­კო­ტი, გვაქვს არ­ჩე­უ­ლი ინ­ტეგ­რა­ცი­ის გზა, რო­მე­ლიც ვილ­ნი­უ­სის სა­მი­ტის შემ­დეგ კი­დევ უფ­რო გა­მო­იკ­ვე­თა და შე­სა­ბა­მი­სად, ჩვე­ნი პო­ზი­ცი­ე­ბი უფ­რო გაძ­ლი­ერ­და. თუმ­ცა ძლი­ერ მო­წი­ნა­აღ­მდე­გეს­თან სა­სა­უბ­რო­დ პო­ზი­ცი­ე­ბის კი­დევ უფ­რო გაძ­ლი­ე­რე­ბაა სა­ჭი­რო, და მე­ო­რე მი­ზე­ზი: ჩვენ აუ­ცი­ლებ­ლად დაგ­ვჭირ­დე­ბა უსაფ­რთხო­ე­ბის გა­რან­ტი­ა, თუნ­დაც ინ­ვეს­ტო­რე­ბი­სთ­ვის, რომ­ლებ­მაც უნ­და იცოდ­ნენ, რომ ჩვე­ნი და­პი­რის­პი­რე­ბა რუ­სეთ­თან არ გუ­ლის­ხმობს მი­სი ცხელ ფა­ზა­ში გა­დას­ვლის პერ­სპექ­ტი­ვას. უმ­თავ­რე­სი ამო­ცა­ნა მა­ინც მო­სახ­ლე­ო­ბის უსაფ­რთხო­ე­ბა­ა, ხო­ლო ყვე­ლა­ფე­რი ეს ერ­თად გვჭირ­დე­ბა იმის­თვის, რომ სა­ფუძ­ვე­ლი ჩა­ე­ყა­როს კონ­ფლიქ­ტე­ბის პო­ლი­ტი­კუ­რად მოგ­ვა­რე­ბას.

- პუ­ტინ­მა თქვა, რომ მას არ უნ­დო­და ომის დაწყ­ე­ბა, მე­ტიც - ის ცდი­ლობ­და კი­დეც, რომ ეს არ მომ­ხდა­რი­ყო...
- რო­გორც ამ პრო­ცე­სე­ბის დამ­კვირ­ვე­ბე­ლი და მო­ნა­წი­ლე (ჯერ სა­ხელ­მწი­ფო და­წე­სე­ბუ­ლე­ბე­ბი­დან და შემ­დეგ არა­სამ­თავ­რო­ბო სექ­ტო­რი­დან), ვფიქ­რობ, რომ რუ­სე­თის მხრი­დან არ ყო­ფი­ლა დი­დი მცდე­ლო­ბა, არ მომ­ხდა­რი­ყო ეს ომი. მი­სი მხრი­დან იყო პრო­ვო­კა­ცი­უ­ლი გა­მოს­ვლე­ბი, თუნ­დაც პას­პორ­ტე­ბის და­რი­გე­ბა გა­ვიხ­სე­ნოთ, მაგ­რამ, ძა­ლი­ან მძი­მე შეც­დო­მე­ბი და­უშ­ვა სა­ა­კაშ­ვი­ლის ხე­ლი­სუფ­ლე­ბამ, ასე არა მარ­ტო მე ვფიქ­რობ, არა­მედ შე­დე­გე­ბი გვიჩ­ვე­ნებს ამას. უამ­რა­ვი დო­კუ­მენ­ტი მოწ­მობს: რომ არა სა­ა­კაშ­ვი­ლის წინ­და­უ­ხე­და­ვი პო­ლი­ტი­კა და გა­უთ­ვლე­ლი სტრა­ტე­გი­ა, ეს ომი მარ­თლაც არ მოხ­დე­ბო­და, ამ ომის თა­ვი­დან აცი­ლე­ბა ნამ­დვი­ლად შე­იძ­ლე­ბო­და. რუ­სე­თი სა­სი­კე­თო მიდ­გო­მე­ბით არა­სო­დეს გა­მო­ირ­ჩე­ო­და, მაგ­რამ 2004-06-07 წლებ­ში იძუ­ლე­ბუ­ლი იყო, ან­გა­რი­ში გა­ე­წია სა­ერ­თა­შო­რი­სო თა­ნა­მე­გობ­რო­ბის­თვის, 

რად­გან ის ვერ და­უ­პი­რის­პირ­დე­ბო­და მთელ მსოფ­ლი­ოს, მაგ­რამ სა­ა­კაშ­ვილ­მა ისე­თი პო­ზი­ცია და­ი­ჭი­რა (მი­უ­ხე­და­ვად და­სავ­ლე­თის რჩე­ვე­ბი­სა), რო­მელ­მაც სა­შუ­ა­ლე­ბა მის­ცა რუ­სეთს, გა­ნე­ხორ­ცი­ე­ლე­ბი­ნა სა­კუ­თა­რი მიზ­ნე­ბი, კონ­კრე­ტუ­ლად კი, გა­მაგ­რე­ბუ­ლი­ყო სამ­ხრეთ კავ­კა­სი­ის სტრა­ტე­გი­ულ რე­გი­ო­ნებ­ში.