მიხეილ სააკაშვილის დღევანდელი გამოსვლა მის მიერ აშენებულ თბილისის საგამოფენო ცენტრის ფანტასმაგორიულ შენობაში იყო დახვეწილი დემაგოგიის, თვალუწვდენელი ბოღმის და ენითაუწერელი შიშის მართლაც ფანტასმაგორიული ნაზავი.
ეს იყო ძალიან ნიჭიერი მცდელობა ცხვრისტყავმოსხმული კრიმინალისა, რომელიც ცდილობდა (მეასიათასჯერ!) დავერწმუნებინეთ, როგორი კარგი და პატრიოტი იყო, როგორ მარად ხალხზე ზრუნავდა, როგორ არ ეძინა საქართველოს სიკეთეზე ფიქრში, როგორ წყლულად აჩნდა ერის წყლული, წმინდა სებასტიანივით ისრებით დაკორტნილ წამებულ სხეულზე…
მაგრამ რა ვუყოთ იმ რეალობას, რაც მისმა “თავგადაკლულმა პატრიოტობამ” მოიტანა? ვინ დაგვიბრუნებს მის მიერ დაკარგულ ტერიტორიებს? ვინ გააცოცხლებს მის მიერ ჩახოცილ ახალგაზრდებს, თუ მისი უთავობით და უტვინობით დაღუპულ ჯარისკაცებს? ვინ აუნაზღაურებს ათეულათასობით მოქალაქეს მიყენებულ ზარალს თუ ციხეში უსამართლოდ გატარებულ (როგორც თავად ამბობს) – “წლეებს”? როდის დააბრუნებს ის და მისი ნაცბანდა იმ სახელმწიფო სიმდიდრეს, რაც უხვად გაყიდეს, ჩაიჯიბეს და მიითვისეს, დაწყებული ტყეებიდან და სახნავ-სათესი მიწებიდან და დამთავრებული – საავადმყოფოებით, საბავშვო ბაღებით, სკოლებით, ბიბლიოთეკებით და მუზეუმებით? როგორ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ სააკაშვილის ხელისუფლება, რომელიც დამპალი ფიცრის მოპარვისთვის 65 წლის პენსიონერ ლტოლვილს ერთ წელ ციხეს უსჯიდა, ხოლო თავად მილიონებს და მილიარდებს იპარავდა და ახლა კი პოლიტიკური სარჩულით საკუთარი დაუსჯელობის დაკანონებას ცდილობს, ამავე დროს ლტოლვილად აქცევდა ათასობით და ათეულათასობით საქართველოს მოქალაქეს, ხოლო აქ საცხოვრებლად ეპატიჟებოდა ირანელებს, ჩინელებს, ინდოელებს და ბურებს და მათთვის ქართული მიწის ფასს 40-ჯერ უფრო დაბლა სწევდა, ვიდრე თავად ქართველებისათვის, იმისათვის, რომ საქართველო სინგაპურად ექციათ, – მათი და მათი შვილების მიერ სამუდამოდ მართულ სინგაპურად?! რა უნდა ისწავლოს ახალგაზრდობამ მიხეილ სააკაშვილისაგან, თუ არა უტიფრობა, უნამუსობა, ღალატი, სულმდაბლობა, უზნეობა და ავზნეობა?!
მიხეილ სააკაშვილი დღეს ლაპარაკობდა “ბრძოლის ახალ ეტაპზე”, მისი “იდეების უკვდავებაზე” და იმაზე, როგორ კარდინალურად განსხვავდება იგი პუტინისაგან. ჩემი აზრით, იგი მხოლოდ ორი რამით განსხვავდება პუტინისაგან – მოქალაქეობით და სიმაღლით. ხოლო რაც შეეხება მართვის მეთოდებს, კლანურ პრინციპებს, და საქართველოსადმი დამოკიდებულებას, ამაში ისინი ტყუპისცალები არიან…
მიხეილ სააკაშვილს მართლაც მადლობას ვუხდი, იმისათვის, რომ სრულყოფილად დამანახა, როგორი არ უნდა იყოს ხელისუფალი და ხელისუფლება!
27 ოქტომბერს სწორედ ამაზე ფიქრით წავალ არჩევნებზე.
