1 ივლისს მიხეილ სააკაშვილის პრესს-სპიკერმა მანანა მანჯგალაძემ სავსებით ოფიციალურად განაცხადა, რომ პრეზიდენტმა სააკაშვილმა მორიგი საპრეზიდენტო არჩევნები 27 ოქტომბერს, ოქტომბრის ბოლო კვირა დღეს დანიშნა. და შესაბამისი თხოვნით ცენტრალურ საარჩევნო კომისიასაც მიმართა.
ამის შემდეგ, არ გასულა რამდენიმე საათი, და პრეზიდენტის ადმინისტრაციის უფროსმა ანდრო ბარნოვმა “ტექნიკური შეცდომა” უწოდა პრეზიდენტის პრესსპიკერის ოფიციალურ განცხადებას და გამოაცხადა, რომ პრეზიდენტის გადაწყვეტილებით არჩევნები გაიმართება არა 27 ოქტომბერს, კვირას, არამედ 31 ოქტომბერს – ხუთშაბათს! და მიმართა ცესკო-ს წინა გადაწყვეტილების ჩასწორების თხოვნით!
ფეისბუქზე უკვე ახალი ეპითეტი დაიმსახურა მიხეილ სააკაშვილმა – “ოთხი დღის მათხუარი”.
მაგრამ არის კი ეს მხოლოდ კაპრიზი? თუ ამ 96 საათისთვის ბატალიის უკან რაიმე კონკრეტული შედეგის მიღწევის სურვილია?
საქმე იმაშია, რომ მიხეილ სააკაშვილი გამწარებული იბრძვის თავისი ბოლო ოცნების ასასრულებლად – მას უნდა, რომ ევროკავშირის ვილნიუსის სამიტს, რომელიც 27-28 ნოემბერს იმართება, პრეზიდენტის რანგში დაესწროს (თავად განაცხადა ეს ნატოს გენერალური მდივნის საქართველოში ყოფნისას გამართულ ბრიფინგზე). დარწმუნებული ვარ, მიხელ სააკაშვილი ვილნიუსში ეცდება ხელი შუშალოს, თავისი პირადი კონტაქტების და კულუარული შეხვედრების გამოყენებით, საქართველოსთვის ასოცირების შეთანხმების ხელმოწერის გადადებას – იმ საბაბით, რომ საქართველოში თითქოს პოლიტიკური დევნა ხორციელდება!
ერთი შეხედვით, სააკაშვილისთვის სამწუხაროდ, 4 დღით გადადება თითქოს არაფერს ცვლის. კონსტიტუციით ახალი პრეზიდენტი არჩევნების დღიდან მესამე კვირა დღეს ფიცს დებს. მაგრამ ამ ტერმინის ინტერპრეტირება ორგვარად შეიძლება – ზოგი თვლის, რომ მესამე კვირა დღე ნიშნავს “სამი კვირის შემდეგ”. ანუ 27 ოქტომბრის შემთხვევაში ეს იქნებოდა 17 ნოემბერი, მაგრამ თუ დავუშვებთ, რომ პირველ კვირა დღედ სწორედ თავად არჩევნების კვირა დღე შეიძლება ჩაითვალოს, მაშინ არაა გამორიცხული, რომ 27 ოქტომბრის არჩევნების შემთხვევაში ინაგურაცია 10 ნოემბერს დაინიშნოს, ხოლო 31 ოქტომბრის შემთხვევაში კი მესამე კვირა დღე ნამდვილად 17 ნოემბერი გამოდის!
თითქოს დიდი ვერაფერი ბედენაა, მიშას როდის მოუწევს პოსტის დატოვება – 10 ნოემბერს თუ 17-ში, ვილნიუსის სამიტზე დასწრების ბილეთს იგი ნებისმიერ შემთხვევაში კარგავს.
მაგრამ თუ ისე მოხდა, რომ პრეზიდენტი პირველ ტურში ვერ იქნა არჩეული, მაშინ მეორე ტური ინიშნება ორი კვირის შემდეგ. ორი კვირა 27 ოქტომბრიდან იქნებოდა 10 ნოემბერია (კვირა), ხოლო 31 ოქტომბრიდან – 14 ნოემბერი (ხუთშაბათი). თუ ზემოთხსენებულ ინაგურაციის დღეს გამოვთვლით, პირველ შემთხვევაში, თუ თავად 10 ნოემბერი “პირველ კვირა დღედ” ჩაითვლება, მაშინ მესამე კვირა დღე 24 ნოემბერი გამოვა და მიშა ვილნიუსის ბილეთს კარგავს, ხოლო 14 ნოემბრის მეორე ტურის შემთხვევაში მესამე კვირა დღე – 1 დეკემბერი გამოდის. ე.ი. ამ შემთხვევაში 27-28 ნოემბერს ვილნიუსში სწორედ მიშა მოგვევლინება საქართველოს ჯერ კიდევ პირველ პირად (და ძალიან კოჭლ, მაგრამ მაინც თავმომოწონე იხვად!)
აი, რით არის განპირობებული ეს “4 დღის მათხოვრობა”. D:D
მიხეილ სააკაშვილი ბოლომდე კბილებით იბრძვის და იმედია აქვს, რომ წასვლის წინ კიდევ ერთი მწარე მაიმუნობის ჩადენას მოასწრებს, არა მარტო ახალი მთავრობის, არამედ – ქართველი ხალხის მიმართაც!
P.S. ამას ისიც დაამატეთ, რომ ხუთშაბათ დღეს არჩევნების დანიშვნით მიხეილ სააკაშვილი უკვე მეორედ (2012 წლის 1 ოქტომბრის მსგავსად) თამაშგარე მდგომარეობაში ტოვებს ლამის მილიონნახევრიანი ქართული დიასპორის დიდ ნაწილს – ყველა იმათ, ვინც სამუშაო დღეს სხვა ქალაქებიდან საკონსულო ცენტრებში ჩამოსვლას და ხმის მიცემას ვერ მოახერხებს – სავარაუდოდ ეს რამდენიმე ასეული ათასი ამომრჩევლის საარჩევნო უფლების ფეხქვეშ გათელვაა!
ვფიქრობ, საქართველოს პარლამენტმა უნდა მიმართოს საკონსტიტუციო სასამართლოს პრეზიდენტის ამ ბრძანებულების გაუქმების მოთხოვნით.
და საერთოდ, უნდა დაკანონდეს, რომ საქართველოში საპრეზიდენტო და საპარლამენტო არჩევნები უნდა ტარდებოდეს მხოლოდ უქმე დღეებში.
